Ώρα να ανέβουμε με ένα από τα κλασικά δευτεριάτικα τραγούδια!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Το να χαρίζεις κάτι σε κάποιον που αγαπάς σου δίνει μεγάλη χαρά και η όλη διαδικασία της αναζήτησης και της επιλογής του κάθε δώρου ξεχωριστά είναι ιδιαίτερα ευχάριστη για τους περισσότερους. Ωστόσο, μερικές φορές εξελίσσεται σε δύσκολη διαδικασία μια και μπορεί να μη ξέρεις τι να διαλέξεις για τον καθένα.
Φαίνονται λαχταριστά... και είναι! Νόστιμα και αφράτα ψωμάκια για mini burgers ή για σαντουιτσάκια που μπορείτε να κουβαλάτε μαζί σας ανά πάσα στιγμή στη δουλειά, στην αγορά, στο ταξίδι και φυσικά ό,τι πρέπει για το κολατσιό των παιδιών σας στο σχολείο.
Αυτό που δεν προλάβαμε να κάνουμε εμείς (και θέλαμε τόσο... και έφταιγα εγώ που δεν προλάβαμε...), όταν πήγαμε στο Άμστερνταμ, έκανε η φίλη μου η Δ. στην πρόσφατη επίσκεψή της στη χώρα της ...τουλίπας! Δε φτάνει που πήγε στο Ρότερνταμ και μας άφησε εμάς πίσω, περιπλανήθηκε και στη μαγευτική εξοχή της Ολλανδίας και επισκέφτηκε και το συνήθως πολύχρωμο Keukenhof, το τεράστιο πάρκο με τις τουλίπες!
Έχουμε τη χαρά να σας ενημερώσουμε ότι το maresei.gr απέκτησε οντότητα και στο instagram!
Aκολουθήστε μας στο http://instagram.com/maresei και πείτε μας ποιες φωτογραφίες ξεχωρίζετε.
Πράγματι! Ας προσθέσουμε λοιπόν λίγη "μαγεία" στην καθημερινότητά μας..
Παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη, οι πανέμορφες "νυφούλες" ετοιμάζονται να μας δώσουν σε δυο μήνες περίπου τους νοστιμότατους καρπούς τους...
Είναι χειροποίητα, νηστίσιμα, φτιαγμένα με αλεύρι ολικής άλεσης, καστανή ζάχαρη και μέλι και μπορούν να συνοδεύσουν τέλεια τον καφέ ή το τσάι.
Είναι η πρώτη μου δημιουργία στην κουζίνα στο πλαίσιο των γιορτών που πλησιάζουν. Ήταν και ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το τζίντζερ που είχα πάρει εδώ και καιρό και περίμενε να δώσω νόημα στην ύπαρξή του στο ντουλάπι μου.
Φωτογραφίες όμοιες με πίνακα ζωγραφικής! Ας βλέπουμε ωραίες εικόνες αυτήν την εβδομάδα για να ξεχνιέται το μυαλό και να κάνουμε έστω και νοητά μικρά ταξίδια σε μέρη μαγικά και ονειρεμένα.
Η φωτογραφία είναι αφιερωμένη σε όλους τους νονούς που δεν ξεχνούν τα βαφτιστήρια τους και τους δείχνουν την αγάπη τους με κάθε πιθανό τρόπο..
Ένας πολύ καλός ορισμός, διατυπωμένος από ένα συγγραφέα, για μια έννοια παραμελημένη επί χρόνια. Ευτυχώς που αργά αλλά σταθερά ξεπροβάλλει και ενσωματώνεται στις καθημερινές μας συνήθειες.
Μέρες τώρα σκεφτόμουν να ξαναρχίσω τους φρέσκους χυμούς με διάφορα φρούτα εποχής αλλά όλο κάτι τύχαινε και με τη συνεχή δικαιολογία του ότι δεν προλαβαίνω, άφηνα τα φρούτα παραπονεμένα και ειδικά τα ρόδια είχαν γίνει σχεδόν διακοσμητικά!
Δεύτερη ημέρα του νέου έτους και μία ακόμα ημέρα άδειας! Ας ξεκινήσει όμορφα με μια πολύ καλή διασκευή ενός γνωστού και αγαπημένου τραγουδιού.
Ας ξεκινήσουμε με χιουμοριστική διάθεση την εβδομάδα μας με αυτή την εκδοχή του "No Milk Today" των Herman Hermits από τον Vassiliko..
Πόσες φορές εκεί που βρίσκεστε σε μια υπέροχη παραλία, βρίσκετε βότσαλα με ιδιαίτερα σχήματα και χρώματα, με τέλειο πάχος, με τέλειο μέγεθος.. και τα μαζεύετε και τα παίρνετε στο σπίτι και λέτε ότι κάπου θα τα βάλετε, ότι θα τα χρησιμοποιήσετε για τη διακόσμηση του μπαλκονιού ή του κήπου.. και δυστυχώς πολλές φορές περνάει το καλοκαίρι και τα ξεχνάτε μέσα στην τσάντα θαλάσσης.. και όταν κάποια στιγμή σε ανύποπτο χρόνο τα εντοπίζετε, αντιλαμβάνεστε γιατί τόσο καιρό νιώθατε την τσάντα κάπως βαριά...
"Αν νομίζεις ότι είσαι πολύ μικρός για να κάνεις τη διαφορά... προσπάθησε να κοιμηθείς με ένα κουνούπι στο δωμάτιο".
- Δαλάι Λάμα
Αυτά τα κουλουράκια, συνήθως σε σχήμα πλεξούδας, έκαναν πάντα όλο το σπίτι να μυρίζει κανέλα. Τα θυμάμαι να υπάρχουν σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου σε ένα γυάλινο πυρίμαχο σκεύος πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Ήταν τα αγαπημένα της μαμάς και τα έφτιαχνε συνέχεια. Και λέω ήταν, γιατί τώρα πια τα φτιάχνει σε πιο light εκδοχή, χωρίς ζάχαρη και με αλεύρι ολικής άλεσης. Και ακόμα και τώρα, αυτά τα ελαφριά μπισκοτάκια κανέλας είναι τα αγαπημένα όσων αποφεύγουν τη ζάχαρη εντός πολυκατοικίας και εντός παρέας.
Πέμπτη σήμερα και ξεκινάμε την ημέρα μας με chill out διάθεση με ένα κομμάτι αφιερωμένο στον καλοκαιρινό ήλιο..
Είδα αυτή τη φωτογραφία και ξεσηκώθηκα για pesto σήμερα! Σκόρδο, βασιλικός, ελαιόλαδο, κουκουνάρι, λατρεμένη παρμεζάνα για ασβέστιο και μαύρο πιπέρι πάνω από μια γαβάθα πένες...
Μπορεί οι συνθήκες τελευταία να μην ευνοούν τα ταξίδια, το μυαλό όμως ανατρέχει σε αναμνήσεις και ξαναζεί. Και κάπως έτσι ήρθε σαν στιγμιότυπο ταινίας μπροστά μου το ταξίδι στη Φλωρεντία. Μια από τις ομορφότερες πόλεις που έχω επισκεφτεί, ένα ταξίδι που σίγουρα θέλω να επαναλάβω.
Οι Side Effects τραγουδούν Caro Emerald... και μας αρέσουν, όπως μας αρέσει κάθε νέα αξιόλογη προσπάθεια.
Αν και αυτή η εβδομάδα ήταν σχετικά χαλαρή μια και είμαστε ακόμη στο κλίμα των εορτών, το απόγευμα της Παρασκευής πλησιάζει και είναι η κατάλληλη στιγμή για να δώσουμε ώθηση στη διάθεσή μας με λίγη μουσική..
Μας το πρότεινε μια φίλη μας που ξέρει από μουσική και πολύ μας άρεσε! Μα τι ωραία διασκευή και τι ωραίο βίντεο! Ταιριάζει δε απόλυτα με το κλίμα των ημερών..
Όταν σε ένα σπίτι υπάρχουν παιδιά, είναι σαν το πνεύμα των Χριστουγέννων να γίνεται πιο δυνατό. Η θαλπωρή, η ζεστασιά, το ντεκόρ, όλα παίρνουν άλλη διάσταση. Νιώθεις πως τις μέρες αυτές η οικογένεια έρχεται πιο κοντά, περνάει περισσότερο χρόνο μαζί, δένεται περισσότερο...
Η ύπαρξη των παιδιών δίνει στις γιορτές άλλη διάσταση. Προφανώς, επειδή δεν ψάχνεις πού θα πας, πού θα βγεις, αν θα ξενυχτήσεις, πού θα κάνεις ρεβεγιόν, αλλά πώς θα στολίσεις, τι δώρο θα κάνεις στα παιδιά που θα τους ξετρελάνει, τι κουλουράκια θα κάνεις και τι μελομακάρονα, αν θα τους πας σε κάποιο χριστουγεννιάτικο χωριό, πώς θα πουν τα κάλαντα, πώς θα στολίσεις το δωμάτιό τους...
