Ο κανόνας ή έστω η συνήθεια επιβάλλει ως τώρα να χρησιμοποιούμε τις παιδικές ζωγραφιές για τη διακόσμηση του ψυγείου και πάνω σε κάθε ζωγραφιά να μπαίνουν μερικά μαγνητάκια. Εξίσου πιθανό είναι να τις τοποθετούμε σε πίνακες ανακοινώσεων ή άλλα σημεία του παιδικού δωματίου.

Σκεφτήκατε πώς μπορείτε να προσαρμόσετε το στολισμό του τραπεζιού σας σύμφωνα με την εποχή που διανύουμε;

Γαλλικό και αγαπημένο!

Μερικές φορές η περιέργεια αυξάνει τη δημιουργικότητα.

Η Θυσία είναι το το πρώτο βιβλίο μιας τριλογίας που πραναγγέλλει η συγγραφέας Άννα Γαλανού και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.

Μας μεταφέρει στη μεταβυζαντινή εποχή, όταν η Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν απέραντη και η Κρήτη υπό τον ζυγό των Ενετών. Μια μυθοπλασία που κινείται σε ιστορικό πλαίσιο, προσφέρει μοναδική ατμόσφαιρα εποχής και εξυμνεί από τη μια πλευρά τον έρωτα που μετατρέπεται σε απέραντη "θυσιαστική" αγάπη και από την άλλη περιγράφει την ατμόσφαιρα της χρονικής περιόδου 1550-1570 με περιγραφές που σε κρατούν σε υπερδιέγερση και αγωνία για την εξέλιξη των γεγονότων και της υπόθεσης. 

Back to school, back to reality!

Πολλές σκέψεις κι άλλες τόσες αναμνήσεις μου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτομαι αυτή την ημέρα.

Άρτα, μια πόλη με πάρα πολλά ιστορικά μνημεία, εκκλησίες, μουσεία, το περίφημο Μεσαιωνικό Κάστρο αλλά και φυσικές ομορφιές όπως το φράγμα Πουρναρίου και η τεχνητή λίμνη μέσα στην πόλη. Μιλάμε για τα κοντινά σημεία της πόλης... Λέτε να ξέχασα το μοναδικό ιστορικό, χιλιοτραγουδισμένο πέτρινο γεφύρι της; Όχι βέβαια, είναι κάτι ξεχωριστό που χρήζει ειδικής αναφοράς γιατί είναι το πρώτο σημείο που θα επισκεφθεί ο ταξιδιώτης και μετά ακολουθούν τα άλλα.

Μέρες τώρα σκεφτόμουν να ξαναρχίσω τους φρέσκους χυμούς με διάφορα φρούτα εποχής αλλά όλο κάτι τύχαινε και με τη συνεχή δικαιολογία του ότι δεν προλαβαίνω, άφηνα τα φρούτα παραπονεμένα και ειδικά τα ρόδια είχαν γίνει σχεδόν διακοσμητικά!

Το ξύλο, οι πέτρες, τα φυτά, τα φυσικά υλικά γενικώς έχουν έρθουν στο προσκήνιο και μπορούν να δώσουν μια πολύ ωραία εικόνα στο χώρο μας, δίνοντας την εντύπωση πως βρισκόμαστε λίγο πιο κοντά στη φύση.

Ένα περιποιημένο καφεδάκι είναι πάντα ευπρόσδεκτο, ιδιαίτερα το πρωί.

Έχουμε δει κατά καιρούς πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικά μια παλιά καρέκλα για να δημιουργήσουμε μια όμορφη γωνιά στο σπίτι σε ρετρό εκδοχή, τόσο για τους λάτρεις των ανοιχτών και ζωηρών αποχρώσεων όσο και για όσους αγαπούν τη μονοχρωμία και τα μεταλλικά χρώματα. Έχουμε επίσης δει πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε μια μικρή ξύλινη σκάλα στο χώρο της κρεβατοκάμαρας, δίπλα στο κρεβάτι, δίνοντάς της το ρόλο του κομοδίνου. Μπορούμε όμως να συνδυάσουμε κάπως αυτές τις τεχνικές, έτσι ώστε να αλλάξουμε τα κομοδίνα στην κρεβατοκάμαρά μας φέρνοντας έναν αέρα ανανέωσης στο χώρο μας;

Για να μη σβήσει το χαμόγελο από τα παιδικά πρόσωπα, η μουσική σκηνή Αυλαία  διαθέτει το χώρο της για δύο μεγάλες συναυλίες σήμερα και αύριο για να  ενισχύσουν οικονομικά το «Το Χαμόγελο του Παιδιού».

Πώς σας φαίνεται το ολοκαίνουριο κομμάτι της Caro Emerald; Εμάς πάντως μας αρέσει πολύ και θεωρούμε ότι ο ρυθμός του ταιριάζει γάντι με τη διάθεση της ημέρας!

Τι θα λέγατε να ακούσουμε παρέα ένα από τα κομμάτια που έχει γράψει η Μόνικα ως μουσική επένδυση της θεατρικής παράστασης «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, που παρουσιάζεται στο Αίθριο του Μουσείου Μπενάκη στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σε σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη και μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου;

Όλο αυτόν τον καιρό που πετυχαίνω αυτό το κομμάτι στο ραδιόφωνο, το απολαμβάνω ιδιαίτερα. Ένα κομμάτι διαφορετικό που μου άρεσε εξαρχής, έτσι αφηρημένα όπως το άκουγα χωρίς να προσέξω τι ακριβώς έλεγε ή ποιοι είναι καλλιτέχνες που συμμετέχουν. Μέχρι πριν λίγες μέρες που επιτέλους αναρωτήθηκα ποια είναι αυτή η φωνή που με συνεπαίρνει... Πρόσεξα μερικούς στίχους και με μια γρήγορη αναζήτηση βρήκα περί τίνος πρόκειται.

Κεϊκάκι κανείς;

Τα τελευταία ανθισμένα τριαντάφυλλα ταξίδεψαν περίπου 300 χιλιόμετρα για να βρεθούν από τον κήπο στο βάζο!

Τα στοιχεία που ξεχώρισα είναι το υφασμάτινο κρεβάτι, το φωτιστικό δαπέδου στη θέση του πορτατίφ και τα κάδρα που ακουμπούν στο δάπεδο.

Μια πανέμορφη διαδρομή, εύκολη, ακίνδυνη αλλά απαιτητική από πλευράς φυσικής κατάστασης, είναι η ανάβαση στο οροπέδιο των Μουσών από τη θέση "Γκορτσιά".

Άλλο ένα κομμάτι που κέρδισε την προσοχή μας από την πρώτη φορά που το ακούσαμε. Και λογικά θα το έχετε ακούσει κι εσείς ή θα έχετε έστω ακούσει ότι είναι το μουσικό θέμα της τελευταίας ταινίας του πράκτορα 007.

"Simon says"... Ήταν ένα παιχνίδι (τύπου listening) σε βιντεοκασέτα που συνηθίζαμε να βλέπουμε στο φροντιστήριο αγγλικών κατά τα μαθητικά μου χρόνια. Ο Simon μας έδινε οδηγίες και εμείς έπρεπε να καταλαβαίνουμε τι μας ζητάει να κάνουμε... Το μισούσα αυτό το παιχνίδι. 

...και πώς το θυμήθηκα; 

Είδα το Snoopy και τη δική του οδηγία. "Snoopy says" λοιπόν...

Νηστίσιμο για να τρώει η γιαγιά, χωρίς ζάχαρη, με αλεύρι ολικής και με ελαιόλαδο για να τρώνε οι της υγιεινής διατροφής, νόστιμο και δελεαστικό για να τρώμε οι νεότεροι.. Μα πόσο μας φροντίζει όλους αυτή η μαμά! Να μη μας λείπει κανένα θρεπτικό συστατικό, να τρώμε πάντα υγιεινά και νόστιμα.. 

Δύσκολη η πρώτη εργάσιμη μέρας της εβδομάδας και όταν γύρισα σπίτι δεν είχα ετοιμάσει κάτι για φαγητό..