Πριν λίγες μέρες έκανα την πρώτη ανοιξιάτικη αγορά μου για φέτος. Σε μια εξόρμηση στην αγορά μετά από πολύ καιρό - δεν είχα βγει καθόλου εδώ και μήνες στην αγορά, οπότε στην πρόσφατη βόλτα μου η ανάγκη να ψωνίσω κάτι ήταν σχεδόν επιτακτική - αγόρασα ένα γκρι σακάκι. Φοριέται με τα πάντα, σκέφτηκα! Μου άρεσε, μου έστρωσε, το πήρα... Αλλά δεν το φόρεσα ακόμα.

Κι έτσι αφιέρωσα λίγο χρόνο χθες βράδυ και αναζήτησα στο Pinterest τρόπους να αξιοποιήσω το καινούριο μου απόκτημα. Κι επειδή ένα γκρι σακάκι (ή κάποιο άλλο εξίσου ουδέτερου χρώματος) υπάρχει σε πολλές γυναικείες ντουλάπες, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τις εμφανίσεις που ξεχώρισα.

Ήρθε η ώρα να φροντίσω τα λουλούδια όπως πρέπει..

Και αφού φτιάξετε μερικά από τα χειροποίητα αξεσουάρ που είδαμε νωρίτερα, μπορείτε να ολοκληρώσετε τη διακόσμηση του γραφείου σας με έναν διαφορετικό πίνακα ανακοινώσεων..ή διαθέσεων..

Διεθνής Ημέρα Βουνών σήμερα και εμείς εδώ το γιορτάζουμε! Με τόσες ορεινές περιπλανήσεις άλλωστε, δε θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά.

Τα πανηγύρια στο νησί με αφορμή τον εορτασμού του 15Αύγουστου ήταν πολλά και μάλιστα 3ήμερα (14-16.08). Εμείς ανήμερα της γιορτής αποφασίσαμε να επισκεφθούμε ένα από τα μεγαλύτερα, κατά τα λεγόμενα των ντόπιων, αυτό στο Πυργί.

Τέσσερις ήμασταν οι μόνιμοι ανήλικοι παραθεριστές στη μικρή αυλή μας πριν πολλά πολλά χρόνια. Παίζαμε, τρώγαμε, δημιουργούσαμε διάφορα αυτοσχέδια παιχνίδια, τι γήπεδο τένις στην παραλία με συνολικό μήκος όχι πάνω από 4 μέτρα και φιλέ από παλιά υφάσματα, τι σκηνές από κουβέρτες στο μπαλκόνι, τι κεφτεδοπόλεμο με "κεφτέδες" από βρεγμένη άμμο, τι αγώνες με τα κύματα όταν καθόμασταν εκεί που σκάει το κύμα, τι στρατιωτάκια, τι τσιλίκα...

Ένα σχόλιο που άκουσα σήμερα το πρωί στο ραδιόφωνο για τα "σαν σήμερα" περιστατικά στάθηκε η αφορμή για αυτή την αναφορά στον Bob Marley.

Μάντεψε τι συμβολίζει... θα μπορούσε να είναι η λεζάντα αυτής της φωτογραφίας:

α) μουσικό κλειδί

β) το "Φ" της Φωτεινής, της Φανής, του Φώτη, του Φοίβου ή του Φίλιππου

γ)  το "e" του Explorer

Μπορεί τώρα να φαίνεται περίεργο αλλά κάποτε η συλλογή χαρτοπετσετών ήταν παιδική συνήθεια για μεγάλη μερίδα κοριτσιών. Μέσα σε αυτή τη μερίδα ήμουν και εγώ! Εκτός από χαρτοπετσέτες μαζεύαμε αλληλογραφίες, τα αγόρια μάζευαν στρατιωτάκια, όλοι μαζί μαζεύαμε αυτοκόλλητα χαρτάκια με τα σήματα αθλητικών ομάδων ή με τα πρόσωπα αγαπημένων αθλητών ή ακόμα και με φιγούρες παιδικών ηρώων... Αυτές οι συλλογές υπάρχουν ακόμα στο παιδικό μου γραφείο για να θυμίζουν την παιδική αθωότητα, τα παιδικά πάρτι, από τα οποία συγκεντρώναμε και τις περισσότερες χαρτοπετσέτες, τότε που τα πάρτι γινόταν στο σπίτι και όχι σε παιδότοπους.

Και μια που μιλάμε για ψάρια σήμερα, να ένα φαγητό που δεν το ξέρουν πολλοί και που όταν το δοκιμάσουν, κυριολεκτικά γλείφουν τα δάχτυλά τους! Εξάλλου ψάρι χωρίς χέρι τρώγεται; Δεν τρώγεται!

Έτσι είναι... Όταν παίρνουμε τα βουνά και βγαίνουμε στη φύση, παίρνει το μυαλό μας αέρα και θέλουμε να φέρουμε τη φύση στο σπίτι ή έστω στο μπαλκόνι μας. Και τώρα που απ' ότι φαίνεται ήρθε για τα καλά η Άνοιξη, δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες. Για όσους το "θα φτιάξω το μπαλκόνι" είναι ακόμα στη λίστα με τα "to do", η ώρα έφτασε.

Ακόμα και αν το μπαλκόνι μας είναι μικρό, ακόμα και αν το μπαλκόνι μας είναι στενό, ακόμα και αν το μπαλκόνι μας δεν έχει ωραία θέα, ακόμα και αν δε ζούμε σε μια γραφική γειτονιά, υπάρχει πάντα το περιθώριο να φτιάξουμε το δικό μας καταφύγιο που θα μας δίνει την αίσθηση ότι βρισκόμαστε μέσα στη φύση.

Μπορεί να έμειναν λίγες μόλις ημέρες μέχρι τα Χριστούγεννα και να μην έχετε στολίσει είτε λόγω έλλειψης χρόνου είτε λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων για να ετοιμάσετε ολόκληρο δέντρο είτε γιατί απλώς βαριέστε. Όπως και να έχει σας έχουμε δύο προτάσεις, πολύ απλές, πολύ εύκολες, πολύ γρήγορες, πολύ οικονομικές για να στολίσετε και εσείς το σπίτι σας έστω και την τελευταία στιγμή.

Παραμονή Χριστουγέννων... άμεσα συνδεδεμένη με αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια.

Οι atenistas ξαναχτυπούν! Αυτή την Κυριακή 19.05 μας καλούν να ανακαλύψουμε παρέα μια άγνωστη Αθήνα..

Πρόκεται για μια δράση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον που μας αρέσει πολύ!

H πρώτη Παρασκευή του Αυγούστου είναι εδώ και στο γενικότερο πνεύμα της χαλάρωσης και της ξενοιασιάς υποδεχόμαστε την αγαπημένη μέρα της εβδομάδας με lounge διάθεση.

Mια μουσική πρόταση που ήρθε στον inbox μας από τη φίλη μας Μαρία Λ. και την οποία αφιερώνουμε σε αυτούς που αγαπάμε.

Κάθε φορά που βρίσκεσαι στην Καστοριά, καταλαβαίνεις γιατί αυτή η πόλη αποτελεί έναν από τους διαχρονικότερους τόπους προορισμού όλες τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι μόνο η λίμνη, τα παλιά αρχοντικά ή τα ραγκουτσάρια που τραβάνε τον κόσμο. Είναι τα διαφορετικά πρόσωπα της πόλης κάθε που αλλάζει η εποχή.

Όπως και αν είσαι όταν φτάσεις στην ακριτική πόλη, μια βόλτα πλάι στη λίμνη θα σε αναζωογονήσει. Το τοπίο θα ξεκουράσει το βλέμμα σου, θα το καθηλώσει και θα ελαφρύνει τις σκέψεις σου. Αν τύχει και έχεις μαζί σου φωτογραφική μηχανή, το "φιλμ" παίρνει φωτιά. Θέλεις να αποτυπώσεις όλη την ομορφιά της πόλης στις φωτογραφίες σου, βρίσκεις πολλά "μοντέλα" και δεν είσαι διατεθειμένος να χάσεις κανένα.

Είναι μαγική η Καστοριά κι ας είναι χιλιοφωτογραφημένη. Αν δεν έχει τύχει να βρεθείς εκεί, μη χάνεις άλλο χρόνο. Μια υπέροχη πόλη, πανέμορφη σε περιμένει να την ανακαλύψεις.

Ήρθε η ώρα του φαγητού.. και σήμερα το μενού λέει χοιρινή τηγανιά, κομμένη με έναν τρόπο διαφορετικό, για να μη βαριόμαστε ποτέ, να 'ναι καλά ο κρεοπώλης της γειτονιάς..

Και η απαραίτητη συνοδεία της χοιρινής τηγανιάς ποια είναι; 

Για να μπαίνουμε στο κλίμα των εορτών που έρχονται, τι λέτε να υποδεχτούμε τον πρώτο μήνα του χειμώνα με ένα γλυκό και γιορτινό wallpaper;

Έχεις μια φίλη, φίλη καρδιακή, φίλη που την κοιτάς και σε κοιτά και δε χρειάζεται να πεις πολλά. Φίλη που μαζί της έμαθες να μοιράζεσαι τα "μυστικά" της εφηβείας, τα καλά και τα άσχημα, το φοιτητικό χαρτζιλίκι, που το μεγαλύτερο μέρος του το έδινες στον ΟΤΕ για τις δεκάδες κλήσεις που κατόρθωναν να καλύψουν τα 504 χλμ. που σας χώριζαν. Φίλη από αυτές που δε συναντάς συχνά, φίλη που κι αν δεν της μιλάς συχνά, ξέρεις ότι χαίρεται ειλικρινά με τη χαρά σου και στενοχωριέται με τη λύπη σου.

Και έρχεται αυτή η φίλη και από αναγνώστρια, παίρνει πια ενεργό ρόλο και μπαίνει στη συγγραφική παρέα του maresei.

Τα Τέμπη του Νέστου είναι ένα από εκείνα τα σχεδόν άγνωστα σημεία της Ελλάδας που αν δεν μένεις στη Θράκη ή δεν έχεις κάνει φαντάρος (ΟΚ, οι άντρες!) ή φοιτητής στη Θράκη ώστε να τα διασχίσεις με το τρένο ή να τα περπατήσεις, πιθανότατα δεν τα γνωρίζεις. Ίσως να έχεις δει ή ακούσει κάτι, ίσως και να έχεις διαβάσει σχετικά σε κάποια από τις περίπου 44,900 ιστοσελίδες που κάποια στιγμή έχουν γράψει κάτι γι'αυτά.

Εβδομάδα Θηλασμού αυτή που διανύουμε και χθες γιορτάστηκε σε όλη τη χώρα με τον Πανελλαδικό Ταυτόχρονο Δημόσιο Θηλασμό. Στο πλαίσιο της ημέρας αυτής έγιναν εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Και γεγονός είναι ότι οι εκδηλώσεις αυτές στις μεγάλες πόλεις, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, είναι πραγματικές γιορτές και γνωρίζουν μεγάλη απήχηση.

Όμως στις μικρότερες πόλεις, στην επαρχία, μερικά πράγματα είναι ακόμα ταμπού. Άκου εκεί να βγεις να θηλάσεις δημόσια!!! Πού ακούστηκε! Και πώς να βγάλεις το μωρό έξω στο κρύο! Λες και δεν υπάρχουν κατάλληλα ρούχα για να ντύσεις ένα μωρό! Άσε που συνήθως τα κουκουλώνουμε σαν κρεμμύδια. Αλλά ας μην ξεφεύγω από το θέμα...

To καλοκαίρι το λευκό είναι το αγαπημένο μας χρώμα. Και αυτή είναι μια από τις εμφανίσεις που μας αρέσει πολύ!

Πλησιάζουμε στο τέλος του φθινοπώρου, αλλά η θερμοκρασία μέσα στην ημέρα παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις. Η κατάλληλη απάντηση στην ερώτηση "Τι να φορέσω σήμερα;" δεν είναι άλλη από το ντύσιμο σε επίπεδα.