Quizás, Quizás, Quizás
- Κατηγορία Προτείνω
Ένα τραγούδι που όσες φορές και αν το ακούω με γοητεύει, με ταξιδεύει και δεν το χορταίνω.
Ένα τραγούδι που όσες φορές και αν το ακούω με γοητεύει, με ταξιδεύει και δεν το χορταίνω.
Ήρθε η ώρα να κλείσουμε τη μέρα μας μελωδικά με ένα μουσικό κομμάτι που μας συντρόφευσε πολλές βραδιές μέσα στο καλοκαίρι.
Επιστρέφουμε από το πρώτο τριήμερο του Μαρτίου, αφήνοντας πίσω μας την αποκριάτικη διάθεση αλλά όχι και τη διάθεση για αποδράσεις και ανανέωση με μια διαφορετική πρόταση από τη φίλη Δέσποινα.
Πόσο καλά μπορεί να αποτυπωθεί μια εικόνα, πόσο καλή και πόσο πλήρης μπορεί να είναι μια ζωγραφιά με ένα μολύβι; Ίσως όσο πλήρης είναι η φωτογραφία που βλέπουμε παραπάνω; Και όσο αυτή που βλέπουμε παρακάτω..
Λίγο πριν μπει η νέα χρονιά, είδαμε τις πρώτες άσπρες μέρες κυριολεκτικά. Χιόνι έπεσε σε πολλές περιοχές της χώρας μας, ακόμα και δίπλα στο κύμα, οι φωτογραφίες με τα χιονισμένα τοπία κατέκλυσαν τα social media, παιδάκια γέμισαν τα πεζοδρόμια για να παίξουν χιονοπόλεμο παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες και εκδρομείς βρέθηκαν για ώρες στους δρόμους αφού αναγκάστηκαν να ταξιδεύουν με πολύ μικρές ταχύτητες μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους.
Ένα νέο τραγούδι, μια πολύ τρυφερή μελωδία, μια πολύ ενδιαφέρουσα χροιά! Αυτή τη μουσική πρόταση την οφείλουμε και πάλι στη φίλη μας Μαρία Λ.. Και ναι Μαρία, μας αρέσει πολύ!
Σπίτι μου - σπιτάκι μου... αυτό ήταν το moto αυτού του τριήμερου και η παραμονή στο σπίτι μας έδωσε την ευκαιρία να μπούμε στην κουζίνα για τα καλά. Άλλους για να μαγειρέψουμε και άλλους για να φάμε. Η προκοπή που μ' έπιασε ήταν μεγάλη και είπα να εκμεταλλευτώ τη δημιουργική μου διάθεση για κουζινομαγειρέματα (περιέργως) χωρίς πολλούς πειραματισμούς.
Και τι δεν είχε λοιπόν το μενού! Pancakes για πρωινό, παπουτσάκια για μεσημεριανό, σπιτικό τιραμισού για επιδόρπιο (κι ας μην το έκανα εγώ)...
Αν όλα τα παιδιά της γης
πιάναν γερά τα χέρια
κορίτσια αγόρια στη σειρά
και στήνανε χορό
ο κύκλος θα γινότανε
πολύ πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη Γη μας
θ' αγκάλιαζε θαρρώ.
Τις εντυπώσεις μας για τα ΒορΟινά της Θεσσαλονίκης σας τις μεταφέραμε. Τι θα λέγατε να πάρουμε μια γεύση και από την εκδήλωση της Αθήνας;
Ανταποκριτής μας αυτή τη φορά ένας φίλος του κρασιού και δικός μας βεβαίως βεβαίως..
Αχ αυτή η Τρίτη... που φαίνεται τόσο κοντά στο σαββατοκύριακο που πέρασε και τόσο μακριά από το σαββατοκύριακο που έρχεται και που περιμένουμε με ανυπομονησία!
Για μερικούς από μας η διάθεση για ταξίδια ανά τον κόσμο δεν χάνεται ποτέ! Όσο πιο πολύ μπορούμε να ταξιδεύουμε τόσο καλύτερα! Τα ταξίδια μας δίνουν χαρά, ζωντάνια, εμπειρίες και εικόνες, ανοίγουν τους ορίζοντές μας και μας πηγαίνουν ένα βήμα πιο μπροστά. Κάθε νέος προορισμός αποκαλύπτει έναν νέο κόσμο στα μάτια μας!
Περιορισμοί βέβαια υπάρχουν κατά καιρούς αλλά ό,τι μπορούμε κάνουμε για τους καταρρίπτουμε...
Τώρα που το καλοκαίρι πέρασε και μαζί οι θαλασσινές μας περιπλανήσεις, ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στα βουνά και τα λαγκάδια, στη φύση, στα δάση, σε μέρη όμορφα που αξίζει να επισκέπτεσαι όσο πιο συχνά μπορείς.
Τα ταξίδια τα αγαπάμε πολύ και στην κορυφή της λίστας για το αγαπημένο μεταφορικό μέσο μάλλον έρχεται το αεροπλάνο, στο οποίο μπαίνεις και (καλώς εχόντων των πραγμάτων) βγαίνεις ατσαλάκωτος.
Σήμερα έτσι για αλλαγή ας πούμε ΟΧΙ στο αυτοκίνητό μας! Όσο και αν το αγαπάμε, ας μπούμε στο πνεύμα της ημέρας και ας το αφήσουμε στην ησυχία του να ...ξεκουραστεί.
Ας πούμε ΝΑΙ σε οποιονδήποτε εναλλακτικό τρόπο μετακίνησης και ας φτάσουμε στον προορισμό μας είτε περπατώντας είτε με το ποδήλατο είτε με κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς.
Στο εστιατόριο του Μουσείου της Ακρόπολης είχα την τύχη να βρεθώ πριν 6 περίπου μήνες. Δε σας κρύβω πως με εντυπωσίασε. Ο χώρος, το μενού, τα πιάτα ήταν πολύ καλά. Ωστόσο, δεν μπορώ να μην παραδέχτω πως και έχω φάει καλύτερο φαγητό και έχω βρεθεί σε πιο όμορφο χώρο με καλύτερο σέρβις. Ωστόσο, το σύνολο όσων προσφέρει το συγκεκριμένο εστιατόριο άφησε όλη την παρέα ιδιαίτερα ικανοποιημένη με μεγαλύτερο ατού βέβαια την υπέροχη θέα στην Ακρόπολη και τους γύρω λόφους.
Αυτό είναι το δεύτερο τραγούδι που ξεχωρίσαμε από το τελευταίο άλμπουμ του Parov Stelar, μετά την επισήμανση του φίλου μας βεβαίως...
Για τους Morcheeba ξαναμιλήσαμε λίγο καιρό πριν, όταν ακούσαμε το "Wonders Never Cease", υπό τη σκέψη των αναζητήσεων που δε σταματούν ποτέ.
Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο ευχαριστιέμαι να μπαίνω στην κουζίνα και να φτιάχνω πράγματα... Γλυκά, αλμυρά., ό,τι μου αρέσει να τρώω. Αυτός είναι και μόνος μου περιορισμός. Θέλω (και συνηθίζω) να φτιάχνω ό,τι μου αρέσει να τρώω. Κάποιος παραπονιέται γι αυτό :(
Ειδικά όταν πρόκειται να υποδεχτώ φίλους και συγγενείς, ανθρώπους δικούς μου που δε με ενδιαφέρει να μείνω στους τύπους, θέλω να τους ευχαριστήσω, να τους χαρώ και να με χαρούν. Τότε έχω κάθε λόγο να μπω στην κουζίνα και να ετοιμάσω ό,τι κατεβάζει ο νους μου. Αυτό βέβαια εκτός από δημιουργικό είναι και κάπως ριψοκίνδυνο. Δεν πετυχαίνουν πάντα τα πειράματα!
Όταν ξυπνάς το πρωί και μπορείς να βλέπεις έστω και ένα - δυο δέντρα και ένα μικρό κήπο έξω από το παράθυρο σου, όλα φαντάζουν πιο φωτεινά! Ακόμα και όταν ο κήπος είναι του γείτονα!