Αυτά τα σταφύλια σίγουρα δεν είναι τα "Σταφύλια της οργής" αλλά τα σταφύλια της γλύκας. Έτσι τα ονομάζει ο παραγωγός τους που επί χρόνια φροντίζει το κλήμα, μαζεύει τα σταφύλια και τα μοιράζει σε φίλους και γνωστούς. Οι περισσότεροι τα περιμένουν πως και πως κάθε Αύγουστο, μαζί με τους κολιούς και τα τονάκια.

Μπαλκόνια, λουλούδια, χρώματα και αρώματα είναι άμεσα συνδεδεμένα με την άνοιξη που έρχεται. Μπορεί βέβαια οι αλλεπάλληλες βροχές να μη συμβαδίζουν με τις ανοιξιάτικες σκέψεις μας αλλά εμείς εν αντιθέσει με τον καιρό ψάξαμε, βρήκαμε και σας παρουσιάζουμε εναλλακτικές προτάσεις που μπορούν να ανανεώσουν την εικόνα του μπαλκονιού ή της αυλής σας.

...πες μου όμως, πώς τακτοποιεί κανείς τον ψυχικό του κόσμο, πώς τα καταφέρνει να ισορροπεί μέσα στα χαρτάκια και τα προγράμματα όταν συναντά στο διάβα του σπίτια σαν αυτό;

Για το Πάσχα που έρχεται έχουμε πάλι σε ετοιμότητα την τσάντα mickey mouse του Φίλιππου! Είναι μια τσάντα - δώρο από μια πολύ αγαπημένη φίλη, η οποία μας βόλεψε τρομερά! Και αρέσει και στον Φίλιππο πολύ!

Ένα από τα κομμάτια που μου φτιάχνει τη διάθεση τον τελευταίο καιρό!

Αυτό που εύκολα θα άλλαζα στο σπίτι μου είναι η τραπεζαρία. Δεν είναι πως δε μ' αρέσει η υπάρχουσα. Μ' αρέσει! Και μάλιστα πιστεύω πως ταιριάζει απόλυτα με όλα τα υπόλοιπα έπιπλα και με τον χώρο. Ίσως γι αυτό θα την άλλαζα. Για να μην ταιριάζει τόσο. Για να είναι κάτι διαφορετικό!

Και αν την άλλαζα πιθανότατα αυτή τη φορά να επέλεγα στρόγγυλο τραπέζι. Γιατί όσο τις βλέπω τόσο πιο πολύ μ' αρέσουν οι στρόγγυλες τραπεζαρίες! Οι ροτόντες!

Το Σαββατοκύριακο όσο γεμάτο κι αν είναι δεν είναι ποτέ αρκετό και έτσι πολύ συχνά τη Δευτέρα το πρωί σιγοτραγουδάμε στο ρυθμό του κομματιού "Sympatique" των Pink Martini..

Θυμάστε τα ΒορΟινά; Πέρυσι ήμασταν εκεί τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Αθήνα και οι εντυπώσεις μας ήταν ιδιαίτερα θετικές! Φέτος έρχονται και πάλι αύριο, 14 Σεπτεμβρίου, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Αν "με μια καλή κουβέντα, μπορούμε να φτιάξουμε τη μέρα του άλλου", τι θα λέγατε αυτή την εβδομάδα να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε τις ημέρες των ανθρώπων γύρω μας;

Χθες βράδυ με έπιασε μια υπογλυκαιμία, μια τρομερή διάθεση για γλυκό και λαχταρούσα να σηκωθώ το πρωί και να βρω ένα νόστιμο πρωινό. Ένα, ή τουλάχιστον ένα, cupcake ήταν η τέλεια επιλογή και παράλληλα ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Ψάχνοντας διαθέσιμες συνταγές στα βιβλία μου, εντόπισα αυτή που βόλευε βάσει των υλικών που είχα στην κουζίνα και του χρόνου που απαιτούσε για την εκτέλεσή της. Το αποτέλεσμα ήταν νοστιμότατα cupcakes βανίλιας με σοκολατένια μπισκότα oreo! Δεν ακούγεται άσχημα, ε; Και πιστέψτε με, δεν είναι!  

Μετά τη θραύση που έκαναν τα χωρίς ζάχαρη κουλουράκια, η μητέρα πήρε θάρρος και αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας και άλλες αντίστοιχες συνταγές για όσους προτιμούν τα "άγλυκα" γλυκά.

Ο διαγωνισμός μας ολοκληρώθηκε! Η κλήρωση πραγματοποιήθηκε και οι δύο νικήτριες αναδείχθηκαν!

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Βόλτα στην Άνω Πόλη με αφορμή το Open House Thessaloniki. Να 'ταν κι άλλο...

Λίγο που ξυπνήσαμε αργά, λίγο το γερό πρωινό και μερικές μικρές υποχρεώσεις που μας καθυστέρησαν, φύγαμε από το σπίτι γύρω στις 12:30 με προορισμό την Άνω Πόλη.

Τα Τέμπη του Νέστου είναι ένα από εκείνα τα σχεδόν άγνωστα σημεία της Ελλάδας που αν δεν μένεις στη Θράκη ή δεν έχεις κάνει φαντάρος (ΟΚ, οι άντρες!) ή φοιτητής στη Θράκη ώστε να τα διασχίσεις με το τρένο ή να τα περπατήσεις, πιθανότατα δεν τα γνωρίζεις. Ίσως να έχεις δει ή ακούσει κάτι, ίσως και να έχεις διαβάσει σχετικά σε κάποια από τις περίπου 44,900 ιστοσελίδες που κάποια στιγμή έχουν γράψει κάτι γι'αυτά.

Ο πιο γλυκός τρόπος να ξεκινήσουμε την ημέρα μας..

Μια διασκευή που μ'αρέσει πολύ τον τελευταίο καιρό!

Αυτές οι κολοκύθες ήταν παρατημένες και κατασκονισμένες σε ένα ξεχασμένο ράφι στο μανάβικο της γειτονιάς, ποιος ξέρει για πόσο καιρό;

Όταν στα παιδικά μου χρόνια πατέρας και αδερφός προσπαθούσαν να μου μάθουν σκάκι...

και όταν χρόνια αργότερα ο φίλος ο Β. κόλλησε με το χορό και ιδιαίτερα με το τανγκό και προσπαθούσε να μας μυήσει στα μυστικά του...

Η Φρανκφούρτη είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Γερμανίας και το σπουδαιότερο οικονομικό κέντρο της χώρας. Τη διαρρέει ο ποταμός Μάιν και όπως κάθε πόλη που "έχει νερό", έχει σημεία στις όχθες του πολύ όμορφα. Επιπλέον, διαθέτει ένα ενδιαφέρον ιστορικό κέντρο αν και είναι γνωστή κυρίως για τους ουρανοξύστες της. Εκεί που περπατάς, κοιτάς ψηλά και τα κτίρια δεν έχουν τελειωμό...

"Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος τα δυο βουνά μαλώνουν, το 'να να ρίξει τη βροχή, τ' άλλο να ρίξει χιόνι", λέει το δημοτικό ποίημα-τραγούδι. Τον Όλυμπο ως "αρχηγό" τον επισκεφθήκαμε πολλές φορές και πάλι θα τον επισκεφθούμε. Τον Κίσσαβο όμως ως "αντίπαλο δέος" του Ολύμπου να τον αφήσουμε με το παράπονο; Είναι και εύκολη η "κατάκτησή" του, οπότε ήρθε κι αυτουνού η σειρά.

Αποφασίσαμε με το βασικό μόνιμο συνοδοιπόρο να ξεκινήσουμε τις ορεινές περιπλανήσεις του 2014 απ΄τις δρακόλιμνες Φλέγκα, να τις απολαύσουμε και να τις φωτογραφίσουμε όσο ακόμη υπάρχει χιόνι, ελπίζοντας παράλληλα να είμαστε οι πρώτοι που θα τις επισκεφτούν για φέτος (μεγάλος στόχος!!!).

Είχα ζουμερά και μυρωδάτα λεμόνια στο ψυγείο. Τα λεμόνια του γείτονα! Και γινόταν ολοένα και περισσότερα. Και μύριζε όλο το ψυγείο τόσο όμορφα!

Κάτι έπρεπε να φτιάξω, κάτι λεμονάτο και ευωδιαστό. Κι έτσι άρχισα να ψάχνω συνταγές για λεμονόπιτες. Lemon pies!

Τώρα που οι θερμοκρασίες πέφτουν κάθε μέρα και περισσότερο, τώρα που ο ήλιος - όταν εμφανίζεται - μας δείχνει τα δόντια του, τώρα που έχουμε ανάγκη να νιώθουμε ζεστές, ήρθε η ώρα να βγάλουμε από το πατάρι της ντουλάπας τα ζεστά μας αξεσουάρ.