Αυτή την Παρασκευή ας ξεκινήσουμε την ημέρα μας με τη φετινή συμμετοχή της χώρας μας στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, που εξασφάλισε για δέκατη συνεχόμενη φορά, από το 2004 που διοργανώθηκε για πρώτη φορά ημιτελική βραδιά, ότι η Ελλάδα θα είναι στον τελικό της διοργάνωσης.
Κλείνουμε την ημέρα μας με ροκ διάθεση.. αφήνοντας τον Bryan Adams να μας ταξιδέψει στο καλοκαίρι του '69..
Ας κλείσουμε μουσικά την ημέρα μας... μέσα στη θάλασσα.
Κυριακή σήμερα, η μέρα είναι μπροστά μας και τι καλύτερο να την ξεκινήσουμε πολύχρωμα! Τι λέτε λοιπόν για μια ομελέτα που θα μας δώσει ενέργεια για όλη την ημέρα;
Κι επειδή είναι Παρασκευή απόγευμα και θέλουμε να παγώσει ο χρόνος και να σταματήσει να γυρίζει ο κόσμος... ας απολαύσουμε τους Βelle & Sebastian.
Τι θα λέγατε για μια μουσική βόλτα στο φεγγάρι;
Βράδιασε... Για άλλους ήρθε η ώρα για τον ημερήσιο απολογισμό, για άλλους η ώρα για χαλάρωση, για άλλους η ώρα της προετοιμασίας για το αυριανό φαγητό ή για άλλες δουλειές του σπιτιού.
Ξηρολίβαδο; Ποιο Ξηρολίβαδο; Εδώ τα πάντα είναι καταπράσινα και η διαδρομή ανεβαίνοντας ονειρική. Το χωριό είναι ένας από τους πιο ορεινούς οικισμούς στην Ελλάδα και ανεβαίνοντας, αγναντεύεις τον εύφορο κάμπο της Ημαθίας. Πυκνές οξιές στη διαδρομή σχηματίζουν έναν καταπράσινο θόλο σε πάρα πολλά σημεία και όπου αραιώνουν, επιτρέπουν στο βλέμμα να ταξιδέψει μέχρι τον Θερμαϊκό.
Μέρες τώρα έρχονται στο μυαλό μου κάθε τόσο δυο τρεις στίχοι από ένα ποίημα που αγαπώ πολύ. Και όλο έλεγα ότι θα αφιερώσω λίγο χρόνο για να το ξαναδιαβάσω και όλο το αμελούσα. Σήμερα, όμως, βλέποντας απ' το πρωί ότι η Ποίηση τιμάται σε ολόκληρο τον κόσμο, μια που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, δεν μπόρεσα να το αναβάλω άλλο. Διάβασα τη "Μαρίνα των Βράχων" ξανά και αποφάσισα να τη μοιραστώ μαζί σας.
Αν η ευτυχία δε βρίσκεται στη φύση, στα ταξίδια, στις βόλτες, στη θέα της θάλασσας, στη θέα που κόβει την ανάσα από την κορυφή ενός βουνού, τότε πού να είναι;
Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας των βραβείων. Μετά τις Χρυσές Σφαίρες λοιπόν και πριν τα Όσκαρ, ήρθε η σειρά των κινηματογραφικών βραβείων BAFTA.
Το 2015 οδεύει προς στο τέλος του. Καλό, κακό... αυτό ήταν. Το 2016 ελπίζουμε πως θα είναι ευνοϊκότερο για όλους και πως θα μας χαρίσει περισσότερες καλές στιγμές. Και γι' αυτό θέλουμε την τύχη με το μέρος μας.
Ήρθε η άνοιξη.. Βγαίνει ο ήλιος.. Φοράμε ανοιξιάτικα.. Τρέχουμε στη θάλασσα.. Κρύβεται ο ήλιος.. Μένουμε στο σπίτι.. Αρνούμαστε να φορέσουμε χειμωνιάτικα..
Και τι να φορέσουμε;
Τι δώρο να του πάρω; Να είναι κάτι που θα το χαρεί, θα του μείνει, θα του αρέσει, θα έχει και ένα νόημα και δε θα είναι πολύ ακριβό.. Τι δώρο να πάρω σε ένα παιδί; Έρχεται και Πάσχα και αυτή η ερώτηση μάλλον θα τεθεί από πολλούς και όσο περνούν οι μέρες όλο και πιο έντονα..
Όταν μερικά από τα δεκάδες γυάλινα βάζα σου, δε φιλοξενούν άλλο πια νιφάδες βρώμης και βότανα, αλλά απεναντίας... περιέχουν αυτά τα υπέροχα λουλούδια, πώς μπορείς να αντισταθείς στην ανάγκη σου να τα φωτογραφίσεις; Είναι σαν να σου κλείνουν πονηρά το μάτι, σαν να σου χαμογελούν, ποζάροντας όλο νάζι στο φωτογραφικό σου φακό.
Μια ιδέα για την ανανέωση του σπιτιού που έχω δει εδώ και καιρό και μου άρεσε πολύ. Και όσο ακόμα ο χειμώνας καλά κρατεί, είναι ευκαιρία να αξιοποιήσουμε φλοκάτες, κιλίμια και άλλα παραδοσιακά χαλιά που πιάνουν χώρο στη ντουλάπα και στενοχωρούν τη γιαγιά μας που μένουν στο ...ράφι.
Χαλί πάνω στο χαλί λοιπόν, το χοντρό πάνω στο λεπτό, για άποψη, για στιλ, για ζεστασιά, για ανανέωση.
Μα πόσο γλυκό κομμάτι! Όσοι είστε στην πρωτεύουσα μπορείτε να το απολαύσετε και ζωντανά απόψε ή ένα από τα επόμενα Σάββατα. Οι υπόλοιποι ας αρκεστούμε στο υπέροχο βίντεο κλιπ του.
Άλλο ένα παλιό μα πάντα αγαπημένο τραγούδι! Eξαιρετικό δεν είναι;
Όσο βελτιώνεται ο καιρός και περνάμε όλο και περισσότερες ώρες εκτός σπιτιού τόσο περισσότερο μας αρέσει να τρώμε έξω. Γύρος, σουβλάκια, κρέπες, κρύα σάντουιτς και παντός τύπου fast food μας αρέσει και μας κλείνει πονηρά το μάτι όταν περνάμε έξω από ταχυφαγεία. Και μετά αρχίζει ο αγώνας και οι φωνές της υγιεινής διατροφής, του καλλίγραμου κορμιού, του καλοκαιριού που έρχεται και που θα μας βρει με μαγιώ και λίγο πιο γεματούληδες από πέρυσι.. Άγχος; Ε όχι άγχος και γι αυτό!
Λίγες μέρες πριν το γραμματοκιβώτιο του Άγιου Βασίλη πάρει σάρκα και οστά, καθίσαμε στο καρεκλάκι μας και μαζί με τον Φίλιππο παίξαμε για πρώτη φορά με τον πηλό. Εγώ έφτιαχνα, αυτός χαλούσε. Αλλά τι σημασία έχει; Περάσαμε μια δημιουργική ώρα χωρίς τουβλάκια και κουμπάκια και φτιάξαμε μικρά στολιδάκια.
Η δεκάλεπτη πλοήγηση στο διαδίκτυο, λίγο πριν πει την καληνύχτα του το laptop μια από τις προηγούμενες νύχτες, ήταν η αφορμή γι' αυτή την κατασκευή. Τη μια νύχτα είδα την ιδέα, το επόμενο απόγευμα κάτσαμε με τον Φίλιππο και τη Μάγδα να χειροτεχνήσουμε... Ο Φίλιππος έκοβε, η Μάγδα καθόταν πάνω στο τραπεζάκι που χρησιμοποιούσαμε ως πάγκο εργασίας και εντάξει... μας ενοχλούσε λίγο. Αλλά παρά τις κάπως αντίξοες συνθήκες, το φτιάξαμε το έγο μας!
Παρασκευή σήμερα και δε μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα χαρούμενο τραγούδι..
Στήσιμο δέντρου, στολίδια στο χέρι, καλή παρέα, χριστουγεννιάτικη μουσική και ξεκινάμε..
Είχα διαβάσει για το παζάρι βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, σας το έγραψα κιόλας και περίμενα πως και πως να το επισκεφτώ.
Η σημερινή μας στιλιστική πρόταση δίνει απάντηση στο καθημερινό "τι να φορέσω" ερώτημα που με τις υψηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών έχει αρχίσει να μας βασανίζει σε ρυθμούς καλοκαιριού...
