Το μπισκοτόσπιτο του maresei.gr
- Κατηγορία Δημιουργώ
Ήρθε ο Άγιος Βασίλης στο σπίτι σας; Στο δικό μας ήρθε νωρίς - νωρίς και μάλιστα γλυκάθηκε πολύ!
Ήρθε ο Άγιος Βασίλης στο σπίτι σας; Στο δικό μας ήρθε νωρίς - νωρίς και μάλιστα γλυκάθηκε πολύ!
Σήμερα μπαίνουμε στην κουζίνα και φτιάχνουμε πεντανόστιμα soft cookies με τριμμένους ξηρούς καρπούς και μαύρη σοκολάτα.
Αυτά τα κουλουράκια, συνήθως σε σχήμα πλεξούδας, έκαναν πάντα όλο το σπίτι να μυρίζει κανέλα. Τα θυμάμαι να υπάρχουν σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου σε ένα γυάλινο πυρίμαχο σκεύος πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Ήταν τα αγαπημένα της μαμάς και τα έφτιαχνε συνέχεια. Και λέω ήταν, γιατί τώρα πια τα φτιάχνει σε πιο light εκδοχή, χωρίς ζάχαρη και με αλεύρι ολικής άλεσης. Και ακόμα και τώρα, αυτά τα ελαφριά μπισκοτάκια κανέλας είναι τα αγαπημένα όσων αποφεύγουν τη ζάχαρη εντός πολυκατοικίας και εντός παρέας.
Μαλακά, σαν μικρά σουφλέ, με λαχταριστή σοκολάτα στην κορυφή!
Δεν μπορείς ποτέ να φας μόνο ένα!
Σας έπιασε υπογλυκαιμία και θέλετε ένα γλυκό άμεσα;
Και θέλετε να μην είναι πολύ βαρύ;
Τα cookies που έχω κολλήσει μαζί τους από την πρώτη φορά που τα δοκίμασα, που ποτέ δεν μπορείς να φας μόνο ένα, που τα κομματάκια ρευστής σοκολάτας μέσα τους δίνουν μια αίσθηση μοναδική...
Μπορεί να ψηνόμαστε από τη ζέστη άλλα μια που ξεμείναμε σπίτι αυτό το σαββατοκύριακο είναι ευκαιρία να ψήσουμε και τα αγαπημένα μπισκότα βρώμης. Έτσι θα εξασφαλίσουμε και υγιεινό κολατσιό κατά τις εργάσιμες μέρες της εβδομάδας.
Χρειάζεστε όρεξη, είκοσι λεπτά από το χρόνο σας συμπεριλαμβανομένου του πλυσίματος των σκευών, και χώρο στην κατάψυξη... Α! Και μερικά απλά υλικά.
Δείτε τα:
οπότε τι τη θέλουν τη ζάχαρη; Έτσι είπε η μαμά και έκανε πάλι μπισκοτάκια χωρίς ζάχαρη σε σχήμα καρδούλας αυτή τη φορά.. Και έτσι τα ονόμασε Καρδούλες για να έχουν και ταυτότητα.
Τι καλό θα φτιάξουμε σήμερα;
Η απάντηση έρχεται από τη μητέρα που συνεχίζει τους πειραματισμούς στην κουζίνα και μας φτιάχνει κουλουράκια καρότου με αλεύρι ολικής άλεσης, χωρίς ζάχαρη, ελαφριά και υγιεινά για να συνοδεύουμε τον καφέ, το γάλα ή το τσάι μας χωρίς τύψεις!
Καρέκλες παλιές, μεταλλικές, σκουριασμένες μα τόσο γερές... Δεν ήταν δυνατό να είναι όλα τόσο περιποιημένα και αυτές οι καρέκλες του σκηνοθέτη να μου χαλάνε την αισθητική. Μια απόφαση ήταν και ή θα πήγαιναν στα σκουπίδια ή για συντήρηση και επειδή μου φάνηκε κρίμα - είχαν και μεγάλη ιστορία, όπως επίσης και ηλικία-, επέλεξα το δεύτερο.
Ακούς ραδιόφωνο και η φωνή είναι γνώριμη... αλλά το κομμάτι όχι. Ακούς δεύτερη γνωστή φωνή.
Δυο αγαπημένοι ερμηνευτές ένωσαν τις δυνάμεις τους. Αυτό που ακούς σ' αρέσει και ψάχνεις να δεις τι είναι.
Επαγγελματίας από το σπίτι ή ερασιτέχνης blogger ή θέλω απλώς έναν χώρο να κάθομαι στον υπολογιστή μου ή να διαβάζω και δε μ' αρέσει ο καναπές, ένα γραφείο στο σπίτι το χρειάζεσαι. Τι γίνεται όμως όταν δεν έχεις αρκετό χώρο; Πώς μπορείς να εξασφαλίσεις μια δική σου γωνιά απομόνωσης, αυτοσυγκέντρωσης κι εργασίας;
Μια αλλαγή στα μαλλιά ισοδυναμεί με αλλαγή στη γυναικεία διάθεση! Θα μπορούσε να έχει και μαθηματική απόδειξη...
Άλλο ένα γλυκό κομμάτι από τη Μαρίζα Ρίζου, η οποία απόψε θα γεμίσει με jazz και swing ήχους τη σκηνή του gazARTE.
Αν φέτος πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας ένα μόνο δώρο, τότε αυτό είναι η Απεριόριστη Δύναμη. Το βιβλίο που μας βοηθάει να ανακαλύψουμε τη δύναμη που κρύβουμε μέσα σας, μας δείχνει τον τρόπο να (επανα)προσδιορίσουμε τι θέλουμε από τη ζωή μας και πώς να το αποκτήσουμε. Το βιβλίο που μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής μας.
Και όλα αυτά όχι σε μια βάση θεωρητική, με (αμπελο)φιλοσοφίες, που όσο κι αν μ' αρέσουν, ενίοτε τις βαριέμαι.
Είναι ένα βιβλίο που με το που άρχισα να το διαβάζω, βρήκα πολλά σημεία να ταυτιστώ, ένιωσα ότι το έγραψε ο Anthony Robbins για μένα, για να με ξεμπλοκάρει, για να με βοηθήσει να καταλάβω τι ακριβώς θέλω από τη ζωή και πώς θα το πετύχω. Ήταν σαν να τον έχω μπροστά μου και να τον βλέπω σε ένα από τα σεμινάριά του.
Πέντε διαφορετικές εμφανίσεις που τράβηξαν την προσοχή μας κατά την εβδομάδα μόδας στο Μιλάνο (18-23 Φεβρουαρίου).
Ζήτω η πολυθρόνα της γιαγιάς, το κομοδίνο του παππού, ζήτω ο παλιός μπουφές! Εις ανάμνηση παλιών αντικειμένων και με σκοπό την ανάδειξη και επαναχρησιμοποίησή τους, όλοι οι πιστοί του design και του upcycle, ενωθείτε, η επαναστατική ομάδα του Hand Made Revolution σας καλεί!
Μετά το χθεσινό Paperman, σήμερα σας προτείνουμε μια ελληνική ταινία μικρού μήκους που δύσκολα αφήνει κάποιον ασυγκίνητο.
Η ευκαιρία για νέες χιονοβόλτες στα Γρεβενά δόθηκε απρόσμενα και χρονικά πολύ κοντά με την πρώτη, οπότε δεν είναι να την χάνεις. Μέσα Φλεβάρη, καιρός ανοιξιάτικος, το βράδυ πανσέληνος και νύχτα ακόμη ξεκίνησα για τα ψηλά. Οι πληροφορίες έλεγαν ότι μια ανάβαση στο ύψωμα Αννίτσα, απέναντι κατά κάποιο τρόπο από τη Βασιλίτσα και τον Σμόλικα, θα έδινε την ευκαιρία να θαυμάσεις ταυτόχρονα την ανατολή του ηλίου και τη δύση του φεγγαριού και όχι μόνο. Ο καθαρός ουρανός προσφέρεται για φωτογραφίες και αγνάντεμα.
Θυμάστε τις διάφορες επιλογές που είδαμε για εναλλακτικές γλάστρες και χρήση παλιών αντικειμένων για τη φιλοξενία των φυτών μας;
Και μετά τα muffins μήλου φτιάχνουμε υπέροχα, λαχταριστά σοκολατένια σουφλέ!
Η συνταγή είναι απλή και το αποτέλεσμα πεντανόστιμο!
Και ο γάμος θέλει χιούμορ και προσοχή στη λεπτομέρεια ακόμα και όταν ο χρόνος ή ο προϋπολογισμός είναι περιορισμένος.
Ολοένα και περισσότερες τέτοιες υποδομές εμφανίζονται στις παραλίες και μας κάνουν να νιώθουμε, αν όχι και να είμαστε, κάπως πιο πολιτισμένοι! Υποδομές που θα έπρεπε να υπάρχουν χρόνια τώρα για να δίνουν σε όλους το δικαίωμα να απολαμβάνουν ένα από τα ελεύθερα αγαθά, το περιζήτητο - κατά τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες - δροσερό νερό της θάλασσας! Φυσικά κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον αυτό ήταν το αγαπημένο κομμάτι της μικρής μου φίλης, που ακούει στο όνομα Μελίνα. Το άκουσα νωρίτερα, τη σκέφτηκα και είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Ανεβάστε την ένταση, πατήστε play και...1,2,3...αφεθείτε στον ρυθμό του. Προσοχή όμως, γιατί είναι εθιστικό ;-)
Οι φίλοι του κρασιού που βρίσκονται στη Βόρεια Ελλάδα αυτό το Σαββατοκύριακο έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν τα οινοποιεία που ανήκουν στο δίκτυο των "Δρόμων του Κρασιού της Βόρειας Ελλάδας" στο πλαίσιο της εκδήλωσης "Ανοιχτές Πόρτες 2013".
Στα κέικ δεν μπορώ να αντισταθώ ποτέ! Ίσως φταίει που από παιδί πάντα είχαμε σπιτικό κέικ πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πολλές φορές έκοβα ποσότητα από το μεσημεριανό φαγητό, ειδικά όταν επρόκειτο για φαγητό που δε μου πολυάρεσε, για να τιμήσω λίγο αργότερα το κέικ της μητέρας. Και δεν ήταν πάντα ίδιο. Η εκάστοτε έμπνευση κατά τη στιγμή της δημιουργίας οδηγούσε κάθε τόσο σε διαφορετικά γευστικά μονοπάτια.
Μερικά χρόνια αργότερα, όταν απέκτησα δικό μου σπίτι και δική μου κουζίνα, μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες έγινε η παρασκευή "κεικοειδών" γλυκών. Κέικ βανίλιας, σοκολάτας, σουφλέ, κέικ με φρούτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Φαγητό μπορεί να μην υπάρχει στο σπίτι αλλά κέικ θα υπάρχει!
Και κάπως έτσι, κάθε νέα συνταγή που πέφτει στα χέρια μου αποτελεί αφορμή για να μπω στην κουζίνα. Αυτή τη φορά η συνταγή ήρθε και πάλι από την Μπέσσυ, πιστή φίλη πια της σελίδας μας, και αφορά σε ένα κέικ με κανέλα και σταφίδες.
Το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο της maresei-παρέας για φέτος στολίστηκε λίγο πριν μπει ο Δεκέμβριος. Βασικοί "στολιστές" (christmastreestas) ήταν τέσσερα παιδικά χεράκια, τουλάχιστον στα κλαδιά που έφταναν. Λίγο έβαζαν στολίδια, λίγο έβγαζαν στολίδια, λίγο έπαιζαν με τα στολίδια... Το δέντρο πάντως στολίστηκε.
Μερικές φωτογραφίες κατά τη διαδικασία του στολισμού μας φέρνουν λίγο πιο κοντά στις προσεχείς γιορτές.