Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται! Κι όταν ξεκινάμε με τέτοιο καφέ, τι άλλο να θέλουμε;
"Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος τα δυο βουνά μαλώνουν, το 'να να ρίξει τη βροχή, τ' άλλο να ρίξει χιόνι", λέει το δημοτικό ποίημα-τραγούδι. Τον Όλυμπο ως "αρχηγό" τον επισκεφθήκαμε πολλές φορές και πάλι θα τον επισκεφθούμε. Τον Κίσσαβο όμως ως "αντίπαλο δέος" του Ολύμπου να τον αφήσουμε με το παράπονο; Είναι και εύκολη η "κατάκτησή" του, οπότε ήρθε κι αυτουνού η σειρά.
Ας απολαύσουμε σήμερα ένα πολύ παλιό, πολύ γνωστό κι αγαπημένο τραγούδι, άρρηκτα συνδεδεμένο με το καλοκαίρι.
Ένα μοναδικό κομμάτι από τον υπέροχο μουσικό Moby και το άλμπουμ «Hotel» που κυκλοφόρησε το 2005. Ένα ελπιδοφόρο τραγούδι που μας καλεί να «ξεφύγουμε» (''Slipping Away''), όπως επιτάσσει και ο τίτλος του τραγουδιού..
Στα κέικ δεν μπορώ να αντισταθώ ποτέ! Ίσως φταίει που από παιδί πάντα είχαμε σπιτικό κέικ πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πολλές φορές έκοβα ποσότητα από το μεσημεριανό φαγητό, ειδικά όταν επρόκειτο για φαγητό που δε μου πολυάρεσε, για να τιμήσω λίγο αργότερα το κέικ της μητέρας. Και δεν ήταν πάντα ίδιο. Η εκάστοτε έμπνευση κατά τη στιγμή της δημιουργίας οδηγούσε κάθε τόσο σε διαφορετικά γευστικά μονοπάτια.
Μερικά χρόνια αργότερα, όταν απέκτησα δικό μου σπίτι και δική μου κουζίνα, μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες έγινε η παρασκευή "κεικοειδών" γλυκών. Κέικ βανίλιας, σοκολάτας, σουφλέ, κέικ με φρούτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Φαγητό μπορεί να μην υπάρχει στο σπίτι αλλά κέικ θα υπάρχει!
Και κάπως έτσι, κάθε νέα συνταγή που πέφτει στα χέρια μου αποτελεί αφορμή για να μπω στην κουζίνα. Αυτή τη φορά η συνταγή ήρθε και πάλι από την Μπέσσυ, πιστή φίλη πια της σελίδας μας, και αφορά σε ένα κέικ με κανέλα και σταφίδες.
Ένα μήλο και δυο ώριμα ακτινίδια μαζί με λίγο νερό μπορούν να γίνουν ένας πολύ νόστιμος και θρεπτικός χυμός.
Ολοένα και περισσότερες τέτοιες υποδομές εμφανίζονται στις παραλίες και μας κάνουν να νιώθουμε, αν όχι και να είμαστε, κάπως πιο πολιτισμένοι! Υποδομές που θα έπρεπε να υπάρχουν χρόνια τώρα για να δίνουν σε όλους το δικαίωμα να απολαμβάνουν ένα από τα ελεύθερα αγαθά, το περιζήτητο - κατά τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες - δροσερό νερό της θάλασσας! Φυσικά κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Αυτή την Παρασκευή ας ξεκινήσουμε την ημέρα μας με τη φετινή συμμετοχή της χώρας μας στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, που εξασφάλισε για δέκατη συνεχόμενη φορά, από το 2004 που διοργανώθηκε για πρώτη φορά ημιτελική βραδιά, ότι η Ελλάδα θα είναι στον τελικό της διοργάνωσης.
Αγαπημένο κομμάτι από τους Nouvelle Vague.
Αυτό ήταν το καλοκαίρι των βαφτίσεων για την παρέα του maresei. Μετά από αρκετά χρόνια όπου επικρατούσαν οι γάμοι, φέτος έχουμε κυρίως βαφτίσεις για να μας θυμίζουν πως μεγαλώνουμε και ... νοικοκυρευόμαστε. Εμείς και οι φίλοι μας! Αποκτούμε παιδιά ή γινόμαστε πνευματικοί γονείς ή και τα δύο. Σημασία έχει πως μεγαλώνοντας, προσπαθούμε να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και (στον ολοένα και λιγότερο ελεύθερο χρόνο μας) να καταπιανόμαστε με όσα μας αρέσουν.
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, καταπιαστήκαμε με τις βαφτίσεις. Η πιο πρόσφατη ήταν η βάφτιση του Αχιλλέα που απέκτησε και επίσημα το όνομά του στις 13 Σεπτεμβρίου. Το θέμα της βάφτισης ήταν ασορτί με την εποχή: έναρξη νέας σχολικής χρονιάς, βιβλία, βιβλιοθήκες, χάρακες, μολύβια, κασετίνες. Από όλα είχε η βάφτιση σε υπέροχα φωτεινά χρώματα.
Όπως είπαμε νωρίτερα για να είμαστε δημιουργικοί θα πρέπει να πάψουμε να φοβόμαστε τα λάθη. Άλλωστε μερικές φορές οι λάθος κατευθύνσεις είναι αυτές που μας οδηγούν στην επιτυχία. Αυτό συνέβη και στην Ειρήνη Σκυλακάκη..
Το ότι βρισκόμαστε στη Μεγάλη εβδομάδα και μάλιστα σε μέρες νηστείας δε σημαίνει πως δεν μπορούμε πια να καλούμε κόσμο στο σπίτι ή να τρώμε εμείς νόστιμες λιχουδιές και μάλιστα γρήγορα και εύκολα...
Τα ταξίδια τα αγαπάμε πολύ και στην κορυφή της λίστας για το αγαπημένο μεταφορικό μέσο μάλλον έρχεται το αεροπλάνο, στο οποίο μπαίνεις και (καλώς εχόντων των πραγμάτων) βγαίνεις ατσαλάκωτος.
Οι Απόκριες έφτασαν και μαζί τους πλησιάζει το πολυπόθητο τριήμερο. Πάρτι, εκδηλώσεις, παρέλαση, ξέφρενος χορός, οικογενειακές στιγμές... όλα θα χωρέσουν μέσα στο προσεχές τριήμερο.
Σας έχουμε μερικές προτάσεις για δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά ή για εμπνευσμένες κατασκευές για μικρούς και μεγάλους οπαδούς του Καρναβαλιού. Δείτε ιδέες και αναλάβετε δράση ακόμα και για κατασκευές της τελευταίας στιγμής!
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν αυτό που μου συμβαίνει, συμβαίνει σε όλους. Φαντάζομαι η πλειοψηφία των ανθρώπων ακούει μουσική. Εγώ ανήκω σίγουρα στην πλειοψηφία και ίσως στο κομμάτι αυτής που κάθε στιγμή της ζωής τους είναι μουσική. Η χαρά μου, η λύπη μου, το άγχος μου, η διασκέδασή μου, το ψυχοπλάκωμά μου, η αρχή της εβδομάδας μου, οι Κυριακές μου, ακόμη και τα όνειρά μου. Και προφανώς στο μπάνιο μου τραγουδάω και στο δωμάτιό μου και όταν μαγειρεύω και όταν καθαρίζω και φυσικά στο δρόμο με ακουστικά τόσο αποκρουστικά όσο κάθε μαγεμένος από τις νότες άνθρωπος που περπατάει και σιγοτραγουδάει.
Ξακουστή για την αρχιτεκτονική και τις τέχνες της, τα κανάλια και τις γόνδολες, η Βενετία είναι μια από τις πόλεις που προσελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών όλες τις εποχές του χρόνου. Λόγω της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της με τα κανάλια και τις γέφυρες, δανείζει το όνομά της και σε πόλεις της βόρειας Ευρώπης, που αποκαλούνται "Βενετία του Βορρά". Μπορεί λοιπόν στο βορρά να έχουμε πολλές "Βενετίες", διόλου άσχημες, αλλά η αυθεντική Βενετία βρίσκεται πολύ κοντά σε μας και σήμερα είναι μια καλή ευκαιρία να κάνουμε μια φωτογραφική βόλτα στα γραφικά σοκάκια της (ουπς, κανάλια ήθελα να πω).
Καλό μήνα είπαμε σήμερα; Δεν είπαμε! Μόνο ότι είναι Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS και ότι είναι μια καλή ευκαιρία να βγούμε για φωτογραφίες! Καλό μας μήνα λοιπόν!
Η φίλη μας που μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της σχετικά με το kick boxing, μας έστειλε και το ακόλουθο μήνυμα ...
Το Photo District News είναι ένα περιοδικό που απευθύνεται σε επαγγελματίες φωτογράφους και φυσικά "κυκλοφορεί" και σε ηλεκτρονική μορφή εδώ. Εκτός όμως από τα άρθρα που δημοσιεύονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η στήλη του "Η φωτογραφία της ημέρας".
Καιρό τώρα ήθελα να διαβάσω το κλασικό μυθιστόρημα "Εκατό χρόνια μοναξιά" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Το είχα μόνιμα στη λίστα με "τα επόμενα βιβλία που θέλω και πρέπει να διαβάσω". Μεγάλο βιβλίο, παγκόσμια φήμη, πολλές κριτικές, οι περισσότερες καλές, λίγες κακές... Ήθελα να έχω τη δική μου άποψη, διαβάζοντας ένα από τα κατά κοινή ομολογία πιο κλασικά βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Και το διάβασα πριν λίγο καιρό.
Μετά τη Σύρο αναχωρούμε για την άλλη αρχόντισσα, την Πάρο.
Πολύ μ'αρέσει η μελωδία του.. πράγματι sweet melody.. όπως αναφέρεται κ στους στίχους..
Είχα διαβάσει για το παζάρι βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, σας το έγραψα κιόλας και περίμενα πως και πως να το επισκεφτώ.
