Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Βόλτα στην Άνω Πόλη με αφορμή το Open House Thessaloniki. Να 'ταν κι άλλο...

Λίγο που ξυπνήσαμε αργά, λίγο το γερό πρωινό και μερικές μικρές υποχρεώσεις που μας καθυστέρησαν, φύγαμε από το σπίτι γύρω στις 12:30 με προορισμό την Άνω Πόλη.

... ξημερώνει άλλωστε ένα υπέροχο σαββατοκύριακο...

Τις γνωρίζετε τις δίδυμες αλπικές λίμνες Φλέγκα; Έχετε ακούσει κάτι γι' αυτές; Όπως και να 'χει, ελάτε να τις επισκεφθούμε, αξίζει νομίζω πραγματικά το χρόνο που θα διαθέσετε γι' αυτό το νοερό ταξίδι.

Άλλη μια διαφορετική πρόταση αυτή την εβδομάδα που ταιριάζει με την ανεβασμένη ανοιξιάτικη διάθεσή μας. 

Αυτή τη φορά στην κουζίνα μπήκε η μαμά μιας αγαπημένης φίλης, γνώριμης εδώ στο maresei από άρθρα περί αγάπης και ομορφιάς, και μας έφτιαξε μια φανουρόπιτα ή αλλιώς ένα κέικ νηστίσιμο για να είναι στο πνεύμα των ημερών. Ωστόσο δεν πρόκειται για την πιο συνηθισμένη φανουρόπιτα. Η προσθήκη cranberries και γλάσου είναι η αιτία της μετάλλαξης της κλασικής φανουρόπιτας σε μια αντίστοιχη πιο σύγχρονη. Τελικά μάλον όλοι στην παρέα έχουμε αδυναμία στα cranberries και τα χρησιμοποιούμε αρκετά συχνά στις συνταγές μας.

Πώς να περιγράψω τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου όταν γυρνώντας σπίτι μετά τη δουλειά βρήκα γράμμα από Ελβετία! Καλά τα e-mail, καλά τα sms, καλά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και η παραδοσιακή αλληλογραφία έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά!

Ειδικά όταν ο φάκελος εκτός από μια κάρτα με ευχές από μια πολύ αγαπημένη φίλη περιέχει και μια ελβετική σοκολάτα!

Ευχαριστώ τόσο πολύ!

Δεν είναι μόνο τα χωνιά που με λίγη φαντασία μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά. Είναι και ένα παλιό τζιν μπουφάν, πουκάμισο ή παντελόνι.

Ψωμάκια νόστιμα κι αφράτα, μαλακά τυροπιτάκια, τρώνε όλα τα παιδάκια...

Τρώει και ο Φίλιππος, τρώει και ο Κωνσταντίνος που ομολογουμένως δεν είναι τα πιο φαγανά παιδιά!

...Και να 'μαστε 15 μέρες μετά το οδοιπορικό στα Ζαχοροχώρια να πραγματώνουμε το "τάμα". Ανάβαση στη Δρακόλιμνη της Τύμφης μέσω καταφυγίου Αστράκας που είχε αναβληθεί λόγω καιρού. Ε τώρα συμβουλευτήκαμε ως και το δορυφόρο που δείχνει τον καιρό, όμως κι αυτός τελικά δε μας τα είπε καλά. Ξεκινάς με τις καλύτερες συνθήκες, τα κατάλληλα εφόδια και αποφασισμένος. Η πιθανότητα ελαφριάς και σύντομης βροχόπτωσης ήταν 20%, όμως πάλι είχαμε ψιλοπεριπέτεια...

Ταξιδεύοντας ή έστω κάνοντας μια βόλτα με το αυτοκίνητο την ώρα που ο ήλιος δύει, βλέποντας έξω χωράφια με ανθισμένους ηλίανθους... Αγαπημένη στιγμή!

Ιδέες δανεικές έγιναν η αφορμή για να αγοράσω pon pon και να ανακαλύψω πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις με αυτά! Και επειδή ξετρελαθήκαμε με την ευκολία και το αποτέλεσμα μεγάλοι και μικροί σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα!

Είναι ένα ηλιόλουστο πρωινό στην κορυφή του Ολύμπου. Ανάμεσα από την ομίχλη, κάτω χαμηλά, γυαλίζει που και που η θάλασσα και η Αφροδίτη παίρνει το πρωινό της, το αγαπημένο της smoothie αμβροσίας. Αυτή τη στιγμή φοράει μόνο το καινούριο της μπλε παρεό-χιτώνα, λατρεύει το χάδι του ήλιου στο γυμνό κορμί της. Έχει κάνει ήδη την τρομερή αλλαγή στο χρώμα των μαλλιών της και αισθάνεται λίγο έξω από τα νερά της. Η Ήρα την κοίταζε αποδοκιμαστικά, η Αθήνα της είπε ότι είναι ρηχή και φέρεται σαν κοινή θνητή, ο Άρης μουρμούριζε "γυναίκες μα το Δία δε θα τις καταλάβω ποτέ..", ενώ ο Δίας πέταξε 30 κεραυνούς από τα νεύρα του. Ετοιμάζεται για το πρώτο της ραντεβού, είναι τρομερά αγχωμένη, έχουν περάσει κάτι αιώνες από την τελευταία φορά και δεν ξέρει τι να φορέσει από πάνω. Θέλει ν' αποτινάξει αυτό το αρχαϊκό στυλ με το οποίο την έχουν ταυτίσει αλλά ταυτόχρονα να μην γίνει και fashion victim. Θέλει να αναδείξει το αρχέγονο σεξαπίλ της, αλλά να μην δείξει και πρόστυχη. Δύσκολο να είσαι η θεά του έρωτα και να ερωτεύεσαι...

Μια και σήμερα μας ξύπνησε ευχάριστα το καλοκαιρινό αεράκι, ας ακούσουμε τη Madeleine Peyroux να μας τραγουδά για αυτό..

Έφτασε η Κυριακή των Αποκριών και βρισκόμαστε λίγες ώρες πριν την έναρξη των μεγάλων αποκριάτικων παρελάσεων σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας. 

Πριν λίγες μέρες έκανα την πρώτη ανοιξιάτικη αγορά μου για φέτος. Σε μια εξόρμηση στην αγορά μετά από πολύ καιρό - δεν είχα βγει καθόλου εδώ και μήνες στην αγορά, οπότε στην πρόσφατη βόλτα μου η ανάγκη να ψωνίσω κάτι ήταν σχεδόν επιτακτική - αγόρασα ένα γκρι σακάκι. Φοριέται με τα πάντα, σκέφτηκα! Μου άρεσε, μου έστρωσε, το πήρα... Αλλά δεν το φόρεσα ακόμα.

Κι έτσι αφιέρωσα λίγο χρόνο χθες βράδυ και αναζήτησα στο Pinterest τρόπους να αξιοποιήσω το καινούριο μου απόκτημα. Κι επειδή ένα γκρι σακάκι (ή κάποιο άλλο εξίσου ουδέτερου χρώματος) υπάρχει σε πολλές γυναικείες ντουλάπες, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τις εμφανίσεις που ξεχώρισα.

Η παρέα των Christmastreestas 2013 από τη Θεσσαλονίκη ξαναχτύπησε! Ο λόγος; Σπιτικά χριστουγεννιάτικα μπισκότα!

Τέσσερις καλές νοικοκυρές διαθέσαμε τις δυνάμεις μας, τη φαντασία μας, το δημιουργικό μας ταλέντο και τον φούρνο μας και νιώσαμε λίγο σαν ζαχαροπλάστες και λίγο σαν μαθητές δημοτικού την ώρα των καλλιτεχνικών!

Μερικές φορές το καλύτερο κομμάτι μιας ταινίας είναι το soundtrack.

Το 2016 μπήκε φωτεινά και είδαμε κιόλας άσπρες μέρες!

We love books!

Αυτά τα βιβλία είναι μερικά από τα αποκτήματά μου από το παζάρι βιβλίου της Θεσσαλονίκης. Θυμάστε που σας είπα ότι πήραμε πολλά και δεν μπορούσαμε να τα κουβαλήσουμε;

Κάτι όμορφο για να κλείσουμε την ημέρα μας όπως την ξεκινήσαμε, μουσικά! Γιατί είπαμε η μουσική δεν είναι ποτέ αρκετή!

Τη Victoria Hislop τη γνώρισα στο Νησί, την ακολούθησα πιστά στον Γυρισμό, την αγάπησα ακόμα πιο πολύ στο Νήμα, την προσπέρασα για κάποιο λόγο στον Τελευταίο Χορό, μα τη συνάντησα ξανά στην Ανατολή.

Μερικά αγνά υλικά...

Για να μην αφήνουμε παραπονεμένους και τους άντρες φίλους μας, οι τρεις εμφανίσεις που ξεχωρίσαμε στο Pinterest αυτή τη φορά αφορούν και τα δύο φύλα..