Άλλη μια περιπλάνηση στο όμορφα ελληνικά βουνά ξεκινά. Ανάβαση στον Αηλιά Πενταλόφου, στο Βόιο Κοζάνης.

Για το σημερινό μας πρωινό είπαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή της Ελπίδας. Από την πρώτη φορά που την είχα δει, με γέμισε... ελπίδες και την είχα στο μυαλό μου, περιμένοντας την κατάλληλη αφορμή. Και σήμερα που ο Φίλιππος για άλλη μια φορά μας ξύπνησε νωρίς νωρίς και στην κουζίνα είχαμε πολλές μπανάνες κα πολλά αυγά για κατανάλωση, οι pancakes μπανάνας ήταν η γευστική μας συντροφιά. 

Καλημέρα! Η Παρασκευή είναι εδώ και αυτό μόνο είναι αρκετό για να μας φτιάξει η διάθεση. Ξεκινάμε λοιπόν την ημέρα μας με μουσική. 

Ο Άγιος Βασίλης πέρυσι ήρθε στο σπίτι μας και μάλιστα μας έφερε δύο δώρα, ένα για τον Φίλιππο, ένα για τη μπεμπούλα που εκείνη την περίοδο ακόμα την περιμέναμε. Φέτος λέτε να μας επισκεφθεί; Και πόσα να μας φέρει; ;)

Σας έπιασε υπογλυκαιμία και θέλετε ένα γλυκό άμεσα;

Και θέλετε να μην είναι πολύ βαρύ;

Φέτος φοράμε ριγέ! Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα από τα συνθήματα της άνοιξης σχετικά με τις στιλιστικές μας επιλογές.

Όπως ίσως έχετε καταλάβει μας αρέσει να πειραματιζόμαστε με τις σαλάτες.

Λένε ότι η τρέλα πάει στα βουνά... λέτε; Μπα, στους ανθρώπους πάει και παίρνουν με την πρώτη ευκαιρία τα βουνά. Γιατί όμως; Γιατί τους aresei. Και επειδή και μένα maresei, θέλω να μοιραστώ τη χαρά της ανάβασης, των ήχων αλλά και της ησυχίας του βουνού ή γενικότερα της εξοχής, το πνεύμα της ομάδας, του ψιλολαχανιάσματος, αλλά και την αίσθηση της "κατάκτησης" όταν φτάνεις στο τέρμα. Αυτό θα γίνει μέσα από μια σειρά τέτοιων εξορμήσεων στα ψηλότερα βουνά της Ελλάδας, αρχίζοντας από τον Γράμο.

Η ανταπόκριση από το νησί της Χίου, που επιλέξαμε για τις φετινές καλοκαιρινές μας διακοπές, ξεκινά με εικόνες από το ξημέρωμα στο λιμάνι της πόλης της Χίου ή αλλιώς της Χώρας.

Για τα πάρκα του Λονδίνου είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έχετε ακούσει πολλά. Για το πόσο όμορφα είναι, πόσο μεγάλα, πόσο πράσινα, πόσο κόσμο έχουν...

Καλημέρα, κάθε μέρα! 

Από τη στιγμή που άρχισα να ασχολούμαι με τις ζύμες, η έμπνευση και η όρεξη δε σταματά... Αυτή τη φορά επέλεξα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου με μια σπιτική τάρτα.

Σήμερα επιστρέφουμε από τη νοητή μας βόλτα στο Μιλάνο της Ιταλίας και μένουμε Ελλάδα... Αρκεί να μη μένουμε στο σπίτι :)

"Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ", έτσι δε λένε; Αντιστοίχως λοιπόν, αφού φέτος τα χιόνα δεν ήρθαν σε εμάς, ή έστω ήρθαν με το σταγονόμετρο, πήγαμε εμείς στα χιόνια.

Σου δίνω μέσα μου χώρο
Σ' αγαπώ θα πει
σού δίνω μέσα μου χώρο
δίνω την ψυχή
σαν να είναι απλό δώρο
Σ' αγαπώ θα πει
θα ειμ' εγώ ο άνθρωπός σου
Σ' αγαπώ θα πει
μ' αρέσει να 'σαι ο εαυτός σου

Είναι γεγονός ότι η εβδομάδα ξεκινάει πολύ πιο ευχάριστα, όταν έχει προηγηθεί ένα γεμάτο και διαφορετικό Σαββατοκύριακο..

Το γνωστό δημοτικό τραγούδι "Μωρή κοντούλα λεμονιά με τα πολλά λεμόνια..." ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση. Οι καιρικές συνθήκες, η περιοχή και το κλίμα, η καλή χρονιά(;), όλα μαζί συνετέλεσαν έτσι ώστε η κοντούλα λεμονιά της γειτονιάς μας ειδικά φέτος να φτιάξει τόσα πολλά λεμόνια που κυριολεκτικά σε πλήθος ανταγωνίζονται τα φύλλα της. Οι φωτογραφίες το μαρτυρούν.

Τι θα λέγατε για μια μαργαρίτα;

Πράγματι! Kαλά μας ταξίδια λοιπόν..

Άλλο ένα χαρακτηριστικό και έντονα χορευτικό κομμάτι στο κλίμα της ημέρας!

Εύκολη συνταγή για ένα ελαφρύ πιάτο, νόστιμο και δροσερό... Να μη μας πέσει και βαρύ το φαγητό μετά την πασχαλινή υπερκατανάλωση κρεάτων. Έτσι δε θα σηκωθούμε από το τραπέζι με βαρύ στομάχι και θα έχουμε χώρο και για ένα παγωτάκι...

Σπιτικό Cheesecake με γλυκό του κουταλιού βύσσινο..

Η εικόνα αυτού του υπέροχου ηλιοβασιλέματος στη μαγευτική Καστοριά θα μας συντροφεύει στις μετά τη δύση του ηλίου σαββατιάτικες δραστηριότητες.

Πολύ θα ήθελα να το είχα ετοιμάσει παρέα με τον Άκη Πετρετζίκη βέβαια... αλλά έστω και η πνευματική παρουσία του μέσω της ιστοσελίδας του ήταν αρκετή!