Η νοστιμότερη μηλόπιτα
- Κατηγορία Δημιουργώ
Μια μηλόπιτα που κερδίζει πάντα τις εντυπώσεις!
Μια μηλόπιτα που κερδίζει πάντα τις εντυπώσεις!
Στα κέικ δεν μπορώ να αντισταθώ ποτέ! Ίσως φταίει που από παιδί πάντα είχαμε σπιτικό κέικ πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πολλές φορές έκοβα ποσότητα από το μεσημεριανό φαγητό, ειδικά όταν επρόκειτο για φαγητό που δε μου πολυάρεσε, για να τιμήσω λίγο αργότερα το κέικ της μητέρας. Και δεν ήταν πάντα ίδιο. Η εκάστοτε έμπνευση κατά τη στιγμή της δημιουργίας οδηγούσε κάθε τόσο σε διαφορετικά γευστικά μονοπάτια.
Μερικά χρόνια αργότερα, όταν απέκτησα δικό μου σπίτι και δική μου κουζίνα, μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες έγινε η παρασκευή "κεικοειδών" γλυκών. Κέικ βανίλιας, σοκολάτας, σουφλέ, κέικ με φρούτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Φαγητό μπορεί να μην υπάρχει στο σπίτι αλλά κέικ θα υπάρχει!
Και κάπως έτσι, κάθε νέα συνταγή που πέφτει στα χέρια μου αποτελεί αφορμή για να μπω στην κουζίνα. Αυτή τη φορά η συνταγή ήρθε και πάλι από την Μπέσσυ, πιστή φίλη πια της σελίδας μας, και αφορά σε ένα κέικ με κανέλα και σταφίδες.
Η φίλη Μπέσσυ ξαναχτυπά για άλλη μια φορά με λαχταριστά σταφιδόψωμα. Ό,τι φτιάχνεται με ζύμη μας αρέσει πολύ, οπότε ευκαιρία για νέα κουζινομαγειρέματα!
Αυτή τη φορά στην κουζίνα μπήκε η μαμά μιας αγαπημένης φίλης, γνώριμης εδώ στο maresei από άρθρα περί αγάπης και ομορφιάς, και μας έφτιαξε μια φανουρόπιτα ή αλλιώς ένα κέικ νηστίσιμο για να είναι στο πνεύμα των ημερών. Ωστόσο δεν πρόκειται για την πιο συνηθισμένη φανουρόπιτα. Η προσθήκη cranberries και γλάσου είναι η αιτία της μετάλλαξης της κλασικής φανουρόπιτας σε μια αντίστοιχη πιο σύγχρονη. Τελικά μάλον όλοι στην παρέα έχουμε αδυναμία στα cranberries και τα χρησιμοποιούμε αρκετά συχνά στις συνταγές μας.
Σήμερα μπαίνουμε στην κουζίνα και φτιάχνουμε ένα υπέροχο κέικ με μήλο, καρύδια και σταφίδες! Και μάλιστα νηστίσιμο! Έτσι θα έχουμε μια εξαιρετική λιχουδιά για να συνοδεύσουμε τον απογευματινό μας καφέ.
Άλλοι (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε) σκέφτονται να φτιάξουν μπομπονιέρες από lego... κι άλλοι φτιάχνουν ολόκληρο τον Παρθενώνα!
Μαγικά αυτά τα παιχνίδια, υπέροχη και η ιδέα των Αυστραλών που έφτιαξαν την Ακρόπολη από τουβλάκια lego με σκοπό να την χαρίσουν στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Άσπρο - μαύρο - γκρι: μια τριχρωμία ιδανική για όλες τις ώρες. Βγάλαμε και τα χοντρά μας κασκόλ και για μερικούς μήνες δεν τα αποχωριζόμαστε κάθε φορά που βγαίνουμε από το σπίτι.
Και μετά το Σκλήθρο, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη Σκήτη. Ως προς τη σειρά επίσκεψης των δύο χωριών, δεν τίθεται θέμα προτίμησης. Η επιλογή έγινε βάσει του πιο εύκολου δρομολογίου για την επιστροφή στη βάση μας.
Πάμε και μια βόλτα στη Σκήτη λοιπόν...
Δεν είναι μόνο τα χωνιά που με λίγη φαντασία μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά. Είναι και ένα παλιό τζιν μπουφάν, πουκάμισο ή παντελόνι.
Μπρόκολο... μπλιαχ... Έτσι έλεγα από παιδί. "Άκου μπρόκολο! Και γενικά ε όχι να φάω και σαλάτα! Τι να την κάνω τη σαλάτα, δε μ' αρέσουν οι σαλάτες, δε θέλω να φάω, όχι μαμά δε θα φάω με το ζόρι... ούτε τις πέντε ντομάτες που μου έβαλες στο πιάτο, δε θέλω να φάω καθόλου"... και να τα δράματα κάθε μεσημέρι!
Ευτυχώς μεγαλώνοντας, έμαθα να τρώω και σαλάτες. Αγγουροντομάτα στην αρχή, να και λίγο μαρούλι μετά, άντε να δοκιμάσω και λίγο λάχανο, και λίγο μπρόκολο... Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τώρα, που η σαλάτα δε λείπει από κανένα γεύμα. Μια από τις αγαπημένες μου, που είναι και της εποχής, είναι το μπρόκολο.
Τι θρεπτική αξία έχει; Η μαμά λέει ότι το μπρόκολο είναι φάρμακο. Και αφού το λέει η μαμά, κάτι θα ξέρει :)
Τελευταία αυτή η ιδέα μας βασάννισε αρκετά. Τι να κάνουμε με το παιδικό δωμάτιο; Να βάψουμε έναν τοίχο; Γαλάζιο; Θαλασσί; Οινοπνευματί; Μπλε; Πολύ αγορίστικο... Κάτι πιο ουδέτερο και συνάμα φωτεινό και συνάμα ευκολοσυνδύαστο και συνάμα δροσερό...; Όλα τα θέλαμε και αφού ψάξαμε στα χρωματοπωλεία όλης της πόλης για το τέλειο χρώμα, καταλήξαμε σε ένα μπλε-πράσινο, το χρώμα του νερού στο Ιόνιο. Ούτε μπλε ούτε πράσινο ούτε τιρκουάζ... το χρώμα των υπέροχων νερών σε κάποια σημεία του Ιονίου.
κι αν δεν κλαις για την άνοιξη και την πρώτη ηλιαχτίδα γιατί να κλαις;
κι αν δεν πονάς για τον έρωτα όταν σε κυριεύει γιατί να πονάς για την ανάμνηση του;
Πέμπτη σήμερα και ξεκινάμε την ημέρα μας με chill out διάθεση με ένα κομμάτι αφιερωμένο στον καλοκαιρινό ήλιο..
Στου Αγίου Βαλεντίνου δεν πιστεύουμε, υπό την έννοια του ότι πρέπει να γιορτάζουμε τον έρωτα και την αγάπη μία μέρα το χρόνο.
Όμως ο έρωτας και η αγάπη είναι πηγές χαράς και ζωντάνιας και έμπνευσης και κεφιού και φαντασίας και δημιουργικότητας και του πιο γλυκού μας χαμόγελου και λόγος για να ονειρεύεσαι και να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος άνθρωπος... και αφορμή για ένα σωρό συναισθήματα που ομορφαίνουν τη ζωή μας.
Μια νέα φίλη του maresei.gr επέλεξε να μοιραστεί μαζί μας μια από τις αγαπημένες της συνταγές.
Tην καλωσορίζουμε λοιπόν στην παρέα μας και μοιραζόμαστε τη χαρά μας μαζί σας.
Για όσους μας παρακολουθείτε σε facebook και instagram είδατε ήδη κάποιες φωτογραφίες μας από τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας την περασμένη Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016. Σήμερα θα σας περιγράψω αναλυτικά την εμπειρία μου.
Να ξυπνάς το πρωί και να σε υποδέχεται ο ήλιος, η πρωινή δροσιά και τα ανθισμένα λουλούδια του κήπου! Υπάρχει καλύτερος τρόπος να αρχίσεις τη μέρα σου;
Η σημερινή μας απάντηση στην ερώτηση "Τι να φορέσω;" είναι "Ένα υφασμάτινο παντελόνι σε φαρδιά γραμμή!"..