Μια μηλόπιτα που κερδίζει πάντα τις εντυπώσεις!
Στα κέικ δεν μπορώ να αντισταθώ ποτέ! Ίσως φταίει που από παιδί πάντα είχαμε σπιτικό κέικ πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πολλές φορές έκοβα ποσότητα από το μεσημεριανό φαγητό, ειδικά όταν επρόκειτο για φαγητό που δε μου πολυάρεσε, για να τιμήσω λίγο αργότερα το κέικ της μητέρας. Και δεν ήταν πάντα ίδιο. Η εκάστοτε έμπνευση κατά τη στιγμή της δημιουργίας οδηγούσε κάθε τόσο σε διαφορετικά γευστικά μονοπάτια.
Μερικά χρόνια αργότερα, όταν απέκτησα δικό μου σπίτι και δική μου κουζίνα, μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες έγινε η παρασκευή "κεικοειδών" γλυκών. Κέικ βανίλιας, σοκολάτας, σουφλέ, κέικ με φρούτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Φαγητό μπορεί να μην υπάρχει στο σπίτι αλλά κέικ θα υπάρχει!
Και κάπως έτσι, κάθε νέα συνταγή που πέφτει στα χέρια μου αποτελεί αφορμή για να μπω στην κουζίνα. Αυτή τη φορά η συνταγή ήρθε και πάλι από την Μπέσσυ, πιστή φίλη πια της σελίδας μας, και αφορά σε ένα κέικ με κανέλα και σταφίδες.
Η φίλη Μπέσσυ ξαναχτυπά για άλλη μια φορά με λαχταριστά σταφιδόψωμα. Ό,τι φτιάχνεται με ζύμη μας αρέσει πολύ, οπότε ευκαιρία για νέα κουζινομαγειρέματα!
Αυτή τη φορά στην κουζίνα μπήκε η μαμά μιας αγαπημένης φίλης, γνώριμης εδώ στο maresei από άρθρα περί αγάπης και ομορφιάς, και μας έφτιαξε μια φανουρόπιτα ή αλλιώς ένα κέικ νηστίσιμο για να είναι στο πνεύμα των ημερών. Ωστόσο δεν πρόκειται για την πιο συνηθισμένη φανουρόπιτα. Η προσθήκη cranberries και γλάσου είναι η αιτία της μετάλλαξης της κλασικής φανουρόπιτας σε μια αντίστοιχη πιο σύγχρονη. Τελικά μάλον όλοι στην παρέα έχουμε αδυναμία στα cranberries και τα χρησιμοποιούμε αρκετά συχνά στις συνταγές μας.
Σήμερα μπαίνουμε στην κουζίνα και φτιάχνουμε ένα υπέροχο κέικ με μήλο, καρύδια και σταφίδες! Και μάλιστα νηστίσιμο! Έτσι θα έχουμε μια εξαιρετική λιχουδιά για να συνοδεύσουμε τον απογευματινό μας καφέ.
Ο Tom Odell παίρνει τη σκυτάλη από τη SMA RAG DA και μας τραγουδά για μια άλλη αγάπη..
Η προσπάθεια για σπιτικό ψωμί στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία! Μετά το τυρόψωμο και το ελαιόψωμο, πέρασα στην παρασκευή ψωμιού χθες το απόγευμα και άπαντες στο σπίτι είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα.
Είναι τόσο χαριτωμένο και σε ταξιδεύει στο Παρίσι..για μια νοητή βόλτα aux Champs-Élysées..
Η φωτογραφία είναι του Stefano Brivio.
Μια μελωδία απ' αλλού φερμένη..
Ένας πολύ καλός ορισμός, διατυπωμένος από ένα συγγραφέα, για μια έννοια παραμελημένη επί χρόνια. Ευτυχώς που αργά αλλά σταθερά ξεπροβάλλει και ενσωματώνεται στις καθημερινές μας συνήθειες.
Μιλώντας αρκετά περί κινηματογράφου τον τελευταίο καιρό, ας αναφερθούμε και σε μια παλαιότερη ελληνική ταινία του Νίκου Γραμματικού.
Το δικό μας όνειρο. Και το δικό τους όνειρο. Ταυτίζονται άραγε; Ποιοι είναι οι Keep Shelly in Athens;
Να περάσετε όμορφα.. όπου και αν είστε.. ό,τι και αν κάνετε..
Αν πήραμε, ας ξαναπάρουμε. Κι αν δεν πήραμε, ας κάνουμε μια στάση σε ένα φαρμακείο σε μια από τις επόμενες βόλτες μας στην αγορά κι ας φροντίσουμε να προμηθευτούμε ένα πακετάκι παστίλιες!
Ένα ευχάριστο κομμάτι με ένα κεφάτο video clip που σε κάνει να θες να βγεις στη φύση, να ξεχυθείς, να μη μαζεύεσαι σπίτι με τίποτα.
Τα βιβλία τα αγαπάμε πολύ και μας αρέσουν οι μεγάλες βιβλιοθήκες από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι. Μας αρέσει όμως πολύ να αλλάζουμε και τακτικά διακόσμηση, να ανανεώνουμε το χώρο, να πρωτοτυπούμε όσο μπορούμε με ό,τι έχουμε σπίτι μας.
Το OPEN HOUSE THESSALONIKI άνοιξε για δεύτερη φορά τις πόρτες του...
Φεύγοντας από Γρεβενά και ταξιδεύοντας προς Τρίκαλα συναντάς ένα εκπληκτικό τοπίο, στο οποίο κυριαρχεί ο ο Βενέτικος ποταμός, παραπόταμος του Αλιάκμονα.
H πλισέ φούστα ήρθε ξανά δυναμικά στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια και μας αρέσει πολύ.
Tα Χριστούγεννα είναι προ των πυλών και οι περισσότεροι απολαμβάνουμε τα σπίτια μας στολισμένα! Τι λέτε να δούμε παρέα και τα αποτελέσματα της 3ης αποστολής των Christmastreestas.
Επιτέλους ήρθε η Άνοιξη! Ας την καλωσορίσουμε λοιπόν ρυθμικά με ένα κομμάτι που μας κάνει να θέλουμε να σηκωθούμε από τον καναπέ και να χορέψουμε..
Είτε σου αρέσει είτε όχι, οφείλεις να παραδεχτείς ότι είναι μια και μοναδική.
Και μια και τυχαίνει να εμφανίζεται σήμερα στη «γειτονιά» μας, δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε αδιάφοροι και να μην παρευρεθούμε.
