Το σπίτι ξεστολίστηκε, τα χριστουγεννιάτικα μαζεύτηκαν και βρήκαν και πάλι τη θέση τους στο πατάρι, η προσμονή για τον ερχομό των εορτών έχει γίνει πια μια ανάμνηση, όπως και οι ατελείωτες στιγμές με φίλους εντός και εκτός σπιτιού. Τα γλυκά μόνο μένει να τελειώσουν, γιατί κουραμπιέδες, μελομακάρονα και σοκολατόπιτες μας... ταλαιπωρούν ακόμα. Ε τι... να τα αφήσουμε να χαλάσουν; Να τα πετάξουμε; Κρίμα είναι!
Όσο περισσότερο χιόνι βλέπουμε, τόσο πιο δυναμικά μπαίνουμε στο κλίμα των Xριστουγέννων!
Καλό μας απόγευμα!
Όλο και πιο συχνά βλέπεις μικρούς και μεγάλους να ψάχνουν κάτι στην παραλία. Και συνήθως αυτό το κάτι είναι βότσαλα ή κοχύλια. Ψάχνουν τα πιο όμορφα βότσαλα, λευκά ή χρωματιστά για να διακοσμήσουν το χώρο τους, να παίξουν, να κατασκευάσουν χειροποίητα έργα.
Μια εμφάνιση που αγαπήσαμε με την πρώτη ματιά είναι η σημερινή μας στιλιστική πρόταση. Να λοιπόν τι μπορούμε να φορέσουμε για τις σημερινές μας βόλτες.
Μια υπέροχη μέρα! Μια εξαιρετική αθλητική γιορτή! Μια άρτια διοργάνωση! Ένα γραφικό χωριό, ένα απείρου κάλλους φυσικό τοπίο, τόσα χαμογελαστά πρόσωπα, τόσοι άνθρωποι γεμάτη ενέργεια! Πόσο όμορφα περάσαμε!
Και όλα αυτά στο Σπήλαιο, ένα από τα πιο γνωστά χωριά των Γρεβενών που βρίσκεται στον Όρλιακα, ένα ιδιαίτερο βουνό με πολύ πλούσια βλάστηση. Με αφετηρία και τερματισμό στο χωριό, την Κυριακή 19 Απριλίου 2015, πραγματοποιήθηκαν δύο αγώνες δρόμου, ο Orliakas Adventure Race με μήκος 33 χιλιόμετρα και ο Portitsa Trail με μήκος 7,5 χιλιόμετρα. Τους αγώνες διοργάνωσαν οι πάντα δραστήριοι Δρομείς Υγείας Γρεβενών με τη βοήθεια φορέων της πόλης, χορηγών και πλήθους εθελοντών.
Χθες βράδυ με έπιασε μια υπογλυκαιμία, μια τρομερή διάθεση για γλυκό και λαχταρούσα να σηκωθώ το πρωί και να βρω ένα νόστιμο πρωινό. Ένα, ή τουλάχιστον ένα, cupcake ήταν η τέλεια επιλογή και παράλληλα ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Ψάχνοντας διαθέσιμες συνταγές στα βιβλία μου, εντόπισα αυτή που βόλευε βάσει των υλικών που είχα στην κουζίνα και του χρόνου που απαιτούσε για την εκτέλεσή της. Το αποτέλεσμα ήταν νοστιμότατα cupcakes βανίλιας με σοκολατένια μπισκότα oreo! Δεν ακούγεται άσχημα, ε; Και πιστέψτε με, δεν είναι!
Καλησπέρα σας! Χρόνια πολλά και καλά και Χριστός Ανέστη!
Επανερχόμαστε στη διαδικτυακή μας παρέα μετά από ένα διάλεμμα αρκετών ημερών που μας χάρισε ξεκούραση, χαλάρωση, λίγο παραπάνω ύπνο, καθαρό αέρα, θέα στη θάλασσα, ήχους τζιτζικιών και κελαηδίσματα πουλιών. Ομολογώ ότι ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόμασταν οικογενειακώς. Οι μεγάλοι για να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα, ο Φίλιππος για να εκτονώσει όλη του την ενέργεια παίζοντας με τις ώρες στην αυλή και η μπέμπα για να έχει πάντα μια διαθέσιμη αγκαλιά να απαλύνει το κλάμα της.
Για διαφορετικές γλάστρες έχουμε μιλήσει κι άλλες φορές. Οι επιλογές είναι πολλές αν σκεφτούμε μερικά αντικείμενα αλλιώς.
Το αγαπημένο μου ρυζόγαλο, με τη συνταγή της μαμάς, που την έχει πάρει από τη γιαγιά. Μια συνταγή που κρατάει χρόνια και περνάει από γενιά σε γενιά σήμερα μοιράζεται απλόχερα.
Μια μπανάνα, καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια, λιναρόσπορος, ηλιόσποροι και κολοκυθόσποροι μπερδεύονται σε ένα βαθύ μπολ με ταχίνι, μέλι και κανέλα και αποτελούν ένα αγαπημένο γεύμα για διάφορες ώρες της ημέρας. Κυρίως για το πρωί ή για νωρίς το απόγευμα!
Για μια μουσική καλημέρα!
Αυτή η πρόταση έφτασε στο inbox μας πριν λίγες μέρες! Σήμερα επιτέλους άνοιξα το link, πάτησα play, πάτησα replay και κόλλησα!
Τι δώρο να του πάρω; Να είναι κάτι που θα το χαρεί, θα του μείνει, θα του αρέσει, θα έχει και ένα νόημα και δε θα είναι πολύ ακριβό.. Τι δώρο να πάρω σε ένα παιδί; Έρχεται και Πάσχα και αυτή η ερώτηση μάλλον θα τεθεί από πολλούς και όσο περνούν οι μέρες όλο και πιο έντονα..
Η άνοιξη άργησε τουλάχιστον ένα μήνα αλλά πλέον ήρθε για τα καλά! Κι έτσι φτάσαμε στον Μάιο.
Τι άλλο να σκεφτώ; Λουλούδια και μόνο λουλούδια.
Άλλη μια ωραία πρωτοβουλία του Μεγάρου Μουσικής για μικρά και μεγάλα παιδιά που μας αρέσει πολύ!
Καμιά φορά μπορεί να ακουμπάμε πράγματα που τυχαίνει να έχουμε στα χέρια μας σε μια τυχαία θέση. Κι έτσι τυχαία παρατηρούμε λίγο αργότερα πως το αποτέλεσμα δεν μοιάζει καθόλου τυχαίο. Απεναντίας είναι σαν να προσπαθούσαμε να τα ταιριάξουμε για ώρα.
Μετά τη χαρά που μου έδωσε το Junior Secret Santa 2016 (η μυστική χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή για παιδικά δωράκια), δεν μπορούσα να αντισταθώ σε άλλη μία ανταλλαγή. Αυτή τη φορά ο σκοπός ήταν η ανταλλαγή γεύσης. Ναι, καλά διαβάζετε! Όλες οι συμμετέχουσες ανταλλάξαμε ή ακόμα ανταλλάσουμε - κάποια δέματα δεν έφτασαν ακόμα στον προορισμό τους - γεύσεις!
Σπιτικές λιχουδιές ή άλλα αγοραστά εδέσματα και τοπικά προϊόντα μπήκαν σε σακουλάκια και κουτάκια και ταξίδεψαν. Είτε μακριά είτε κοντά, ολοκληρώνοντας το ταξίδι τους έφτασαν στα χέρια των παραληπτριών τους και τους (μας) οδήγησαν σε νέα γευστικά μονοπάτια.
Μετά το χθεσινό post για τη Θεσσαλονίκη και την επιλογή της από το National Geographic ως έναν από τους καλύτερους προορισμούς του 2013, συνειρμικά μου ήρθε στο μυαλό το βιβλίο "Το Νήμα" της Victoria Hislop.
Μια που τη συνταγή για υπέροχη σάλτσα μανιταριών την έχουμε και μια που οι μανιταροπαρασκευές δεν τελειώνουν ποτέ, κάθε τόσο βγαίνουμε και ψάχνουμε για μανιτάρια ιδιαίτερα αυτή την εποχή που έχει μπόλικα.
Η συλλογή μανιταριών είναι η αφορμή για μια ακόμα επαφή με την εκπληκτική αυτή την εποχή φύση. Περπατάς στο δάσος, στα καταπράσινα λιβάδια και κάθε τόσο σταματάς να μαζέψεις τα μανιταράκια σου και να απολαύσεις το τοπίο.
Χριστούγεννα έρχονται για 23η φορά στη ζωή μου. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αναρωτιέμαι τι δώρα θα προσφέρω και τι δώρα θα μου πάρουν. Σίγουρα η λαχτάρα των δώρων δεν είναι ίδια χρόνο με το χρόνο. Συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και τελικά ξεχνάς να στείλεις γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφω γράμμα, να ζητάω ό,τι παιχνίδι υπάρχει, να δίνω στους γονείς μου το γράμμα έχοντάς τους τυφλή εμπιστοσύνη ότι θα φτάσει στον προορισμό του και μετά απλά να περιμένω με αγωνία να δω αν ήμουν καλό παιδί και αν αξίζω τελικά τα δώρα που ζήτησα.
Όνειρα, εξερευνήσεις, ταξίδια, μοναδικές εμπειρίες.. Διάθεση για μια ζωή γεμάτη έντονες στιγμές, μεγάλες συγκινήσεις, πολλές αναμνήσεις.
Μέρες τώρα η πραλίνα φουντουκιού τριγυρίζει στο μυαλό μου. Είτε πάνω σε μια φέτα ψωμί είτε ανάμεσα σε δύο μπισκότα σε μορφή σάντουιτς είτε σε μια απλή κουταλιά γλυκού ή ενίοτε και σούπας έρχεται αρχικά στο μυαλό μου και στη συνέχεια στο πιάτο μου!
Να ονειρευτώ ξανά
Και μόνο από τον τίτλο θα μπορούσα να επιλέξω αυτό το βιβλίο. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι χωρίς όνειρα δε ζεις, κέντρισε το ενδιαφέρον μου από την πρώτη στιγμή. Διαβάζοντας την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, βρήκα έναν ακόμη λόγο για να το προτιμήσω. Είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, μέρες που έρχονται, μπορείτε να το πάρετε μαζί σας παντού. Στην εξοχή για πρωινή ανάγνωση στη δροσιά κατά τις ημέρες του Πάσχα, σε ένα ήσυχο καφέ, στο κρεβάτι για ανάγνωση πριν τον ύπνο, στην παραλία. Παντού!
Είναι σίγουρο ότι θα σας κρατήσει καλή συντροφιά. Παρόλο όμως που διαβάζεται εύκολα, θίγει ζητήματα πολύ σοβαρά.
