ή εναλλακτικά "Ο άνθρωπος που ήθελε να πάει στο φεγγάρι".

Για να ξεκινήσει με jazz διάθεση το Σάββατο.. Μα πόσο ωραίο κομμάτι!

Όπως έχουμε ξαναπεί, οι μέρες αυτές είναι ιδανικές για να χαρούμε τη θαλπωρή του σπιτιού μας παρέα με αγαπημένα πρόσωπα. Ευκαιρία λοιπόν να χαλαρώσουμε γύρω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο παρακολουθώντας αγαπημένες επίκαιρες ταινίες..

κι αν δεν κλαις για την άνοιξη και την πρώτη ηλιαχτίδα γιατί να κλαις;
κι αν δεν πονάς για τον έρωτα όταν σε κυριεύει γιατί να πονάς για την ανάμνηση του;

Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε ακόμα ένα βουνό... και ένα φαράγγι...

Ξηρολίβαδο; Ποιο Ξηρολίβαδο; Εδώ τα πάντα είναι καταπράσινα και η διαδρομή ανεβαίνοντας ονειρική. Το χωριό είναι ένας από τους πιο ορεινούς οικισμούς στην Ελλάδα και ανεβαίνοντας, αγναντεύεις τον εύφορο κάμπο της Ημαθίας. Πυκνές οξιές στη διαδρομή σχηματίζουν έναν καταπράσινο θόλο σε πάρα πολλά σημεία και όπου αραιώνουν, επιτρέπουν στο βλέμμα να ταξιδέψει μέχρι τον Θερμαϊκό.

Το είπαμε ότι θα επιχειρήσουμε κι εμείς να φτιάξουμε Croque Madame και συνηθίζουμε να κρατάμε τις υποσχέσεις μας..

Μέρες τώρα η πραλίνα φουντουκιού τριγυρίζει στο μυαλό μου. Είτε πάνω σε μια φέτα ψωμί είτε ανάμεσα σε δύο μπισκότα σε μορφή σάντουιτς είτε σε μια απλή κουταλιά γλυκού ή ενίοτε και σούπας έρχεται αρχικά στο μυαλό μου και στη συνέχεια στο πιάτο μου!

Ετοιμάστε βαλίτσες και φύγαμε! Ραντεβού στο σταθμό του μετρό "Σύνταγμα" στις 18.00.

Έτσι για μια μικρή υπενθύμιση!

Σπίτι μου σπιτάκι μου... Σαν το σπίτι μου πουθενά... Εκφράσεις χιλιοειπωμένες που δηλώνουν το δέσιμό μας με το σπίτι μας, τον προσωπικό μας χώρο. Και προφανώς όχι άδικα!

Συνήθως το σπίτι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με στιγμές χαλάρωσης και θαλπωρής, αποτελεί την εστία μας, έναν χώρο γαλήνης και αρμονίας. Ωστόσο πολλές φορές επηρεαζόμαστε από τα προβλήματα, τα νεύρα και την πίεση στη δουλειά και μεταφέρουμε αυτή την αρνητική ενέργεια στον προσωπικό μας χώρο. Άλλες πάλι φορές είναι οι ίδιες οι εντάσεις στο σπίτι που κάνουν την ενέργεια του κάπως πιο βαριά. Πώς θα μπορούσαμε όμως να καθαρίσουμε όλη αυτή τη συσσωρευμένη ενέργεια; Η φύση έχει φροντίσει να μας εφοδιάσει με ένα θεραπευτικό βότανο που πολλές παραδόσεις χρησιμοποιούν ώστε να απαλλαγούμε από την αρνητική ενέργεια που ρέει στον χώρο μας.

Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη και δουλειά σημαίνει δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις. Μοναξιά, ζέστη, φωτογραφίες σε όλα τα social media με ζευγαράκια να λιάζονται (ναι! ζηλεύω!), ελάχιστες εξορμήσεις στη θάλασσα, ελάχιστες έξοδοι, μακριά από την οικογένεια. Για άλλους μπορεί να ήταν ευκαιρία για ξεφάντωμα, εμένα διάφοροι παράμετροι δε μου το επιτρέπουν στον βαθμό που θα ήθελα. Στην προσπάθειά μου, λοιπόν, να γεμίσω τον χρόνο μου, πέρα από αγγλικά και λογοτεχνικά βιβλία που διαβάζω, ασχολούμαι και με τη νέα διακόσμηση του σπιτιού μου.

Μη σκέφτεστε έπιπλα, διακοσμήσεις, μετακομίσεις! No money, no honey!

Και πόσο μας αρέσουν οι μεγάλες βιβλιοθήκες που καλύπτουν όλο τον τοίχο..

Ο χώρος του γραφείου στο σπίτι είναι μία από τις αγαπημένες μας γωνιές. Μπορεί να έχουμε ένα ολόκληρο δωμάτιο για τη στέγαση του γραφείου και της βιβλιοθήκης, πράγμα σπάνιο ειδικά όταν στο σπίτι κατοικεί ολόκληρη οικογένεια ή να ενσωματώνουμε το γραφείο σε ένα από τα άλλα δωμάτια του σπιτιού και ιδιαίτερα στο σαλόνι.

Αυτό που εύκολα θα άλλαζα στο σπίτι μου είναι η τραπεζαρία. Δεν είναι πως δε μ' αρέσει η υπάρχουσα. Μ' αρέσει! Και μάλιστα πιστεύω πως ταιριάζει απόλυτα με όλα τα υπόλοιπα έπιπλα και με τον χώρο. Ίσως γι αυτό θα την άλλαζα. Για να μην ταιριάζει τόσο. Για να είναι κάτι διαφορετικό!

Και αν την άλλαζα πιθανότατα αυτή τη φορά να επέλεγα στρόγγυλο τραπέζι. Γιατί όσο τις βλέπω τόσο πιο πολύ μ' αρέσουν οι στρόγγυλες τραπεζαρίες! Οι ροτόντες!

Δυστυχώς όλες οι προγνώσεις δείχνουν ότι ο καιρός δε θα μας κάνει τη χάρη αυτό το σαββατοκύριακο. Βροχές και χιόνια στα ορεινά ίσως μας κλείσουν σπίτι. Αλλά και έτσι να είναι, δε θα το βάλουμε κάτω. Είναι μια καλή ευκαιρία να το ρίξουμε σε εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, ταινίες και σίγουρα στο φαγητό...

Να και ένα κομμάτι από το soundtrack της ταινίας Sweet November που σας έλεγα. Μη μου πείτε ότι δεν είναι εξαιρετικά μελωδικό... Και μόνο που το ακούς συγκινείσαι! Πόσο μάλλον να βλέπεις και την ταινία!

Παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη, οι πανέμορφες "νυφούλες" ετοιμάζονται να μας δώσουν σε δυο μήνες περίπου τους νοστιμότατους καρπούς τους...

Αξίζει να ακούτε αυτό το υπέροχο τραγούδι διαβάζοντας τις μπερδεμένες, αυτή τη φορά, σκέψεις μου.

Επιστρέφοντας μετά από μερικές ημέρες άδειας στη δουλειά, νιώθουμε συχνά την ανάγκη για ανανέωση και ψάχνουμε τρόπους εκτόνωσης αυτής της ανάγκης μέσω της εμφάνισής μας. Ψάχνοντας για συνδυασμούς ρούχων για καθημερινές εμφανίσεις εντοπίσαμε μερικές ενδιαφέρουσες επιλογές για άντρες, τις οποίες σας παρουσιάζουμε παρακάτω.

Τους atenistas τους συμπαθούμε ιδιαίτερα και μάλιστα κατά περιόδους αποτελούν πηγή έμπνευσης για όλη την παρέα. Ποιοι είναι όμως οι atenistas;

Θα πρέπει να κάνεις πολλές, πάρα πολλές μικρές προσπάθειες, που κανένας δεν βλέπει και δεν εκτιμά, πριν κατορθώσεις κάτι αξιόλογο.

Bryan Tracy, 1944-, Καναδός συγγραφέας Αυτοβοήθειας

Με αυτό το κομμάτι κλείνουμε τη σημερινή μέρα. Μια μουσική πρόταση που έφτασε στο mail μου και με έκανε να βλέπω και να ξαναβλέπω το βίντεο, να ακούω και να ξανακούω το κομμάτι, που το ξέρω, το έχω ακούσει σε πάμπολες διαφορετικές εκτελέσεις αλλά σε αυτή κολλησα!

Νομίζω πως αν το ακούσετε, θα κολλήσετε κι εσείς!

Τι καλό θια φτιάξουμε; Μια τάρτα μα τι τάρτα!