Φτάνουν άραγε έξι λεπτά για να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα σε φάσεις που νιώθουμε πεσμένοι και η θετική διάθεση μας έχει εγκαταλείψει; Σύμφωνα με έρευνα της εταιρίας ComRes και του BBC local radio φτάνουν, ειδικά αν ακούσουμε ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ρυθμικό και αισιόδοξο!

Το "Αν όλα τα παιδιά της γης"  είναι ένα πολύ αγαπημένο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, από τα πρώτα post που κάναμε σε αυτό το blog.Κάθε φορά που το διαβάζουμε μας αρέσει περισσότερο. Ένα άλλο εξαιρετικό έργο του ποιητή το απόσπασμα από το ποίημα "Αναφυλλητό"..

Επιστρέφουμε από το πρώτο τριήμερο του Μαρτίου, αφήνοντας πίσω μας την αποκριάτικη διάθεση αλλά όχι και τη διάθεση για αποδράσεις και ανανέωση με μια διαφορετική πρόταση από τη φίλη Δέσποινα.

Το είπαμε και το κάναμε! Κυριακή πρωί ετοιμάσαμε super πρωινό με σπιτικές pancakes. Συνταγές βρήκαμε πολλές στο διαδίκτυο, αλλά τις προσαρμόσαμε στα υλικά που είχαμε σπίτι.

Σκεφτήκατε πώς μπορείτε να προσαρμόσετε το στολισμό του τραπεζιού σας σύμφωνα με την εποχή που διανύουμε;

Άλλη μια μουσική πρόταση που έφτασε στο inbox μας από μέλος της παρέας του maresei, πολύ καλοκαιρινή, πολύ "ξαπλώστρα - καφές - ακούς το κύμα να σκάει"... 

Σπίτι μου - σπιτάκι μου... αυτό ήταν το moto αυτού του τριήμερου και η παραμονή στο σπίτι μας έδωσε την ευκαιρία να μπούμε στην κουζίνα για τα καλά. Άλλους για να μαγειρέψουμε και άλλους για να φάμε. Η προκοπή που μ' έπιασε ήταν μεγάλη και είπα να εκμεταλλευτώ τη δημιουργική μου διάθεση για κουζινομαγειρέματα (περιέργως) χωρίς πολλούς πειραματισμούς.

Και τι δεν είχε λοιπόν το μενού! Pancakes για πρωινό, παπουτσάκια για μεσημεριανό, σπιτικό τιραμισού για επιδόρπιο (κι ας μην το έκανα εγώ)... 

Μπορεί να είμαστε στην καρδιά του χειμώνα, αλλά ένα cocktail είναι πάντα μια ωραία επιλογή..

Και αφού φτιάξετε μερικά από τα χειροποίητα αξεσουάρ που είδαμε νωρίτερα, μπορείτε να ολοκληρώσετε τη διακόσμηση του γραφείου σας με έναν διαφορετικό πίνακα ανακοινώσεων..ή διαθέσεων..

Πλησιάζοντας στην καρδιά του Φθινοπώρου και στο κλίμα του σημερινού καιρού..

Πολλά coffee tables βλέπω και μ' αρέσουν κι αν έπρεπε να διαλέξω δεν ξέρω τι θα έκανα. Καταλήγω ότι το θέλω λιτό και όχι πολύ μεγάλο, να μην "μπουκώνει" ο χώρος. Σίγουρα πάντως η επιλογή του coffee table είναι καθοριστική για την τελική εικόνα του σαλονιού. Γι' αυτό και είναι ένα θέμα που απαιτεί προσοχή κατά την επιλογή του, ειδικά αν έχεις σκοπό να αφιερώσεις ένα όχι και τόσο αμελητέο ποσό για την αγορά ή την κατασκευή του.

Και μιλάω εκ πείρας. Πριν κάποια χρόνια μαζί με τα υπόλοιπα έπιπλα του σαλονιού (μέγα λάθος που τα διαλέξαμε όλα μαζί, είναι πολύ ταιριαστά!), διαλέξαμε κι ένα τραπέζι που εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ και να ταιριάζει στο σαλόνι μας και έχει και αποθηκευτικό χώρο από κάτω και έχει και ροδάκια για πιο εύκολη μεταφορά... και η τιμή του ήταν τσουχτερή... αλλά σήμερα σίγουρα δε θα το διάλεγα. Κάπως μεγάλο μου φαίνεται και παρά την απίστευτη πρακτικότητά του, νομίζω πως κλείνει λίγο τον χώρο.

Τι θα διάλεγα όμως; Και τι θα διαλέξω όταν (αν ποτέ) έρθει η ώρα της αντικατάστασης;

Παρακάτω ξεχώρισα κάποιες επιλογές που μου τράβηξαν την προσοχή με την πρώτη ματιά!

Η πασχαλινή μας απόδραση ολοκληρώθηκε αισίως και φέτος. Κλασικός κι αγαπημένος τόπος προορισμού, η εξωτική Βελίκα στα παράλια της Λάρισας. Το σπιτάκι μας, η αυλή μας, η θέα μας, η παραλία μας, ο παράδεισός μας.

Λίγο πριν αρχίσουμε την αναπόληση στις στιγμές του περσινού καλοκαιριού (έρχεται σύντομα σειρά αναρτήσεων από τις περσινές ταξιδιωτικές εμπειρίες στον Αργοσαρωνικό), θέλω να αποτυπώσω, να μην ξεχάσω, να μην αφήσω να χαθούν οι στιγμές του φετινού Πάσχα. Ο Φίλιππος 3 ετών και 3 μηνών, η Μάγδα 14 μηνών έδωσαν άλλο χρώμα στις διακοπές μας και έκαναν μοναδικό το τελευταίο Πάσχα που σε αυτή την αυλή έπαιξαν μόνο δύο παιδιά... και δύο σκυλιά σχεδόν αδέσποτα, σχεδόν της γειτονιάς... Δύο σκυλιά που αγαπάμε οικογενειακώς. Νονός του θηλυκού είναι ο Φίλιππος! Και το όνομα αυτής, Κωνσταντίνα! Μόνο λαμπάδα που δεν της πήραμε!

Μια αισιόδοξη μουσική καλημέρα από τη Mandisa και τον TobyMac!

Το καλοκαιράκι οργανώνουμε αποδράσεις και διακοπές, πυκνά συχνά όμως ασχολούμαστε και με την αναδιοργάνωση του σπιτιού ή κάποιων από τα διαθέσιμα δωμάτια. Το συνηθέστερο δωμάτιο που κάποιο καλοκαίρι αλλάζει μορφή είναι το παιδικό. Είτε από ξενώνας - γραφείο - αποθήκη - σιδερώστρα - χώρος για τα ασιδέρωτα ή για άπλωμα μετατρέπεται σε παιδικό είτε από πολύ παιδικό με κούνια και άπειρα κουκλάκια μετατρέπεται σε λιγότερο, φεύγει η κούνια και η αλλαξιέρα,  μπαίνει μονό κρεβάτι, γραφείο, οργανώνονται τα παιχνίδια... Ουφ! Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν...

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για την ταινία "Μικρά Αγγλία" του Παντελή Βούλγαρη. 

Άλλο ένα παιχνίδι που προσφέρεται τόσο για καλοπέραση μικρών μεγάλων όσο και για μεταφορά.

Το γνωστό σε όλους μας domino που δέχθηκε ο Φίλιππος ως δώρο στα γενέθλιά του από μια έμπειρη μαμά, προσαρμοσμένο στην ηλικία του! Domino με ζωάκια!

Τα όμορφα όνειρα προϋποθέτουν καλή διάθεση. Και η διάθεσή μας επηρεάζεται άμεσα από το χώρο που ζούμε και κινούμαστε.

Πέρυσι είχαμε για πρώτη φορά την ευκαιρία να βρεθούμε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα downhill στη Βασιλίτσα Γρεβενών, όπου οι αθλητές μας πρόσφεραν σπουδαίο θέαμα και αφορμή για πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Αυτό το τελευταίο έγινε η αιτία να γνωρίσουμε (αν και η αλήθεια είναι ότι αυτός μας γνώρισε) έναν εκ των διοργανωτών του αγώνα σε μια επόμενη επίσκεψη μας στο χιονοδρομικό κέντρο. Και κουβέντα στην κουβέντα μας έπεισε - δε δυσκολεύτηκε και πολύ - να παρευρεθούμε και στο φετινό αγώνα για νέες φωτογραφίες.

...πες μου όμως, πώς τακτοποιεί κανείς τον ψυχικό του κόσμο, πώς τα καταφέρνει να ισορροπεί μέσα στα χαρτάκια και τα προγράμματα όταν συναντά στο διάβα του σπίτια σαν αυτό;

Η Κυριακή που μας πέρασε ήταν Christmastreestas Day! Δύο ακόμη δέντρα της παρέας στολίστηκαν! Ένα στην Αθήνα και ένα στη Θεσσαλονίκη.

Το γνωστό δημοτικό τραγούδι "Μωρή κοντούλα λεμονιά με τα πολλά λεμόνια..." ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση. Οι καιρικές συνθήκες, η περιοχή και το κλίμα, η καλή χρονιά(;), όλα μαζί συνετέλεσαν έτσι ώστε η κοντούλα λεμονιά της γειτονιάς μας ειδικά φέτος να φτιάξει τόσα πολλά λεμόνια που κυριολεκτικά σε πλήθος ανταγωνίζονται τα φύλλα της. Οι φωτογραφίες το μαρτυρούν.

Σήμερα θα σας συστήσω την Καλλιόπη, μια φίλη που θα μπορούσε να κατέχει επάξια τον τίτλο του "Clothes & Colors Matching". Τι εννοώ; Είναι αυτή που μπορεί να συνδυάσει τα πάντα, ρούχα, παπούτσια, αξεσουάρ υπέροχα. Δε χρειάζεται να είναι ακριβά, δε χρειάζεται να είναι σεταρισμένα, χρειάζεται απλώς να μπουν στη ντουλάπα της. Τα βλέπεις και απορείς για το πώς μπορεί μια τόσο απλή φούστα, μια απόλυτα ουδέτερη μπλούζα και κάποια αξεσουάρ να δείχνουν τόσο μοναδικά! Αυτά τα τελευταία, τα αξεσουάρ είναι και η μεγάλη της αδυναμία. 

Και γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Γιατί στην τελευταία μας συνάντηση, ήρθε με μεγάλη χαρά και με μια χαρτοσακούλα γεμάτη κολιέ και άλλα μπιζού, φτιαγμένα με τα χεράκια της. Αυτή τη δραστηριότητα διάλεξε για να εκτονώσει την καταπιεσμένη της δημιουργικότητα. Και απ' ότι φαίνεται, η νέα της ενασχόληση είναι ένα αγχολυτικό γι αυτή. Πόσο όμορφο είναι οι άνθρωποι να ασχολούμαστε με πράγματα που μας αρέσουν, μας χαλαρώνουν, μας γεμίζουν και μας κάνουν να ξεχνάμε τις έγνοιες της καθημερινότητας!