Στο πλαίσιο των τριήμερων καλοκαιρινών εκδηλώσεων με τίτλο "Με θέα το Αιγαίο", που διοργανώνονται για ακόμα μία χρονιά από την Περιφέρεια Θεσσαλίας – Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας σε συνεργασία με τους Δήμους Αγιάς και Τεμπών, την Κυριακή 27 Ιουλίου 2014 διεξήχθη λαϊκός αγώνας δρόμου 10 χιλιομέτρων στην παραλία Αγιοκάμπου - Σωτηρίτσας - Βελίκας.
Ένα καταπληκτικό αθλητικό απόγευμα στο πανέμορφο Καστράκι Γρεβενών, χθες 21 Ιουνίου 2014, "ταρακούνησε" θετικά μικρούς και μεγάλους που αγαπούν τον αθλητισμό και τη φύση. Ο και με τη "βούλα" πλέον σύλλογος "Δρομείς Υγείας Γρεβενών" διοργάνωσε αθλητικές εκδηλώσεις ανωμάλου δρόμου στο χώρο του πανέμορφου δάσους, με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Όπως ίσως έχετε καταλάβει μας αρέσει να πειραματιζόμαστε με τις σαλάτες.
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012, ώρα 2μ.μ, Θεσσαλονίκη: Ο καιρός θύμιζε καλοκαίρι και περπατώντας με βήμα ταχύ στη Λεωφόρο Νίκης, είδα με μεγάλη χαρά ότι οι πολίτες είχαν ξεχυθεί στην παραλία. Άλλοι με τα πόδια και άλλοι με ποδήλατα έκαναν βόλτα στην παραλία αγναντεύοντας τη θέα, ενώ πολλές παρέες είχαν "καταλάβει" τα πεζούλια και το γρασίδι στην περιοχή του Λευκού Πύργου για να απολαύσουν τον πρωινό τους καφέ! Τι κρίμα να μην έχω το χρόνο και φυσικά το καλάθι(*) μου για να κάνουμε και εμείς ένα πικ-νικ στην παραλία! Μόνο μερικές φωτογραφίες στα γρήγορα έβγαλα, γιατί είχα αργήσει στο ραντεβού μου!
Ένα ενδιαφέρον βίντεο-πρόταση έφτασε στο inbox μας από την ομάδα του CarStats.gr. Πρόκειται για διαφήμιση - καμπάνια ενάντια στην οδήγηση με υπερβολική ταχύτητα. Η χώρα προέλευσης του βίντεο είναι η Νέα Ζηλανδία και ο σκοπός του είναι κυρίως εκπαιδευτικός.
Και επειδή λόγω των ημερών πολλοί από μας βρισκόμαστε στους δρόμους στο πλαίσιο των καλοκαιρινών μας διακοπών και σίγουρα βιαζόμαστε να φτάσουμε στον προορισμό μας, βρήκαμε το εν λόγω βίντεο ιδιαίτερα επίκαιρο!
Το τελευταίο μου απόκτημα είναι μια πλεκτή ζακέτα με κρόσσια. Οι ζακέτες γενικά μου αρέσουν πολύ και τα τελευταία χρόνια αποτελούν ένα από τα βασικά στοιχεία της γκαρνταρόμπας μου. Ζακέτες σε διάφορα χρώματα, μήκη και στιλ έχουν διεισδύσει στη ντουλάπα μου και δε λένε να βγουν. Κατ' επέκταση έχουν κάπως αυξηθεί και τα T-shirts που αποτελούν το πρώτο επίπεδο στις ενδυματολογικές επιλογές μου, από πάνω μπαίνει η ζακέτα, κάπου πιο πάνω υπάρχει η σχεδόν μόνιμη κάλυψη του λαιμού είτε πρόκειται για φουλάρι είτε για κασκόλ είτε για κάποιον πλεκτό γιακά...
Οι φετινές υποψηφιότητες για τα Όσκαρ ανακοινώθηκαν πριν από λίγο..
Ένα ακόμα τραγούδι που ξεχωρίσαμε στο τελευταίο άλμπουμ της Νατάσας Μποφίλιου "Οι μέρες του φωτός", σε μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη και στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Ο τίτλος του τραγουδιού είναι "Ας βρέχει" και είναι και επίκαιρος. Ας βρέχει λοιπόν, εμείς θα το ακούσουμε!
Από τη φίλη και γλυκιά μαμά Ζ.Λ. και τη μικρή της κόρη, πάμε σε μια πιο μεγάλη κόρη, ολόκληρη γυναίκα πια, την Παυλίνα μας, που εκφράζει σκέψεις περί ενηλικίωσης... Σκέψεις που προσωπικά θεωρώ πως ειδικά στις μέρες μας κάνουν όλοι οι συνομήλικοί της και οι τουλάχιστον κατά μια πενταετία μεγαλύτεροί της.
Το 1981 ο ΟΗΕ στην προσπάθειά του να δυναμώσει τα ιδανικά της ειρήνης ανάμεσα στα έθνη καθιέρωσε την Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης. Είκοσι χρόνια μετά, το 2001 η ημέρα αυτή καθιερώθηκε να γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο στις 21 Σεπτεμβρίου. Έκτοτε κάθε χρόνο τέτοια μέρα άνθρωποι και μη κυβερνητικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο τιμούν την ειρήνη με δεκάδες θρησκευτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις.
Εξαιρετική επιλογή για σήμερα και όχι μόνο! Λαχανικά, όσπρια και φρούτα συνδυάζονται αρμονικά και το αποτέλεσμα ικανοποιεί όλες τις αισθήσεις!
Η Κυριακή που μας πέρασε ήταν Christmastreestas Day! Δύο ακόμη δέντρα της παρέας στολίστηκαν! Ένα στην Αθήνα και ένα στη Θεσσαλονίκη.
Είναι κάποια πρωινά που ξυπνάς και όλα μοιάζουν λίγο διαφορετικά. Σαν κάποιος να ανακάτεψε το σύμπαν κατά τη διάρκεια της νύχτας. Είναι κάποιες μέρες που μπορεί να βρίσκονται στην καρδιά ενός χειμώνα αλλά κουβαλάνε μέσα τους την άνοιξη. Έτσι απλά σε μια στιγμή αλλάζει η ατμόσφαιρα, γλυκαίνει και σου γαργαλάει την ψυχή. Όσο κι αν κάποιοι ενοχλητικοί επιμένουν ότι είμαστε ακόμα στο Φεβρουάριο, ή κάποιοι πιο ρεαλιστές ότι η εξήγηση είναι απλή και λέγεται «νοτιάς», την Κυριακή που μας πέρασε είχαμε άνοιξη, ξεκάθαρα. Αυτή η γλυκιά, δροσερή αίσθηση που μας μεθάει. Και εμένα αυτός ο αέρας της άνοιξης με ξεσηκώνει, μου χαρίζει ενέργεια, έμπνευση και πηγαία χαρά και κυρίως μου απαγορεύει να μείνω σε κλειστό χώρο.
Αν έπρεπε να δώσω έναν τίτλο στο σαββατοκύριακο που πέρασε, αυτός θα είχε να κάνει σίγουρα με τη λέξη γάμος. Δύο γάμοι σερί, δυο υπέροχες βραδιές, χορός, ένα μεγάλο reunion φίλων και συμφοιτητών... Δυο μέρες που πέρασαν γρήγορα και όμορφα!
Οι νεόνυμφοι γεμάτοι κέφι και χαρά κέρδισαν τις εντυπώσεις! Να ζήσετε παιδιά και να γεράσετε μαζί!
Είτε σου αρέσει είτε όχι, οφείλεις να παραδεχτείς ότι είναι μια και μοναδική.
Και μια και τυχαίνει να εμφανίζεται σήμερα στη «γειτονιά» μας, δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε αδιάφοροι και να μην παρευρεθούμε.
Από χθες το πρωί είχα βάλει στο μυαλό μου λίγο κέικ. Οπότε σήμερα που με έπιασε η προκοπή, είπα να δοκιμάσω άλλη μια συνταγή για muffins βανίλιας με κομματάκια κουβερτούρας. Έγιναν νοστιμότατα και φυσικά ανάρπαστα!
Προσπαθώ να μπω στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Και για να είμαι ειλικρινής δε δυσκολεύομαι πολύ.
Μ' αρέσουν τα Χριστούγεννα, η διαδικασία του στολισμού και μετά το δέντρο που δεσπόζει σε μια γωνιά του σπιτιού και η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση και οι μυρωδιές και τα γλυκά μέσα στις γυάλες και το κόκκινο χρώμα παντού...
Απ' αυτό θα ξεκινήσω φέτος.
Σας δώσαμε ήδη αρκετές ιδέες για δώρα που μπορείτε να ετοιμάσετε εσείς ή να προμηθευτείτε από τα εμπορικά καταστήματα και να τα χαρίσετε στους αγαπημένους σας ανθρώπους. Σας θυμίζουμε επίσης ότι σημασία έχει και η εμφάνιση του δώρου, οπότε αν έχετε το χρόνο και τη διάθεση μπορείτε να ετοιμάσετε και πρωτότυπες συσκευασίες, όπως αυτή που επίσης σας προτείναμε με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες.
Πώς γίνεται μια μελωδία να γεννά τόσα συναισθήματα ταυτόχρονα: Νοσταλγία, τρυφερότητα, λύπη και χαρά μαζι...
Ένα αγαπημένο κομμάτι από τη μοναδική Emeli Sandé! Ας το απολαύσουμε παρέα σε μια live εκτέλεση...
Πριν 5 χρόνια, τέτοια μέρα, μόλις είχα φτάσει Θεσσαλονίκη και βρισκόμουν αντιμέτωπη με την καινούρια μου ζωή. Θυμάμαι τον πανικό και τη λύπη που αισθανόμουν γιατί μου φαινόταν τόσο πολύ τεράστιο όλο αυτό που ξεκινούσε. Θα ζούσα μόνη μου, θα διαχειριζόμουν τα λεφτά μου, θα συντηρούσα το σπίτι μου και όλες οι στιγμές μου σε αυτό θα ήταν στιγμές μοναξιάς. Για έναν άνθρωπο που λατρεύει την οικογένεια και μισεί να είναι μόνος, πιστέψτε με, αυτό είναι τεράστιο βήμα.
Μιλώντας αρκετά περί κινηματογράφου τον τελευταίο καιρό, ας αναφερθούμε και σε μια παλαιότερη ελληνική ταινία του Νίκου Γραμματικού.
