Πριν 5 χρόνια, τέτοια μέρα, μόλις είχα φτάσει Θεσσαλονίκη και βρισκόμουν αντιμέτωπη με την καινούρια μου ζωή. Θυμάμαι τον πανικό και τη λύπη που αισθανόμουν γιατί μου φαινόταν τόσο πολύ τεράστιο όλο αυτό που ξεκινούσε. Θα ζούσα μόνη μου, θα διαχειριζόμουν τα λεφτά μου, θα συντηρούσα το σπίτι μου και όλες οι στιγμές μου σε αυτό θα ήταν στιγμές μοναξιάς. Για έναν άνθρωπο που λατρεύει την οικογένεια και μισεί να είναι μόνος, πιστέψτε με, αυτό είναι τεράστιο βήμα.

Ένας πίνακας ανακοινώσεων είτε από φελλό είτε μαγνητικός υπάρχει στα περισσότερα σπίτια (ή έστω στα περισσότερα σπίτια που έχω επισκεφτεί).

Mια μουσική καλημέρα για μια όμορφη μέρα και μια καλή ζωή!

Για τους φίλους των βιβλίων στη Θεσσαλονίκη και τις γύρω περιοχές, υπάρχει ένα καλό νέο! Σήμερα, 16 Μαΐου 2013, ξεκινά η 10η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.

Κι ενώ ο περισσότερος κόσμος έχει ξεχυθεί στις παραλίες, ανεβαίνεις στον Όλυμπο καλοκαιριάτικα και βλέπεις τόσο κόσμο που δεν πιστεύεις στα μάτια σου! Γκρουπ αλλά και μεμονωμένοι εκδρομείς από κάθε γωνιά της Ελλάδας και όχι μόνο. Ξένοι τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα με όνειρο ζωής να επισκεφτούν τον Όλυμπο!

Οι κάρτες γενεθλίων που πωλούνται στα καταστήματα έχουν πια διάφορα χρώματα, σχέδια, μεγέθη, άλλες περιέχουν μηνύματα και στιχάκια με χιούμορ, άλλες πιο σοβαρά, άλλες είναι κενές και περιμένουν τις δικές μας μοναδικές ευχές.

To νέο αγαπημένο μου κομμάτι! Δυναμικό, ρυθμικό, εθιστικό και ελπιδοφόρο!

Μπορεί η πολλή αγκαλιά να κάνει ένα παιδί να κολλήσει πάνω σου; Μπορεί η συνεχής αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά να το κάνουν να ντρέπεται και να μη θέλει να πάει σε άλλα άτομα; Μπορεί να το κάνουν να μην προσπαθεί να μπουσουλήσει, να περπατήσει, να διεκδικήσει κάτι που θέλει να πάρει; Ισχύει η άποψη των παλιότερων μανάδων, και νυν γιαγάδων, που έλεγαν ότι η πολλή αγκαλιά κάνει τα παιδιά κακομαθημένα; Και τι γίνεται με τα χέρια σου που όλη μέρα πονάνε, τη μέση σου που δεν αντέχει πια, τη στοίβα με τα ρούχα που περιμένουν ασιδέρωτα για μέρες, τα πιάτα στο νεροχύτη ή τα σκορπισμένα παιχνίδια στο πάτωμα;

Αποφασίσαμε με το βασικό μόνιμο συνοδοιπόρο να ξεκινήσουμε τις ορεινές περιπλανήσεις του 2014 απ΄τις δρακόλιμνες Φλέγκα, να τις απολαύσουμε και να τις φωτογραφίσουμε όσο ακόμη υπάρχει χιόνι, ελπίζοντας παράλληλα να είμαστε οι πρώτοι που θα τις επισκεφτούν για φέτος (μεγάλος στόχος!!!).

Στον Αηλιά Πενταλόφου είχαμε ξαναπάει πριν μερικά χρόνια. Τέλος Άνοιξης ήταν τότε και η φύση στα ψηλά ήταν καταπράσινη, γεμάτη χρώματα και αρώματα...

Πριν λίγες μέρες το ανήσυχο πνεύμα μας και η εμμονή μας με τα βουνά και τα λαγκάδια, μας οδήγησε για άλλη μια φορά στον ίδιο προορισμό. Αρχές Άνοιξης τώρα, με φρέσκο χιόνι και φοβερή ηλιοφάνεια, η περιοχή μας επιφύλασσε εικόνες απείρου κάλλους. Όλα έλαμπαν!

Οι φωτογραφίες το μαρτυρούν από μόνες τους, αν και δεν κατορθώνουν να αποτυπώσουν την ομορφιά τοπίου.

Για τους Morcheeba ξαναμιλήσαμε λίγο καιρό πριν, όταν ακούσαμε το "Wonders Never Cease", υπό τη σκέψη των αναζητήσεων που δε σταματούν ποτέ.

Μια βόλτα στο δάσος μπορεί να κρύβει πολλές εκπλήξεις! Όπως για παράδειγμα τα μανιτάρια...

Η πρόσκληση του προέδρου των μανιταρόφιλων Θεσσαλίας για μανιταρο - αναγνωρίσεις και συλλογή μανιταριών στα Περτουλιώτικα Λιβάδια στον Κόζιακα την Κυριακή 13/4/14, αποτέλεσε την αφορμή για μια όμορφη εκδρομή και συνάντηση πολλών μανιταρόφιλων. Έτσι "όλοι οι δρόμοι" οδηγούσαν στα ορεινά των Τρικάλων, στη δημοφιλή περιοχή του Περτουλίου και στα καταπληκτικά λιβάδια του. Οι ομορφιές απ' όπου και αν ανέβαινες καταπληκτικές, το ελατοδάσος που διαχειρίζεται το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο μοναδικό, οι Κορυφές του Κόζιακα κάτασπρες και στις 10.30π.μ. όλοι εκεί.

Η λίμνη Πλαστήρα ή επισήμως λίμνη Ταυρωπού είναι μια από τις πιο γνωστές τεχνητές λίμνες της χώρας μας. Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στο νότιο άκρο της, επί της αρχής του ποταμού Ταυρωπού. Η ιδέα για την κατασκευή της αποδόθηκε στον στρατιωτικό και πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα, γεγονός που δικαιολογεί και το όνομα με το οποίο η λίμνη είναι ευρέως γνωστή.

Κλείνουμε την ημέρα μας με ροκ διάθεση.. αφήνοντας τον Bryan Adams να μας ταξιδέψει στο καλοκαίρι του '69..

Η σημερινή μας στιλιστική πρόταση δίνει απάντηση στο καθημερινό "τι να φορέσω" ερώτημα που με τις υψηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών έχει αρχίσει να μας βασανίζει σε ρυθμούς καλοκαιριού...

Η Φρανκφούρτη είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Γερμανίας και το σπουδαιότερο οικονομικό κέντρο της χώρας. Τη διαρρέει ο ποταμός Μάιν και όπως κάθε πόλη που "έχει νερό", έχει σημεία στις όχθες του πολύ όμορφα. Επιπλέον, διαθέτει ένα ενδιαφέρον ιστορικό κέντρο αν και είναι γνωστή κυρίως για τους ουρανοξύστες της. Εκεί που περπατάς, κοιτάς ψηλά και τα κτίρια δεν έχουν τελειωμό...

Φέτος στις διακοπές μπορεί να διάβασα μόνο τρία βιβλία αλλά πέτυχα διάνα στις επιλογές μου! Τρία βιβλία... ένα κι ένα!

Ομολογώ πως γενικά τρία βιβλία για μένα είναι λίγα, πολύ λίγα! Ωστόσο, δεδομένων των συνθηκών, με τον Φίλιππο και την μπέμπα να κοιμούνται ελάιχστα μέσα στη μέρα, η εξοικονόμηση έστω και δέκα λεπτών δικών ΜΟΥ πριν παραδοθώ στην αγκαλιά του Μορφέα, ήταν πολύ δύσκολη υπόθεση!

Χαλαρώστε και αφήστε το μυαλό σας να ταξιδέψει σε χιονισμένες βουνοπλαγιές, ακολουθώντας μας σε μια φωτογραφική βόλτα στο πανέμορφο Χιονοδρομικό Κέντρο της Βασιλίτσας...

Οι στέκες είναι από τα αγαπημένα αξεσουάρ μαλλιών και σε βοηθούν να τους δώσεις ξεχωριστό στιλ με μια κίνηση.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα με ένα χρωματιστό και θρεπτικό πρωινό για να ξεκινήσουμε με ενέργεια το 2ο μισό του Ιουλίου!

Kαιρό έχουμε να ακούσουμε μουσική παρέα..

Τι λέτε λοιπόν για ένα ευχάριστο μουσικό διάλειμμα με την Mayra Andrade να μας τραγουδά "We used to call it love";

Για πότε  ήρθε το φθινόπωρο... για πότε μπαίνει και ο τελευταίος μήνας! Σε λίγο θα αρχίσουμε το στόλισμα! 

Μέχρι τότε όμως ας έχουμε έναν υπέροχο Νοέμβριο! Ας χαιρόμαστε την κάθε μέρα του μήνα! Ο καιρός κρατάει ακόμα ευτυχώς! Οι βόλτες συνεχίζονται... Ας βλέπουμε τα πράγματα θετικά και αισιόδοξα! 

Σας είπα ότι η μουσική επένδυση της ταινίας "Οδηγός Αισιοδοξίας" μου άρεσε πολύ..