Ένας τόνος πλαστικά καπάκια ισοδυναμεί με ένα αναπηρικό αμαξίδιο!
Τραγουδάκι σήμερα βάλαμε; Δε βάλαμε! Οπότε ας κλείσουμε μουσικά την ημέρα μας με τον Μichael Kiwanuka να μας ζητάει να του πούμε μια ιστορία..
Και μετά την 1η βόλτα στη Χώρα των Κυθήρων, ας συνεχίσουμε την περιπλάνηση σε κάποιες από τις παραλίες του νησιού και στη βραχονησίδα Χύτρα και το ναυάγιο στο Διακόφτι.
Σήμερα έχουμε διάθεση για άγριες στιγμές μέσα από ένα μαγικό μουσικό ταξίδι.
Λίγο μετά τη Μάγια, τη Μαργαρίτα και τον Φίλιππο, τη λαμπάδα του παρέλαβε και ο Αχιλλέας. Τελικά το project "φτιάχνουμε δικές μας λαμπάδες" έγινε ένα από τα αγαπημένα μας diy projects.
Όπως ήδη αναφέραμε, φέτος ήταν η πρώτη φορά που τα κορίτσια του maresei.gr αποφασίσαμε να φτιάξουμε μόνες μας τις λαμπάδες για τα πνευματικά μας παιδιά αλλά και για αγαπημένους φίλους!
Μας αρέσει πολύ να δημιουργούμε άλλωστε και μετά την εμπειρία των βαπτιστικών πακέτων, η δημιουργία των χειροποίητων λαμπάδων ήταν σχεδόν δεδομένη. Δεν χρειάστηκε 2η σκέψη. Προμηθευτήκαμε τα κεριά και κάποια συμπληρωματικά υλικά και λάβαμε δράση.
Ήδη σας έχουμε παρουσιάσει την πρώτη maresei λαμπάδα για τη βαπτιστήρα μιας φίλης μας. Σειρά σήμερα έχουν οι λαμπάδες που δημιουργήθηκαν για ένα ζευγάρι φίλων μας. Στόχος μας, πέρα από το να τους χαρίσουμε χαμόγελα, ήταν να τους θυμίσουμε το γαμήλιο ταξίδι τους στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, τη Νέα Υόρκη. Είχαμε άλλωστε τα υλικά από τη δημιουργία της λαμπάδας που φτιάχτηκε αποκλειστικά για τη ροκ μικρή κυρία που ακούει στο όνομα Μαργαρίτα.
Τελικά η τεχνολογία πάει παντού; Πάει μαζί μας διακοπές; Ή καλύτερα εμείς πάμε διακοπές χωρίς το laptop ή το tablet μας; Ψάχνουμε δωμάτιο με δωρεάν WiFi, θέλουμε WiFi στην παραλία για ένα σερφάρισμα έστω μέσω κινητού...
Ήταν ένας καυτός Ιούλης όταν βρέθηκα για πρώτη και τελευταία δυστυχώς φορά στη Ζυρίχη. Σε έναν κατεξοχήν χειμερινό προορισμό δηλαδή όπου φαντάζεται κανείς χιόνια, Άλπεις, ζεστή σοκολάτα, ρολόγια, Χάιντι και τα συναφή. Πάντα έβρισκα συναρπαστικό το να βρεθείς σε ένα μέρος, στο οποίο έχει αποδοθεί μια πολύ συγκεκριμένη ταυτότητα, τη "λάθος" εποχή, για παράδειγμα στο Σαρακήνικο της Μήλου το χειμώνα, ή σε ένα χιονοδρομικό πχ. στη Βασιλίτσα το καλοκαίρι, είναι αυτή η γοητεία των αντιθέσεων. Δε φανταζόμουν όμως ποτέ ότι η Ζυρίχη θα με εκπλήξει έτσι.
Για να μένουμε στο πνεύμα των ημερών και για να μην εστιάζουμε μόνο στις δικές μας μεταμφιέσεις, ας πάρουμε μερικές ιδέες και για την αποκριάτικη "φορεσιά" του σπιτιού μας. Αυτές οι δέκα περίπου μέρες των αποκριών είναι μια ευκαιρία να σπάσουμε τη ρουτίνα στο χώρο μας με μικρές πινελιές καρναβαλιού.
Ένα νέο κομμάτι που δύσκολα περνά απαρατήρητο..
Αυτή μπορεί να ήταν μια παλιά λευκή, ίσως και αδιάφορη καρέκλα... μέχρι που βρήκε το μάστορά της.
Αναρωτιέμαι μερικές φορές τι είναι αυτό που μου τραβάει την προσοχή στις φωτογραφίες που απεικονίζουν σπίτια, δωμάτια, τραπεζαρίες, κουζίνες μια σύνθεση από διακοσμητικά αντικείμενα, δυο βιβλία ακουμπισμένα σε ένα κομοδίνο.. Αναρωτιέμαι γιατί ενώ πολλές φωτογραφίες μοιάζουν, εγώ μπορώ να τις παρατηρώ για ώρα και να μη τις χορταίνω.. Και αναρωτιέμαι, γιατί πολλά από όσα βλέπω και μου αρέσουν, δεν ταιριάζουν ούτε στο στιλ μου ούτε στο στιλ του σπιτιού μου ούτε μπορούν να υλοποιηθούν στο δικό μου χώρο.
Πόσο καλά μπορεί να αποτυπωθεί μια εικόνα, πόσο καλή και πόσο πλήρης μπορεί να είναι μια ζωγραφιά με ένα μολύβι; Ίσως όσο πλήρης είναι η φωτογραφία που βλέπουμε παραπάνω; Και όσο αυτή που βλέπουμε παρακάτω..
Αυτό που δεν προλάβαμε να κάνουμε εμείς (και θέλαμε τόσο... και έφταιγα εγώ που δεν προλάβαμε...), όταν πήγαμε στο Άμστερνταμ, έκανε η φίλη μου η Δ. στην πρόσφατη επίσκεψή της στη χώρα της ...τουλίπας! Δε φτάνει που πήγε στο Ρότερνταμ και μας άφησε εμάς πίσω, περιπλανήθηκε και στη μαγευτική εξοχή της Ολλανδίας και επισκέφτηκε και το συνήθως πολύχρωμο Keukenhof, το τεράστιο πάρκο με τις τουλίπες!
Σήμερα μπαίνουμε στην κουζίνα και φτιάχνουμε πεντανόστιμα soft cookies με τριμμένους ξηρούς καρπούς και μαύρη σοκολάτα.
Έχουμε δει ποτέ ένα βρέφος να χτυπάει ένα κουτάλι πάνω σε ένα τραπέζι; Σίγουρα!
Και τρελαινόμαστε...
Και όσο λες "Σταμάτα", τόσο πιο δυνατά το βρέφος χτυπάει το κουτάλι πάνω στο τραπέζι.
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί συμβαίνει αυτό;
Τοπία της φύσης εκπληκτικά, που δεν μπορείς να απαθανατίσεις την ομορφιά τους σε φωτογραφίες, σου δίνουν τόση ενέργεια, σε γαληνεύουν τόσο πολύ...
Σε κάνουν να μη θέλεις να φύγεις και να απορείς γιατί επιλέγεις να ζεις σε μια από τις πολλές ελληνικές τσιμεντουπόλεις και όχι μέσα στη φύση.
Έχουμε ξαναπεί ότι ένα δώρο αποκτά περισσότερο χαρακτήρα όταν μπαίνει και το προσωπικό στοιχείο, έστω στο περιτύλιγμα.
Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε ακόμα ένα βουνό... και ένα φαράγγι...
Ώρα να ανέβουμε με ένα από τα κλασικά δευτεριάτικα τραγούδια!
Θυμάστε που σας έλεγα για τη νυχτερινή μας βόλτα στην παγωμένη Πράγα, που δεν πρόλαβα ούτε ένα μαγνητάκι να πάρω; Θυμάστε επίσης που σας είπα ότι αρκετοί φίλοι επισκέφτηκαν φέτος τα Χριστούγεννα την Πράγα;
Την άνοιξη αγαπώ το πράσινο της φύσης, τα λουλούδια που ανθίζουν, τα χρώματα, τα χαμογελαστά πρόσωπα, την επιστροφή των ανθρώπων σε δραστηριότητες μέσα στη φύση, τη μέρα που μεγαλώνει ... και άλλα πολλά ... και τις φράουλες!!!
Να ξυπνάς το πρωί και να σε υποδέχεται ο ήλιος, η πρωινή δροσιά και τα ανθισμένα λουλούδια του κήπου! Υπάρχει καλύτερος τρόπος να αρχίσεις τη μέρα σου;
