Το τελευταίο μου απόκτημα είναι μια πλεκτή ζακέτα με κρόσσια. Οι ζακέτες γενικά μου αρέσουν πολύ και τα τελευταία χρόνια αποτελούν ένα από τα βασικά στοιχεία της γκαρνταρόμπας μου. Ζακέτες σε διάφορα χρώματα, μήκη και στιλ έχουν διεισδύσει στη ντουλάπα μου και δε λένε να βγουν. Κατ' επέκταση έχουν κάπως αυξηθεί και τα T-shirts που αποτελούν το πρώτο επίπεδο στις ενδυματολογικές επιλογές μου, από πάνω μπαίνει η ζακέτα, κάπου πιο πάνω υπάρχει η σχεδόν μόνιμη κάλυψη του λαιμού είτε πρόκειται για φουλάρι είτε για κασκόλ είτε για κάποιον πλεκτό γιακά...

Καλημέρα όλη μέρα! Ό,τι και αν συμβαίνει μη ξεχνάτε ότι και η σημερινή μέρα μπορεί να είναι μια όμορφη μέρα! Ας την ξεκινήσουμε λοιπόν με μουσική και συγκεκριμένα με το ομώνυμο κομμάτι του Michael Bublé και ένα πλατύ χαμόγελο..

Στο δρόμο για το Μέτσοβο, πριν λίγες εβδομάδες...

Μπορώ να το ακούω συνέχεια!

Είναι όμορφη, είναι μαγευτική, είναι γραφική, είναι ρομαντική, ενίοτε μελαγχολική, είναι... μια πόλη χάρμα οφθαλμών και να που έγινε και πολύχρωμη. Και θα σκεφτεί κανείς πως η Άνοιξη έφερε χρώμα στην πόλη με τα ανθισμένα λουλούδια της αλλά δεν είναι μόνο αυτό!

στα γρήγορα!

Διπλή χαρά στο σπίτι μας σήμερα! Και όταν λέμε σπίτι εννοούμε το αγαπημένο μας στέκι, εδώ στο maresei! Οι λόγοι της χαράς μας είναι αφενός το ότι έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε άλλο ένα άρθρο της αγαπημένης μας φίλης Σίσσυς Κ. και αφετέρου ότι εδώ και λίγες μέρες είναι στον αέρα η ιστοσελίδα της. Η Ώρα του Παιδιού είναι ένα site αφιερωμένο στα παιδιά!

Aς γίνουμε λοιπόν για λίγο πάλι παιδιά, αφήνοντας τη Σίσσυ να μας μεταφέρει στον κόσμο του Ευγένιου Τριβιζά.

Κι αν σας αρέσει το λευκό και το προτιμάτε ακόμα και τα Χριστούγεννα, σας έχουμε μια διαφορετική πρόταση για scadinavian χριστουγεννιάτικο ντεκόρ.

Τι ξεχωρίζουμε; Το "le sac en papier", τα πανέμορφα ξύλινα ταρανδάκια και τα στοιχεία της φύσης στο σπίτι.

Μαθημένοι από τον γιο δεν είχαμε και ιδιαίτερο πρόβλημα στις τούρτες για τα γενέθλιά του – άντε μέχρι και τρίτη/τετάρτη Δημοτικού. Κανένας σκαντζόχοιρος (κορμός-μωσαϊκό με καθαρισμένα αμύγδαλα για αγκάθια), κανένα απλό παγωτό με γραμμένη την ομάδα του...φτάσαμε στα 11. Πλέον οι τούρτες και τα κεράκια «είναι για μωρά».

Και το κορίτσι το «ξεγελάσαμε» μέχρι τα τρίτα του γενέθλια. Πεταλούδες, πασχαλίτσες (φυσικά με κορμό-μωσαϊκό και χρωματιστή τρούφα ή/και smarties). Στα τέταρτα όμως ήταν ανένδοτη: ΘΕΛΩ ΤΟΥΡΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ!!!. Ό,τι πεις πριγκιπέσσα μας... και το google πήρε φωτιά. Καταλήξαμε στην πιο εύκολη. Μην αποθαρρύνεστε από την ομορφιά της – αλήθεια είναι πολύ εύκολη!

Οι φετινές υποψηφιότητες για τα Όσκαρ ανακοινώθηκαν την Πέμπτη που μας πέρασε και σήμερα πάμε σινεμά για να δούμε την ταινία που ήρθε 2η στην κούρσα των υποψηφιοτήτων συμμετέχοντας σε 11 κατηγορίες.

Γλυκάκι θα φάμε σήμερα;

Και αν δε θέλω να στολίσω δέντρο; Και αν βαριέμαι να το βγάλω, να το στήσω, να ανοίγω κλαδιά, να τα βάζω στη θέση τους... ή αν το δέντρο μου χάλασε, έσπασε... και δεν με παίρνει να αγοράσω καινούριο; Ή αν εκτός από δέντρο, θέλω να στολίσω και άλλα σημεία του σπιτιού; Τι μπορώ να κάνω;

Δείτε μερικές ιδέες, διαλέξτε και φέρτε το πνεύμα των Χριστουγέννων στο σπίτι σας.

Καρναβάλια μέσα στον Ιανουάριο; Αμέσως μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς; Μασκαρέματα; Γλέντι και χορός;

Και όλα αυτά μέσα σε ένα τριήμερο ξεφάντωμα σε μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, την Καστοριά!

Mα τι γλυκό κομμάτι!

Να και ένα κομμάτι από το soundtrack της ταινίας Sweet November που σας έλεγα. Μη μου πείτε ότι δεν είναι εξαιρετικά μελωδικό... Και μόνο που το ακούς συγκινείσαι! Πόσο μάλλον να βλέπεις και την ταινία!

Ένα χαριτωμένο τραγούδι για να κλείσουμε γλυκά την ημέρα μας..

Επανέρχομαι με τραγούδι. Γιατί εγώ μπορεί αυτές τις κοπελιές να τις έχω παρεξηγημένες, πολύ μάλιστα, αλλά να που ποτέ μη λες ποτέ γιατί συμβαίνει κάτι σαν 20 φορές την ώρα.

Κλείνουμε την ημέρα μας με ροκ διάθεση.. αφήνοντας τον Bryan Adams να μας ταξιδέψει στο καλοκαίρι του '69..

Μια διαφορετική μουσική πρόταση!

Πόση θέληση πρέπει να έχει κάποιος για να ανέβει στο ψηλότερο σημείο της Ελλάδας, στην κορυφή του Ολύμπου; Πόση δύναμη πρέπει να κρύβει μέσα του;

Στην υγειά μας και Καλή Χρονιά!!

Τέσσερις ήμασταν οι μόνιμοι ανήλικοι παραθεριστές στη μικρή αυλή μας πριν πολλά πολλά χρόνια. Παίζαμε, τρώγαμε, δημιουργούσαμε διάφορα αυτοσχέδια παιχνίδια, τι γήπεδο τένις στην παραλία με συνολικό μήκος όχι πάνω από 4 μέτρα και φιλέ από παλιά υφάσματα, τι σκηνές από κουβέρτες στο μπαλκόνι, τι κεφτεδοπόλεμο με "κεφτέδες" από βρεγμένη άμμο, τι αγώνες με τα κύματα όταν καθόμασταν εκεί που σκάει το κύμα, τι στρατιωτάκια, τι τσιλίκα...

Ένα νέο κομμάτι που δύσκολα περνά απαρατήρητο..