Carpe Diem
- Κατηγορία Σκέφτομαι
Η ευτυχία είναι επιλογή και κατάκτηση. Θέλει προσπάθεια, θέλει τόλμη, θέλει δύναμη, θέλει στόχο κι εμπειρίες. Να μερικές σκέψεις ακόμα...
Και αυτό είναι τρόπος ζωής που χαρακτηρίζει την καθημερινότητά μας.
Βέβαια μπορεί κανείς να ζει χωρίς άγχος, χωρίς πίεση, χωρίς αγωνία για το αύριο και για όσα πρόκειται να έρθουν; Προφανώς και όχι!
Από τη στιγμή που άρχισα να ασχολούμαι με τις ζύμες, η έμπνευση και η όρεξη δε σταματά... Αυτή τη φορά επέλεξα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου με μια σπιτική τάρτα.
Έχουμε δει κατά καιρούς πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικά μια παλιά καρέκλα για να δημιουργήσουμε μια όμορφη γωνιά στο σπίτι σε ρετρό εκδοχή, τόσο για τους λάτρεις των ανοιχτών και ζωηρών αποχρώσεων όσο και για όσους αγαπούν τη μονοχρωμία και τα μεταλλικά χρώματα. Έχουμε επίσης δει πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε μια μικρή ξύλινη σκάλα στο χώρο της κρεβατοκάμαρας, δίπλα στο κρεβάτι, δίνοντάς της το ρόλο του κομοδίνου. Μπορούμε όμως να συνδυάσουμε κάπως αυτές τις τεχνικές, έτσι ώστε να αλλάξουμε τα κομοδίνα στην κρεβατοκάμαρά μας φέρνοντας έναν αέρα ανανέωσης στο χώρο μας;
Η καθιερωμένη πλέον ετήσια δράση "Ώρα της γης" έχει προγραμματιστεί και φέτος για το τέλος Μαρτίου.
Σήμερα πεθυμήσαμε μια μακαρονάδα! Και μια που ο χρόνος είναι με το μέρος μας είναι ευκαιρία να πειραματιστούμε με ό,τι έχουμε στο ψυγείο.
Κατά καιρούς σας έχουμε προτείνει διάφορες ιδέες διακόσμησης τοίχων και έχουμε αναρωτηθεί αν μπορείτε να σκεφτείτε μια πιο πρωτότυπη ιδέα διακόσμησης τους.
"Αν νομίζεις ότι είσαι πολύ μικρός για να κάνεις τη διαφορά... προσπάθησε να κοιμηθείς με ένα κουνούπι στο δωμάτιο".
- Δαλάι Λάμα
Το Οpen House ήρθε στην Ελλάδα και ανοίγει πρώτα τις πόρτες του στη Θεσσαλονίκη το Σαββατοκύριακο 24 - 25 Νοεμβρίου 2012. Για δύο μέρες όλοι οι πολίτες μπορούν να έχουν δωρεάν πρόσβαση και ξεναγήσεις σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια της πόλης.
Ξεκινήσαμε την ημέρα μας μουσικά με μια νέα κυκλοφορία και την κλείνουμε με τον ίδιο τρόπο..
Η πρόσκληση του προέδρου των μανιταρόφιλων Θεσσαλίας για μανιταρο - αναγνωρίσεις και συλλογή μανιταριών στα Περτουλιώτικα Λιβάδια στον Κόζιακα την Κυριακή 13/4/14, αποτέλεσε την αφορμή για μια όμορφη εκδρομή και συνάντηση πολλών μανιταρόφιλων. Έτσι "όλοι οι δρόμοι" οδηγούσαν στα ορεινά των Τρικάλων, στη δημοφιλή περιοχή του Περτουλίου και στα καταπληκτικά λιβάδια του. Οι ομορφιές απ' όπου και αν ανέβαινες καταπληκτικές, το ελατοδάσος που διαχειρίζεται το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο μοναδικό, οι Κορυφές του Κόζιακα κάτασπρες και στις 10.30π.μ. όλοι εκεί.
Κάθε φορά που περπατάω στο δρόμο είτε βρίσκομαι σε μια γνώριμη πόλη, είτε περιπλανιέμαι σε κάποια για πρώτη φορά, ένα από τα πράγματα που μου τραβάνε την προσοχή είναι η τέχνη του δρόμου. Εκτός όμως από από τους καλλιτέχνες του δρόμου, τους οποίους αγαπώ και πάντα με συντροφεύουν ευχάριστα στις βόλτες μου, παρατηρώ και τα δεκάδες γκράφιτι που ανάλογα με το τι αναπαριστούν και με το πού βρίσκονται μπορούν να αλλάζουν εντελώς την εικόνα των δρόμων, των κτιρίων ή και ολόκληρης της πόλης, άλλοτε θετικά, άλλοτε αρνητικά.
Η Παγκόσμα Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε να εορτάζεται την 3η Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ.
Άλλο ένα κομμάτι που κέρδισε την προσοχή μας από την πρώτη φορά που το ακούσαμε. Και λογικά θα το έχετε ακούσει κι εσείς ή θα έχετε έστω ακούσει ότι είναι το μουσικό θέμα της τελευταίας ταινίας του πράκτορα 007.
Ακόμη ένα χαριτωμένο κομμάτι από τους αγαπημένους Leftover Cuties.. για να ξεκινήσουμε την ημέρα μας χαμογελώντας..
Υποδεχόμαστε το βράδυ της Κυριακής με ένα μουσικό παραμύθι από τους Minor Project και τη Μαριέττα Φαφούτη.
Μετά τη χθεσινή αναφορά στο νέο τραγούδι της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, το μυαλό μου άρχισε να τρέχει σε όλα εκείνα τα τραγούδια της που έχουμε αγαπήσει και χιλιοτραγουδήσει.
Από το 1972 η 5η Ιουνίου έχει οριστεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Η μέρα αυτή έχει ως στόχο να θυμίζει σε όλους μας την αξία του περιβάλλοντος για το μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη αλλά και τις ενέργειες που πρέπει να γίνονται σε σχέση με την προστασία του.
Ήταν ένας καυτός Ιούλης όταν βρέθηκα για πρώτη και τελευταία δυστυχώς φορά στη Ζυρίχη. Σε έναν κατεξοχήν χειμερινό προορισμό δηλαδή όπου φαντάζεται κανείς χιόνια, Άλπεις, ζεστή σοκολάτα, ρολόγια, Χάιντι και τα συναφή. Πάντα έβρισκα συναρπαστικό το να βρεθείς σε ένα μέρος, στο οποίο έχει αποδοθεί μια πολύ συγκεκριμένη ταυτότητα, τη "λάθος" εποχή, για παράδειγμα στο Σαρακήνικο της Μήλου το χειμώνα, ή σε ένα χιονοδρομικό πχ. στη Βασιλίτσα το καλοκαίρι, είναι αυτή η γοητεία των αντιθέσεων. Δε φανταζόμουν όμως ποτέ ότι η Ζυρίχη θα με εκπλήξει έτσι.