Η άνοιξη άργησε τουλάχιστον ένα μήνα αλλά πλέον ήρθε για τα καλά! Κι έτσι φτάσαμε στον Μάιο.
Τι άλλο να σκεφτώ; Λουλούδια και μόνο λουλούδια.
Τουλάχιστον γι αυτό το τριήμερο το μόνο που θα 'θελα είναι εκτενής επαφή με τη φύση, πάντα με συντροφιά την οικογένεια και αγαπημένους φίλους.
Μ' αγαπάει, δε μ' αγαπάει...
Να και η ενδυματολογική μας πρόταση για τη σημερινή απογευματινή μας βόλτα και όχι μόνο..
Σας έχει συμβεί να θέλετε κάτι συγκεκριμένο είτε αντικείμενο είναι αυτό είτε ρούχο και να μην το βρίσκετε έτσι όπως το θέλετε όσο απλό κι αν είναι αυτό;
Αυτό συνέβη και σε μας συν την όρεξη για δημιουργία και οδηγηθήκαμε στην κατασκευή μιας πρωτότυπης βιβλιοθήκης που ταιριάζει στον χώρο μας, όπως και σε πολλούς θεωρώ λόγω μεγέθους, αλλά και στην "υψηλή" αισθητική που μας κατέχει.
Αν η ευτυχία δε βρίσκεται στη φύση, στα ταξίδια, στις βόλτες, στη θέα της θάλασσας, στη θέα που κόβει την ανάσα από την κορυφή ενός βουνού, τότε πού να είναι;
Συστάσεις δε χρειάζονται γι αυτό το τραγούδι. Το μόνο που χρειάζεται είναι να δυναμώσουμε την ένταση για να το απολαύσουμε όπως του αρμόζει...
Το πρωί της Κυριακής είναι εδώ και o καιρός σε αρκετές περιοχές είναι ακόμη βροχερός, αλλά δεν πτοούμαστε! Ξεκινάμε την ημέρα μας με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση και αφιερώνουμε χρόνο στον εαυτό μας και στις επιθυμίες του.
Μια ακόμα δραστηριότητα από το Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης (advent calendar 2016) ήταν οι μικρές μας χιονόμπαλες.
Και συνεργαστήακαμε οι 3 στους 4 για να τις φτιάξουμε, Φίλιππος, μπαμπάς, μαμά! Η Μάγδα μάλλον λίγο ενοχλούσε αλλά ήταν περίεργη να βλέπει τι κάνουμε! Ήταν πολύ πολύ ωραία η διαδικασία!
Η Παγκόσμα Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε να εορτάζεται την 3η Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ.
Μπορεί η φακή να μην είναι το πιο ευπαρουσίαστο πιάτο.. Μπορεί να μην είναι το πιο χρωματιστό.. Αλλά είναι τόσο θρεπτική.. κι αν είναι η φακή της γιαγιάς, είναι τόσο νόστιμη που δεν μπορούμε να μη σας πούμε τη μαγική συνταγή.
Θέλετε να ακούσουμε παρέα ένα από τα νέα κομμάτια του Leonard Cohen;
Να σου η μητέρα χθες το απόγευμα, σκάει μύτη με ένα πιάτο γεμάτο αλμυρές πλεξούδες! Έτσι μου τις ονόμασε, έτσι σας τις παρουσιάζω.
Μάντεψε τι συμβολίζει... θα μπορούσε να είναι η λεζάντα αυτής της φωτογραφίας:
α) μουσικό κλειδί
β) το "Φ" της Φωτεινής, της Φανής, του Φώτη, του Φοίβου ή του Φίλιππου
γ) το "e" του Explorer
Μιλώντας για τον τοίχο του παιδικού δωματίου, έχουμε την πρόταση της φίλης μας που εκτός από kick boxing και μαγειρική, έχει ταλέντο και στη ζωγραφική. Εκτός από τοίχους σε παιδικά δωμάτια φίλων και γνωστών, ήρθε η ώρα να ετοιμάσει και το παιδικό δωμάτιο του γιου της που μάλλον του αρέσει στην κοιλίτσα της μαμάς και δε λέει να βγει... Το θέμα του τοίχου; Το αγαπημένο της στρουμφοχωριό!
Ας κλείσουμε με την ημέρα μας με τη γλυκιά αυτή διασκευή του "Dream a Little Dream of Me" από τον Vassiliko..
Παρ' ότι δεν μας αρέσουν οι "μολυσμένες αγάπες", το συγκέκριμένο κομμάτι συμπεριλαμβάνεται στη λίστα με τα "κλασικά και αγαπημένα" και πάντα καταφέρνει μας παρασύρει στο ρυθμό του!
Χαλαρώνουμε μετά τη σημερινή μάζωξη φίλων με ένα πολύ αγαπημένο τραγούδι σε μια πολύ ωραία εκτέλεση.
Αυτό το τηλεφώνημα από τους φίλους και κουμπάρους μας στα μέσα του καλοκαιριού δεν ήταν σαν τα προηγούμενα, του στιλ τι κάνετε κ.λπ. Θες από ένστικτο, όπως θες πες το, σαν πολύ χαρούμενα χτυπούσε το τηλέφωνο. Για να δούμε... "Καλά δε ζεσταθήκατε ακόμη στη θάλασσα; Πιάστε και λίγο βουνό!"
Πράγματι η σχεδόν αφόρητη ζέστη έκανε την ιδέα να ανεβούμε στο βουνό πολύ δελεαστική. Κι έτσι η πρόσκληση να τους επισκεφθούμε στα ορεινά έγινε αποδεκτή με μεγάλη χαρά και χωρίς δεύτερη σκέψη.
Όλο έλεγα πως θα φτιάξω σπιτικά burgers, αληθινά σπιτικά burgers και όλο έμενα στα λόγια... Λόγια, λόγια, λόγια ψεύτικα... Είχα δώσει τον λόγο μου όμως και ο καιρός περνούσε. Και λόγο στον λόγο, τα κατάφερα.
Πριν λίγες μέρες ετοίμασα σπιτικά burgers και ήταν υπέροχα! Εξαιρετικά! Και αυτό ήταν καλό! Τουλάχιστον άξιζε η αναμονή! Ήταν τόσο πετυχημένα που φάγαμε πάρα πολύ. Ακόμα και η φίλη μου η λουίζα δυσκολεύτηκε να ανακουφίσει τα στομάχια μας. Και αυτό ήταν κακό.
Η λύση είναι μία: Να τρώμε πιο συχνά για να μη μας φαίνονται τόσο λαχταριστά.
Υποδεχόμαστε τον Ιούνιο με ένα άκρως θαλασσινό wallpaper... Κατεβάστε το!
Κάθε φορά που περπατάω στο δρόμο είτε βρίσκομαι σε μια γνώριμη πόλη, είτε περιπλανιέμαι σε κάποια για πρώτη φορά, ένα από τα πράγματα που μου τραβάνε την προσοχή είναι η τέχνη του δρόμου. Εκτός όμως από από τους καλλιτέχνες του δρόμου, τους οποίους αγαπώ και πάντα με συντροφεύουν ευχάριστα στις βόλτες μου, παρατηρώ και τα δεκάδες γκράφιτι που ανάλογα με το τι αναπαριστούν και με το πού βρίσκονται μπορούν να αλλάζουν εντελώς την εικόνα των δρόμων, των κτιρίων ή και ολόκληρης της πόλης, άλλοτε θετικά, άλλοτε αρνητικά.
Κάποια μέρα κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται τα πιο ωραία.
Ζίγκμουντ Φρόυντ, 1856-1939, Αυστριακός ψυχίατρος
Άλλο ένα παλιό μα πάντα αγαπημένο τραγούδι! Eξαιρετικό δεν είναι;
Αν σας φαίνεται οξύμωρο το "έμπειροι ερασιτέχνες", έχετε δίκαιο. Και εμένα μου φαίνεται. Αλλά κάπως έτσι νιώθω φέτος. Ερασιτέχνης μεν, πιο έμπειρη από πέρυσι δε. Λέγοντας πέρυσι εννοώ την περσινή χρονιά αγοράς και φύτευσης φυτών στο μπαλκόνι.
