25 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών
ή αλλιώς ο λόγος που χάθηκα τον τελευταίο καιρό. Ετοιμασίες για τη βάπτιση της μικρής μας!
Βασικός μας άξονας οι παστέλ αποχρώσεις σε ροζ, λιλά, κίτρινο και βεραμάν. Και παρόλο που ήταν μια βάπτιση σε οικογενειακό κύκλο, η λόξα της μαμάς δεν την αφήνει σε ησυχία :) Έπρεπε να απαρνηθώ τον (έτσι κι αλλιώς λιγοστό) ύπνο μου για μερικές νύχτες και να απορρίψω οποιαδήποτε πιθανότητα χαλάρωσης μέσα στη μέρα για να είναι όλα όπως τα είχα φανταστεί. Φυσικά ήθελα να επιμεληθώ προσωπικά πολλά από τα στοιχεία της βάπτισης! Όλα αν ήταν δυνατόν... που δεν ήταν.
Έτσι, πολύτιμη ήταν η συμβολή του V. που σχεδίασε το "Μ" μας και της αγαπημένης artmania που μεγαλούργησε με τις ξύλινες δημιουργίες της. Εντάξει έκανα κι εγώ μερικά πράγματα, βρήκα τα χρώματα, πήρα κορδέλες, αν και πιο πολλές φρόντισε να προμηθευτούμε η κουμπαρούλα και νονά του Φίλιππου, παρήγγειλα του πουγκιά, τα κουφέτα και γενικώς έκανα τη ...συναρμολόγηση. Κι έκανα και πολλές εκπτώσεις στις αρχικές μου προσδοκίες :(
Μια γεύση από όσα ετοίμασα...
Επιτέλους ήρθε η Άνοιξη! Ας την καλωσορίσουμε λοιπόν ρυθμικά με ένα κομμάτι που μας κάνει να θέλουμε να σηκωθούμε από τον καναπέ και να χορέψουμε..
Και επειδή η ημέρα ξεκίνησε αισιόδοξα με τη μελωδική φωνή της Μαριέττας Φαφούτη, ας συνεχιστεί και έτσι, αισιόδοξα και φωτεινά.
Είμαι σίγουρη ότι οσοι δεν είμαστε διακοπές αναρωτίομαστε "Τι κάνω εδώ;".
Μια βόλτα στη φύση μπορεί να κρύβει δεκάδες εκπλήξεις!
Ένα κομμάτι που βρίσκεται πάντα στη λίστα με τα πιο αγαπημένα! Ξεχειλίζει από συναίσθημα!
Tα μαλλιά μου είναι πολύ μακριά και ίσια και πολλές φορές αναρωτιέμαι τι θα μπορούσα να κάνω για να έχουν περισσότερη "άποψη". Μια και τα χέρια μου δεν "πιάνουν" ιδιαίτερα, συνήθως καταλήγω να τα έχω απλά κάτω ή να τα πιάνω αλογοουρά σαν εύκολη και γρήγορη λύση. Ωστόσο, συχνά θα ήθελα να μπορώ να αλλάζω την εικόνα τους και να προσδίδω πιο προσωπικό στιλ στην εμφάνισή μου.
Τώρα βέβαια θα πείτε ότι πίτσα και δίαιτα δε συνδυάζονται.. Αλλά αν έχεις βάλει στόχο να χτίσεις κορμί μέχρι το καλοκαίρι ή έστω να χάσεις τα δυο - τρία κιλά που σου άφησε πεσκέσι ο χειμώνας, και αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις ένα μικρό συμβιβασμό στη γεύση και την απόλαυση, προκειμένου να μη στερηθείς την αγαπημένη σου πίτσα, τότε ναι, συνδυάζονται.
Ο διαγωνισμός μας για δύο τεύχη του βιβλίου "Μ' αρέσει να πλέκω 2" που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μύρτος ολοκληρώθηκε. Με μεγάλη μου χαρά (πόσο θα χαρεί και η γιαγιά μου δε λέγεται!) βλέπω από τον αριθμό των συμμετοχών, πως το πλέξιμο αποκτά όλο και ισχυρότερη θέση στον ελεύθερο χρόνο μας.
Λένε άλλωστε πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να απομονώσεις για λίγο το μυαλό σου, να μη σκέφτεσαι όσα σε απασχολούν ή από την άλλη, να εστιάσεις σε ένα μόνο θέμα και να μείνεις συγκεντρωμένος σε αυτό αναζητώντας λύση.
Προσπαθώ να μπω στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Και για να είμαι ειλικρινής δε δυσκολεύομαι πολύ.
Μ' αρέσουν τα Χριστούγεννα, η διαδικασία του στολισμού και μετά το δέντρο που δεσπόζει σε μια γωνιά του σπιτιού και η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση και οι μυρωδιές και τα γλυκά μέσα στις γυάλες και το κόκκινο χρώμα παντού...
Απ' αυτό θα ξεκινήσω φέτος.
Ανθρώπινες Σχέσεις. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο στη ζωή όλων των ανθρώπων. Όλη μας η ζωή είναι σχέσεις, οικογενειακές, ερωτικές, φιλικές, συναδελφικές. Για να υπάρξει μια τέτοια κατάσταση απαιτούνται τουλάχιστον δύο άνθρωποι οι οποίοι καλούνται να «δώσουν» ο ένας στον άλλον, οπότε και να «πάρουν».
Όσο ο χειμώνας κρατάει γερά, μπορεί οι γάμοι να μην είναι συχνό φαινόμενο αλλά πάντα μετά τις γιορτές ξεκινά η περίοδος της αναζήτησης ειδών γάμου. Μελλοντικές νύφες και κουμπάρες ξεκινούν τις έρευνες για νυφικό, στολισμό, μουσική κτλ κτλ... Είναι μακριά η λίστα...
Ένας φυσικός χυμός από φρέσκα φρούτα δεν πρέπει να λείπει από το πρωινό μας μια και προσφέρει τις βιταμίνες, τα μέταλλα και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός μας.
Ο ήλιος λάμπει, η μέρα μοιάζει απόλυτα καλοκαιρινή και αυτό είναι ένα μικρό θαύμα! Τι λέτε λοιπόν πριν βγούμε για τις βόλτες μας να απολαύσουμε παρέα το κομμάτι "Miracle" του Tom Baxter;
Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε άνετα να μεταφερθεί στη μικρή ή μεγάλη οθόνη. Όσο το διάβσαζα, το φαντάστηκα πολλές φορές σε εκδοχές ρομαντικής κομεντί. Ειδικά στις πρώτες σελίδες του. Και σίγουρα είναι μια καλή συντροφιά κατά την καλοκαιρινή σιέστα.
Ξεκινά χαλαρά αλλά σελίδα με τη σελίδα σε κερδίζει όλο και περισσότερο.
Δεν πάει το μυαλό σου στην κατάληξή του. Δεν τις φαντάζεσαι τις εξελίξεις. Φαντάζεσαι διάφορα αλλά όχι αυτά που περιγράφονται, έτσι όπως περιγράφονται. Με ευχαρίστηση διαβάζεις τα... δυσάρεστα. Και αυτό, γιατί αυτά είναι που δίνουν έξτρα βάθος στην πλοκή και σε βοηθούν να σκιαγραφήσεις και να κατανοήσεις περισσότερο τους χαρακτήρες.
κι αν δεν κλαις για την άνοιξη και την πρώτη ηλιαχτίδα γιατί να κλαις;
κι αν δεν πονάς για τον έρωτα όταν σε κυριεύει γιατί να πονάς για την ανάμνηση του;
Αν και αυτή η εβδομάδα ήταν σχετικά χαλαρή μια και είμαστε ακόμη στο κλίμα των εορτών, το απόγευμα της Παρασκευής πλησιάζει και είναι η κατάλληλη στιγμή για να δώσουμε ώθηση στη διάθεσή μας με λίγη μουσική..
Αφορμή γι αυτό το post στάθηκε μια πρόσφατη συζήτηση με μια φίλη μας, υπέρμαχο του κλασικού στιλ και των ασφαλών εμφανίσεων. Δεν της αρέσει να τολμάει πολλά, θέλοντας πάνω από όλα να νιώθει άνετα μέσα στα ρούχα της, να τα φοράει και να μην τη φοράνε, αγαπάει τα κοσμήματα και τα παντός τύπου αξεσουάρ και προσπαθεί πάντα οι εμφανίσεις της να συνάδουν με το σωματότυπο (σχετικά μικρόσωμη) και με την ηλικία της (50+).
Άλλη σκόπευα να είναι η πρώτη ανάρτηση της χρονιάς (και την καθυστέρησα λίγο) αλλά όταν σηκώθηκα με τις πρώτες πρωινές φωνές των παιδιών - πριν χαράξει - αντίκρυσα και πάλι ένα λευκό τοπίο.. Και μου άρεσε πιο πολύ από ποτέ.
Να μία διαφορετική ανθοδέσμη που μπορεί να συνοδεύσει σχεδόν όλα τα νυφικά και να κλέψει τις εντυπώσεις προσθέτοντας πράσινες πινελιές στη νυφική σας εμφάνιση.
