Για μερικούς από μας η διάθεση για ταξίδια ανά τον κόσμο δεν χάνεται ποτέ! Όσο πιο πολύ μπορούμε να ταξιδεύουμε τόσο καλύτερα! Τα ταξίδια μας δίνουν χαρά, ζωντάνια, εμπειρίες και εικόνες, ανοίγουν τους ορίζοντές μας και μας πηγαίνουν ένα βήμα πιο μπροστά. Κάθε νέος προορισμός αποκαλύπτει έναν νέο κόσμο στα μάτια μας!

Περιορισμοί βέβαια υπάρχουν κατά καιρούς αλλά ό,τι μπορούμε κάνουμε για τους καταρρίπτουμε...

Και πόσο μας αρέσουν οι μεγάλες βιβλιοθήκες που καλύπτουν όλο τον τοίχο..

Τι ωραία μελωδία!

"..Won't you dance with me
In my world of fantasy
Won't you dance with me
Ritual fertility.."

Πάρτε μια γεύση από το Open House Thessaloniki 2012 για να δείτε τι περιμένει τους επισκέπτες.

Όταν σε ένα σπίτι υπάρχουν παιδιά, είναι σαν το πνεύμα των Χριστουγέννων να γίνεται πιο δυνατό. Η θαλπωρή, η ζεστασιά, το ντεκόρ, όλα παίρνουν άλλη διάσταση. Νιώθεις πως τις μέρες αυτές η οικογένεια έρχεται πιο κοντά, περνάει περισσότερο χρόνο μαζί, δένεται περισσότερο...

Η ύπαρξη των παιδιών δίνει στις γιορτές άλλη διάσταση. Προφανώς, επειδή δεν ψάχνεις πού θα πας, πού θα βγεις, αν θα ξενυχτήσεις, πού θα κάνεις ρεβεγιόν, αλλά πώς θα στολίσεις, τι δώρο θα κάνεις στα παιδιά που θα τους ξετρελάνει, τι κουλουράκια θα κάνεις και τι μελομακάρονα, αν θα τους πας σε κάποιο χριστουγεννιάτικο χωριό, πώς θα πουν τα κάλαντα, πώς θα στολίσεις το δωμάτιό τους...

Τραγουδάκι σήμερα βάλαμε; Δε βάλαμε! Οπότε ας κλείσουμε μουσικά την ημέρα μας με τον Μichael Kiwanuka να μας ζητάει να του πούμε μια ιστορία..

Το πασχαλινό τραπέζι είναι αρκετά διαφορετικό σε σχέση με το τραπέζι των Χριστουγέννων. Συνήθως η διακόσμηση είναι πιο λιτή και το συνολικό ύφος του τραπεζιού πιο ανάλαφρο.. Εξάλλου δε λένε ότι τα Χριστούγεννα είναι για την πόλη και το Πάσχα για το χωριό;

Μετά την ανάβαση στον Γράμο και το γλυκό γευστικό ταξίδι στην Πόλη και όχι μόνο.. την σκυτάλη παίρνει ο Moby για να μας ταξιδέψει μουσικά!

Η μνήμη είναι ένας πολυμήχανος υπέροχος οργανισμός που τρέφεται από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές και συναισθήματα. Και σιγά σιγά χτίζει ένα παλάτι αναμνήσεων και εμπειριών, πυροδοτώντας κάθε τόσο σκέψεις και νοητικά ταξίδια. Σαν πρίγκιπες λοιπόν και εμείς στο δικό μας παλάτι ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αληθινή βόλτα στο βασίλειο μας και να συλλέξουμε λίγες εικόνες ακόμα.

Φέτος θα είναι το τριακοστό πρώτο (γκουχ..γκουχ) Πάσχα της ζωής μου που θα περάσω στα Γρεβενά και στο χωριό του μπαμπά και το οικοδόμημα της μνήμης έχει αρχίσει να διαχέει αναμνήσεις και συναισθήματα. Για μένα λοιπόν το Πάσχα είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα που αναπαράγονται κάθε φορά και εμπλουτίζονται ή αποδυναμώνονται όσο μεγαλώνουμε ή όσο αλλάζουμε. Δεν έχει να κάνει ίσως καθόλου με το θρησκευτικό χαρακτήρα της γιορτής παρά μόνο με όλες αυτές τις συνήθειες που μοιάζουν με μικρές ιεροτελεστίες και ακολουθούμε ευλαβικά επιστρέφοντας έτσι στις ρίζες μας. Σαν μωρό που ψάχνει την αγκαλιά της μαμάς του.

Αν σας φαίνεται οξύμωρο το "έμπειροι ερασιτέχνες", έχετε δίκαιο. Και εμένα μου φαίνεται. Αλλά κάπως έτσι νιώθω φέτος. Ερασιτέχνης μεν, πιο έμπειρη από πέρυσι δε. Λέγοντας πέρυσι εννοώ την περσινή χρονιά αγοράς και φύτευσης φυτών στο μπαλκόνι.

Η δεκάλεπτη πλοήγηση στο διαδίκτυο, λίγο πριν πει την καληνύχτα του το laptop μια από τις προηγούμενες νύχτες, ήταν η αφορμή γι' αυτή την κατασκευή. Τη μια νύχτα είδα την ιδέα, το επόμενο απόγευμα κάτσαμε με τον Φίλιππο και τη Μάγδα να χειροτεχνήσουμε... Ο Φίλιππος έκοβε, η Μάγδα καθόταν πάνω στο τραπεζάκι που χρησιμοποιούσαμε ως πάγκο εργασίας και εντάξει... μας ενοχλούσε λίγο. Αλλά παρά τις κάπως αντίξοες συνθήκες, το φτιάξαμε το έγο μας!

Δημιουργήστε μια διαφορετική πράσινη γωνία στο σπίτι σας!

Επιτέλους Κυριακή! Ωραία μέρα! Ήσυχη, ήρεμη, καθαρή.. Σήμερα δεν είναι η δράση καθαριότητας; Προλαβαίνουμε να ψάξουμε πού διοργανώνεται κάτι σχετικό στην περιοχή μας και να στηρίξουμε την εθελοντική προσπάθεια καθαρισμού του περιβάλλοντος. Κάποια στιγμή εξάλλου πρέπει να σταματήσουμε να θεωρούμε δεδομένα όσα μας παρέχονται τόσα χρόνια δωρεάν.

Ένα ακόμα τραγούδι που ξεχωρίσαμε στο τελευταίο άλμπουμ της Νατάσας Μποφίλιου "Οι μέρες του φωτός", σε μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη και στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Ο τίτλος του τραγουδιού είναι "Ας βρέχει" και είναι και επίκαιρος. Ας βρέχει λοιπόν, εμείς θα το ακούσουμε!

Σήμερα έχουμε διάθεση για άγριες στιγμές μέσα από ένα μαγικό μουσικό ταξίδι.

Η ευτυχία είναι επιλογή και κατάκτηση. Θέλει προσπάθεια, θέλει τόλμη, θέλει δύναμη, θέλει στόχο κι εμπειρίες. Να μερικές σκέψεις ακόμα...

Αύριο είναι μια καινούρια μέρα.

Αύριο ο ουρανός ια είναι διαφορετικός, αγάπη μου. Περίμενε και θα δεις.

Για το σημερινό μας πρωινό είπαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή της Ελπίδας. Από την πρώτη φορά που την είχα δει, με γέμισε... ελπίδες και την είχα στο μυαλό μου, περιμένοντας την κατάλληλη αφορμή. Και σήμερα που ο Φίλιππος για άλλη μια φορά μας ξύπνησε νωρίς νωρίς και στην κουζίνα είχαμε πολλές μπανάνες κα πολλά αυγά για κατανάλωση, οι pancakes μπανάνας ήταν η γευστική μας συντροφιά. 

Ένα από τα ωραιότερα ταξίδια μας ως τώρα ήταν το ταξίδι – έκπληξη σε μια από τις πιο γραφικές πόλεις της Ευρώπης, το Άμστερνταμ ή διαφορετικά στη Βενετία του Βορρά.

Και ενώ η βροχή, εδώ στα δυτικά της χώρας, συνεχίζεται..ας θυμηθούμε το χαρούμενο ρυθμό του συγκεκριμένου "κλασικού" τραγουδιού και την ευχάριστη διάθεση του Gene Kelly στο "Singin' in the rain" από το ομότιτλο μιούσικαλ.

με αφορρμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Πολτιστικής Κληρονομιάς.

Συνδυάζει όσα τόσο μας αρέσουν! Βιβλία, παλιές καρέκλες και την αγαπημένη μου υδρόγειο σφαίρα ως διακοσμητικό στοιχείο του χώρου.

Δεύτερη ημέρα του νέου έτους και μία ακόμα ημέρα άδειας! Ας ξεκινήσει όμορφα με μια πολύ καλή διασκευή ενός γνωστού και αγαπημένου τραγουδιού. 

Για όσους επιμένετε επίσημα και θέλετε να ετοιμάσετε ένα ξεχωριστό πασχαλινό τραπέζι, με σερβίτσια, κολονάτα ποτήρια και όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ φαγητού, σας δίνουμε μερικές ιδέες..