Andy Williams - It's the most wonderful time of the year
H Χριστουγεννιάτικη μουσική που λέγαμε, έτσι για να μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα..
H Χριστουγεννιάτικη μουσική που λέγαμε, έτσι για να μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα..
Μια μπανάνα, καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια, λιναρόσπορος, ηλιόσποροι και κολοκυθόσποροι μπερδεύονται σε ένα βαθύ μπολ με ταχίνι, μέλι και κανέλα και αποτελούν ένα αγαπημένο γεύμα για διάφορες ώρες της ημέρας. Κυρίως για το πρωί ή για νωρίς το απόγευμα!
Μας αρέσει τόσο που ήρθε η άνοιξη, που έχει πρασινίσει η φύση, που πάψαμε πια να ντυνόμαστε σαν κρεμμύδια, που ξυπνάμε το πρωί κι έχει φως, που ακόμα και το πρωινό σφουγγάρισμα στο μπαλκόνι είναι ευχάριστο επειδή τα ανθισμένα λουλούδια μας κρατούν συντροφιά.. Μας αρέσει που η ατμόσφαιρα δε μυρίζει πια ξύλο που καίγεται ούτε πέλετ. Μας αρέσει που κυκλοφορούμε χωρίς ομπρέλα και πάντα με γυαλιά ηλίου.. Μας αρέσει που μυρίζει καλοκαίρι και που ξεκινούν τα πρώτα σχέδια για διακοπές.. Μας αρέσει που φέρνουμε την άνοιξη στο σπίτι με χαρούμενα χρώματα και με φυτά..
H Indila έχει έρθει για να μείνει! Το "Dernière Danse" το αγαπήσαμε πολύ και το νέο της single με τίτλο "Tοurner dans le vide" τράβηξε την προσοχή μας με το χαρακτηριστικό πια ρυθμό και το παραμυθένιο video clip!
Έτοιμη η βασιλόπιτα! Φέτος είπα τουλάχιστον γι αυτό το γλυκό, να κάνω μία παύση με τους πειραματισμούς και να κάνω την κλασική συνταγή της μαμάς, που τόσα χρόνια ξέρουμε και αγαπάμε!
Τι κι αν ήταν Πάσχα; Κι αν θελαμε να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω, αν το σώμα και ο νους χρειάζονταν έστω και μια ώρα παραπάνω ύπνο για να ανακτήσουν τις χαμένες δυνάμεις... Η μασκότ - τους τελευταίους 15 μήνες - της οικογένειας είχε άλλη άποψη. Κάθε πρωί λίγο μετά τις 6, είχε μάτια ορθάνοιχτα και τρελή όρεξη για παιχνίδι. Και φυσικά δεν άφηνε σχεδόν κανέναν να ησυχάσει. Τι κι αν εμείς θέλαμε να του τραγουδήσουμε "Μη μας ξυπνάς απ' τις έξι, πριν ακόμα ο ήλιος να φέξει...". Το δικό μας "ξυπνητήρι" δεν καταλάβαινε τίποτα.
ή αλλιώς ο λόγος που χάθηκα τον τελευταίο καιρό. Ετοιμασίες για τη βάπτιση της μικρής μας!
Βασικός μας άξονας οι παστέλ αποχρώσεις σε ροζ, λιλά, κίτρινο και βεραμάν. Και παρόλο που ήταν μια βάπτιση σε οικογενειακό κύκλο, η λόξα της μαμάς δεν την αφήνει σε ησυχία :) Έπρεπε να απαρνηθώ τον (έτσι κι αλλιώς λιγοστό) ύπνο μου για μερικές νύχτες και να απορρίψω οποιαδήποτε πιθανότητα χαλάρωσης μέσα στη μέρα για να είναι όλα όπως τα είχα φανταστεί. Φυσικά ήθελα να επιμεληθώ προσωπικά πολλά από τα στοιχεία της βάπτισης! Όλα αν ήταν δυνατόν... που δεν ήταν.
Έτσι, πολύτιμη ήταν η συμβολή του V. που σχεδίασε το "Μ" μας και της αγαπημένης artmania που μεγαλούργησε με τις ξύλινες δημιουργίες της. Εντάξει έκανα κι εγώ μερικά πράγματα, βρήκα τα χρώματα, πήρα κορδέλες, αν και πιο πολλές φρόντισε να προμηθευτούμε η κουμπαρούλα και νονά του Φίλιππου, παρήγγειλα του πουγκιά, τα κουφέτα και γενικώς έκανα τη ...συναρμολόγηση. Κι έκανα και πολλές εκπτώσεις στις αρχικές μου προσδοκίες :(
Μια γεύση από όσα ετοίμασα...
Τις βάφουμε σε διάφορα χρώματα, βάζουμε μαξιλαράκια και δημιουργούμε μια μοναδική τραπεζαρία, πρωτότυπη και με στιλ.
Σου δίνω μέσα μου χώρο
Σ' αγαπώ θα πει
σού δίνω μέσα μου χώρο
δίνω την ψυχή
σαν να είναι απλό δώρο
Σ' αγαπώ θα πει
θα ειμ' εγώ ο άνθρωπός σου
Σ' αγαπώ θα πει
μ' αρέσει να 'σαι ο εαυτός σου
Από τις 5 Σεπτεμβρίου τα βλέμματα των φίλων της μόδας είναι στραμμένα στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Τι λέτε λοιπόν για μια στιλιστική βόλτα στους δρόμους της Νέας Υόρκης;
Άλλο ένα γλυκό κομμάτι από τη Μαρίζα Ρίζου, η οποία απόψε θα γεμίσει με jazz και swing ήχους τη σκηνή του gazARTE.
Μια ιδέα που αγαπώ και υιοθετώ πολύ συχνά. Περιτυλίγματα δώρων σε μπεζ φόντο για να μπορώ να δίνω έμφαση με διακοσμητικά στοιχεία, κορδέλες, σπάγγους, φωτογραφίες.
Πόσο χαίρομαι που βρίσκω τέτοιο σύμμμαχο σε αυτή την επιλογή. Σαν να διάλεξα εγώ τις φωτογραφίες, σαν να έγραψα εγώ το κείμενο.
Αναπτύσσοντας σκέψεις για τη δημιουργικότητα, το φόβο μας να μη κάνουμε λάθη και αποτύχουμε και την απόφαση να επιχειρήσουμε να υλοποιήσουμε τις ιδέες μας, ας παρακολουθήσουμε το παραπάνω βίντεο από το TedxAthens 2012.
Η παρέα των Christmastreestas 2013 από τη Θεσσαλονίκη ξαναχτύπησε! Ο λόγος; Σπιτικά χριστουγεννιάτικα μπισκότα!
Τέσσερις καλές νοικοκυρές διαθέσαμε τις δυνάμεις μας, τη φαντασία μας, το δημιουργικό μας ταλέντο και τον φούρνο μας και νιώσαμε λίγο σαν ζαχαροπλάστες και λίγο σαν μαθητές δημοτικού την ώρα των καλλιτεχνικών!
Ο καιρός των γάμων έφτασε πια για τα καλά. Οι μελλοντικές νύφες τρέχουν για νυφικό, για το στολισμό, για προσκλητήρια, για μπομπονιέρες... Η λίστα είναι πολύ μεγάλη! Και λέω νύφες γιατί συνήθως οι γυναίκες επιμελούνται αυτών των θεμάτων, ενώ οι μελλοντικοί γαμπροί συνήθως περιορίζονται στην επιλογή του κουστουμιού και συμμετέχουν στην επιλογή του φωτογράφου και της μουσικής.
Τρεις φορές στη σειρά την έφτιαξα αυτή την τάρτα μέσα σε 10 περίπου μέρες! Την πρώτη την προόριζα για το πικ νικ της Πρωτομαγιάς αλλά τελικά καταναλώθηκε στο σπίτι. Τη δεύτερη την έκανα με σκοπό να τη δοκιμάσουν φίλοι και συνάδελφοι, την τρίτη την έφτιαξα και πάλι προσπαθώντας να την προσαρμόσω λίγο περισσότερο στο προσωπικό μου γούστο και την έκανα λίγο πιο bitter! Γεγονός είναι πως κέρδισε τις εντυπώσεις και στις τρεις περιπτώσεις!
Και επειδή είπαμε ότι κάποιοι και κάποιες θα μείνουμε στην πόλη το σαββατοκύριακο, ο καιρός θα είναι αρκετά δροσερός και η πόλη σίγουρα πιο άδεια από τις καθημερινές, τι θα λέγατε να κάνουμε μια ποδηλατοβόλτα;
Και μετά το Σκλήθρο, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη Σκήτη. Ως προς τη σειρά επίσκεψης των δύο χωριών, δεν τίθεται θέμα προτίμησης. Η επιλογή έγινε βάσει του πιο εύκολου δρομολογίου για την επιστροφή στη βάση μας.
Πάμε και μια βόλτα στη Σκήτη λοιπόν...
Και μια και ξεκινήσαμε την ημέρα μας με όνειρα.. ας απολαύσουμε παρέα το αγαπημένο "Dream a lilltle dream of me".