Ας κλείσουμε την ημέρα μας με το τραγούδι που ακούγεται στο κλείσιμο της ταινίας Kill Bill 2 του Ταραντίνο.
Καλή μας νύχτα!
Με αφορμή το "ρητό" που προηγήθηκε, αποφάσισα σήμερα να δω για δεύτερη φορά την ταινία "Αγώνες Πείνας"..
Για το σημερινό μας πρωινό είπαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή της Ελπίδας. Από την πρώτη φορά που την είχα δει, με γέμισε... ελπίδες και την είχα στο μυαλό μου, περιμένοντας την κατάλληλη αφορμή. Και σήμερα που ο Φίλιππος για άλλη μια φορά μας ξύπνησε νωρίς νωρίς και στην κουζίνα είχαμε πολλές μπανάνες κα πολλά αυγά για κατανάλωση, οι pancakes μπανάνας ήταν η γευστική μας συντροφιά.
Πόσες προειδοποιητικές πινακίδες βλέπουμε στο δρόμο όταν οδηγούμε; Να μην υπερβαίνουμε τα όρια ταχύτητας, να κρατάμε ασφαλή απόσταση, να μη μιλάμε στο κινητό όταν οδηγούμε... Πόσες φορές ακούμε για ατυχήματα που προκλήθηκαν όταν ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του στην προσπάθειά του να πιάσει το κινητό, να στείλει ένα μήνυμα, να αλλάξει CD κτλ; Και πόσο τα έχουμε συνηθίσει όλα αυτά και δε δίνουμε την πρέπουσα προσοχή;
Η Μαριέττα Φαφούτη μας αρέσει πολύ. Τα τραγούδια της βγάζουν μια αισιοδοξία, μια αίσθηση θετικής ενέργειας, μια ανοιξιάτικη εικόνα.. Ακούς να τραγουδά και νομίζεις πως βρίσκεται σε ένα καταπράσινο λιβάδι.. Σκέφτεσαι ότι θα βρεθείς και εσύ εκεί και θα αρχίσεις να τρέχεις με τα χέρια ψηλά, ελεύθερα και με ένα πλατύ χαμόγελο..
Όλο και πιο συχνά βλέπεις μικρούς και μεγάλους να ψάχνουν κάτι στην παραλία. Και συνήθως αυτό το κάτι είναι βότσαλα ή κοχύλια. Ψάχνουν τα πιο όμορφα βότσαλα, λευκά ή χρωματιστά για να διακοσμήσουν το χώρο τους, να παίξουν, να κατασκευάσουν χειροποίητα έργα.
Σήμερα νιώσαμε την ανάγκη να ξαναγίνουμε όλοι παιδιά..
Πόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε με μερικά κομμάτια δαντέλα;
Αυτή τη φορά όχι με την κλασική συνταγή της γιαγιάς, που λέει "Τι να βάζει άραγε η γιαγιά, ας βάλω κι εγώ" αλλά με την επίσημη συνταγή της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου.
Διπλή χαρά στο σπίτι μας σήμερα! Και όταν λέμε σπίτι εννοούμε το αγαπημένο μας στέκι, εδώ στο maresei! Οι λόγοι της χαράς μας είναι αφενός το ότι έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε άλλο ένα άρθρο της αγαπημένης μας φίλης Σίσσυς Κ. και αφετέρου ότι εδώ και λίγες μέρες είναι στον αέρα η ιστοσελίδα της. Η Ώρα του Παιδιού είναι ένα site αφιερωμένο στα παιδιά!
Aς γίνουμε λοιπόν για λίγο πάλι παιδιά, αφήνοντας τη Σίσσυ να μας μεταφέρει στον κόσμο του Ευγένιου Τριβιζά.
Αυτή η τεχνική των ραφιών "μέσα στον τοίχο" είναι μια πολύ καλή λύση, πολύ πρακτική, πολύ όμορφη! Σου δίνουν χώρο για αποθήκευση και διακόσμηση, μπορείς να εκμεταλλευτείς και να αναδείξεις γωνιές του σπιτιού, χωρίς να έχεις έπιπλα να προεξέχουν, να μπουκώνουν το χώρο και να σε γεμίζουν μελανιές, όταν είσαι απρόσεκτος. Και δυο-τρεις από εμάς είμαστε επιρρεπείς στους αυτοτραυματισμούς... Τα έπιπλα φταίνε που μετακινούνται από μόνα τους και μπαίνουν μπροστά μας!
Δύο πολύ αγαπημένα αντικείμενα για το παιδικό δωμάτιο.
Μπορεί οι συνθήκες τελευταία να μην ευνοούν τα ταξίδια, το μυαλό όμως ανατρέχει σε αναμνήσεις και ξαναζεί. Και κάπως έτσι ήρθε σαν στιγμιότυπο ταινίας μπροστά μου το ταξίδι στη Φλωρεντία. Μια από τις ομορφότερες πόλεις που έχω επισκεφτεί, ένα ταξίδι που σίγουρα θέλω να επαναλάβω.
Μετά το δεντράκι στο τραπέζι του 2015 και τον Άγιο Βασίλη πέρυσι... τι θα ακολουθήσει;
Θα δούμε το φετινό christmas table art... Αλλά και οι δυο παλαιότερες ιδέες για το δίπλωμα της χαρτοπετσέτας στο γιορτινό τραπέζι δείχνουν πολύ όμορφα.
Φέτος οι καλλιτέχνες του δρόμου (street artists) σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν σήμερα, 27 Οκτωβρίου. Γενικά είναι κινητή γιορτή και γιορτάζεται κάθε χρόνο το τελευταίο Σάββατο του Οκτωβρίου.
Στήσιμο δέντρου, στολίδια στο χέρι, καλή παρέα, χριστουγεννιάτικη μουσική και ξεκινάμε..
Και μετά τα muffins μήλου φτιάχνουμε υπέροχα, λαχταριστά σοκολατένια σουφλέ!
Η συνταγή είναι απλή και το αποτέλεσμα πεντανόστιμο!
Η πρόσκληση στη βάπτιση του γιου αγαπημένων φίλων, αποτέλεσε αφορμή για μια σύντομη αναζήτηση στο Pinterest. Στόχος μου να βρω απάντηση στο κλασικό ερώτημα "Τι να φορέσω αύριο;".
Φαγητό στο "απέραντο γαλάζιο" στη νότια άκρη του νησιού, στον Άγιο Ιωάννη Βουνού με θέα τον κόλπο του Λιλικά και της Κώμης.
To τραγούδι που συνόδεψε τις διακοπές μας 2 χρόνια πριν..
Άλλο ένα παλιό μα πάντα αγαπημένο τραγούδι! Eξαιρετικό δεν είναι;
