- Κατηγορία: Προτείνω
Zaz - T'attends quoi
Μουσικό διάλειμμα à la française με τη Zaz να αναρωτιέται "Τι περιμένουμε;".
Μουσικό διάλειμμα à la française με τη Zaz να αναρωτιέται "Τι περιμένουμε;".
Ας απολαύσουμε παρέα το καινούριο τραγούδι της Ζaz που κυκλοφόρησε στις αρχές της εβδομάδας.
Μια μουσική καλημέρα για την έναρξη της εβδομάδας στα γαλλικά..
Είναι γεγονός ότι η εβδομάδα ξεκινάει πολύ πιο ευχάριστα, όταν έχει προηγηθεί ένα γεμάτο και διαφορετικό Σαββατοκύριακο..
Είναι κάποια πρωινά που ξυπνάς και όλα μοιάζουν λίγο διαφορετικά. Σαν κάποιος να ανακάτεψε το σύμπαν κατά τη διάρκεια της νύχτας. Είναι κάποιες μέρες που μπορεί να βρίσκονται στην καρδιά ενός χειμώνα αλλά κουβαλάνε μέσα τους την άνοιξη. Έτσι απλά σε μια στιγμή αλλάζει η ατμόσφαιρα, γλυκαίνει και σου γαργαλάει την ψυχή. Όσο κι αν κάποιοι ενοχλητικοί επιμένουν ότι είμαστε ακόμα στο Φεβρουάριο, ή κάποιοι πιο ρεαλιστές ότι η εξήγηση είναι απλή και λέγεται «νοτιάς», την Κυριακή που μας πέρασε είχαμε άνοιξη, ξεκάθαρα. Αυτή η γλυκιά, δροσερή αίσθηση που μας μεθάει. Και εμένα αυτός ο αέρας της άνοιξης με ξεσηκώνει, μου χαρίζει ενέργεια, έμπνευση και πηγαία χαρά και κυρίως μου απαγορεύει να μείνω σε κλειστό χώρο.
Όταν το παιδί μεγαλώνει βαριέται – και συ μαζί του, μπορεί και περισσότερο εσύ- τις χαρτοκοπτικές και τις μωρουδίστικες ζωγραφικές. Ως απεγνωσμένη μητέρα ψάχνεις ... ας είναι καλά το internet. Βρίσκεις λοιπόν άπειρες, αμέτρητες, μυριάδες δραστηριότητες. Επιλέγεις διάφορες και ξεκινάς με μία που εμπεριέχει και οικολογική πλευρά. Σαπούνι! Σπιτικό σαπούνι.
Καιρό τώρα ήθελα να διαβάσω το κλασικό μυθιστόρημα "Εκατό χρόνια μοναξιά" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Το είχα μόνιμα στη λίστα με "τα επόμενα βιβλία που θέλω και πρέπει να διαβάσω". Μεγάλο βιβλίο, παγκόσμια φήμη, πολλές κριτικές, οι περισσότερες καλές, λίγες κακές... Ήθελα να έχω τη δική μου άποψη, διαβάζοντας ένα από τα κατά κοινή ομολογία πιο κλασικά βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Και το διάβασα πριν λίγο καιρό.
Μετά τους Minor Project και άλλα ευχάριστα μουσικά νέα από την πόλη της Πάτρας!
Μια δημιουργική παραλλαγή της εξαιρετικής συνταγής της αγαπημένης μου φίλης, που μεταξύ άλλων ακούει και στο ψευδώνυμο "Dear".
Είναι η πολύ καλή μας φίλη,
η πολυτάλαντη,
που ξέρει από μουσική, από μαγειρική,
έχει φαντασία, γράφει στίχους,
είναι δημιουργική
και αυτό το στιχάκι μ' αρέσει πολύ!
Ένα νέο τραγούδι, μια πολύ τρυφερή μελωδία, μια πολύ ενδιαφέρουσα χροιά! Αυτή τη μουσική πρόταση την οφείλουμε και πάλι στη φίλη μας Μαρία Λ.. Και ναι Μαρία, μας αρέσει πολύ!
Μας αρέσουν οι σαλάτες και τα υγιεινά εδέσματα αλλά μας αρέσουν και οι γευστικές ατασθαλίες που και που.
Μερικά κλαδάκια λεβάντας και δυο - τρία υφασμάτινα πουγκιά από μπομπονιέρες είναι αρκετά για να δημιουργήσουμε τα δικά μας αρωματικά και προστατευτικά για τα ρούχα και τις ντουλάπες μας.
Για τη Νατάσα Μποφίλιου ξαναμιλήσαμε μόλις πριν λίγες μέρες, όταν μιλώντας στην καρδιά ακούσαμε το πολύ τρυφερό τραγούδι "Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει".
Καλημέρα και μην ανησυχείτε για τίποτα! Απλά ανεβάστε την ένταση και απολαύστε μαζί μας τους μοναδικούς Incognito, οι οποίοι την επόμενη εβδομάδα θα είναι στη χώρα μας, να διασκευάζουν το "Don't You Worry 'bout a Thing".
Μας αρέσει... το πώς μας βρίσκετε. Μας αρέσει το τι ψάχνετε όταν καταλήγετε στο maresei. Και μας αρέσει γιατί μας βρίσκετε ψάχνοντας πράγματα που - τι άλλο; - μας αρέσουν! Μας θυμίζουν πόσο ωραία είναι η ζωή αρκεί να μπορούμε να το δούμε, πόσο μαγικές είναι οι μικρές καθημερινές απολαύσεις της, πόσο δημιουργικές οι μικρές καθημερινές έγνοιες της. Ιδού μερικά παραδείγματα αναζήτησης που οδηγούν σε μας...
Ένας λευκός καμβάς απέκτησε χθες "λόγο ύπαρξης" δια χειρός Lolly Pop και πλέον κοσμεί το σαλόνι μας.
Το ενδιαφέρον με τα ζυμαρικά είναι ότι είναι ένα φαγητό πολυδιάστατο: μπορούμε να τα γευτούμε σε διάφορες μορφές, κοντά ή επιμήκη, πλατιά ή ψιλά, βιδωτά, φιογκάκια, ακόμα και πουγκάκια γεμιστά με τυριά ή κρέας.
Την περασμένη Κυριακή σας είπαμε ότι θα κάνουμε την ημέρα μας ομορφότερη δημιουργώντας ειδικές περιστάσεις, στρώνοντας ωραία τραπέζια και περνώντας χρόνο με αγαπημένους φίλους. Και πράγματι έτσι έγινε.
Όπως ήδη σας είπα από χθες το "Quizás, Quizás, Quizás" είναι από τα τραγούδια που πάντα απολαμβάνω, που ποτέ δε χορταίνω να ακούω, που πάντα με ταξιδεύουν και ευτυχώς τα ταξίδια δεν είναι ποτέ αρκετά. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη μουσική.
Μια ακόμα τάση της φετινής σεζόν που αγαπάμε πολύ είναι τα παντελόνια σε παστέλ αποχρώσεις. Είναι ανάλαφρα, όμορφα, ανοιξιάτικα και συνδυάζονται με πάρα πολλά ρούχα. Τείνουν να αντικαταστήσουν τα τζιν μας... Και εδώ που τα λέμε είναι πιο μαλακά, πιο δροσερά, πιο άνετα... γιατί να μην τα συμπεριλάβουμε στις στιλιστικές μας επιλογές;
Τι θα λέγατε να ακούσουμε παρέα ένα από τα κομμάτια που έχει γράψει η Μόνικα ως μουσική επένδυση της θεατρικής παράστασης «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, που παρουσιάζεται στο Αίθριο του Μουσείου Μπενάκη στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σε σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη και μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου;
οπότε τι τη θέλουν τη ζάχαρη; Έτσι είπε η μαμά και έκανε πάλι μπισκοτάκια χωρίς ζάχαρη σε σχήμα καρδούλας αυτή τη φορά.. Και έτσι τα ονόμασε Καρδούλες για να έχουν και ταυτότητα.