Μ' αρέσει - maresei.gr

Την τιμητική τους είχαν η Σιάτιστα και ο Μπούρινος την Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015 με τον 8ο Αγώνα Ορεινού Τρεξίματος "Μπούρινος". Αθλητές από όλη τη Δυτική Μακεδονία και άλλες κοντινές πόλεις, βρέθηκαν στην περιοχή για να συμμετάσχουν είτε στον πολύ απαιτητικό αγώνα δρόμου των 30 χιλιομέτρων είτε στον αγώνα των 10 χιλιομέτρων.

Μπορεί οι συνθήκες τελευταία να μην ευνοούν τα ταξίδια, το μυαλό όμως ανατρέχει σε αναμνήσεις και ξαναζεί. Και κάπως έτσι ήρθε σαν στιγμιότυπο ταινίας μπροστά μου το ταξίδι στη Φλωρεντία. Μια από τις ομορφότερες πόλεις που έχω επισκεφτεί, ένα ταξίδι που σίγουρα θέλω να επαναλάβω.

Εδώ και δύο περίπου μήνες, γονείς με επιτυχόντα τέκνα σε σχολές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης τρέχουν πανικόβλητοι. Με τα παιδάκια τους παρέα και με συνδυασμό συναισθημάτων χαράς για την επιτυχία τους και στενοχώριας για τον επικείμενο αποχωρισμό αναζητούν σπίτι - τώρα λογικά θα έχουν βρει - και έπιπλα σε συνετή τιμή κατάλληλα για τον διαθέσιμο χώρο.

Πώς μπορούμε να συμβάλουμε στην προσπάθειά τους για τη διαμόρφωση όμορφων, λειτουργικών και οικονομικών φοιτητικών σπιτιών;

Λίγο ο καιρός που χάλασε και μας έκλεισε σπίτι, λίγο που μας έπιασε προκοπή, λίγο που είπαμε να πιάσουν τόπο ο καμβάς και τα χρώματα που πήραμε σχεδόν δυο μήνες πριν, ένα από τα προηγούμενα απογεύματα αποφασίσαμε να εκτονώσουμε την καταπιεσμένη μας δημιουργικότητα. Και έτσι ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τον οικογενειακό μας καμβά!

Αυτό είναι... έχεις φίλους που ταξιδεύουν και σε ξεσηκώνουν, και μάλιστα πηγαίνουν εκεί που πάντα ήθελες να πας και ακόμα δεν τα έχεις καταφέρει. Στη νότια Γαλλία.  Και έρχονται μετά με έναν αέρα γαλλικό και σου παραδίδουν μαθήματα στιλ!

Ε λοιπόν, εμένα μ' αρέσει αυτό το στιλ! Μ' αρέσουν τα χρώματα και τ' αρώματα που κουβάλησαν μαζί τους! Μ' αρέσει ο ρομαντισμός που αποπνέουν οι φωτογραφίες...

Εκεί που με ρωτάει ο μανιταροσυλλέκτης πατέρας πότε θα μαγειρέψω τα άγρια μανιτάρια με νέο τρόπο, εμφανίζεται μπροστά μου η φωτογραφία της φίλης Ανθής για ένα λαχταριστό τραχανότο άγριων μανιταριών. Και μαζί έρχεται και η συνταγή!

Πόσο διαφορετική ιδέα! Πόσο πρωτότυπη! Πόσο μ' αρέσει!

Αυτό που εύκολα θα άλλαζα στο σπίτι μου είναι η τραπεζαρία. Δεν είναι πως δε μ' αρέσει η υπάρχουσα. Μ' αρέσει! Και μάλιστα πιστεύω πως ταιριάζει απόλυτα με όλα τα υπόλοιπα έπιπλα και με τον χώρο. Ίσως γι αυτό θα την άλλαζα. Για να μην ταιριάζει τόσο. Για να είναι κάτι διαφορετικό!

Και αν την άλλαζα πιθανότατα αυτή τη φορά να επέλεγα στρόγγυλο τραπέζι. Γιατί όσο τις βλέπω τόσο πιο πολύ μ' αρέσουν οι στρόγγυλες τραπεζαρίες! Οι ροτόντες!

Λίγο πριν μπει το περιτύλιγμα, μια φωτογράφιση όπως τους αξίζει... γιατί έτσι θέλουμε να καταλήξουν. Μέσα σε παιδικά δωμάτια, να γεμίσουν φωτογραφίες, ευχές και αναμνήσεις και να σκορπίζουν χαμόγελα σε μικρούς και μεγάλους.

και θυμάσαι τον ορισμό της Ευτυχίας, όπως τον εξέφρασε σύντομα, λιτά και απέριττα και τόσο μα τόσο περιεκτικά, ο αγαπημένος όλων, Θανάσης Βέγγος.

"Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τί είναι ευτυχία.
Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια.

Θέμα που καίει! Εγκυμοσύνη στη μόδα ή μόδα στην εγκυμοσύνη;

Και τι να φορέσει η έγκυος που η κοιλιά όσο πάει και μεγαλώνει και δε θέλει να χαλάσει ούτε την κομψότητα ούτε το στιλ της;

Και από τη μία, ωραία τα φορέματα και τα στενά ρούχα που δείχνουν ότι η σιλουέτα σου δεν έχει χαλάσει αν εξαιρέσεις το πεπονοκαρπούζι που κατάπιες αλλά από την άλλη θες και κάτι που να μην κολλάει πάνω σου, να μη σε καταπιέζει αλλά να μη σε δείχνει και ετοιμόγενη από τον 5ο μήνα.

Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.

Ο διαγωνισμός μας έληξε και οι νικήτριες αναδείχθηκαν μέσω ηλεκτρονικής κλήρωσης.

...πες μου όμως, πώς τακτοποιεί κανείς τον ψυχικό του κόσμο, πώς τα καταφέρνει να ισορροπεί μέσα στα χαρτάκια και τα προγράμματα όταν συναντά στο διάβα του σπίτια σαν αυτό;

Πιστοί στο ετήσιο ραντεβού τους, οι Δρομείς Υγείας Γρεβενών ετοίμασαν άλλη μια αθλητική διοργάνωση για τους δρομείς της Δυτικής Μακεδονίας και όχι μόνο. Έχοντας πλέον στο ενεργητικό τους μια σειρά από διοργανώσεις αγώνων δρόμου, προσέφεραν την ευκαιρία σε αθλητές από Γρεβενά, Σιάτιστα, Κοζάνη, Καστοριά, Βέροια, Ιωάννινα και πολλές άλλες περιοχές να παρευρεθούν σε έναν άρτια οργανωμένο αγώνα.

Η τοποθεσία στο Καστράκι Γρεβενών, τρεις διαδρομές για μικρούς και μεγάλους μέσα σε πανέμορφα μονοπάτια, η ζωντάνια και η καλή διάθεση όλων και ένας μεγάλος μπουφές στο τέλος ήταν τα συστατικά που συνετέλεσαν στη μετατροπή του αγώνα σε μια μεγάλη αθλητική γιορτή.

Κι αν βρεθείς εκεί μια χρονιά, πρέπει να έχεις πολύ σοβαρό λόγο για να μην πας και την επόμενη.

Κεράσματα maresei...

Ήταν υπόσχεση. Την είχαμε δώσει στην πρώτη μας κοινή ανάβαση στα Πιέρια. Δε μας έφτανε η πρώτη γνωριμία με το βουνό. Ανήσυχοι και ανικανοποιήτοι εκ φύσεως και οι δυο, θέλαμε κι άλλο. Θέλαμε να φτάσουμε στην κορυφή του.

Εμείς θα συμμετέχουμε! Εσείς;

Την Artmania την καλωσορίσαμε στην παρέα μας στο τέλος Ιουνίου, μας φιλοξένησε με χαρά στο εργαστήριό της, μας επέτρεψε να διεισδύσουμε στον καλλιτεχνικό της κόσμο και σήμερα, δυόμιση περίπου μήνες μετά, είναι και πάλι εδώ στο maresei! Για άλλη μια φορά την επισκεφτήκαμε στον χώρο της, στο ανανεωμένο εργαστήριό της όπου είχαμε την ευκαιρία να δούμε τα καινούρια της ευχολόγια.

Τι  κι αν το μπαλκόνι σου είναι μικρό; Τι κι αν δεν έχει πολύ χώρο; Ιδέες υπάρχουν! Κι αυτή μου άρεσε πολύ!

Ένα μπαρ στο μπαλκόνι!

Αφού δε χωράει τραπέζι και καρέκλες και καναπέδες και χαλιά και όλα αυτά που βλέπουμε σε φωτογραφίες και ζηλεύουμε και νομίζουμε ότι όλα τα μπαλκόνια - εκτός από το δικό μας - μπορούν να γίνουν επίγειοι παράδεισοι... Ε λοιπόν, γιατί να μη δημιουργήσουμε ένα μπαρ στο μπαλκόνι;

Πέρυσι είχαμε για πρώτη φορά την ευκαιρία να βρεθούμε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα downhill στη Βασιλίτσα Γρεβενών, όπου οι αθλητές μας πρόσφεραν σπουδαίο θέαμα και αφορμή για πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Αυτό το τελευταίο έγινε η αιτία να γνωρίσουμε (αν και η αλήθεια είναι ότι αυτός μας γνώρισε) έναν εκ των διοργανωτών του αγώνα σε μια επόμενη επίσκεψη μας στο χιονοδρομικό κέντρο. Και κουβέντα στην κουβέντα μας έπεισε - δε δυσκολεύτηκε και πολύ - να παρευρεθούμε και στο φετινό αγώνα για νέες φωτογραφίες.

Smile! Για μια εβδομάδα γεμάτη χαμόγελα με την παρότρυνση της φίλης μας Μαρίας Λ.

Αυτό το καλοκαίρι αποφασίσαμε να εκδράμουμε στο Πήλιο για να περάσουμε ένα τετραήμερο με αγαπημένους φίλους. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση καταλύμματος, βρεθήκαμε στην Κάτω Γατζέα, για την οποία ομολογώ πως δεν είχαμε ακούσει ποτέ τίποτα. Νομίζαμε βάσει όσων διαβάσαμε ότι είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μόνο θετικό την κοντινή απόσταση από τα φημισμένα Καλά Νερά και τη γραφική Άφησσο.

Και ναι μεν είναι ένα σχετικά μικρό ψαροχώρι αλλά είναι και μια ανέλπιστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται πρώτη φορά!

Καλοκαιρινές στιγμές, ξένοιαστες, με παρέα ή χωρίς, στη θάλασσα τον περισσότερο καιρό αλλά και με ένα πέρασμα από το βουνό... Γεμίσαμε μπαταρίες; Μάλλον ναι! Χαλαρώσαμε, ανανεωθήκαμε, προσπαθήσαμε να αφήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας τη δύσκολη επικαιρότητα του καλοκαιριού και το διαρκές κύμα ανησυχίας για το αύριο και... επιστρέψαμε! Στις καθημερινές μας ενασχολήσεις, στις δουλειές, στο σπίτι, στους φίλους μας, στην παρέα του maresei μας!

Πανσέληνος: Σεληνιακή φάση κατά την οποία ο δορυφόρος της Γης, η Σελήνη, φαίνεται «πασιφαής», δηλαδή όλο το ημισφαίριό της, το στραμμένο προς τη Γη φαίνεται ως ένας πλήρης φωτεινός κυκλικός δίσκος... η Σελήνη στη φάση αυτή βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Γης από ότι ο Ήλιος, και τα τρία αυτά σώματα βρίσκονται πάνω στην ίδια ευθεία γραμμή, ή μάλλον όσο πλησιέστερα στη γραμμή αυτή είναι δυνατό. (Πλήρης ορισμός εδώ)

Πανσέληνος: Χιλιοφωτογραφημένη, χιλιοτραγουδισμένη, ρομαντική... Μια αφορμή για να επισκεφτούμε ένα μέρος με όμορφη θέα, με θέα στο φεγγάρι. Κι αν η πανσέληνος είναι του Αυγούστου, έχουμε μια εξαιρετική αφορμή να παρευρεθούμε σε μια από τις δεκάδες εκδηλώσεις που γίνονται προς τιμή του πιο μεγάλου φεγγαριού σε αρχαιολογικούς χώρους, σε παραλίες... παντού!

Αλλά υπάρχει και άλλη ιδέα. Διαφορετική, ανατρεπτική, θέλει τρέλα και τόλμη. Αν δεν έχεις, μην προχωράς πιο κάτω. Αν πάλι σ' αρέσει το άγνωστο, το καινούριο, το διαφορετικό, συνέχισε να διαβάζεις.

Την Artmania τη γνωρίσαμε μέσα από τη σελίδα της στο facebook. Και το περίεργο είναι ότι τη δημιουργό την ξέραμε, την καλλιτεχνική της φύση και την αστείρευτη φαντασία της αγνοούσαμε.

Η Artmania προσφέρει αυτό ακριβώς που ψάχναμε σε γάμους, βαφτίσεις, γιορτές, γενέθλια, επετείους, απόκριες... μέρες και ώρες που αναζητάς προσωποποιημένα δώρα. Και όταν δεν προνοείς αρκετά, δεν προλαβαίνεις να τα παραγγείλεις από ηλεκτρονικά καταστήματα που συνήθως βρίσκονται αρκετά μακριά σου!

Κι έτσι απλά, έρχεται ο έρωτας μια μέρα στη ζωή και τα αλλάζει όλα... Γεννιούνται ήχοι και λόγια που δεν έχουν ακουστεί. Όσα δεν μπορούσες, ξαφνικά τα μπορείς. Αρκεί μόνο να αφήνεις τη ζωή να κυλήσει, μέχρι ο ίδιος να γίνεις η αγάπη...

Ο διαγωνισμός μας έληξε! Οι φάκελοι _blobags βρήκαν τους παραλήπτες τους!

Ήταν ένας καυτός Ιούλης όταν βρέθηκα για πρώτη και τελευταία δυστυχώς φορά στη Ζυρίχη. Σε έναν κατεξοχήν χειμερινό προορισμό δηλαδή όπου φαντάζεται κανείς χιόνια, Άλπεις, ζεστή σοκολάτα, ρολόγια, Χάιντι και τα συναφή. Πάντα έβρισκα συναρπαστικό το να βρεθείς σε ένα μέρος, στο οποίο έχει αποδοθεί μια πολύ συγκεκριμένη ταυτότητα, τη "λάθος" εποχή, για παράδειγμα στο Σαρακήνικο της Μήλου το χειμώνα, ή σε ένα χιονοδρομικό πχ. στη Βασιλίτσα το καλοκαίρι, είναι αυτή η γοητεία των αντιθέσεων. Δε φανταζόμουν όμως ποτέ ότι η Ζυρίχη θα με εκπλήξει έτσι.

"Σαν την Τύμφη δεν έχει"... Τη σύγκρινε ακόμα και με τον Όλυμπο. "Και όμως δεν συγκρίνεται! Το τοπίο είναι μαγευτικό, ανεπανάληπτο. Ίσως συγκρίνεται με το Οροπέδιο των Μουσών. Και μόνο με αυτό". Έτσι είπε μετά την πρώτη του ανάβαση στην Τύμφη.

Μια αγάπη παράξενη...

Από στόμα σε στόμα και από like σε like, γνωρίσαμε τη Μαρία. Φίλη φίλης είναι, πιάσαμε συζήτηση και κουβέντα στην κουβέντα, είδαμε τις δημιουργίες της, μας άρεσαν πολύ και να που σήμερα τη φιλοξενούμε στο maresei μας!

Τρελαίνομαι για τέτοια DIY projects ακόμα κι αν μένουν μόνο στη λίστα με τα "to do" για καιρό, ακόμα κι αν δεν περνούν ποτέ στη λίστα με τα "done". Και με κάνουν να εύχομαι να είχε η μέρα 30 ώρες!

Με πόσους τρόπους μπορούμε να σερβίρουμε το αγαπημένο καλοκαιρινό φρούτο; Ιδέες υπάρχουν πολλές... Όρεξη να έχουμε και φαντασία!

Μια ταινία μικρού μήκους για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα.

Άμα το μικρόβιο του δρομέα τρυπώσει μέσα σου και νιώσει τον ρυθμό, την ένταση και τη χαρά του αγώνα, δύσκολα γλιτώνεις... Κι έτσι όπου αγώνας και χαρά κι εγώ εκεί!

Τοπία της φύσης εκπληκτικά, που δεν μπορείς να απαθανατίσεις την ομορφιά τους σε φωτογραφίες, σου δίνουν τόση ενέργεια, σε γαληνεύουν τόσο πολύ... 

Σε κάνουν να μη θέλεις να φύγεις και να απορείς γιατί επιλέγεις να ζεις σε μια από τις πολλές ελληνικές τσιμεντουπόλεις και όχι μέσα στη φύση.