Ναι ουίσκι σωστά διαβάσατε. Ιρλανικό, σκωτσέζικο, αμερικάνικο, δεν έχει σημασία το αφήνω σε εσάς αλλά λίγο ουισκάκι στο σβήσιμο είναι ένα από τα μυστικά αυτής της συνταγής. Επειδή μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να πιείτε ένα σφηνάκι και πριν το φαγητό μην το κάνετε θα σας εξηγήσω γιατί.
Στενές επαφές τρίτου τύπου με μελάνια, πλοκάμια, και διάφορα άλλα γλιστερά πράγματα
Χθες αναμετρήθηκα για πρώτη φορά με ένα καλαμάρι που ταξίδεψε από τη Λήμνο σε ένα φελιζόλ. Ψαρεμένο από καλούς μας φίλους, λάτρεις και επαγγελματίες της θάλασσας και του κόσμου της. Στις διακοπές μας στο μαγικό αυτό νησί, (χρωστάω άρθρο αν καταφέρω να ανακτήσω τις φωτογραφίες από τον σκληρό που μας άφησε χρόνους) όπου ο θαλάσσιος πληθυσμός κινδύνεψε με εξαφάνιση εξαιτίας μας, μεταξύ άλλων λιχουδιών η Εύα μας μαγείρεψε ένα εκπληκτικό γεμιστό ψητό καλαμάρι με ντόπια τυριά και μυρωδικά. Όταν παρέλαβα λοιπόν αυτό το υπέροχο αλμυρό δεματάκι θέλησα να αναβιώσω τη συνταγή της όπως υπήρχε στη γευστική μου μνήμη.
Θέλεις να κάνεις ομελέτα για πολλά άτομα και δε χωράει στο τηγάνι; Να μην χρειαστεί να την αναποδογυρίσεις με ότι ρίσκο αυτό εμπεριέχει; Η λύση είναι μία, ομελέτα φούρνου. Πολύ πιο νόστιμη, ωραία πλούσια υφή τύπου σουφλέ, και πάντα πετυχημένη.
Αυτά τα ζωάκια μας έγιναν ανάρπαστα στο πάρτι του Φίλιππου! Είναι από τις κλασικές συνταγές της οικογένειας που τελευταία άρχισαν λίγο να αλλάζουν για να προσαρμοστούν σε πιο πολλά γούστα, κυρίως παιδικά.
Κι έτσι από εκεί που ήταν τα παραδοσιακά νηστίσιμα κουλουράκια κανέλας που έκανε η μαμά μου πάντα ως μικρές πλεξουδίτσες, περνώντας από πολλές δοκμασίες με κουπάτ, έγιναν αστεράκια, φεγγαράκια, δεντράκια και άλλα πολλά, και κατέληξαν να γίνουν ζωάκια σε δυο νέες εκδοχές, βανίλια και κακάο.
Είναι ένα φαγητό πεντανόστιμο. Είναι γεύση συνυφασμένη με γιορτινές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Το έφτιαχνε η μητέρα μου, ίσως και και η γιαγιά μου.
Τώρα το φτιάχνω εγώ για τα παιδιά μου. Σχεδόν πάντα στα γιορτινά τραπέζια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς μεταξύ άλλων οικογενειακών συνταγών που αποτελούν πια για μας παράδοση κατά τις μέρες των γιορτών.
Αυτή τη φορά όχι με την κλασική συνταγή της γιαγιάς, που λέει "Τι να βάζει άραγε η γιαγιά, ας βάλω κι εγώ" αλλά με την επίσημη συνταγή της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου.
Θα ήθελα το comeback μου να είναι λίγο πιο artistic, κάποιο ταξίδι ίσως, μια θεματική φωτογράφιση, μια κατασκευή, αλλά δε βαριέσαι έχουμε καιρό γι' αυτά και αρκετά GB φωτογραφιών σε ετοιμότητα... Κρύο κάνει, αν μη τι άλλο μια ψαρόσουπα είναι ότι πρέπει για τους αρρωστούληδες (όπως εγώ) και όχι μόνο.
Μαθημένοι από τον γιο δεν είχαμε και ιδιαίτερο πρόβλημα στις τούρτες για τα γενέθλιά του – άντε μέχρι και τρίτη/τετάρτη Δημοτικού. Κανένας σκαντζόχοιρος (κορμός-μωσαϊκό με καθαρισμένα αμύγδαλα για αγκάθια), κανένα απλό παγωτό με γραμμένη την ομάδα του...φτάσαμε στα 11. Πλέον οι τούρτες και τα κεράκια «είναι για μωρά».
Και το κορίτσι το «ξεγελάσαμε» μέχρι τα τρίτα του γενέθλια. Πεταλούδες, πασχαλίτσες (φυσικά με κορμό-μωσαϊκό και χρωματιστή τρούφα ή/και smarties). Στα τέταρτα όμως ήταν ανένδοτη: ΘΕΛΩ ΤΟΥΡΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ!!!. Ό,τι πεις πριγκιπέσσα μας... και το google πήρε φωτιά. Καταλήξαμε στην πιο εύκολη. Μην αποθαρρύνεστε από την ομορφιά της – αλήθεια είναι πολύ εύκολη!
Για το σημερινό μας πρωινό είπαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή της Ελπίδας. Από την πρώτη φορά που την είχα δει, με γέμισε... ελπίδες και την είχα στο μυαλό μου, περιμένοντας την κατάλληλη αφορμή. Και σήμερα που ο Φίλιππος για άλλη μια φορά μας ξύπνησε νωρίς νωρίς και στην κουζίνα είχαμε πολλές μπανάνες κα πολλά αυγά για κατανάλωση, οι pancakes μπανάνας ήταν η γευστική μας συντροφιά.
Όπως ίσως έχετε καταλάβει, τα κέικ τα λατρεύω! Μ' αρέσουν τόσο πολύ! Και μ' αρέσει να δοκιμάζω νέες συνταγές, να κάνω δικές μου παραλλαγές, να προσαρμόζω τα υλικά που έχω στο σπίτι, ενώ συχνά απλώς σκέφτομαι "Τι θα ήθελα να έχει μέσα το κέικ μου; Τι θα ήθελα να φάω;" και με οδηγό την απάντησή μου, τροποποιώ μια κλασική συνταγή.
Επειδή λοιπόν έχουμε πολλές συνταγές για κέικ στη σελίδα, για να μην παιδεύεται όποιος ψάχνει, είπα να τις συγκεντρώσω σε αυτή την ανάρτηση. Βέβαια, είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν και άλλες κεϊκοσυνταγές, οπότε όταν βρίσκω χρόνο θα ανανεώνω την παρούσα ανάρτηση.
Η είδηση για το λαχανόκηπο στο Μαρούσι, που κυκλοφορεί σε όλες τις ενημερωτικές ιστοσελίδες, στάθηκε η αφορμή που με έκανε να αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες για την έννοια του guerilla gardening.
Για να μην αφήνουμε παραπονεμένους και τους άντρες φίλους μας, οι τρεις εμφανίσεις που ξεχωρίσαμε στο Pinterest αυτή τη φορά αφορούν και τα δύο φύλα..
Από αυτές που δεν μπορείς ποτέ να φας μόνο μία!
Την Ξανθίππη τη γνωρίσαμε πριν λίγες μέρες. Ήταν η νικήτρια του ενός εκ των δύο αντιτύπων του βιβλίου "Μ' αρέσει να πλέκω" και κουβέντα στην κουβέντα μάθαμε μερικά πράγματα γι αυτή ;)
Απ' ότι φαίνεται δεν της αρέσει μόνο να πλέκει... Της αρέσει να δημιουργεί γενικώς. Μια ένδειξη της δημιουργικότητάς της είναι τα χειροποίητα χριστουγεννιάτικα στολίδια που έφτιαξε μόνη της και τα χάρισε στους φίλους της. Φωτογραφίες από αυτά τα στολίδια μας έδειξε, μας άρεσαν και με την άδειά της πάντα, τις μοιραζόμαστε μαζί σας για να πάρετε ιδέες για μικρά χειροποίητα δωράκια Χριστουγέννων.
Η ευτυχία μας πηγάζει από την αναγνώριση όσων διαθέτουμε στη ζωή μας. Δε βασίζεται σε αυτά που δεν έχουμε και θέλουμε να αποκτήσουμε και δεν πρέπει να εξαρτάται από αυτά ή έστω μόνο από αυτά. Και να θυμάστε ότι η ευτυχία μας εξαρτάται σε πολύ σημαντικό βαθμό από τις δικές μας επιλογές.
Ο καιρός τις προηγούμενες ημέρες μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος δυνατός, αλλά αυτό δε μας εμπόδισε να βγούμε βόλτα στην ανθισμένη φύση!
Μετά το δεντράκι στο τραπέζι του 2015 και τον Άγιο Βασίλη πέρυσι... τι θα ακολουθήσει;
Θα δούμε το φετινό christmas table art... Αλλά και οι δυο παλαιότερες ιδέες για το δίπλωμα της χαρτοπετσέτας στο γιορτινό τραπέζι δείχνουν πολύ όμορφα.
Ήρθε ο Άγιος Βασίλης στο σπίτι σας; Στο δικό μας ήρθε νωρίς - νωρίς και μάλιστα γλυκάθηκε πολύ!
Ένα πολύ ατμοσφαιρικό κομμάτι απόλυτα ταιριαστό με τη φθινοπωρινή μας διάθεση. Η μελωδία του και η υπέροχη φωνή του καλλιτέχνη σε ωθεί να κλείσεις τα μάτια και να ταξιδέψεις.
Iron Sky! Αφιερώστε 6,5 περιπου λεπτά για να ακούσετε τον Paolo Nutini σε αυτό το εξαιρετικό τραγούδι.
Θα πρέπει να κάνεις πολλές, πάρα πολλές μικρές προσπάθειες, που κανένας δεν βλέπει και δεν εκτιμά, πριν κατορθώσεις κάτι αξιόλογο.
Bryan Tracy, 1944-, Καναδός συγγραφέας Αυτοβοήθειας
Να και το τέταρτο δέντρο που στολίστηκε στο πλαίσιο των Christmastreestas Days 2012..
Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε άνετα να μεταφερθεί στη μικρή ή μεγάλη οθόνη. Όσο το διάβσαζα, το φαντάστηκα πολλές φορές σε εκδοχές ρομαντικής κομεντί. Ειδικά στις πρώτες σελίδες του. Και σίγουρα είναι μια καλή συντροφιά κατά την καλοκαιρινή σιέστα.
Ξεκινά χαλαρά αλλά σελίδα με τη σελίδα σε κερδίζει όλο και περισσότερο.
Δεν πάει το μυαλό σου στην κατάληξή του. Δεν τις φαντάζεσαι τις εξελίξεις. Φαντάζεσαι διάφορα αλλά όχι αυτά που περιγράφονται, έτσι όπως περιγράφονται. Με ευχαρίστηση διαβάζεις τα... δυσάρεστα. Και αυτό, γιατί αυτά είναι που δίνουν έξτρα βάθος στην πλοκή και σε βοηθούν να σκιαγραφήσεις και να κατανοήσεις περισσότερο τους χαρακτήρες.
Πολλές φορές η οπτική γωνία κάνει τη διαφορά πραγματικότητα!
Ξηρολίβαδο; Ποιο Ξηρολίβαδο; Εδώ τα πάντα είναι καταπράσινα και η διαδρομή ανεβαίνοντας ονειρική. Το χωριό είναι ένας από τους πιο ορεινούς οικισμούς στην Ελλάδα και ανεβαίνοντας, αγναντεύεις τον εύφορο κάμπο της Ημαθίας. Πυκνές οξιές στη διαδρομή σχηματίζουν έναν καταπράσινο θόλο σε πάρα πολλά σημεία και όπου αραιώνουν, επιτρέπουν στο βλέμμα να ταξιδέψει μέχρι τον Θερμαϊκό.
Πολλά coffee tables βλέπω και μ' αρέσουν κι αν έπρεπε να διαλέξω δεν ξέρω τι θα έκανα. Καταλήγω ότι το θέλω λιτό και όχι πολύ μεγάλο, να μην "μπουκώνει" ο χώρος. Σίγουρα πάντως η επιλογή του coffee table είναι καθοριστική για την τελική εικόνα του σαλονιού. Γι' αυτό και είναι ένα θέμα που απαιτεί προσοχή κατά την επιλογή του, ειδικά αν έχεις σκοπό να αφιερώσεις ένα όχι και τόσο αμελητέο ποσό για την αγορά ή την κατασκευή του.
Και μιλάω εκ πείρας. Πριν κάποια χρόνια μαζί με τα υπόλοιπα έπιπλα του σαλονιού (μέγα λάθος που τα διαλέξαμε όλα μαζί, είναι πολύ ταιριαστά!), διαλέξαμε κι ένα τραπέζι που εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ και να ταιριάζει στο σαλόνι μας και έχει και αποθηκευτικό χώρο από κάτω και έχει και ροδάκια για πιο εύκολη μεταφορά... και η τιμή του ήταν τσουχτερή... αλλά σήμερα σίγουρα δε θα το διάλεγα. Κάπως μεγάλο μου φαίνεται και παρά την απίστευτη πρακτικότητά του, νομίζω πως κλείνει λίγο τον χώρο.
Τι θα διάλεγα όμως; Και τι θα διαλέξω όταν (αν ποτέ) έρθει η ώρα της αντικατάστασης;
Παρακάτω ξεχώρισα κάποιες επιλογές που μου τράβηξαν την προσοχή με την πρώτη ματιά!
Τα ελληνικά βουνά πέρα απ' την απέραντη ομορφιά και τη δροσιά που απλόχερα μας χαρίζουν, μας προσφέρουν και πλήθος βοτάνων. Χαμομήλι, τσάι, φασκόμηλο, δεντρολίβανο, λεβάντα, άγριο θυμάρι και τόσα άλλα βότανα φιλοξενούνται στις πλαγιές τους.
Επιτέλους Κυριακή! Ωραία μέρα! Ήσυχη, ήρεμη, καθαρή.. Σήμερα δεν είναι η δράση καθαριότητας; Προλαβαίνουμε να ψάξουμε πού διοργανώνεται κάτι σχετικό στην περιοχή μας και να στηρίξουμε την εθελοντική προσπάθεια καθαρισμού του περιβάλλοντος. Κάποια στιγμή εξάλλου πρέπει να σταματήσουμε να θεωρούμε δεδομένα όσα μας παρέχονται τόσα χρόνια δωρεάν.
Θέμα που καίει! Εγκυμοσύνη στη μόδα ή μόδα στην εγκυμοσύνη;
Και τι να φορέσει η έγκυος που η κοιλιά όσο πάει και μεγαλώνει και δε θέλει να χαλάσει ούτε την κομψότητα ούτε το στιλ της;
Και από τη μία, ωραία τα φορέματα και τα στενά ρούχα που δείχνουν ότι η σιλουέτα σου δεν έχει χαλάσει αν εξαιρέσεις το πεπονοκαρπούζι που κατάπιες αλλά από την άλλη θες και κάτι που να μην κολλάει πάνω σου, να μη σε καταπιέζει αλλά να μη σε δείχνει και ετοιμόγενη από τον 5ο μήνα.
Μια δράση που νομίζω πως θα έχει πολύ ενδιαφέρον θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 9 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη.
Ας δούμε το δελτίο τύπου όπως το διαβάσαμε στην ιστοσελίδα της WWF.
Ένα smoothie γεμάτο θρεπτικά συστατικά για πρωινό ή για ενδιάμεσο γεύμα μέσα στη μέρα! Χορταστικό και νόστιμο!
Μετά την ανατολή του ηλίου στο Βροντάδο, σειρά έχει η δύση του με φόντο το βορειοδυτικό τμήμα του νησιού γύρω στις 20.00 το απόγευμα.
