Η Ελιά είναι το δέντρο που χαρακτηρίζει τα ελληνικά παράλια. Η ιστορία της μετρά πάρα πολλά χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη χώρα μας. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα του δέντρου είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από τη θεά Αθηνά στην Ακρόπολη. Η ελιά άλλωστε ήταν το σύμβολο της θεάς. Στην πορεία η ελιά συνδέθηκε με τον αθλητισμό, ενώ αποτέλεσε και ένα βασικό διακοσμητικό στοιχείο σε διάφορα είδη καθημερινής χρήσης, αφού πήλινα και ξύλινα δοχεία, λευκά είδη, ακόμα και κοσμήματα διακοσμήθηκαν με μοτίβα κλαδιών και καρπών ελιάς. Επιπλέον αποτέλεσε σύμβολο ειρήνης, σοφίας και γνώσης.

Έχετε διάθεση για μια ωραία και φρέσκια μπαλάντα; 

Η συγκεκριμένη μουσική πρόταση ήρθε στο inbox μας από την πιστή φίλη του maresei.gr, Μαρία Λ., και στάθηκε η αφορμή για ένα ακόμη αυθόρμητο χαμόγελο μέσα στην ημέρα!

Μου λείπει...

Παρασκευή σήμερα και ξεκινάμε την ημέρα μας με το χαρούμενο ρυθμό της Ειρήνης Σκυλακάκη!

Η Μαριέττα Φαφούτη μας αρέσει πολύ. Τα τραγούδια της βγάζουν μια αισιοδοξία, μια αίσθηση θετικής ενέργειας, μια ανοιξιάτικη εικόνα.. Ακούς να τραγουδά και νομίζεις πως βρίσκεται σε ένα καταπράσινο λιβάδι.. Σκέφτεσαι ότι θα βρεθείς και εσύ εκεί και θα αρχίσεις να τρέχεις με τα χέρια ψηλά, ελεύθερα και με ένα πλατύ χαμόγελο..

Ζήτω η πολυθρόνα της γιαγιάς, το κομοδίνο του παππού, ζήτω ο παλιός μπουφές! Εις ανάμνηση παλιών αντικειμένων και με σκοπό την ανάδειξη και επαναχρησιμοποίησή τους, όλοι οι πιστοί του design και του upcycle, ενωθείτε, η επαναστατική ομάδα του Hand Made Revolution σας καλεί!

Σάββατο σήμερα! Αγαπημένη μέρα ειδικά όταν βρισκόμαστε σχεδόν στην καρδιά του Αυγούστου! Πιο αγαπημένη για όσους βρίσκονται σε διακοπές αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς που είμαστε στο σπιτάκι μας...

Έβλεπα φωτογραφίες, άκουγα σχετικά από φίλους και δεν πίστευα ότι θα είναι έτσι. "Ανέβα στο Λάκμο και στη Βερλίγκα αρχές Ιούνη και θα δεις...". (Είχαμε ανέβει και το φθινόπωρο αλλά γι αυτή την ανάβαση δεν πρόλαβα να σας μιλήσω). Έτσι δοθείσης ευκαιρίας η τετραμελής ομάδα μας μετά από κάμποσο καιρό νάτη, ανεβαίνει στις βουνοκορφές και πάλι.

Μένει να πάρουμε την απόφαση...

Εκτός από αγαπημένα και πεντανόστιμα μανιταράκια, μια βόλτα στο δάσος μπορεί να κρύβει και άλλες εκπλήξεις... πιο άγριες!

Ένα υπέροχο κομμάτι για να βάλουμε "φωτιά" στη βροχή, μήπως και καταφέρουμε να την ξορκίσουμε και σταματήσει.

Για τον Parov Stelar ξαναμιλήσαμε πριν μερικούς μήνες. Αυτή τη φορά ακούμε ένα πολύ καινούριο μουσικό κομμάτι, που έφτασε κι αυτό στο inbox μας από έναν πολύ καλό μας φίλο.. 

Μπουφές χωρίς αλμυρά εδέσματα γίνεται;

Είναι Κυριακή, έχουμε ντύσει το σπίτι ανοιξιάτικα, οι The LollyPop Project δε μας ήρθαν ακόμα, αλλά μας υποσχέθηκαν ότι δε θα αργήσουν να έρθουν και σήμερα αποφασίσαμε να κάνουμε την ημέρα μας "ειδική περίσταση".

Ενδυματολογική πρόταση για στιλάτες ποδηλατικές βόλτες από την αγαπημένη μας style blogger Blair Eadie.

Από ό,τι φαίνεται ο Άγιος Βασίλης έλαβε το γράμμα μας και ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας!

Φτάνουν άραγε έξι λεπτά για να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα σε φάσεις που νιώθουμε πεσμένοι και η θετική διάθεση μας έχει εγκαταλείψει; Σύμφωνα με έρευνα της εταιρίας ComRes και του BBC local radio φτάνουν, ειδικά αν ακούσουμε ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ένα από τα ομορφότερα σπήλαια της Ελλάδας, ίσως μοναδικό με βάση τα είδη και τις μορφές των σταλαγμικτών, των σταλακτιτών και των σπάνιων εκκεντριτών είναι το Σπήλαιο της Αλιστράτης Σερρών. Ανήκει σε δίκτυο σπηλαίων του Αγγίτη ποταμού, παραπόταμου του Στρυμόνα. Είναι εντυπωσιακό από όλες τις απόψεις και αξίζει να το επισκεφθεί κανείς.

Το είπαμε ότι θα επιχειρήσουμε κι εμείς να φτιάξουμε Croque Madame και συνηθίζουμε να κρατάμε τις υποσχέσεις μας..

Όταν το παιδί μεγαλώνει βαριέται – και συ μαζί του, μπορεί και περισσότερο εσύ- τις χαρτοκοπτικές και τις μωρουδίστικες ζωγραφικές. Ως απεγνωσμένη μητέρα ψάχνεις ... ας είναι καλά το internet. Βρίσκεις λοιπόν άπειρες, αμέτρητες, μυριάδες δραστηριότητες. Επιλέγεις διάφορες και ξεκινάς με μία που εμπεριέχει και οικολογική πλευρά. Σαπούνι! Σπιτικό σαπούνι.

Απόλυτα ατμοσφαιρικό κομμάτι για να χαλαρώσουμε απόψε.

Και συνεχίζουμε το αφιέρωμα στα Κύθηρα με μια "φωτογραφική" πεζοπορία στους καταρράκτες και τις βάθρες.

Αυτό το τραγούδι όσες φορές κι αν το ακούω δεν το βαριέμαι ποτέ! Αντιθέτως μ'αρέσει τόσο πολύ όταν το πετυχαίνω στο ραδιόφωνο!