Σας είπαμε ότι θα γίνει το TEDxThessaloniki, σας είπαμε ότι θα πάμε στο TEDxThessaloniki, σας είπαμε ότι πήγαμε στο TEDxThessaloniki, σας είπαμε ότι επισκεφτήκαμε και το παζάρι βιβλίου στο διάλειμμα του TEDxThessaloniki αλλά δε σας είπαμε τις εντυπώσεις μας...

Χθες το μεσημέρι παρακολουθήσαμε με έντονο ενδιαφέρον την παρουσίαση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού "Re-think Ahens" - "Ξανά-σκέψου την Αθήνα" στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Αποτελέσματα που φαίνεται να δίνουν ένα νέο όραμα και μια νέα διάσταση στην πρωτεύουσα.

Kαιρό έχουμε να ακούσουμε μουσική παρέα..

Τι λέτε λοιπόν για ένα ευχάριστο μουσικό διάλειμμα με την Mayra Andrade να μας τραγουδά "We used to call it love";

To ιδανικό look για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού..

Η Βασιλική ζει το όνειρό της! Και εμείς χαιρόμαστε πολύ γι αυτό!

Ένα ακόμα τραγούδι που ξεχωρίσαμε στο τελευταίο άλμπουμ της Νατάσας Μποφίλιου "Οι μέρες του φωτός", σε μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη και στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Ο τίτλος του τραγουδιού είναι "Ας βρέχει" και είναι και επίκαιρος. Ας βρέχει λοιπόν, εμείς θα το ακούσουμε!

Με ένα πολύ ωραίο τραγούδι των Mumford & Sons κλείσαμε τη χθεσινή μας μέρα και με ένα εξίσου ωραίο τραγούδι επιλέξαμε να ανοίξουμε τη σημερινή.

Μια μικρή ιστοριούλα..

Playing with granny's pearls!

Οι μαμάδες και οι γιαγιάδες μας φορούσαν παλιά αυτά τα μικρά μαργαριταράκια, ή αλλιώς "ρυζάκια"! Σειρές ολόκληρες με χρυσά πολύπλοκα κουμπώματα, μέσα στις μπιζουτιέρες, απαραίτητο αξεσουάρ για γιορτές, επισκέψεις, events, αλλά και για τα δικά μας κοριτσίστικα παιχνίδια!

H εβδομάδα μόδας της Νέας Υόρκης ολοκληρώνεται σήμερα και οι fashion editors ήδη έχουν ξεχωρίσει τις νέες τάσεις βασιζόμενοι όχι μόνο σε ό,τι είδαν στις πασαρέλες, αλλά και από τις εμφανίσεις των φίλων της μόδας στους δρόμους της πόλης που δεν κοιμάται ποτέ.

Ξηρολίβαδο; Ποιο Ξηρολίβαδο; Εδώ τα πάντα είναι καταπράσινα και η διαδρομή ανεβαίνοντας ονειρική. Το χωριό είναι ένας από τους πιο ορεινούς οικισμούς στην Ελλάδα και ανεβαίνοντας, αγναντεύεις τον εύφορο κάμπο της Ημαθίας. Πυκνές οξιές στη διαδρομή σχηματίζουν έναν καταπράσινο θόλο σε πάρα πολλά σημεία και όπου αραιώνουν, επιτρέπουν στο βλέμμα να ταξιδέψει μέχρι τον Θερμαϊκό.

Από αυτές που δεν μπορείς ποτέ να φας μόνο μία!

Με το που ξυπνήσαμε σήμερα σας είπαμε ότι το απόγευμα της Δευτέρας κανονίζουμε μια δραστηριότητα που μας αρέσει για να έχουμε κάτι να περιμένουμε από το πρωί και να δούμε τη Δευτέρα μ' άλλο μάτι... Εμείς αυτή τη Δευτέρα κανονίσαμε μια όχι ακριβώς δραστηριότητα... αλλά μια οικογενειακό-φιλική σύναξη στο σαλόνι της γιαγιάς. 

Εκεί που τα δέντρα φτάνουν στη θάλασσα και σχεδόν αγγίζουν το νερό, σε μικρούς κολπίσκους, χωρίς πολύ κόσμο και βαβούρα, εκεί που το μάτι χάνεται στον ορίζοντα ρεμβάζοντας, εκεί ξεκινά η απόλυτη χαλάρωση...

Και αφού στην Παυλίνα άρεσε τόσο πολύ, θέλουμε να δώσουμε και σε έναν ακόμη βιβλιοφάγο την ευκαιρία να χαρεί ένα καλό βιβλίο αυτό το καλοκαίρι.

Νέος διαγωνισμός λοιπόν για ένα αντίτυπο του βιβλίου "Ουρανόεσσα" μέσα από το maresei σε συνεργασία με τις εκδόσεις Διόπτρα.

Έχετε σκεφτεί να εξοπλίσετε το γραφείο σας με τις δικές σας κατασκευές;

Να περάσετε όμορφα.. όπου και αν είστε.. ό,τι και αν κάνετε.. 

Σάλτσμπουργκ, Αυστρία

Αξίζει να ακούτε αυτό το υπέροχο τραγούδι διαβάζοντας τις μπερδεμένες, αυτή τη φορά, σκέψεις μου.

Aυτό το Σαββατοκύριακο, μια και μείναμε σπίτι μετά από πολύ καιρό, αποφάσισα να πειραματιστώ στην κουζίνα και να ετοιμάσω ένα διαφορετικό πρωινό. Θρεπτικό και υγιεινό.

Ένα τραγούδι που ακούω συχνά τους τελευταίους μήνες και το απολαμβάνω... και με το δίκιο μου ;)

Βλέπεις αυτή την τούρτα και δεν πιστεύεις ότι είναι σπιτική. Την δοκιμάζεις και πάλι δεν πείθεσαι. Ξέρεις βέβαια πόσο ταλέντο έχει η φίλη σου στην κουζίνα και σε πολλών ειδών χειροποίητες κατασκευές αλλά πάλι.. αυτή η τούρτα σπιτική; Πότε πρόλαβε... πόσο να της πήρε... Μα τι αντοχές έχει... Και έπρεπε να ετοιμάσει ολόκληρο το πάρτι του γιου της... 

Για να μας πείσει λοιπόν, αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας τη συνταγή... Η (χρυσοχέρα που θα ΄λεγε και η γιαγιά μου) Αγγελική ξαναχτυπά και μας γράφει τα παρακάτω:

Και αισίως ο Φίλιππος έγινε 2 ετών! Πώς έγινε αυτό; Πότε έγινε; Πότε γεννήθηκε, πότε μεγάλωσε... Σαν τώρα θυμάμαι εκείνες τις πρώτες μέρες που τον είχαμε σπίτι και νομίζαμε πως ήταν οι μεγαλύτερες μέρες της ζωής μας. Μάλλον γιατί κρατούσαν σχεδόν 24 ώρες (χωρίς ύπνο).

Και τώρα έχει ήδη περάσει μια εβδομάδα από τα δεύτερα γενέθλιά του και είμαστε μια εβδομάδα πιο κοντά στον ερχομό της μικρής πριγκίπισσας.

Αυτή τη φορά όχι με την κλασική συνταγή της γιαγιάς, που λέει "Τι να βάζει άραγε η γιαγιά, ας βάλω κι εγώ" αλλά με την επίσημη συνταγή της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου.

Mια μουσική πρόταση που μας έρχεται από το Λονδίνο..