Ένα αγαπημένο κομμάτι ντύνει μουσικά το απόγευμα μας.
Άλλο ένα κομμάτι που κέρδισε την προσοχή μας από την πρώτη φορά που το ακούσαμε. Και λογικά θα το έχετε ακούσει κι εσείς ή θα έχετε έστω ακούσει ότι είναι το μουσικό θέμα της τελευταίας ταινίας του πράκτορα 007.
Σύμφωνα με όλους ήταν ο μεγάλος νικητής των φετινών 57ων Grammy Awards, κερδίζοντας στις 4 από τις 6 κατηγορίες στις οποίες ήταν υποψήφιος. Ο λόγος για τον νεαρό Βρετανό τραγουδιστή και τραγουδοποιό Sam Smith.
Συνδυάζει όσα τόσο μας αρέσουν! Βιβλία, παλιές καρέκλες και την αγαπημένη μου υδρόγειο σφαίρα ως διακοσμητικό στοιχείο του χώρου.
Η καλοκαιρινή ανάβαση - περιπλάνηση στον Γράμο με πολλή ζέστη και ήλιο σου δημιουργεί την απορία (τη λες κι επιθυμία): Πώς να 'ναι άραγε το τοπίο χιονισμένο; Τι δυσκολίες κρύβει; Από πληροφορίες μάθαμε ότι η άνοιξη, καθώς λιώνουν τα χιόνια και αρχίζουν να ανθίζουν τα λουλούδια, είναι μια πολύ καλή περίοδος για ν' ανέβεις στη δρακόλιμνη του Γράμου και να απολαύσεις τοπία, θέα και... ανάβαση.
Κλείνουμε τη μέρα μας με ένα τραγούδι της Ελεωνόρας Ζουγανέλη από το τελευταίο άλμπουμ της.
Μια βροχερή Κυριακή σαν τη σημερινή είναι ευκαιρία να φτιάξουμε μαζί με τα παιδιά μας κάτι χαρούμενο, λαμπερό αλλά και χρήσιμο. Και μάλιστα με ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και φτηνά υλικά: τα ρολά από χαρτί κουζίνας ή υγείας.
Η κατασκευή είναι πολύ απλή, οπότε ευνοείται η συμμετοχή του παιδιού. Αν έχει το περίγραμμα στα χαρτόνια, τα κόβει, τα κολλάει κ.λπ. Θέλει προσοχή μόνο με το πιστόλι σιλικόνης γιατί είναι ζεστό αλλά και αυτό δεν είναι απαραίτητο.
Ξύλα παραλίας και κοχύλια δεμένα με σπάγγο μπορούν να αποτελέσουν το νέο στοιχείο διακόσμησης του σπιτιού. Και εκτός από διακοσμητικό για την καλοκαιρινή μορφή του σπιτιού ή του μπαλκονιού, μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν και μια διαφορετική μορφή κρεμαστών μελωδών.
Ας κλείσουμε την ημέρα μας με τον μοναδικό Robbie να μας ταξιδεύει σε έναν τόπο κάπου πέρα από τη θάλασσα..
Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για την ταινία "Μικρά Αγγλία" του Παντελή Βούλγαρη.
Παραλία Θεσσαλονίκης, καλοκαιράκι 2016.
Όλοι κάνουν βόλτες. ποδήλατα παντού, γονείς, παιδιά, σκυλάκια, ηλικιωμένοι, άλλοι χαρούμενοι, άλλοι σκεπτικοί.
Και εμείς εκεί μαζί με ένα φιλικό ζευγάρι και τον γιο μου (ούτε καν 2 χρονών) που χαίρεται με το κάθε τι... Mε το αεροπλάνο, τον ήχο από τις μηχανές, τις πεταλούδες... Χαιρετάει τους πάντες, όμως έχει τρελή αδυναμία στα παιδάκια. Αφού λοιπόν έχουμε χαιρετήσει όλον τον κόσμο συμπεριλαμβανομένων κατοικιδίων και αδέσποτων, εμφανίζεται μπροστά μας ένα αγοράκι (περίπου 13-14 χρονών) που είχε στο αναπηρικό καροτσάκι την αδερφούλα του (περίπου 9-10 χρονών) κάνοντας και εκείνοι βόλτες.
Πράγματι! Οι αναζητήσεις ποτέ δε σταματούν.. αυτό άλλωστε είναι ένα από τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης!
Το να χαρίζεις κάτι σε κάποιον που αγαπάς σου δίνει μεγάλη χαρά και η όλη διαδικασία της αναζήτησης και της επιλογής του κάθε δώρου ξεχωριστά είναι ιδιαίτερα ευχάριστη για τους περισσότερους. Ωστόσο, μερικές φορές εξελίσσεται σε δύσκολη διαδικασία μια και μπορεί να μη ξέρεις τι να διαλέξεις για τον καθένα.
Αυτή η μπουτονιέρα τράβηξε την προσοχή μου στις βόλτες μου στο pinterest. Ίσως επειδή τα έχει όλα, χρώμα, στιλ, διαφορετικά υλικά και μπορεί να στολίσει κάθε φθινοπωρινή και χειμερινή εμφάνιση.
Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης λίγο πολύ όλοι έχουμε βρεθεί. Έχουμε περπατήσει στους βασικούς της δρόμους, έχουμε διασχίσει τις πλατείες με τις καφετέριες και τις ταβέρνες, όπως την Πλατεία Άθωνος, την Πλατεία Ναυαρίνου, την Πλατεία Αριστοτέλους... Αλλά οι περισσότεροι επικεντρωνόμαστε στον επικείμενο καφέ ή το φαγητό.
Μια ταινία μικρού μήκους για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα.
Νέα ημέρα, νέα εβδομάδα, νέος μήνας! Μια Δευτέρα ιδανική για νέα ξεκινήματα! Και τι ξεκινάμε;
25 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών
Ένα μουσικό διάλειμμα με ένα ακόμη κομμάτι από τη Μαρίζα Ρίζου..
Αυτή η κορδέλα - φουλάρι στα μαλλιά δημιουργεί ένα από τα αγαπημένα μας hairstyles!
Στενές επαφές τρίτου τύπου με μελάνια, πλοκάμια, και διάφορα άλλα γλιστερά πράγματα
Χθες αναμετρήθηκα για πρώτη φορά με ένα καλαμάρι που ταξίδεψε από τη Λήμνο σε ένα φελιζόλ. Ψαρεμένο από καλούς μας φίλους, λάτρεις και επαγγελματίες της θάλασσας και του κόσμου της. Στις διακοπές μας στο μαγικό αυτό νησί, (χρωστάω άρθρο αν καταφέρω να ανακτήσω τις φωτογραφίες από τον σκληρό που μας άφησε χρόνους) όπου ο θαλάσσιος πληθυσμός κινδύνεψε με εξαφάνιση εξαιτίας μας, μεταξύ άλλων λιχουδιών η Εύα μας μαγείρεψε ένα εκπληκτικό γεμιστό ψητό καλαμάρι με ντόπια τυριά και μυρωδικά. Όταν παρέλαβα λοιπόν αυτό το υπέροχο αλμυρό δεματάκι θέλησα να αναβιώσω τη συνταγή της όπως υπήρχε στη γευστική μου μνήμη.
Βλέπεις αυτή την τούρτα και δεν πιστεύεις ότι είναι σπιτική. Την δοκιμάζεις και πάλι δεν πείθεσαι. Ξέρεις βέβαια πόσο ταλέντο έχει η φίλη σου στην κουζίνα και σε πολλών ειδών χειροποίητες κατασκευές αλλά πάλι.. αυτή η τούρτα σπιτική; Πότε πρόλαβε... πόσο να της πήρε... Μα τι αντοχές έχει... Και έπρεπε να ετοιμάσει ολόκληρο το πάρτι του γιου της...
Για να μας πείσει λοιπόν, αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας τη συνταγή... Η (χρυσοχέρα που θα ΄λεγε και η γιαγιά μου) Αγγελική ξαναχτυπά και μας γράφει τα παρακάτω:
Όλο έλεγα πως θα φτιάξω σπιτικά burgers, αληθινά σπιτικά burgers και όλο έμενα στα λόγια... Λόγια, λόγια, λόγια ψεύτικα... Είχα δώσει τον λόγο μου όμως και ο καιρός περνούσε. Και λόγο στον λόγο, τα κατάφερα.
Πριν λίγες μέρες ετοίμασα σπιτικά burgers και ήταν υπέροχα! Εξαιρετικά! Και αυτό ήταν καλό! Τουλάχιστον άξιζε η αναμονή! Ήταν τόσο πετυχημένα που φάγαμε πάρα πολύ. Ακόμα και η φίλη μου η λουίζα δυσκολεύτηκε να ανακουφίσει τα στομάχια μας. Και αυτό ήταν κακό.
Η λύση είναι μία: Να τρώμε πιο συχνά για να μη μας φαίνονται τόσο λαχταριστά.
Κυριακή απόγευμα... μια καλή ευκαιρία για ησυχία και περισυλλογή με μουσική κατάλληλη για yoga και χαλάρωση!
Ένα μουσικό "βήμα" πριν κλείσει το Σαββατοκύριακο μας.
Να τα πάλι τα δύο χρώματα που σας έλεγα πριν λίγες μέρες.. εμφανίστηκαν μπροστά μου έτσι ξαφνικά στο Pinterest και φυσικά τράβηξαν την προσοχή μου.
