Θα ήθελα το comeback μου να είναι λίγο πιο artistic, κάποιο ταξίδι ίσως, μια θεματική φωτογράφιση, μια κατασκευή, αλλά δε βαριέσαι έχουμε καιρό γι' αυτά και αρκετά GB φωτογραφιών σε ετοιμότητα... Κρύο κάνει, αν μη τι άλλο μια ψαρόσουπα είναι ότι πρέπει για τους αρρωστούληδες (όπως εγώ) και όχι μόνο.
Όμορφος τόπος προορισμού η περιοχή των Πρεσπών.
Φαγητό στο "απέραντο γαλάζιο" στη νότια άκρη του νησιού, στον Άγιο Ιωάννη Βουνού με θέα τον κόλπο του Λιλικά και της Κώμης.
Ξυπνάνε νωρίς, πολύ νωρίς, πριν φέξει, παίρνουν τα μπογαλάκια τους κι ένα κολατσιό και μπαίνουν στη βάρκα με την ελπίδα να πιάσουν ψάρια; Δεν ξέρω αν και πόσο τους νοιάζει η σοδειά των ψαριών αλλά σίγουρα τους ενδιαφέρει να δουν και να απολαύσουν όσα η φύση απλόχερα τους χαρίζει: την ανατολή του ηλίου, τη γαλήνη του πρωινού στην ήρεμη θάλασσα, τους γλάρους... Ακόμα και η μουσική στο ραδιάκι παίζει χαμηλά για να μην αναστατώσει τα ψάρια και να μην καλύπτει τους ήχους της φύσης.
Και μια που μιλάμε για ψάρια σήμερα, να ένα φαγητό που δεν το ξέρουν πολλοί και που όταν το δοκιμάσουν, κυριολεκτικά γλείφουν τα δάχτυλά τους! Εξάλλου ψάρι χωρίς χέρι τρώγεται; Δεν τρώγεται!
Ένα από τα πιο γευστικά και πιο αγαπημένα γεύματα του καλοκαιριού από τότε που άρχισα να εκτιμώ την αξία των ψαριών είναι τα ψάρια είτε τηγανητά είτε στο φούρνο είτε ψημένα στη σχάρα. Ιδιαίτερα όταν ο ψήστης είναι καλός και όταν εκτός από ψήστης είναι και ψαράς και τα ψάρια είναι φρεσκότατα, τότε τι να πω... Δεν υπάρχουν λόγια.
Μετά τις τεράστιες ποσότητες φαγητού όλες αυτές τις γιορτινές μέρες, νιώθουμε την ανάγκη να φάμε ένα πιο ελαφρύ γεύμα. Μια καλή επιλογή είναι μια σαλάτα για μεσημεριανό ή και βραδινό φαγητό.
Ο χρόνος προχωράει ακάθεκτος (δεν μπορούσε να κρατάει λίγο παραπάνω το καλοκαίρι;) και αισίως μπαίνουμε στον Αύγουστο! Τελευταίος και για πολλούς, ο καλύτερος μήνας του καλοκαιριού! Ειδικά αν είναι ο μήνας που ξεκινούν οι διακοπές μας...
Εμείς τον υποδεχόμαστε ρομαντικά, νοσταλγικά, καλοκαιρινά με ένα θαλασσινό τοπίο που θα κοσμεί την επιφάνεια εργασίας μας για 30 (ημέρες) και σήμερα!
Xθες η μητέρα έφτιαξε κουραμπιέδες και μελομακάρονα και μύρισε το σπίτι Χριστούγεννα!
Δύο πολύ αγαπημένα αντικείμενα για το παιδικό δωμάτιο.
"Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος τα δυο βουνά μαλώνουν, το 'να να ρίξει τη βροχή, τ' άλλο να ρίξει χιόνι", λέει το δημοτικό ποίημα-τραγούδι. Τον Όλυμπο ως "αρχηγό" τον επισκεφθήκαμε πολλές φορές και πάλι θα τον επισκεφθούμε. Τον Κίσσαβο όμως ως "αντίπαλο δέος" του Ολύμπου να τον αφήσουμε με το παράπονο; Είναι και εύκολη η "κατάκτησή" του, οπότε ήρθε κι αυτουνού η σειρά.
Το τελευταίο διάστημα με έχουν πιάσει - για άλλη μια φορά - τάσεις φυγής! Να 'ναι η άνοιξη που μετεωρολογικά δεν ήρθε ακόμη; Να ΄ναι το Πάσχα που πλησιάζει και δεν έχω καταλάβει πότε πέρασε το πρώτο τέταρτο του νέου έτους; Να ΄ναι που σε λιγότερο από ένα μήνα η γενέθλια τούρτα μου θα έχει 32 κεράκια; Να 'ναι που ανυπομονώ για το επόμενο προγραμματισμένο ταξιδάκι εκτός συνόρων; Ποιος ξέρει;
Προς το παρόν τουλάχιστον ταξιδεύω με τη μουσική ακούγοντας το αγαπημένο "Budapest" του George Ezra και αναπολώ την έστω και χειμωνιάτικη επίσκεψή μου στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας κάποια χρόνια πριν.
Οι πρώτες μου χριστουγεννιάτικες κατασκευές είναι γεγονός και προορίζονται για δώρο σε μια φίλη που έχει σήμερα τα γενέθλιά της.
Αυτά τα σταφύλια σίγουρα δεν είναι τα "Σταφύλια της οργής" αλλά τα σταφύλια της γλύκας. Έτσι τα ονομάζει ο παραγωγός τους που επί χρόνια φροντίζει το κλήμα, μαζεύει τα σταφύλια και τα μοιράζει σε φίλους και γνωστούς. Οι περισσότεροι τα περιμένουν πως και πως κάθε Αύγουστο, μαζί με τους κολιούς και τα τονάκια.
Κι ενώ ενόψει καλοκαιριού θα περίμενε κανείς παύση εργασιών στην κουζίνα, κατά έναν περίεργο λόγο οι κουτάλες έχουν πάρει φωτιά, οι πειραματισμοί είναι συχνοί και τα γλυκά δε λείπουν ποτέ από το μενού! Πολύ περισσότερο τα cupcakes.
Αν έπρεπε να δώσω έναν τίτλο στο σαββατοκύριακο που πέρασε, αυτός θα είχε να κάνει σίγουρα με τη λέξη γάμος. Δύο γάμοι σερί, δυο υπέροχες βραδιές, χορός, ένα μεγάλο reunion φίλων και συμφοιτητών... Δυο μέρες που πέρασαν γρήγορα και όμορφα!
Οι νεόνυμφοι γεμάτοι κέφι και χαρά κέρδισαν τις εντυπώσεις! Να ζήσετε παιδιά και να γεράσετε μαζί!
Σχεδόν πέρασε και η 21η του Δεκέμβρη, το τέλος του κόσμου δεν ήρθε ;-), οπότε μπορούμε πια να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε ένα από τα καινούρια τραγούδια του Monsieur Minimal. Το Party είναι μια συνεργασία με τη Μαριέττα Φαφούτη και είναι ένα από τα τραγούδια που ξεχώρισε άμεσα.
Από τη μια maresei-μαμά στην άλλη πέρασε αυτή η συνταγή, εξελίχτηκε και νάτη! Σήμερα περνάει στο μαγειρικό τεφτέρι όλων μας και μένει να μπούμε στην κουζίνα να φτιάξουμε μια υπέροχη πίτα με κοτόπουλο και πράσο!
H πλισέ φούστα ήρθε ξανά δυναμικά στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια και μας αρέσει πολύ.
Τα Τέμπη του Νέστου είναι ένα από εκείνα τα σχεδόν άγνωστα σημεία της Ελλάδας που αν δεν μένεις στη Θράκη ή δεν έχεις κάνει φαντάρος (ΟΚ, οι άντρες!) ή φοιτητής στη Θράκη ώστε να τα διασχίσεις με το τρένο ή να τα περπατήσεις, πιθανότατα δεν τα γνωρίζεις. Ίσως να έχεις δει ή ακούσει κάτι, ίσως και να έχεις διαβάσει σχετικά σε κάποια από τις περίπου 44,900 ιστοσελίδες που κάποια στιγμή έχουν γράψει κάτι γι'αυτά.
Παίζοντας με το σλόγκαν της ημέρας που είναι το "Not giving up", ας ακούσουμε ένα μουσικό κομμάτι λίγο διαφορετικό από ό,τι σας έχουμε συνηθίσει..
Το πιο δυναμικό είδος γυμναστικής που κερδίζει όλο και περισσότερους φανατικούς υποστηρικτές!
Όπως ήδη σας είπαμε η απαραίτητη συντροφιά για τις βροχερές μέρες είναι μια κούπα τσάι και ένα καλό βιβλίο, ιδιαίτερα όταν είναι απόγευμα Κυριακής και χρειαζόμαστε λίγη χαλάρωση πριν αρχίσουν οι απαιτήσεις της νέας εβδομάδας.
Σήμερα μπαίνουμε στην κουζίνα και φτιάχνουμε ένα υπέροχο κέικ με μήλο, καρύδια και σταφίδες! Και μάλιστα νηστίσιμο! Έτσι θα έχουμε μια εξαιρετική λιχουδιά για να συνοδεύσουμε τον απογευματινό μας καφέ.
Για τα πάρκα του Λονδίνου είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έχετε ακούσει πολλά. Για το πόσο όμορφα είναι, πόσο μεγάλα, πόσο πράσινα, πόσο κόσμο έχουν...
Ξεκινώντας σήμερα το πρωί την πλοήγηση στο διαδίκτυο, αντίκρισα με χαρά την πρώτη σελίδα του Google, που τιμά τον Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τη συμπλήρωση 101 χρόνων από την ημέρα της γέννησής του.
Καιρό έχουμε να ακούσουμε μουσική μέσα από τη "συχνότητα" του maresei μας! Ίσως επειδή είχαμε καιρό να πετύχουμε ένα τόσο κινηματογραφικό video clip επενδυμένο με μια εξαιρετική φωνή, όπως αυτή της Adele.
Γι αυτό λοιπόν Hello! Είμαστε εδώ με μουσική και πάλι!
