Μια σαλάτα που κέρδισε την προσοχή όλων στα γιορτινά τραπέζια μας σας προκαλεί να τη δοκιμάσετε.
Όλο έλεγα πως θα φτιάξω σπιτικά burgers, αληθινά σπιτικά burgers και όλο έμενα στα λόγια... Λόγια, λόγια, λόγια ψεύτικα... Είχα δώσει τον λόγο μου όμως και ο καιρός περνούσε. Και λόγο στον λόγο, τα κατάφερα.
Πριν λίγες μέρες ετοίμασα σπιτικά burgers και ήταν υπέροχα! Εξαιρετικά! Και αυτό ήταν καλό! Τουλάχιστον άξιζε η αναμονή! Ήταν τόσο πετυχημένα που φάγαμε πάρα πολύ. Ακόμα και η φίλη μου η λουίζα δυσκολεύτηκε να ανακουφίσει τα στομάχια μας. Και αυτό ήταν κακό.
Η λύση είναι μία: Να τρώμε πιο συχνά για να μη μας φαίνονται τόσο λαχταριστά.
Μήπως τελικά το μαγείρεμα των άγριων μανιταριών είναι αντρική υπόθεση; Η διάσημη πλέον σάλτσα μανιταριών του οικογενειακού μας μανιταροσυλλέκτη αποτελεί πρόκληση και μυεί άλλον έναν άντρα στην κουζίνα. Η δική του εκτέλεση οδηγεί σε μια πιο πικάντικη αίσθηση που για τους άμαθους - σαν και μένα - στα καυτερά είναι δυναμίτης!
Αυτή η σάλτσα μανιταριών είναι η καλύτερη που έχει κάνει. Δε μαγειρεύει συχνά ούτε μεγάλη ποικιλία φαγητών. Ωστόσο, για όσα κουβαλάει από το δάσος ή από τη θάλασσα, θέλει να έχει άποψη. Και δεν είναι λίγες οι φορές που μπαίνει ο ίδιος στην κουζίνα προσπαθώντας πάντα να ξεπεράσει τον εαυτό του. Ειδικά με τα μανιτάρια, θέλει πάντα να κάνει μια σάλτσα καλύτερη από την προηγούμενη. Κάθε φορά εξελίσσει τη συνταγή του και προσπαθεί να μας καταπλήξει.
Γεγονός είναι ότι τα καταφέρνει πολύ καλά. Αυτή τη φορά όμως η σάλτσα μανιταριών που έφτιαξε είναι απίθανη! Και συνδυάζεται υπέροχα με ζυμαρικά.
Την άνοιξη αγαπώ το πράσινο της φύσης, τα λουλούδια που ανθίζουν, τα χρώματα, τα χαμογελαστά πρόσωπα, την επιστροφή των ανθρώπων σε δραστηριότητες μέσα στη φύση, τη μέρα που μεγαλώνει ... και άλλα πολλά ... και τις φράουλες!!!
Πολύχρωμη, πλούσια και πάντα γευστική! Η σαλάτα του V. που κλέβει τις εντυπώσεις!
Να ένας ωραίος τρόπος να σερβίρετε τις λιχουδιές όταν έχετε κόσμο. Τα ξύλινα πιάτα ή πλατό ή δίσκοι κοπής ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε τα, μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν εναλλακτικές πιατέλες σερβιρίσματος όχι μόνο σε μπυραρίες και wine bars αλλά και στο σπίτι.
Ήρθε η ώρα του φαγητού.. και σήμερα το μενού λέει χοιρινή τηγανιά, κομμένη με έναν τρόπο διαφορετικό, για να μη βαριόμαστε ποτέ, να 'ναι καλά ο κρεοπώλης της γειτονιάς..
Και η απαραίτητη συνοδεία της χοιρινής τηγανιάς ποια είναι;
Η ιδέα για τις ντυμένες κρεμάστρες είναι παλιά. Εμένα πρώτη φορά με επισκέφτηκε στα 17-18 βλέποντάς τη σε κάποιο περιοδικό ως "αναμόρφωση της ντουλάπας σε μια πιο ρομαντική εκδοχή". Ξάφνου όλες οι κορδέλες που έβρισκα κατά καιρούς στο σπίτι έντυναν το πάνω ή το κάτω μέρος κάθε κρεμάστρας που είχα στη ντουλάπα μου. Ιδιαίτερα στη φοιτητική μου ντουλάπα σχεδόν δεν υπήρχε κρεμάστρα που να μην ήταν "ρομαντική".
Μετά το χθεσινό Paperman, σήμερα σας προτείνουμε μια ελληνική ταινία μικρού μήκους που δύσκολα αφήνει κάποιον ασυγκίνητο.
Άλλο ένα αγαπημένο κομμάτι από τη folk-rock μπάντα "The Lumineers" το Denver του Colorando.
Τι δώρο θα κάνουμε στα παιδιά αυτές τις γιορτές; Μια καλή επιλογή είναι δωράκια που θα αποτελέσουν αφορμή για χειροτεχνίες για τους μικρούς μας φίλους.
Είτε έτοιμα παιχνίδια με χειροτεχνίες είτε παιχνίδια που θα ετοιμάσουμε εμείς.
Είχα διαβάσει για το παζάρι βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, σας το έγραψα κιόλας και περίμενα πως και πως να το επισκεφτώ.
Αυτό που δεν προλάβαμε να κάνουμε εμείς (και θέλαμε τόσο... και έφταιγα εγώ που δεν προλάβαμε...), όταν πήγαμε στο Άμστερνταμ, έκανε η φίλη μου η Δ. στην πρόσφατη επίσκεψή της στη χώρα της ...τουλίπας! Δε φτάνει που πήγε στο Ρότερνταμ και μας άφησε εμάς πίσω, περιπλανήθηκε και στη μαγευτική εξοχή της Ολλανδίας και επισκέφτηκε και το συνήθως πολύχρωμο Keukenhof, το τεράστιο πάρκο με τις τουλίπες!
Ο Σεπτέμβριος μας αποχαιρετά με βροχές και πτώση της θερμοκρασίας, ενώ οι επόμενες μέρες προβλέπεται ότι θα απαιτήσουν άμεση προσαρμογή των ενδυματολογικών μας επιλογών. Τι λέτε λοιπόν να πάρουμε μερικές ιδέες για "βροχερές", μα πάντα κομψές εμφανίσεις;
Στον Αηλιά Πενταλόφου είχαμε ξαναπάει πριν μερικά χρόνια. Τέλος Άνοιξης ήταν τότε και η φύση στα ψηλά ήταν καταπράσινη, γεμάτη χρώματα και αρώματα...
Πριν λίγες μέρες το ανήσυχο πνεύμα μας και η εμμονή μας με τα βουνά και τα λαγκάδια, μας οδήγησε για άλλη μια φορά στον ίδιο προορισμό. Αρχές Άνοιξης τώρα, με φρέσκο χιόνι και φοβερή ηλιοφάνεια, η περιοχή μας επιφύλασσε εικόνες απείρου κάλλους. Όλα έλαμπαν!
Οι φωτογραφίες το μαρτυρούν από μόνες τους, αν και δεν κατορθώνουν να αποτυπώσουν την ομορφιά τοπίου.
Κάτι όμορφο για να κλείσουμε την ημέρα μας όπως την ξεκινήσαμε, μουσικά! Γιατί είπαμε η μουσική δεν είναι ποτέ αρκετή!
Κυριακή απόγευμα... μια καλή ευκαιρία για ησυχία και περισυλλογή με μουσική κατάλληλη για yoga και χαλάρωση!
Σήμερα νιώσαμε την ανάγκη να ξαναγίνουμε όλοι παιδιά..
Μύρισε καλοκαίρι! Ο καιρός όλες αυτές τις μέρες είναι υπέροχος! Ήλιος! Ζέστη! Θες δε θες, το μυαλό τρέχει στη θάλασσα! Και μάλλον όχι μόνο το μυαλό, διότι οι πρώτες πετσέτες θαλάσσης και τα πρώτα μαγιό άρχισαν να ξεπροβάλουν στα μπαλκόνια της γειτονιάς, γεγονός που μαρτυρά πως κάποιος άρχισε δειλά δειλά ... να κολυμπά!
Ποια είναι η πρώτη σκέψη που κάνετε κάθε φορά που ξυπνάτε;
Να μερικές πιθανές σκέψεις:
Άλλη μια περιπλάνηση στο όμορφα ελληνικά βουνά ξεκινά. Ανάβαση στον Αηλιά Πενταλόφου, στο Βόιο Κοζάνης.
Ακόμα και ένα μεταλλικό φαράσι μπορούμε να το δούμε αλλιώς με λίγη φαντασία. Πώς αλλιώς;
Για διαφορετικές γλάστρες έχουμε μιλήσει κι άλλες φορές. Οι επιλογές είναι πολλές αν σκεφτούμε μερικά αντικείμενα αλλιώς.
Μπορεί να έχω μέρες να φανώ αλλά δεν έχω προλάβει να πάρω ανάσα... Λίγο τα παιδάκια μου που είναι μαλωμένα με τον ύπνο, λίγο λοιπές υποχρεώσεις και ο καιρός που έφτιαξε έστω προσωρινά και μας κρατάει εκτός σπιτιού, χρόνος για surfing και blogging δεν υπάρχει. Όμως σήμερα, μετά από πολύ καιρό, δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό του pinterest και χάζεψα άνοιξη, χρώματα και στιλ!
Και εντόπισα φωτογραφίες που με ξεσήκωσαν για ανασκαφές και ψώνια. Δεν ξέρω αν προλάβω να κάνω είτε το ένα είτε το άλλο αλλά πολύ θα το 'θελα.
Είναι μερικά τραγούδια που δεν τα χορταίνουμε ποτέ κι όσες φορές κι αν τα ακούμε μας φτιάχνουν τη διάθεση.
Όταν μερικά από τα δεκάδες γυάλινα βάζα σου, δε φιλοξενούν άλλο πια νιφάδες βρώμης και βότανα, αλλά απεναντίας... περιέχουν αυτά τα υπέροχα λουλούδια, πώς μπορείς να αντισταθείς στην ανάγκη σου να τα φωτογραφίσεις; Είναι σαν να σου κλείνουν πονηρά το μάτι, σαν να σου χαμογελούν, ποζάροντας όλο νάζι στο φωτογραφικό σου φακό.
Smile! Για μια εβδομάδα γεμάτη χαμόγελα με την παρότρυνση της φίλης μας Μαρίας Λ.
Μια φίλη μας είπε ότι δεν μπορεί να πετύχει τις σαν τηγανιτές πατάτες φούρνου που τόσο της αρέσουν...
Η φίλη Μπέσσυ ξαναχτυπά για άλλη μια φορά με λαχταριστά σταφιδόψωμα. Ό,τι φτιάχνεται με ζύμη μας αρέσει πολύ, οπότε ευκαιρία για νέα κουζινομαγειρέματα!
