Καλωσήρθες Απρίλη
- Κατηγορία Σκέφτομαι
Αγαπημένε μου Απρίλη,
Αγαπημένε μου Απρίλη,
Μπορεί η πολλή αγκαλιά να κάνει ένα παιδί να κολλήσει πάνω σου; Μπορεί η συνεχής αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά να το κάνουν να ντρέπεται και να μη θέλει να πάει σε άλλα άτομα; Μπορεί να το κάνουν να μην προσπαθεί να μπουσουλήσει, να περπατήσει, να διεκδικήσει κάτι που θέλει να πάρει; Ισχύει η άποψη των παλιότερων μανάδων, και νυν γιαγάδων, που έλεγαν ότι η πολλή αγκαλιά κάνει τα παιδιά κακομαθημένα; Και τι γίνεται με τα χέρια σου που όλη μέρα πονάνε, τη μέση σου που δεν αντέχει πια, τη στοίβα με τα ρούχα που περιμένουν ασιδέρωτα για μέρες, τα πιάτα στο νεροχύτη ή τα σκορπισμένα παιχνίδια στο πάτωμα;
Πριν φέρεις ένα παιδί στον κόσμο, έχεις τη δυνατότητα να κρίνεις χωρίς δεύτερη σκέψη τους φίλους σου που έγιναν γονείς. Δεν είναι ότι κρίνεις και σχολιάζεις εκ του ασφαλούς, ότι δε σε νοιάζει ή ότι τα λες ελαφρά τη καρδία... απλώς δεν ξέρεις! Είσαι έξω από το παιχνίδι και κρίνεις με απλή λογική τη συμπεριφορά των φίλων - νέων γονιών ή τη στάση και τις συνήθειες των παιδιών τους.
Με αυτή τη σκέψη ξύπνησα το πρωί, αυτό είναι το σύνθημά μου για σήμερα και για πάντα.
Μέρες γιορτής και χαράς, οικογενειακής θαλπωρής, αλλεπάλληλων συναντήσεων με φίλους και συγγενείς και συνεχούς φαγητού. Μα πόσο φαηγτό πια; Τόσο που να μη χωράει ούτε σε πιατέλες στο τραπέζι ούτε και στο στομάχι μας; Τι μας πιάνει τέτοιες μέρες και ετοιμάζουμε τόσο πολύ φαγητό, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποικιλία;
Κάθε Δεκέμβριο οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε έναν απολογισμό της χρονιάς που πέρασε, θέτουμε νέους προσωπικούς και επαγγελματικούς στόχους και υποσχόμαστε στον εαυτό μας ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά, θα προσπαθήσουμε και όντως θα επιτύχουμε τα όνειρα μας. Πώς μπορούμε όντως όμως να οδηγηθούμε στην επιτυχία;
Πόσους άντρες φίλους έχω που θεωρούν πως οι γυναίκες δεν ξέρουμε να οδηγούμε... Και πόσες φορές ακόμα και εμείς οι ίδιες βλέποντας ένα περίεργο παρκάρισμα ή μια οδηγική γκάφα ξεστομίζουμε χωρίς πολλή σκέψη "γυναίκα θα 'ναι"... Να μην αναφέρω ότι πολλές φορές - σχεδόν ξανθιά με λες και μένα - λέμε και το κλασικό "καμιά ξανθιά θα 'ναι"...
Ένα μήνυμα που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ... Never Give Up! Μην τα παρατάτε! Ονειρευτείτε!
Γιορτή της Μητέρας σήμερα και γιορτάζουν οι μανούλες όλου του κόσμου. Στην παρέα μας φέτος έχουμε άλλη μια μανούλα: Εμένα! Ψέμα; Πότε μεγάλωσα εγώ για να 'χω και παιδί... Περίεργο! Το συναίσθημα, η εμπειρία, η αίσθηση του να είσαι μαμά...
1. Αυτό που είναι, είναι.
2. Εγώ είμαι αυτός που είμαι.
3. Εσύ... είσαι όπως είσαι.
Για να ξεκινήσουμε δυναμικά τη μέρα μας..
"Oh, yeah, you get what you ask for, what you wish for
Doesn't matter if you're wrong or right
Ώρα για δημιουργική εκτόνωση με χειροποίητες κατασκευές... Τη ραπτική μπορεί να μην την κατέχουμε αλλά για όλα υπάρχει πρώτη φορά και φυσικά ποτέ δε χάνουμε τη διάθεσή μας για δημιουργικούς πειραματισμούς.
Έφτασε το απόγευμα της Παρασκευής και αρχίζουν οι ερωτήσεις για τις στιλιστικές επιλογές του σαββατοκύριακου. Ο καιρός προβλέπεται καλός, οπότε οι βόλτες είναι δεδομένες. Έχουμε και πολλά παζάρια βιβλίου ανά την Ελλάδα, έχουμε και τα απαραίτητα ψώνια λίγο πριν το Πάσχα... Τι να φορέσω λοιπόν; Οι γυναίκες το σκεφτόμαστε από σήμερα, μπορεί να αλλάξουμε και μερικές απόψεις μέχρι αύριο, ενώ οι άντρες συνήθως ασχολούνται με το θέμα μόλις ξυπνήσουν. Εμείς πάντως θα αποπειραθούμε να δώσουμε απάντηση και στα δύο φύλα.
Άλλη μια διαφορετική πρόταση αυτή την εβδομάδα που ταιριάζει με την ανεβασμένη ανοιξιάτικη διάθεσή μας.
Το τρίτο μας δέντρο - δεν είναι δικά μας όλα όσα σας δείχνουμε - είναι και των φίλων μας! Αυτό είναι το κουκλόδεντρο!
Τι βραχιόλια είναι αυτά; Από τι υλικά φτιαγμένα;
Άλλη μια δραστηριότητα για δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά. Η ώρα περνάει ευχάριστα, τα παιδιά μαθαίνουν να αξιοποιούν και τα πιο απλά και "άχρηστα" υλικά, η φαντασία τους καλλιεργείται και όλοι μαζί χαιρόμαστε!
Όπως έχουμε ξαναπεί, οι μέρες αυτές είναι ιδανικές για να χαρούμε τη θαλπωρή του σπιτιού μας παρέα με αγαπημένα πρόσωπα. Ευκαιρία λοιπόν να χαλαρώσουμε γύρω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο παρακολουθώντας αγαπημένες επίκαιρες ταινίες..
Για τη Νατάσα Μποφίλιου ξαναμιλήσαμε μόλις πριν λίγες μέρες, όταν μιλώντας στην καρδιά ακούσαμε το πολύ τρυφερό τραγούδι "Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει".
Ντουλάπες, παπουτσοθήκες, συρτάρια, ράφια... όσα και να είναι δεν αρκούν ποτέ! Τις περισσότερες φορές μάλιστα όσο περισσότερους αποθηκευτικούς χώρους έχουμε στη διάθεσή μας, τόσο περισσότερο τους γεμίζουμε.
Ναι, ήρθε το έναυσμα για την 1η μου απόπειρα στην αρθρογραφία. Και αν αρέσει στην ομάδα του maresei, θα είναι ο λόγος να φτάσουν όσα γράφω στην οθόνη σας :). Δεν είναι άλλο, παρά η επιθυμία μου να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου με μια διαφορετική ταινία που έφτασε στα χέρια μου και με συγκίνησε απρόσμενα. Περισσότερο ντοκιμαντέρ θα τη χαρακτήριζα, αλλά σας την προτείνω ανεπιφύλακτα. Ντοκιμαντέρ όχι εκπαιδευτικό, αλλά βιογραφικό. Και μόλις τώρα, που την είδα, ανακαλύπτω την ιστορία και τα διάφορα κινήματα γύρω από τη μορφή του ατόμου που αφορά.
Εσείς γνωρίζετε τους "Daphne and the Fuzz"; Αν όχι, ελάτε να τους γνωρίσουμε παρέα φτιάχνοντας παράλληλα μια τάρτα με φράουλες!
Κάποτε ήταν μόδα στα σπίτια να υπάρχει bar σε μια γωνία του σαλονιού. Κατά την άποψή μας, καλώς η τάση αυτή ξεπεράστηκε. Πολύς χώρος χαμένος και τελικά κάθε πόσο αφήνουμε τους άνετους καναπέδες στο σπίτι για να καθίσουμε σε σκαμπό;
Φέτος στις διακοπές μπορεί να διάβασα μόνο τρία βιβλία αλλά πέτυχα διάνα στις επιλογές μου! Τρία βιβλία... ένα κι ένα!
Ομολογώ πως γενικά τρία βιβλία για μένα είναι λίγα, πολύ λίγα! Ωστόσο, δεδομένων των συνθηκών, με τον Φίλιππο και την μπέμπα να κοιμούνται ελάιχστα μέσα στη μέρα, η εξοικονόμηση έστω και δέκα λεπτών δικών ΜΟΥ πριν παραδοθώ στην αγκαλιά του Μορφέα, ήταν πολύ δύσκολη υπόθεση!
Στιλ είναι να ξέρεις ποιος είσαι, τι θέλεις να πεις και να μη σου καίγεται καρφί.
Gore Vidal, 1925-2012, Αμερικανός συγγραφέας
Μπορεί η πολλή αγκαλιά να κάνει ένα παιδί να κολλήσει πάνω σου; Μπορεί η συνεχής αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά να το κάνουν να ντρέπεται και να μη θέλει να πάει σε άλλα άτομα; Μπορεί να το κάνουν να μην προσπαθεί να μπουσουλήσει, να περπατήσει, να διεκδικήσει κάτι που θέλει να πάρει; Ισχύει η άποψη των παλιότερων μανάδων, και νυν γιαγάδων, που έλεγαν ότι η πολλή αγκαλιά κάνει τα παιδιά κακομαθημένα; Και τι γίνεται με τα χέρια σου που όλη μέρα πονάνε, τη μέση σου που δεν αντέχει πια, τη στοίβα με τα ρούχα που περιμένουν ασιδέρωτα για μέρες, τα πιάτα στο νεροχύτη ή τα σκορπισμένα παιχνίδια στο πάτωμα;
Το είπαμε και το κάναμε! Κυριακή πρωί ετοιμάσαμε super πρωινό με σπιτικές pancakes. Συνταγές βρήκαμε πολλές στο διαδίκτυο, αλλά τις προσαρμόσαμε στα υλικά που είχαμε σπίτι.
Το καλοκαίρι είναι προ των πυλών, η θερμοκρασία έχει ανέβει, οι τάσεις φυγής έχουν ενισχυθεί...
Τι λέτε λοιπόν για ένα δροσερό, υγιεινό και έθνικ ρόφημα; Έτσι για να δώσουμε στον εαυτό μας άλλη μια αφορμή για ένα έστω γευστικό ταξίδι!
Νέο τραγούδι για την Ελευθερία Αρβανιτάκη σε ρυθμό ανάλαφρο και αισιόδοξο, με έντονη δόση ρομαντισμού... Πάντα νικάμε στο τέλος εμείς, οι ευαίσθητοι της γης..