Όνειρα βλέπουμε. Όνειρα κάνουμε. Μόνοι μας. Με τον άνθρωπό μας. Με τους φίλους μας. Για εμάς. Για τα παιδιά μας. Για τις σχέσεις μας. Για το παρόν και για το μέλλον. Ονειρευόμαστε γλυκά ή εφιαλτικά. Κάποια γίνονται πραγματικότητα, κάποια όχι. Κάποια μας στέλνουν μηνύματα, κάποια όχι. Κάποια είναι κομμάτι του ύπνου μας και κάποια όχι. Και σκέφτομαι γιατί να αποκαλούμε όνειρα τα μεν, όνειρα και τα δε.
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν αυτό που μου συμβαίνει, συμβαίνει σε όλους. Φαντάζομαι η πλειοψηφία των ανθρώπων ακούει μουσική. Εγώ ανήκω σίγουρα στην πλειοψηφία και ίσως στο κομμάτι αυτής που κάθε στιγμή της ζωής τους είναι μουσική. Η χαρά μου, η λύπη μου, το άγχος μου, η διασκέδασή μου, το ψυχοπλάκωμά μου, η αρχή της εβδομάδας μου, οι Κυριακές μου, ακόμη και τα όνειρά μου. Και προφανώς στο μπάνιο μου τραγουδάω και στο δωμάτιό μου και όταν μαγειρεύω και όταν καθαρίζω και φυσικά στο δρόμο με ακουστικά τόσο αποκρουστικά όσο κάθε μαγεμένος από τις νότες άνθρωπος που περπατάει και σιγοτραγουδάει.
Καιρό είχα να πέσω πάνω σε μια εικόνα που θα με κάνει τόσο αυθόρμητα να χαμογελάσω. Προφανώς μου έφερε τα κατάλληλα άτομα στο νου, αυτά τα άτομα που με κάνουν να χομογελάω.
Χριστούγεννα έρχονται για 23η φορά στη ζωή μου. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αναρωτιέμαι τι δώρα θα προσφέρω και τι δώρα θα μου πάρουν. Σίγουρα η λαχτάρα των δώρων δεν είναι ίδια χρόνο με το χρόνο. Συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και τελικά ξεχνάς να στείλεις γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφω γράμμα, να ζητάω ό,τι παιχνίδι υπάρχει, να δίνω στους γονείς μου το γράμμα έχοντάς τους τυφλή εμπιστοσύνη ότι θα φτάσει στον προορισμό του και μετά απλά να περιμένω με αγωνία να δω αν ήμουν καλό παιδί και αν αξίζω τελικά τα δώρα που ζήτησα.
Αξίζει να ακούτε αυτό το υπέροχο τραγούδι διαβάζοντας τις μπερδεμένες, αυτή τη φορά, σκέψεις μου.
Ανθρώπινες Σχέσεις. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο στη ζωή όλων των ανθρώπων. Όλη μας η ζωή είναι σχέσεις, οικογενειακές, ερωτικές, φιλικές, συναδελφικές. Για να υπάρξει μια τέτοια κατάσταση απαιτούνται τουλάχιστον δύο άνθρωποι οι οποίοι καλούνται να «δώσουν» ο ένας στον άλλον, οπότε και να «πάρουν».
και θυμάσαι τον ορισμό της Ευτυχίας, όπως τον εξέφρασε σύντομα, λιτά και απέριττα και τόσο μα τόσο περιεκτικά, ο αγαπημένος όλων, Θανάσης Βέγγος.
"Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τί είναι ευτυχία.
Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια.
Μια αγάπη παράξενη...
κι αν δεν κλαις για την άνοιξη και την πρώτη ηλιαχτίδα γιατί να κλαις;
κι αν δεν πονάς για τον έρωτα όταν σε κυριεύει γιατί να πονάς για την ανάμνηση του;
Ένα χαριτωμένο τραγούδι για να κλείσουμε γλυκά την ημέρα μας..
...πες μου όμως, πώς τακτοποιεί κανείς τον ψυχικό του κόσμο, πώς τα καταφέρνει να ισορροπεί μέσα στα χαρτάκια και τα προγράμματα όταν συναντά στο διάβα του σπίτια σαν αυτό;
Είδα αυτή τη φωτογραφία και ξεσηκώθηκα για pesto σήμερα! Σκόρδο, βασιλικός, ελαιόλαδο, κουκουνάρι, λατρεμένη παρμεζάνα για ασβέστιο και μαύρο πιπέρι πάνω από μια γαβάθα πένες...
Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.
Παιδικά δωμάτια...
Εκεί, όπου το χρώμα τραγουδάει...
Εκεί, όπου η ζωντάνια και το γέλιο παίζουνε κρυφτό...
Εκεί, όπου οι κωλοτούμπες και τα ακροβατικά ζωγραφίζουν...
Εκεί, όπου η φαντασία ζει και βασιλεύει...
Ναι.
Εκεί, όπου οι μικρές οι πατουσίτσες αφήνουν τα σημάδια τους στους τοίχους!
Οι φίλοι του κρασιού που βρίσκονται στη Βόρεια Ελλάδα αυτό το Σαββατοκύριακο έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν τα οινοποιεία που ανήκουν στο δίκτυο των "Δρόμων του Κρασιού της Βόρειας Ελλάδας" στο πλαίσιο της εκδήλωσης "Ανοιχτές Πόρτες 2013".
προκύπτει ένα από τα νοστιμότερα και πιο ιδιαίτερα φαγητά που μπορεί να γευτεί κάποιος: Σαλμί με κυνήγι και τριμμένα καρύδια!
Μια ωραία ιδέα για τα δώρα των εορτών είναι να προσθέσετε στις συσκευασίες το προσωπικό σας στιλ μέσα από φωτογραφίες δικές σας, των φίλων σας ή φωτογραφίες από κοινές σας στιγμές.
Τι λέτε για ένα μουσικό ταξίδι πίσω στον χρόνο με οδηγούς τους Tindersticks;
Ένα παλαιότερο μα πάντα αγαπημένο κομμάτι από τους Morcheeba..
Παρασκευή σήμερα και ξεκινάμε την ημέρα μας με μια "ηλιόλουστη" διασκευή από τη μοναδική Ayo..
Μια και μιλήσαμε για ταξίδια και προορισμούς και εν αναμονή της έναρξης των αιτήσεων για το 4ο TEDxΤhessaloniki, ας παρακολουθήσουμε παρέα μια από τις ομιλίες της περσινής διοργάνωσης με τίτλο "Μια επιχειρηματική Οδύσσεια και η αξία της Ιθάκης" και ομιλητή τον Eric Parks.
Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου συνετέλεσε ώστε να σταματήσω την όποια ασχολία και να αφοσιωθώ στο διάβασμα.
Η άνοιξη μπήκε δυναμικά! Το πράσινο κυριαρχεί και πάλι παντού και μας αρέσει τόσο πολύ!!!
Είναι ιδανική ευκαιρία να βγούμε στη φύση, να περάσουμε χρόνο μικροί και μεγάλοι μαζί, να ανακαλύψουμε τα υπέροχα τοπία και τις ομορφιές του δάσους, τα φυτά, τις πεταλούδες...
Αν όμως όλα αυτά φαντάζουν λίγο μακρινά για σήμερα, σας έχουμε μια εξίσου ενδιαφέρουσα πρόταση.
Γράμος δε σημαίνει μόνο "κατάκτηση" των κορυφών του, υπάρχουν και άλλα πολλά σημεία που μπορείς να επισκεφθείς και να σου χαρίσουν ικανοποίηση και ευχαρίστηση. Ένα τέτοιο σημείο είναι οι Δρακόλιμνες Μουτσάλια και η γύρω περιοχή. Ελάτε λοιπόν να τις επισκεφθούμε παρέα...
Για αυτήν την προσπάθεια αφορμή στάθηκε η φωτογραφία μιας ομολογουμένως πολύ εμφανίσιμης σαλάτας, για την οποία τα σχόλια ήταν απόλυτα θετικά! Δροσερή, νόστιμη, ελαφριά, θρεπτική, πρωτότυπη! Τόσα σχόλια για μία σαλάτα και να μην τη δοκιμάσω; Ε όχι!
Τι καλό θα ετοιμάσουμε απόψε; Η απάντηση είναι η εξής: Εύκολα, γρήγορα και νόστιμα ψωμάκια που έχουν μια διακριτική γλυκιά γεύση και θυμίζουν τα αγαπημένα θεσσαλικά σιμίτια των παιδικών μου χρόνων.
Κάθε φορά που "συναντώ" στο δρόμο μου ένα ουράνιο τόξο, χαμογελώ αυθόρμητα σαν μικρό παιδί!
Μια διασκευή που μ'αρέσει πολύ τον τελευταίο καιρό!
Αγαπημένο κομμάτι από τους Nouvelle Vague.
Η καλοκαιρινή ανάβαση - περιπλάνηση στον Γράμο με πολλή ζέστη και ήλιο σου δημιουργεί την απορία (τη λες κι επιθυμία): Πώς να 'ναι άραγε το τοπίο χιονισμένο; Τι δυσκολίες κρύβει; Από πληροφορίες μάθαμε ότι η άνοιξη, καθώς λιώνουν τα χιόνια και αρχίζουν να ανθίζουν τα λουλούδια, είναι μια πολύ καλή περίοδος για ν' ανέβεις στη δρακόλιμνη του Γράμου και να απολαύσεις τοπία, θέα και... ανάβαση.
