Τώρα που το καλοκαίρι πέρασε και μαζί οι θαλασσινές μας περιπλανήσεις, ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στα βουνά και τα λαγκάδια, στη φύση, στα δάση, σε μέρη όμορφα που αξίζει να επισκέπτεσαι όσο πιο συχνά μπορείς.
Ένα από τα ωραιότερα μέρη στα οποία έχω βρεθεί ποτέ είναι ο καταρράκτης του Ρήνου κοντά στην πόλη Schaffhausen στη Βόρεια Ελβετία.
Μετά τη Σύρο αναχωρούμε για την άλλη αρχόντισσα, την Πάρο.
Όσοι μείναμε σπίτι, ανοίγουμε ένα μπουκάλι κρασί, ανάβουμε κεράκια, σβήνουμε τα φώτα και πατάμε το play για να ξεκινήσει η ταινία που έχουμε επιλέξει..
Ήταν ένας καυτός Ιούλης όταν βρέθηκα για πρώτη και τελευταία δυστυχώς φορά στη Ζυρίχη. Σε έναν κατεξοχήν χειμερινό προορισμό δηλαδή όπου φαντάζεται κανείς χιόνια, Άλπεις, ζεστή σοκολάτα, ρολόγια, Χάιντι και τα συναφή. Πάντα έβρισκα συναρπαστικό το να βρεθείς σε ένα μέρος, στο οποίο έχει αποδοθεί μια πολύ συγκεκριμένη ταυτότητα, τη "λάθος" εποχή, για παράδειγμα στο Σαρακήνικο της Μήλου το χειμώνα, ή σε ένα χιονοδρομικό πχ. στη Βασιλίτσα το καλοκαίρι, είναι αυτή η γοητεία των αντιθέσεων. Δε φανταζόμουν όμως ποτέ ότι η Ζυρίχη θα με εκπλήξει έτσι.
Τώρα που η βάφτιση και οι σχετικές ετοιμασίες αποτελούν πια παρελθόν, ήρθε η ώρα να επανέλθω δριμύτερη από εκεί που είχα μείνει. Σας μιλούσα (κυρίως) για ψώνια και βιβλία. Σήμερα θα επανέλθω με τα ψώνια... και την σοβαρή καλοκαιρινή μου ανάγκη να ξεχυθώ στην αγορά και να ψωνίζω σαν να μην υπάρχει αύριο.
H Artmania ξαναχτυπά το 2017 με νέα κατασκευή και χαρίζει δώρο σε ένα τυχερό κορίτσι! Αυτή τη φορά εμπνεύστηκε έναν κουμπαρά, ένα πραγματικό piggy box, τη Ροζίτσα Γουρουνίτσα που μπορεί να κάνει παρέα σε όποιο κοριτσάκι θελήσει να την αποκτήσει.
Η Ροζίτσα Γουρουνίτσα είναι ξύλινη, χειροποίητη 100% και έγινε με πολλή αγάπη, πού αλλού; Στο καλλιτεχνικό εργαστήρι της Artmania.
Εκεί που τα δέντρα φτάνουν στη θάλασσα και σχεδόν αγγίζουν το νερό, σε μικρούς κολπίσκους, χωρίς πολύ κόσμο και βαβούρα, εκεί που το μάτι χάνεται στον ορίζοντα ρεμβάζοντας, εκεί ξεκινά η απόλυτη χαλάρωση...
Mια μουσική πρόταση που μας έρχεται από το Λονδίνο..
Το 1981 ο ΟΗΕ στην προσπάθειά του να δυναμώσει τα ιδανικά της ειρήνης ανάμεσα στα έθνη καθιέρωσε την Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης. Είκοσι χρόνια μετά, το 2001 η ημέρα αυτή καθιερώθηκε να γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο στις 21 Σεπτεμβρίου. Έκτοτε κάθε χρόνο τέτοια μέρα άνθρωποι και μη κυβερνητικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο τιμούν την ειρήνη με δεκάδες θρησκευτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις.
Αυτό το Σάββατο εκτός από το καλοκαίρι ξεκινάει και το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου! Το θέατρο, η μουσική, ο χορός και τα εικαστικά έχουν την τιμητική τους και μας επιφυλάσσουν αρκετά ενδιαφέρουσες πολιτιστικές βραδιές.
Μετά την επιτυχία του στη Θεσσαλονίκη, το Open House ήρθε και στην Αθήνα! Όσοι λοιπόν είστε στην πρωτεύουσα έχετε την ευκαιρία και σήμερα να γνωρίσετε από κοντά την αρχιτεκτονικής της, να δείτε με διαφορετική ματιά την πόλη και να οραματιστείτε τις δυνατότητες της.
Για πότε ήρθε το φθινόπωρο... για πότε μπαίνει και ο τελευταίος μήνας! Σε λίγο θα αρχίσουμε το στόλισμα!
Μέχρι τότε όμως ας έχουμε έναν υπέροχο Νοέμβριο! Ας χαιρόμαστε την κάθε μέρα του μήνα! Ο καιρός κρατάει ακόμα ευτυχώς! Οι βόλτες συνεχίζονται... Ας βλέπουμε τα πράγματα θετικά και αισιόδοξα!
Αυτή η εβδομάδα ξεκινά κινηματογραφικά μια και σήμερα τα ξημερώματα ώρα Ελλάδος ανακοινώθηκαν οι νικητές των Χρυσών Σφαιρών για τη χρονιά που μας πέρασε.
Τώρα να έχεις ανέβει στον Γράμο, τον Σμόλικα και σε άλλα χαμηλότερα βουνά και να αφήνεις τον "αρχηγό" παραπονεμένο, σαν πολύ δεν πάει; Τι λέτε;
Εκεί που με ρωτάει ο μανιταροσυλλέκτης πατέρας πότε θα μαγειρέψω τα άγρια μανιτάρια με νέο τρόπο, εμφανίζεται μπροστά μου η φωτογραφία της φίλης Ανθής για ένα λαχταριστό τραχανότο άγριων μανιταριών. Και μαζί έρχεται και η συνταγή!
Aφού σας δείξαμε πως περνάμε στις Christmastreestas Days.. ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψουμε άλλο ένα από τα δέντρα μας, έτσι για να μη νομίζετε ότι μόνο τσιμπoλογάμε όταν βρισκόμαστε..
Νέα ημέρα, νέα εβδομάδα, νέος μήνας! Μια Δευτέρα ιδανική για νέα ξεκινήματα! Και τι ξεκινάμε;
Αν και όλοι θα θέλαμε o Aύγουστος να κρατήσει λίγο ακόμη, ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου είναι ήδη εδώ και η σημερινή δύση του ήλιου σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του φετινού καλοκαιριού.
Οι παραγγελίες για τα χθεσινά μπισκοτάκια σοκολάτας δίνουν και παίρνουν...
Με σήμα κατατεθέν το φιόγκο & την ανοιχτή πλάτη
Πρόσφατα ανακάλυψα το συγκεκριμένο ελληνικό brand και χάρηκα πολύ που πρόκειται για την προσπάθεια μιας ομάδας νέων κοριτσιών με επικεφαλή τη σχεδιάστρια Ελίνα Κορδαλή.
Μπορεί η πολλή αγκαλιά να κάνει ένα παιδί να κολλήσει πάνω σου; Μπορεί η συνεχής αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά να το κάνουν να ντρέπεται και να μη θέλει να πάει σε άλλα άτομα; Μπορεί να το κάνουν να μην προσπαθεί να μπουσουλήσει, να περπατήσει, να διεκδικήσει κάτι που θέλει να πάρει; Ισχύει η άποψη των παλιότερων μανάδων, και νυν γιαγάδων, που έλεγαν ότι η πολλή αγκαλιά κάνει τα παιδιά κακομαθημένα; Και τι γίνεται με τα χέρια σου που όλη μέρα πονάνε, τη μέση σου που δεν αντέχει πια, τη στοίβα με τα ρούχα που περιμένουν ασιδέρωτα για μέρες, τα πιάτα στο νεροχύτη ή τα σκορπισμένα παιχνίδια στο πάτωμα;
Η μνήμη είναι ένας πολυμήχανος υπέροχος οργανισμός που τρέφεται από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές και συναισθήματα. Και σιγά σιγά χτίζει ένα παλάτι αναμνήσεων και εμπειριών, πυροδοτώντας κάθε τόσο σκέψεις και νοητικά ταξίδια. Σαν πρίγκιπες λοιπόν και εμείς στο δικό μας παλάτι ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αληθινή βόλτα στο βασίλειο μας και να συλλέξουμε λίγες εικόνες ακόμα.
Φέτος θα είναι το τριακοστό πρώτο (γκουχ..γκουχ) Πάσχα της ζωής μου που θα περάσω στα Γρεβενά και στο χωριό του μπαμπά και το οικοδόμημα της μνήμης έχει αρχίσει να διαχέει αναμνήσεις και συναισθήματα. Για μένα λοιπόν το Πάσχα είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα που αναπαράγονται κάθε φορά και εμπλουτίζονται ή αποδυναμώνονται όσο μεγαλώνουμε ή όσο αλλάζουμε. Δεν έχει να κάνει ίσως καθόλου με το θρησκευτικό χαρακτήρα της γιορτής παρά μόνο με όλες αυτές τις συνήθειες που μοιάζουν με μικρές ιεροτελεστίες και ακολουθούμε ευλαβικά επιστρέφοντας έτσι στις ρίζες μας. Σαν μωρό που ψάχνει την αγκαλιά της μαμάς του.
Αυτή την Κυριακή, 1η Δεκεμβρίου 2013 η Λεωφόρος Νίκης γίνεται και πάλι πεζόδρομος και ετοιμάζεται να υποδεχτεί χιλιάδες πολίτες χωρίς αυτοκίνητα.
