Η ώρα της πίτσας!
- Κατηγορία Δημιουργώ
Τι θα φάμε απόψε; Κλασικό ερώτημα και μια από τις αγαπημένες απαντήσεις είναι η πίτσα! Και όταν η πίτσα είναι σπιτική και ελαφριά, τότε απολαμβάνουμε το γεύμα μας χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Τι θα φάμε απόψε; Κλασικό ερώτημα και μια από τις αγαπημένες απαντήσεις είναι η πίτσα! Και όταν η πίτσα είναι σπιτική και ελαφριά, τότε απολαμβάνουμε το γεύμα μας χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Εύκολη, γρήγορη και ιδιαίτερα νόστιμη.. ιδανική για κινηματογραφικές βραδιές στο σπίτι όπως η αποψινή.
Να ένας ωραίος τρόπος να σερβίρετε τις λιχουδιές όταν έχετε κόσμο. Τα ξύλινα πιάτα ή πλατό ή δίσκοι κοπής ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε τα, μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν εναλλακτικές πιατέλες σερβιρίσματος όχι μόνο σε μπυραρίες και wine bars αλλά και στο σπίτι.
Τώρα βέβαια θα πείτε ότι πίτσα και δίαιτα δε συνδυάζονται.. Αλλά αν έχεις βάλει στόχο να χτίσεις κορμί μέχρι το καλοκαίρι ή έστω να χάσεις τα δυο - τρία κιλά που σου άφησε πεσκέσι ο χειμώνας, και αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις ένα μικρό συμβιβασμό στη γεύση και την απόλαυση, προκειμένου να μη στερηθείς την αγαπημένη σου πίτσα, τότε ναι, συνδυάζονται.
Όσοι μείναμε σπίτι, ετοιμάζουμε στα γρήγορα ένα πλατό με τυριά και αλλαντικά, ανοίγουμε ένα ωραίο μπουκάλι κρασί..
Οι πειραματισμοί συνεχίζονται...
στα γρήγορα!
Το είπαμε ότι θα επιχειρήσουμε κι εμείς να φτιάξουμε Croque Madame και συνηθίζουμε να κρατάμε τις υποσχέσεις μας..
Μας αρέσουν οι σαλάτες και τα υγιεινά εδέσματα αλλά μας αρέσουν και οι γευστικές ατασθαλίες που και που.
Eίναι η τελευταία Κυριακή του χρόνου, ας κακομάθουμε τον εαυτό μας με ένα περιποιημένο πρωινό. Μια σπέσιαλ ομελέτα είναι ό,τι πρέπει..
Τη Θωμαή Απέργη την ξεχωρίσαμε αρκετούς μήνες πριν, με το πρώτο άκουσμα του τραγουδιού "Μια βραδιά". Έκτοτε παρακολουθούμε την πορεία της και μας αρέσουν το ιδιαίτερο ύφος της, η εξαιρετική φωνή της και οι μουσικές επιλογές της.
Μια φίλη ανακαλύπτει την ομορφιά των βιβλίων, η ανάγνωση την απορροφά, της αρέσουν όσα γράφει το βιβλίο που μόλις τελείωσε και μοιράζεται μαζί μας μερικές προτάσεις που έμειναν στη μνήμη της μαζί με μερικές σκέψεις.
Τα πανηγύρια στο νησί με αφορμή τον εορτασμού του 15Αύγουστου ήταν πολλά και μάλιστα 3ήμερα (14-16.08). Εμείς ανήμερα της γιορτής αποφασίσαμε να επισκεφθούμε ένα από τα μεγαλύτερα, κατά τα λεγόμενα των ντόπιων, αυτό στο Πυργί.
Η περιοχή των Γρεβενών, γνωστή για τις φυσικές ομορφιές της, γίνεται ομορφότερη αν τύχει να την επισκεφθείς χειμώνα και να'ναι χιονισμένη. Βρέθηκα λοιπόν πρόσφατα στα χιονισμένα Γρεβενά με πολύ χρόνο στη διάθεσή μου, οπότε λέω "δεν 'την κάνω' προς τα πάνω να απολαύσω το χιονισμένο τοπίο"; Αλλά προς τα πού να κινήσω;
Δοκιμές διακόσμησης σε μια retro εκδοχή... ένα μικρό διάλειμμα από τα χριστουγεννιάτικα ντεκόρ για να δούμε πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε όσα σας προτείνουμε.
Καινούρια στο σπορ των παραμυθιών, μόλις που θυμάμαι μερικά από τα παραδοσιακά παραμύθια κι αυτά αποσπασματικά από τα δικά μου παιδικά χρόνια... Άρχισα όμως να ψάχνομαι τους τελευταίους μήνες γιατί το θέμα με αφορά πλέον άμεσα. Εξάλλου είναι αρκετά συνηθισμένη η "κόντρα" μεταξύ παραδοσιακών και σύγχρονων παιδικών παραμυθιών και ομολογώ ότι ακόμα δεν μπορώ να εκφέρω εμπεριστατωμένη άποψη.
Βλέποντας την ταινία "Ψαρεύοντας Σολομούς στην Υεμένη" είπα να πειραματιστώ και να δοκιμάσω να φτιάξω ένα από τα αγαπημένα μου πιάτα ζυμαρικών! Η ταινία να σας πω την αλήθεια ήταν μέτρια, αλλά τουλάχιστον η προσπάθεια στην κουζίνα στέφθηκε με επιτυχία!
Την "γνώρισα" το 2008 και αμέσως μπήκε στη λίστα με τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Κάπου στις αρχές του 2009 είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την πρώτη - αν δεν κάνω λάθος - solo συναυλία της στο Gagarin 205 και έκτοτε ακολουθώ την εξέλιξη της χαρισματικής Μonika.
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, μόλις έμαθα για τη μοναδική για το 2014 live εμφάνισή της στο Hρώδειο (!), έσπευσα να προμηθευτώ το εισιτήριο μου.. και χθες είχα την τύχη να την απολαύσω να το διασκεδάζει με όλη της την ψυχή και να παρασύρει αντίστοιχα το κοινό στο κατάμεστο Ηρώδειο, δίνοντάς του φτερά!
Το Photo District News είναι ένα περιοδικό που απευθύνεται σε επαγγελματίες φωτογράφους και φυσικά "κυκλοφορεί" και σε ηλεκτρονική μορφή εδώ. Εκτός όμως από τα άρθρα που δημοσιεύονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η στήλη του "Η φωτογραφία της ημέρας".
"Κορίτσι μου αυτά είναι βγαλμένα από τη ζωή". Τη θυμάμαι αυτή τη φράση να τη λέει η γιαγιά μου από τότε που ήμουν μικρό κοριτσάκι. Και την έλεγε βλέποντας ταινίες του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου με Νίκο Ξανθόπουλο, Βασιλάκη Καΐλα, Μάνο Κατράκη και λοιπούς πρωταγωνιστές της εποχής, σειρές του Νίκου Φώσκολου, ιστορίες σε εκπομπές της τηλεόρασης... Την κορόιδευα αυτή τη φράση και την περιγελούσα... Κι όμως...
Ακριβώς αυτή ήταν η ατάκα - σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τις Χάρτινες Μνήμες. Δικαίως.
Στα κέικ δεν μπορώ να αντισταθώ ποτέ! Ίσως φταίει που από παιδί πάντα είχαμε σπιτικό κέικ πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πολλές φορές έκοβα ποσότητα από το μεσημεριανό φαγητό, ειδικά όταν επρόκειτο για φαγητό που δε μου πολυάρεσε, για να τιμήσω λίγο αργότερα το κέικ της μητέρας. Και δεν ήταν πάντα ίδιο. Η εκάστοτε έμπνευση κατά τη στιγμή της δημιουργίας οδηγούσε κάθε τόσο σε διαφορετικά γευστικά μονοπάτια.
Μερικά χρόνια αργότερα, όταν απέκτησα δικό μου σπίτι και δική μου κουζίνα, μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες έγινε η παρασκευή "κεικοειδών" γλυκών. Κέικ βανίλιας, σοκολάτας, σουφλέ, κέικ με φρούτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Φαγητό μπορεί να μην υπάρχει στο σπίτι αλλά κέικ θα υπάρχει!
Και κάπως έτσι, κάθε νέα συνταγή που πέφτει στα χέρια μου αποτελεί αφορμή για να μπω στην κουζίνα. Αυτή τη φορά η συνταγή ήρθε και πάλι από την Μπέσσυ, πιστή φίλη πια της σελίδας μας, και αφορά σε ένα κέικ με κανέλα και σταφίδες.
Ένα από τα πιο γευστικά και πιο αγαπημένα γεύματα του καλοκαιριού από τότε που άρχισα να εκτιμώ την αξία των ψαριών είναι τα ψάρια είτε τηγανητά είτε στο φούρνο είτε ψημένα στη σχάρα. Ιδιαίτερα όταν ο ψήστης είναι καλός και όταν εκτός από ψήστης είναι και ψαράς και τα ψάρια είναι φρεσκότατα, τότε τι να πω... Δεν υπάρχουν λόγια.
Πλησιάζουμε στο τέλος του φθινοπώρου, αλλά η θερμοκρασία μέσα στην ημέρα παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις. Η κατάλληλη απάντηση στην ερώτηση "Τι να φορέσω σήμερα;" δεν είναι άλλη από το ντύσιμο σε επίπεδα.
Και μου έλεγε η γιαγιά μου... "Πάρε κορίτσι μου τα πλεχτά, εγώ για σένα τα έκανα, έβγαλα τα μάτια μου, η προίκα σου είναι, πάρτα και θα δεις ότι θα έρθει η στιγμή που θα τα στρώσεις"...
Πολλά coffee tables βλέπω και μ' αρέσουν κι αν έπρεπε να διαλέξω δεν ξέρω τι θα έκανα. Καταλήγω ότι το θέλω λιτό και όχι πολύ μεγάλο, να μην "μπουκώνει" ο χώρος. Σίγουρα πάντως η επιλογή του coffee table είναι καθοριστική για την τελική εικόνα του σαλονιού. Γι' αυτό και είναι ένα θέμα που απαιτεί προσοχή κατά την επιλογή του, ειδικά αν έχεις σκοπό να αφιερώσεις ένα όχι και τόσο αμελητέο ποσό για την αγορά ή την κατασκευή του.
Και μιλάω εκ πείρας. Πριν κάποια χρόνια μαζί με τα υπόλοιπα έπιπλα του σαλονιού (μέγα λάθος που τα διαλέξαμε όλα μαζί, είναι πολύ ταιριαστά!), διαλέξαμε κι ένα τραπέζι που εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ και να ταιριάζει στο σαλόνι μας και έχει και αποθηκευτικό χώρο από κάτω και έχει και ροδάκια για πιο εύκολη μεταφορά... και η τιμή του ήταν τσουχτερή... αλλά σήμερα σίγουρα δε θα το διάλεγα. Κάπως μεγάλο μου φαίνεται και παρά την απίστευτη πρακτικότητά του, νομίζω πως κλείνει λίγο τον χώρο.
Τι θα διάλεγα όμως; Και τι θα διαλέξω όταν (αν ποτέ) έρθει η ώρα της αντικατάστασης;
Παρακάτω ξεχώρισα κάποιες επιλογές που μου τράβηξαν την προσοχή με την πρώτη ματιά!
Για να μπαίνουμε στο κλίμα του φθινοπώρου και στιλιστικά, ας παραδειγματιστούμε για άλλη μια φορά από την casual εμφάνιση της Blair Eadie.
Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.
Δευτέρα απόγευμα και ένα μουσικό διάλειμμα κρίνεται απαραίτητο για να πάρουμε δυνάμεις για τη συνέχεια της εβδομάδας.. Ανεβάζουμε την ένταση και ακολουθούμε το παράδειγμα της Rihanna η οποία:
"Shine bright like a diamond - Find light in the beautiful sea - Ι choose to be happy"
Στο Μέτσοβο ανεβήκαμε και το τοπίο όπως είδατε ήταν εκπληκτικό. Όλη η γύρω περιοχή έχει μια φυσική ομορφιά απείρου κάλλους. Αν βρεθείς στο δρόμο Θεσσαλονίκη - Ιωάννινα και τύχει να ψιλοχιονίζει, φτάνοντας εκεί, λίγο πριν την έξοδο για Μέτσοβο, δεν μπορείς να πιστέψεις στα μάτια σου αυτό που βλέπεις. Τα δέντρα, ο τρόπος που το χιόνι "κάθεται" πάνω στα κλαδιά τους, τα γύρω βουνά, οι γέφυρες.. Ένα μοναδικό σκηνικό που δεν το χορταίνει το μάτι σου.
Άρτα, μια πόλη με πάρα πολλά ιστορικά μνημεία, εκκλησίες, μουσεία, το περίφημο Μεσαιωνικό Κάστρο αλλά και φυσικές ομορφιές όπως το φράγμα Πουρναρίου και η τεχνητή λίμνη μέσα στην πόλη. Μιλάμε για τα κοντινά σημεία της πόλης... Λέτε να ξέχασα το μοναδικό ιστορικό, χιλιοτραγουδισμένο πέτρινο γεφύρι της; Όχι βέβαια, είναι κάτι ξεχωριστό που χρήζει ειδικής αναφοράς γιατί είναι το πρώτο σημείο που θα επισκεφθεί ο ταξιδιώτης και μετά ακολουθούν τα άλλα.
Εσείς γνωρίζετε τον Αδάμ Τσαρούχη;
Αν η απάντηση είναι ναι, τότε πιθανόν θα τον έχετε συναντήσει σε κάποια από τις μουσικές παραστάσεις ή τα musicals που έχει συμμετάσχει. Αν πάλι η απάντηση είναι όχι, να η ευκαιρία..
Διανύουμε την εβδομάδα γαστρονομίας, όπως θα έχετε μάλλον καταλάβει. Κάθε μέρα και μια συνταγή για δημιουργικούς κουζινοπειραματισμούς.
Ακούγοντας την Παρασκευή το "She" του Elvis Costello ήρθαν αυτομάτως στο μυαλό μου σκηνές από την ταινία "Μια βραδιά στο Notting Hill". Παράλληλα όμως ανακάλεσα και εικόνες από τις βόλτες μας σε αυτή την περιοχή του Λονδίνου σχεδόν δύο χρόνια πριν.