Επιτέλους άσπρη μέρα
Το 2016 μπήκε φωτεινά και είδαμε κιόλας άσπρες μέρες!
Το 2016 μπήκε φωτεινά και είδαμε κιόλας άσπρες μέρες!
Το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο της maresei-παρέας για φέτος στολίστηκε λίγο πριν μπει ο Δεκέμβριος. Βασικοί "στολιστές" (christmastreestas) ήταν τέσσερα παιδικά χεράκια, τουλάχιστον στα κλαδιά που έφταναν. Λίγο έβαζαν στολίδια, λίγο έβγαζαν στολίδια, λίγο έπαιζαν με τα στολίδια... Το δέντρο πάντως στολίστηκε.
Μερικές φωτογραφίες κατά τη διαδικασία του στολισμού μας φέρνουν λίγο πιο κοντά στις προσεχείς γιορτές.
Την τιμητική τους είχαν η Σιάτιστα και ο Μπούρινος την Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015 με τον 8ο Αγώνα Ορεινού Τρεξίματος "Μπούρινος". Αθλητές από όλη τη Δυτική Μακεδονία και άλλες κοντινές πόλεις, βρέθηκαν στην περιοχή για να συμμετάσχουν είτε στον πολύ απαιτητικό αγώνα δρόμου των 30 χιλιομέτρων είτε στον αγώνα των 10 χιλιομέτρων.
Λίγο πριν μπει το περιτύλιγμα, μια φωτογράφιση όπως τους αξίζει... γιατί έτσι θέλουμε να καταλήξουν. Μέσα σε παιδικά δωμάτια, να γεμίσουν φωτογραφίες, ευχές και αναμνήσεις και να σκορπίζουν χαμόγελα σε μικρούς και μεγάλους.
Πιστοί στο ετήσιο ραντεβού τους, οι Δρομείς Υγείας Γρεβενών ετοίμασαν άλλη μια αθλητική διοργάνωση για τους δρομείς της Δυτικής Μακεδονίας και όχι μόνο. Έχοντας πλέον στο ενεργητικό τους μια σειρά από διοργανώσεις αγώνων δρόμου, προσέφεραν την ευκαιρία σε αθλητές από Γρεβενά, Σιάτιστα, Κοζάνη, Καστοριά, Βέροια, Ιωάννινα και πολλές άλλες περιοχές να παρευρεθούν σε έναν άρτια οργανωμένο αγώνα.
Η τοποθεσία στο Καστράκι Γρεβενών, τρεις διαδρομές για μικρούς και μεγάλους μέσα σε πανέμορφα μονοπάτια, η ζωντάνια και η καλή διάθεση όλων και ένας μεγάλος μπουφές στο τέλος ήταν τα συστατικά που συνετέλεσαν στη μετατροπή του αγώνα σε μια μεγάλη αθλητική γιορτή.
Κι αν βρεθείς εκεί μια χρονιά, πρέπει να έχεις πολύ σοβαρό λόγο για να μην πας και την επόμενη.
Κεράσματα maresei...
Πέρυσι είχαμε για πρώτη φορά την ευκαιρία να βρεθούμε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα downhill στη Βασιλίτσα Γρεβενών, όπου οι αθλητές μας πρόσφεραν σπουδαίο θέαμα και αφορμή για πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Αυτό το τελευταίο έγινε η αιτία να γνωρίσουμε (αν και η αλήθεια είναι ότι αυτός μας γνώρισε) έναν εκ των διοργανωτών του αγώνα σε μια επόμενη επίσκεψη μας στο χιονοδρομικό κέντρο. Και κουβέντα στην κουβέντα μας έπεισε - δε δυσκολεύτηκε και πολύ - να παρευρεθούμε και στο φετινό αγώνα για νέες φωτογραφίες.
Καλοκαιρινές στιγμές, ξένοιαστες, με παρέα ή χωρίς, στη θάλασσα τον περισσότερο καιρό αλλά και με ένα πέρασμα από το βουνό... Γεμίσαμε μπαταρίες; Μάλλον ναι! Χαλαρώσαμε, ανανεωθήκαμε, προσπαθήσαμε να αφήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας τη δύσκολη επικαιρότητα του καλοκαιριού και το διαρκές κύμα ανησυχίας για το αύριο και... επιστρέψαμε! Στις καθημερινές μας ενασχολήσεις, στις δουλειές, στο σπίτι, στους φίλους μας, στην παρέα του maresei μας!
Άμα το μικρόβιο του δρομέα τρυπώσει μέσα σου και νιώσει τον ρυθμό, την ένταση και τη χαρά του αγώνα, δύσκολα γλιτώνεις... Κι έτσι όπου αγώνας και χαρά κι εγώ εκεί!
Τοπία της φύσης εκπληκτικά, που δεν μπορείς να απαθανατίσεις την ομορφιά τους σε φωτογραφίες, σου δίνουν τόση ενέργεια, σε γαληνεύουν τόσο πολύ...
Σε κάνουν να μη θέλεις να φύγεις και να απορείς γιατί επιλέγεις να ζεις σε μια από τις πολλές ελληνικές τσιμεντουπόλεις και όχι μέσα στη φύση.
Παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη, οι πανέμορφες "νυφούλες" ετοιμάζονται να μας δώσουν σε δυο μήνες περίπου τους νοστιμότατους καρπούς τους...
Το έχουμε ξαναπεί ότι το Σαββατοκύριακο μας αρέσουν οι κοντινές εξορμήσεις στη φύση για πεζοπορία, για βόλτα και φωτογράφιση, για να ένα πικ νικ ή έστω μια βόλτα στο πλησιέστερο χιονοδρομικό κέντρο.
Σήμερα λοιπόν σας ξεναγούμε σε μια πολύ όμορφη τοποθεσία λίγο έξω από τα Ιωάννινα ιδανική για περίπατο στη φύση, φωτογραφίες, πικ νικ και βουτιές.
Περνάς από το Επταχώρι Καστοριάς στην παλiά εθνική οδό Κοζάνης - Ιωαννίνων, είτε για Κόνιτσα - Ιωάννινα είτε για να ανέβεις στον Γράμο, βλέπεις τα πέτρινα σπίτια και την επιβλητική πέτρινη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής πάνω στον δρόμο και συνεχίζεις. Πού να φανταστείς τι χάνεις αν δεν μπεις στο χωριό. Πού να φαντασείς, αν δεν το ζήσεις, τι "κρύβει" στο εσωτερικό του και από πού να αρχίσεις; Από τη ζεστασιά των ανθρώπων και τη φιλοξενία; Από τα πέτρινα σπίτια και γραφικά καλντερίμια; Από τη θέση του χωριού κάτω από την "μπιστεριά"; Από την ιστορία του; Είναι πολλά αυτά που χαρακτηρίζουν το χωριό και μαγεύουν τους επισκέπτες.
Από στόμα σε στόμα και από like σε like, γνωρίσαμε τη Μαρία. Φίλη φίλης είναι, πιάσαμε συζήτηση και κουβέντα στην κουβέντα, είδαμε τις δημιουργίες της, μας άρεσαν πολύ και να που σήμερα τη φιλοξενούμε στο maresei μας!
Η πρόσκληση του προέδρου των μανιταρόφιλων Θεσσαλίας για μανιταρο - αναγνωρίσεις και συλλογή μανιταριών στα Περτουλιώτικα Λιβάδια στον Κόζιακα την Κυριακή 13/4/14, αποτέλεσε την αφορμή για μια όμορφη εκδρομή και συνάντηση πολλών μανιταρόφιλων. Έτσι "όλοι οι δρόμοι" οδηγούσαν στα ορεινά των Τρικάλων, στη δημοφιλή περιοχή του Περτουλίου και στα καταπληκτικά λιβάδια του. Οι ομορφιές απ' όπου και αν ανέβαινες καταπληκτικές, το ελατοδάσος που διαχειρίζεται το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο μοναδικό, οι Κορυφές του Κόζιακα κάτασπρες και στις 10.30π.μ. όλοι εκεί.
Ένα από τα αγαπημένα νέα τραγούδια των Matisse, το οποίο περιλαμβάνεται και στο τελευταίο άλμπουμ τους με τίτλο "Paper Door" (2012).
Aς το ακούσουμε κι ας ακολουθήσουμε την προτροπή τους..
Μετά από το τελευταίο ταξίδι της στην Ξάνθη, η αγαπημένη μου μητέρα κατέφθασε στο σπίτι μας με ένα σωρό καλούδια. Λουκούμια, σακουλάκια με βότανα, άλλες τοπικές λιχουδιές και ένα γυάλινο βάζο ζωγραφισμένο στο χέρι από την ίδια βεβαίως βεβαίως που περιείχε κάτι ροζ στο εσωτερικό του. Τι να 'ναι;
"Αλάτι Ιμαλαΐων", μου είπε. "Τέρμα πια το απλό αλάτι, να χρησιμοποιείς αυτό που είναι πιο υγιεινό. Μέχρι και ο αδερφός σου το χρησιμοποιεί". Αυτό κι αν είναι κίνητρο!
Μακάρι να είχαμε κι ένα και δύο και τρία κομμάτια κέικ... μαζί με τον καφέ βοηθάνε να ξεκινήσει καλύτερα η μέρα μας!
Έχεις μια φίλη, φίλη καρδιακή, φίλη που την κοιτάς και σε κοιτά και δε χρειάζεται να πεις πολλά. Φίλη που μαζί της έμαθες να μοιράζεσαι τα "μυστικά" της εφηβείας, τα καλά και τα άσχημα, το φοιτητικό χαρτζιλίκι, που το μεγαλύτερο μέρος του το έδινες στον ΟΤΕ για τις δεκάδες κλήσεις που κατόρθωναν να καλύψουν τα 504 χλμ. που σας χώριζαν. Φίλη από αυτές που δε συναντάς συχνά, φίλη που κι αν δεν της μιλάς συχνά, ξέρεις ότι χαίρεται ειλικρινά με τη χαρά σου και στενοχωριέται με τη λύπη σου.
Και έρχεται αυτή η φίλη και από αναγνώστρια, παίρνει πια ενεργό ρόλο και μπαίνει στη συγγραφική παρέα του maresei.
Εξαιρετική φωτογραφία πραγματικά! Το κέντρο της Αθήνας τα Χριστούγεννα του 1960.
Πρόκειται για μια φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα από το αντίστοιχο αρχείο του Μουσείου Μπενάκη. Ίσως την έχετε ήδη δει..
Τα χειροποίητα σοκολατάκια της φίλης μας με το μανταρίνι και τα καρύδια τα θυμάστε; Φυσικά τώρα που τα μανταρίνια είναι εκτός εποχής, μπορείτε να τα φτιάχνετε χρησιμοποιώντας φλούδα και χυμό πορτοκαλιού...
Το σαββατοκύριακο έφτασε επιτέλους και είμαστε πολύ χαρούμενοι! Για δυο μέρες έχουμε το χρόνο να ασχοληθούμε με οτιδήποτε μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα! Τι καλύτερο από το να νιώσουμε δημιουργικοί αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο μας για να κάνουμε χειροποίητες κατασκευές και γιατί όχι.. να ετοιμάσουμε μικρές εκπλήξεις στα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Φέτος για πρώτη φορά έφτιαξα όχι ένα αλλά 3 ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης για 6 συνολικά παιδιά. Την ιδέα για τα advent calendars την πρωτοείδα πέρυσι στις βόλτες μου σε αγαπημένα μαμαδοblogs. Αλλά αφενός την είδα αργά, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για ετοιμασίες και αφετέρου ο Φίλιππος δεν είχε κλείσει ούτε καν τα 2, οπότε θεώρησα πως είναι αρκετά μικρός. Έμεινε όμως στο μυαλό μου για φέτος. Κι έτσι ψώνισα νωρίς όσα χρειαζόμουν, συγκέντρωσα πολλά από τα πράγματα που είχα στο σπίτι, υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα χρησιμοποιήσω κορδέλες, χαρτοσακούλες, παλιότερα χαρτιά περιτυλίγματος και γενικά ό,τι μπορούσα από ήδη υπάρχουσες προμήθειες και σιγά σιγά, νύχτα - νύχτα πέρασα από τη θεωρία στην πράξη.
Ιδέες για food styling που μου δίνουν έξτρα κίνητρο για να οργανώνω μαζώξεις φίλων στο σπίτι.
Γιατί να περιοριζόμαστε στα τετριμμένα; Σερβίτσια, πιατέλες, μπολ και άλλα καθημερινά ή επίσημα μα εντελώς συνηθισμένα; Η έμπνευση έρχεται από μερικές φωτογραφίες που κάνουν τις λιχουδιές μας να δείχνουν ακόμα πιο λαχταριστές και πολύ πολύ όμορφες!
Άλλη μια πολύ ενδιαφέρουσα μουσική πρόταση έφτασε στο inbox μας από μια πολύ αγαπημένη φίλη! Ένα τραγούδι χαρούμενο και αισιόδοξο με ένα βίντεο κλιπ που μας ταξιδεύει πολύ πολύ μακριά, στο ξακουστό Σαν Φρανσίσκο!
Ξύλα παραλίας και κοχύλια δεμένα με σπάγγο μπορούν να αποτελέσουν το νέο στοιχείο διακόσμησης του σπιτιού. Και εκτός από διακοσμητικό για την καλοκαιρινή μορφή του σπιτιού ή του μπαλκονιού, μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν και μια διαφορετική μορφή κρεμαστών μελωδών.