Σιγοτραγουδώντας το "πλάθω - πλάθω κουλουράκια" φτιάξαμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μπισκοτάκια κανέλας και μοιράσαμε σε φίλους και γνωστούς. Είναι νόστιμα, είναι τραγανά, είναι εύπλαστα, είναι παιχνίδι όταν έχεις και παιδιά να ασχολούνται... είναι και νηστίσιμα για όσους μπαίνουν και στο θρησκευτικό πνεύμα των ημερών. Είναι για όλους ;)
Είναι χειροποίητα, νηστίσιμα, φτιαγμένα με αλεύρι ολικής άλεσης, καστανή ζάχαρη και μέλι και μπορούν να συνοδεύσουν τέλεια τον καφέ ή το τσάι.
Είναι η πρώτη μου δημιουργία στην κουζίνα στο πλαίσιο των γιορτών που πλησιάζουν. Ήταν και ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το τζίντζερ που είχα πάρει εδώ και καιρό και περίμενε να δώσω νόημα στην ύπαρξή του στο ντουλάπι μου.
Ήρθε ο Άγιος Βασίλης στο σπίτι σας; Στο δικό μας ήρθε νωρίς - νωρίς και μάλιστα γλυκάθηκε πολύ!
Η παρέα των Christmastreestas 2013 από τη Θεσσαλονίκη ξαναχτύπησε! Ο λόγος; Σπιτικά χριστουγεννιάτικα μπισκότα!
Τέσσερις καλές νοικοκυρές διαθέσαμε τις δυνάμεις μας, τη φαντασία μας, το δημιουργικό μας ταλέντο και τον φούρνο μας και νιώσαμε λίγο σαν ζαχαροπλάστες και λίγο σαν μαθητές δημοτικού την ώρα των καλλιτεχνικών!
Σήμερα έχουμε πολύ μεγάλη χαρά! Δυο σχετικά νέοι φίλοι της οικογένειας και του maresei.gr, φίλοι από αυτούς που δεν ξέρεις καιρό αλλά είναι σαν να γνωρίζεις χρόνια, επέλεξαν να μοιραστούν μαζί μας μια συνταγή που περνά από γενιά σε γενιά για ένα παραδοσιακό γλυκό. Και μάλιστα, έκαναν τον κόπο να βγάλουν φωτογραφίες βήμα προς βήμα για να είναι όσο πιο κατατοπιστική γίνεται η όλη διαδικασία.
Αγαπητοί μας φίλοι, Όμηρε και Γιώτα, σας ευχαριστούμε πολύ! Ευχόμαστε να περνάτε πάντα δημιουργικές στιγμές στην κουζίνα και εμείς να μπορούμε έστω και από μακριά να γευόμαστε τις γαστρονομικές σας δημιουργίες!
Χριστούγεννα χωρίς γλυκά γίνονται; Δεν γίνονται!
Έτσι, μετά τα μελομακάρονα της Σοφίας και τα κουλουράκια κανέλας, ήρθε η ώρα για τους κουραμπιέδες της μητέρας! Το είχα υποσχεθεί άλλωστε, έναν χρόνο πριν ότι φέτος θα είμαι δίπλα της κατά την παρασκευή των παραδοσιακών γλυκών των Χριστουγέννων.
Με αφορμή την παρουσία μου στη Θεσσαλονίκη, αποφασίσαμε - με την αγαπητή φίλη Σοφία Τ.- να μπούμε στο κλίμα των Χριστουγέννων φτιάχνοντας το πρώτα μελομακάρονα για το 2013.
Αυτά τα κουλουράκια, συνήθως σε σχήμα πλεξούδας, έκαναν πάντα όλο το σπίτι να μυρίζει κανέλα. Τα θυμάμαι να υπάρχουν σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου σε ένα γυάλινο πυρίμαχο σκεύος πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Ήταν τα αγαπημένα της μαμάς και τα έφτιαχνε συνέχεια. Και λέω ήταν, γιατί τώρα πια τα φτιάχνει σε πιο light εκδοχή, χωρίς ζάχαρη και με αλεύρι ολικής άλεσης. Και ακόμα και τώρα, αυτά τα ελαφριά μπισκοτάκια κανέλας είναι τα αγαπημένα όσων αποφεύγουν τη ζάχαρη εντός πολυκατοικίας και εντός παρέας.
Γιορτές εκτός ή εντός σπιτιού;
Xθες η μητέρα έφτιαξε κουραμπιέδες και μελομακάρονα και μύρισε το σπίτι Χριστούγεννα!
Τελευταία αυτή η ιδέα μας βασάννισε αρκετά. Τι να κάνουμε με το παιδικό δωμάτιο; Να βάψουμε έναν τοίχο; Γαλάζιο; Θαλασσί; Οινοπνευματί; Μπλε; Πολύ αγορίστικο... Κάτι πιο ουδέτερο και συνάμα φωτεινό και συνάμα ευκολοσυνδύαστο και συνάμα δροσερό...; Όλα τα θέλαμε και αφού ψάξαμε στα χρωματοπωλεία όλης της πόλης για το τέλειο χρώμα, καταλήξαμε σε ένα μπλε-πράσινο, το χρώμα του νερού στο Ιόνιο. Ούτε μπλε ούτε πράσινο ούτε τιρκουάζ... το χρώμα των υπέροχων νερών σε κάποια σημεία του Ιονίου.
Φρυγανιές, βούτυρο, μαρμελάδες κι ένα ποτήρι φρέσκο γάλα γιατί το πρωί χρειαζόμαστε ενέργεια.
Τελικά η τεχνολογία πάει παντού; Πάει μαζί μας διακοπές; Ή καλύτερα εμείς πάμε διακοπές χωρίς το laptop ή το tablet μας; Ψάχνουμε δωμάτιο με δωρεάν WiFi, θέλουμε WiFi στην παραλία για ένα σερφάρισμα έστω μέσω κινητού...
Η Δευτέρα έφτασε πάλι, το ξυπνητήρι χτύπησε νωρίς για τους περισσότερους, τα μάτια ανοίγουν δύσκολα, η διάθεση πώς θα ανέβει;
Μπρόκολο... μπλιαχ... Έτσι έλεγα από παιδί. "Άκου μπρόκολο! Και γενικά ε όχι να φάω και σαλάτα! Τι να την κάνω τη σαλάτα, δε μ' αρέσουν οι σαλάτες, δε θέλω να φάω, όχι μαμά δε θα φάω με το ζόρι... ούτε τις πέντε ντομάτες που μου έβαλες στο πιάτο, δε θέλω να φάω καθόλου"... και να τα δράματα κάθε μεσημέρι!
Ευτυχώς μεγαλώνοντας, έμαθα να τρώω και σαλάτες. Αγγουροντομάτα στην αρχή, να και λίγο μαρούλι μετά, άντε να δοκιμάσω και λίγο λάχανο, και λίγο μπρόκολο... Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τώρα, που η σαλάτα δε λείπει από κανένα γεύμα. Μια από τις αγαπημένες μου, που είναι και της εποχής, είναι το μπρόκολο.
Τι θρεπτική αξία έχει; Η μαμά λέει ότι το μπρόκολο είναι φάρμακο. Και αφού το λέει η μαμά, κάτι θα ξέρει :)
Τίποτα δεν είναι αδύνατο. Μια υπέροχη διασκευή που ξεπέρασε την αρχική εκτέλεση.
Λίγες ώρες πριν την έλευση του 2013 χαλαρώνουμε υπό το φως των κεριών με κρασάκι, επιδόρπια και καλή παρέα..
Από στόμα σε στόμα και από like σε like, γνωρίσαμε τη Μαρία. Φίλη φίλης είναι, πιάσαμε συζήτηση και κουβέντα στην κουβέντα, είδαμε τις δημιουργίες της, μας άρεσαν πολύ και να που σήμερα τη φιλοξενούμε στο maresei μας!
Τώρα που η βάφτιση και οι σχετικές ετοιμασίες αποτελούν πια παρελθόν, ήρθε η ώρα να επανέλθω δριμύτερη από εκεί που είχα μείνει. Σας μιλούσα (κυρίως) για ψώνια και βιβλία. Σήμερα θα επανέλθω με τα ψώνια... και την σοβαρή καλοκαιρινή μου ανάγκη να ξεχυθώ στην αγορά και να ψωνίζω σαν να μην υπάρχει αύριο.
To look που θέλω να υιοθετήσω για τη σημερινή απογευματινή μου βόλτα!
Η Iyeoka Okoawo ξεχωρίζει για την υπέροχη φωνή της και τις πολλαπλές ιδιότητες. Είναι Νιγηριανή - Αμερικανίδα, ποιήτρια, καλλιτέχνης, τραγουδίστρια, ακτιβίστρια.. .Έχει υπάρξει και εκπαιδεύτρια στο TEDGlobal Fellow το 2010.
Δεν ήταν να δούμε καλό καιρό μια μέρα, ξεχυθήκαμε μετά την Άφυτο για barbeque. Είχαμε φροντίσει φυσικά να πάρουμε τα απαραίτητα, κρεατικά, πατάτες, πρασινάδες και ντομάτες για σαλάτα, ψωμί, και μερικές σαλάτες-αλοιφές. Εννοείται πως οι μπύρες και το κρασί δεν έλειπαν από τα ψώνια μας, όπως και μερικά σιροπιαστά γλυκά για το τέλος... Τι άλλο θέλει ο άνθρωπος για να περάσει μια όμορφη μέρα;
Σας είπαμε ξανά ότι αυτό ήταν το καλοκαίρι των βαπτίσεων για την παρέα του maresei. Όχι μόνο γιατί γίναμε μάρτυρες σε αρκέτες βαπτίσεις, αλλά και γιατί σε τρεις από αυτές είχαμε ενεργό ρόλο και συμμετοχή, είτε ως γονείς είτε ως νονοί είτε ως βοηθοί των πνευματικών γονέων. Και στις τρεις πάντως περιπτώσεις βάλαμε τα χεράκια μας για τη δημιουργία του "βαπτιστικού πακέτου".
Έχουμε ήδη μοιραστεί μαζί σας τη βάπτιση του Αχιλλέα και σήμερα σειρά έχει αυτή του Φίλιππου που έλαβε χώρα στις 12 Ιουλίου. Αλλάς ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή..
Μια φίλη μας είπε ότι δεν μπορεί να πετύχει τις σαν τηγανιτές πατάτες φούρνου που τόσο της αρέσουν...
Κάθε εμπόδιο για καλό και κάθε τέλος σηματοδοτεί μια νέα αρχή.
Η Φρανκφούρτη είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Γερμανίας και το σπουδαιότερο οικονομικό κέντρο της χώρας. Τη διαρρέει ο ποταμός Μάιν και όπως κάθε πόλη που "έχει νερό", έχει σημεία στις όχθες του πολύ όμορφα. Επιπλέον, διαθέτει ένα ενδιαφέρον ιστορικό κέντρο αν και είναι γνωστή κυρίως για τους ουρανοξύστες της. Εκεί που περπατάς, κοιτάς ψηλά και τα κτίρια δεν έχουν τελειωμό...
Μια μουσική καλημέρα θα πούμε σήμερα για να ξεκινήσει η μέρα μας με θετική διάθεση.
Το τραγούδι που ακούμε είναι η νέα δουλειά του τραγουδοποιού και ερμηνευτή Γιώργου Γελαράκη. Ήρθε η ώρα να τον γνωρίσουμε καλύτερα και να απολαύσουμε το κομμάτι.
