Xθες η μητέρα έφτιαξε κουραμπιέδες και μελομακάρονα και μύρισε το σπίτι Χριστούγεννα! 

Η λίμνη Πλαστήρα ή επισήμως λίμνη Ταυρωπού είναι μια από τις πιο γνωστές τεχνητές λίμνες της χώρας μας. Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στο νότιο άκρο της, επί της αρχής του ποταμού Ταυρωπού. Η ιδέα για την κατασκευή της αποδόθηκε στον στρατιωτικό και πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα, γεγονός που δικαιολογεί και το όνομα με το οποίο η λίμνη είναι ευρέως γνωστή.

Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας των βραβείων. Μετά τις Χρυσές Σφαίρες λοιπόν και πριν τα Όσκαρ, ήρθε η σειρά των κινηματογραφικών βραβείων BAFTA.

Αρκετοί φίλοι του maresei.gr αποφάσισαν να περάσουν τις επερχόμενες γιορτές στη Βουδαπέστη.

Το εν λόγω άρθρο λοιπόν είναι αφιερωμένο στον Θοδωρή που ετοιμάζεται για Χριστουγεννιάτικες βόλτες στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας με τη γυναίκα του, τη Φρόσω που θα υποδεχτεί εκεί το 2014 παρέα με τις φίλες της και στον νεαρό Παναγιώτη που σχεδιάζει road trip με τους φίλους του στη Βιέννη και τη Βουδαπέστη σε μια εβδομάδα από σήμερα.

Η πρόσκληση στη βάπτιση του γιου αγαπημένων φίλων, αποτέλεσε αφορμή για μια σύντομη αναζήτηση στο Pinterest. Στόχος μου να βρω απάντηση στο κλασικό ερώτημα "Τι να φορέσω αύριο;".

Επιτέλους Κυριακή! Ωραία μέρα! Ήσυχη, ήρεμη, καθαρή.. Σήμερα δεν είναι η δράση καθαριότητας; Προλαβαίνουμε να ψάξουμε πού διοργανώνεται κάτι σχετικό στην περιοχή μας και να στηρίξουμε την εθελοντική προσπάθεια καθαρισμού του περιβάλλοντος. Κάποια στιγμή εξάλλου πρέπει να σταματήσουμε να θεωρούμε δεδομένα όσα μας παρέχονται τόσα χρόνια δωρεάν.

Άλλο ένα πολύ χαλαρωτικό κομμάτι από τον Dotan.

Μια και νωρίτερα αναφερθήκαμε στο ζεστό ρόφημα από τη Βουδαπέστη, τι θα λέγατε για μια βραδινή Χριστουγεννιάτικη βόλτα στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας;

Υπάρχει ζωή χωρίς όνειρα;

Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη και δουλειά σημαίνει δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις. Μοναξιά, ζέστη, φωτογραφίες σε όλα τα social media με ζευγαράκια να λιάζονται (ναι! ζηλεύω!), ελάχιστες εξορμήσεις στη θάλασσα, ελάχιστες έξοδοι, μακριά από την οικογένεια. Για άλλους μπορεί να ήταν ευκαιρία για ξεφάντωμα, εμένα διάφοροι παράμετροι δε μου το επιτρέπουν στον βαθμό που θα ήθελα. Στην προσπάθειά μου, λοιπόν, να γεμίσω τον χρόνο μου, πέρα από αγγλικά και λογοτεχνικά βιβλία που διαβάζω, ασχολούμαι και με τη νέα διακόσμηση του σπιτιού μου.

Μη σκέφτεστε έπιπλα, διακοσμήσεις, μετακομίσεις! No money, no honey!

Η φωτογραφία είναι αφιερωμένη σε όλους τους νονούς που δεν ξεχνούν τα βαφτιστήρια τους και τους δείχνουν την αγάπη τους με κάθε πιθανό τρόπο..

Πριν λίγες μέρες σας είπα για το πόσο ευχαριστημένη έμεινα με τη χρήση των προϊόντων Olea και σας υποσχέθηκα νέο διαγωνισμό!

Ήρθε η ώρα λοιπόν! Δύο σαπούνια ελαιόλαδου και μία κεραλοιφή υπόσχονται να σας περιποιηθούν με τον πιο φυσικό τρόπο και ανυπομονούν να βρουν το νέο τους σπίτι.

Σε ένα μέρος πανέμορφο, εντάξει μπορεί να μην ήταν τόσο όμορφο και τόσο γραφικό όσο το Μπουράνο, αλλά είχε και αυτό τη μαγεία του, βρεθήκαμε πριν λίγες μέρες για το καθιερωμένο πικ νικ της Πρωτομαγιάς. Και ναι φέτος, δε σκεφτήκαμε καν το ενδεχόμενο της ταβέρνας, καθότι στην παρέα πλέον έχουν προστεθεί αρκετά νέα μέλη από 1+ ως 5- ετών, οπότε θέλαμε να αποφύγουμε το κυνηγητό, θέλαμε να τους φέρουμε πιο κοντά στη φύση, θέλαμε να στρώσουμε χάμω και να γίνουμε ένα με τη γη, τις πευκοβελόνες, τις πέτρες και τα χώματα... Και γίναμε!

Μας αρέσει τόσο που ήρθε η άνοιξη, που έχει πρασινίσει η φύση, που πάψαμε πια να ντυνόμαστε σαν κρεμμύδια, που ξυπνάμε το πρωί κι έχει φως, που ακόμα και το πρωινό σφουγγάρισμα στο μπαλκόνι είναι ευχάριστο επειδή τα ανθισμένα λουλούδια μας κρατούν συντροφιά.. Μας αρέσει που η ατμόσφαιρα δε μυρίζει πια ξύλο που καίγεται ούτε πέλετ. Μας αρέσει που κυκλοφορούμε χωρίς ομπρέλα και πάντα με γυαλιά ηλίου.. Μας αρέσει που μυρίζει καλοκαίρι και που ξεκινούν τα πρώτα σχέδια για διακοπές.. Μας αρέσει που φέρνουμε την άνοιξη στο σπίτι με χαρούμενα χρώματα και με φυτά..

Τρεις φωνές σε ένα πολύ αγαπημένο τραγούδι.

Aυτό το Σαββατοκύριακο, μια και μείναμε σπίτι μετά από πολύ καιρό, αποφάσισα να πειραματιστώ στην κουζίνα και να ετοιμάσω ένα διαφορετικό πρωινό. Θρεπτικό και υγιεινό.

Αξίζει να ακούτε αυτό το υπέροχο τραγούδι διαβάζοντας τις μπερδεμένες, αυτή τη φορά, σκέψεις μου.

Φέτος για πρώτη φορά έφτιαξα όχι ένα αλλά 3 ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης για 6 συνολικά παιδιά. Την ιδέα για τα advent calendars την πρωτοείδα πέρυσι στις βόλτες μου σε αγαπημένα μαμαδοblogs. Αλλά αφενός την είδα αργά, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για ετοιμασίες και αφετέρου ο Φίλιππος δεν είχε κλείσει ούτε καν τα 2, οπότε θεώρησα πως είναι αρκετά μικρός. Έμεινε όμως στο μυαλό μου για φέτος. Κι έτσι ψώνισα νωρίς όσα χρειαζόμουν, συγκέντρωσα πολλά από τα πράγματα που είχα στο σπίτι, υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα χρησιμοποιήσω κορδέλες, χαρτοσακούλες, παλιότερα χαρτιά περιτυλίγματος και γενικά ό,τι μπορούσα από ήδη υπάρχουσες προμήθειες και σιγά σιγά, νύχτα - νύχτα πέρασα από τη θεωρία στην πράξη.

Γλυκάκι θα φάμε σήμερα;

Αυτό το τηλεφώνημα από τους φίλους και κουμπάρους μας στα μέσα του καλοκαιριού δεν ήταν σαν τα προηγούμενα, του στιλ τι κάνετε κ.λπ. Θες από ένστικτο, όπως θες πες το, σαν πολύ χαρούμενα χτυπούσε το τηλέφωνο. Για να δούμε... "Καλά δε ζεσταθήκατε ακόμη στη θάλασσα; Πιάστε και λίγο βουνό!"

Πράγματι η σχεδόν αφόρητη ζέστη έκανε την ιδέα να ανεβούμε στο βουνό πολύ δελεαστική. Κι έτσι η πρόσκληση να τους επισκεφθούμε στα ορεινά έγινε αποδεκτή με μεγάλη χαρά και χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.

Κλείνουμε την ημέρα μας με το νέο άκρως καλοκαιρινό και δροσερό single της Θωμαής Απέργη.

Χαλαρώστε και αφήστε το μυαλό σας να ταξιδέψει σε χιονισμένες βουνοπλαγιές, ακολουθώντας μας σε μια φωτογραφική βόλτα στο πανέμορφο Χιονοδρομικό Κέντρο της Βασιλίτσας...