Επιστρέφουμε από το πρώτο τριήμερο του Μαρτίου, αφήνοντας πίσω μας την αποκριάτικη διάθεση αλλά όχι και τη διάθεση για αποδράσεις και ανανέωση με μια διαφορετική πρόταση από τη φίλη Δέσποινα.
Στον Αηλιά Πενταλόφου είχαμε ξαναπάει πριν μερικά χρόνια. Τέλος Άνοιξης ήταν τότε και η φύση στα ψηλά ήταν καταπράσινη, γεμάτη χρώματα και αρώματα...
Πριν λίγες μέρες το ανήσυχο πνεύμα μας και η εμμονή μας με τα βουνά και τα λαγκάδια, μας οδήγησε για άλλη μια φορά στον ίδιο προορισμό. Αρχές Άνοιξης τώρα, με φρέσκο χιόνι και φοβερή ηλιοφάνεια, η περιοχή μας επιφύλασσε εικόνες απείρου κάλλους. Όλα έλαμπαν!
Οι φωτογραφίες το μαρτυρούν από μόνες τους, αν και δεν κατορθώνουν να αποτυπώσουν την ομορφιά τοπίου.
Σήμερα επιστρέφουμε από τη νοητή μας βόλτα στο Μιλάνο της Ιταλίας και μένουμε Ελλάδα... Αρκεί να μη μένουμε στο σπίτι :)
"Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ", έτσι δε λένε; Αντιστοίχως λοιπόν, αφού φέτος τα χιόνα δεν ήρθαν σε εμάς, ή έστω ήρθαν με το σταγονόμετρο, πήγαμε εμείς στα χιόνια.
Ο πρώτος μήνας της άνοιξης μόλις ξεκίνησε και όπως και να το κάνουμε το μυαλό μας παίρνει αέρα. Κι αν τα ταξίδια φαντάζουν μακρινά όνειρα, οι αναπολήσεις είναι εύκολες και γρήγορες και δεν κοστίζουν τίποτα.
Οπότε κινούμαστε σε ρυθμούς ταξιδιωτικούς και πάμε μια βόλτα στο Μιλάνο.
Κι όσο κάποιοι εστιάζουμε σε δημιουργικές και γευστικές αναζητήσεις, κάποιοι άλλοι συνεχίζουν τις ορεινές περιπλανήσεις. Έτσι για να σπάει η ρουτίνα και να παίρνουν τον καθαρό αέρα τους από τις κορυφές των βουνών. Ας ανέβουμε παρέα λοιπόν (έστω και νοητά) σε μια ακόμα κορυφή κι ας ζηλέψουμε όσοι μείναμε σπίτι άλλο ένα σαββατοκύριακο.
Μπορεί οι συνθήκες τελευταία να μην ευνοούν τα ταξίδια, το μυαλό όμως ανατρέχει σε αναμνήσεις και ξαναζεί. Και κάπως έτσι ήρθε σαν στιγμιότυπο ταινίας μπροστά μου το ταξίδι στη Φλωρεντία. Μια από τις ομορφότερες πόλεις που έχω επισκεφτεί, ένα ταξίδι που σίγουρα θέλω να επαναλάβω.
Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.
Ήταν υπόσχεση. Την είχαμε δώσει στην πρώτη μας κοινή ανάβαση στα Πιέρια. Δε μας έφτανε η πρώτη γνωριμία με το βουνό. Ανήσυχοι και ανικανοποιήτοι εκ φύσεως και οι δυο, θέλαμε κι άλλο. Θέλαμε να φτάσουμε στην κορυφή του.
Αυτό το καλοκαίρι αποφασίσαμε να εκδράμουμε στο Πήλιο για να περάσουμε ένα τετραήμερο με αγαπημένους φίλους. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση καταλύμματος, βρεθήκαμε στην Κάτω Γατζέα, για την οποία ομολογώ πως δεν είχαμε ακούσει ποτέ τίποτα. Νομίζαμε βάσει όσων διαβάσαμε ότι είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μόνο θετικό την κοντινή απόσταση από τα φημισμένα Καλά Νερά και τη γραφική Άφησσο.
Και ναι μεν είναι ένα σχετικά μικρό ψαροχώρι αλλά είναι και μια ανέλπιστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται πρώτη φορά!
Πανσέληνος: Σεληνιακή φάση κατά την οποία ο δορυφόρος της Γης, η Σελήνη, φαίνεται «πασιφαής», δηλαδή όλο το ημισφαίριό της, το στραμμένο προς τη Γη φαίνεται ως ένας πλήρης φωτεινός κυκλικός δίσκος... η Σελήνη στη φάση αυτή βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Γης από ότι ο Ήλιος, και τα τρία αυτά σώματα βρίσκονται πάνω στην ίδια ευθεία γραμμή, ή μάλλον όσο πλησιέστερα στη γραμμή αυτή είναι δυνατό. (Πλήρης ορισμός εδώ)
Πανσέληνος: Χιλιοφωτογραφημένη, χιλιοτραγουδισμένη, ρομαντική... Μια αφορμή για να επισκεφτούμε ένα μέρος με όμορφη θέα, με θέα στο φεγγάρι. Κι αν η πανσέληνος είναι του Αυγούστου, έχουμε μια εξαιρετική αφορμή να παρευρεθούμε σε μια από τις δεκάδες εκδηλώσεις που γίνονται προς τιμή του πιο μεγάλου φεγγαριού σε αρχαιολογικούς χώρους, σε παραλίες... παντού!
Αλλά υπάρχει και άλλη ιδέα. Διαφορετική, ανατρεπτική, θέλει τρέλα και τόλμη. Αν δεν έχεις, μην προχωράς πιο κάτω. Αν πάλι σ' αρέσει το άγνωστο, το καινούριο, το διαφορετικό, συνέχισε να διαβάζεις.
Η θερμοκρασία έχει αρχίσει να πέφτει και ο χειμώνας είναι προ των πυλών. Σύντομα λοιπόν θα χρειαστούμε ένα πιο ζεστό πανωφόρι. Τι καλύτερο λοιπόν από το κάμελ παλτό μας, που πέρα από κλασική αξία, φέτος είναι μια από τις αγαπημένες μας ενδυματολογικές τάσεις. Ας δούμε λοιπόν 3 στιλιστικές προτάσεις που το αναδεικνύουν!
Ένα από τα ωραιότερα ταξίδια μας ως τώρα ήταν το ταξίδι – έκπληξη σε μια από τις πιο γραφικές πόλεις της Ευρώπης, το Άμστερνταμ ή διαφορετικά στη Βενετία του Βορρά.
Ένα ενδιαφέρον newsletter έφτασε στο inbox... και να, το μοιραζόμαστε μαζί σας.
H Χριστουγεννιάτικη μουσική που λέγαμε, έτσι για να μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα..
Ένα αγαπημένο κομμάτι από τη μοναδική Emeli Sandé! Ας το απολαύσουμε παρέα σε μια live εκτέλεση...
Tι θα λέγατε για θερινό σινεμά απόψε;
Θα διαθέσουμε 18 λεπτά παρέα με τα παιδάκια μας σήμερα για να δούμε μια ταινία animation;
Το καλάθι είναι αναμνηστικό των φοιτητικών μου χρόνων. Τότε τα καλάθια ήταν πολύ της μόδας. Τα έβλεπες σε διάφορα σημεία του σπιτιού.
Οι μπαλίτσες είναι αναμνηστικές από ταξίδια - επισκέψεις σε φίλους στο εξωτερικό. Τι ωραία περάσαμε! Μπορώ να έχω κάτι μπροστά μου να τα θυμάμαι κάθε μέρα;
Τα έγγραφα - χαρτόνια - έπαινοι είναι συμμετοχές σε διάφορες δραστηριότητες που κατά καιρούς με σήκωσαν από τον καναπέ. Μη φανταστείτε ότι κέρδισα ποτέ αλλά είναι τιμητικοί για τη συμμετοχή και μόνο.
Την "γνώρισα" το 2008 και αμέσως μπήκε στη λίστα με τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Κάπου στις αρχές του 2009 είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την πρώτη - αν δεν κάνω λάθος - solo συναυλία της στο Gagarin 205 και έκτοτε ακολουθώ την εξέλιξη της χαρισματικής Μonika.
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, μόλις έμαθα για τη μοναδική για το 2014 live εμφάνισή της στο Hρώδειο (!), έσπευσα να προμηθευτώ το εισιτήριο μου.. και χθες είχα την τύχη να την απολαύσω να το διασκεδάζει με όλη της την ψυχή και να παρασύρει αντίστοιχα το κοινό στο κατάμεστο Ηρώδειο, δίνοντάς του φτερά!
Αν σας άρεσε η ανάβαση στον Γράμο, μπορείτε να μας ακολουθήσετε ...πάμε για Σμόλικα, τον υπαρχηγό των ελληνικών βουνών. Ο Σμόλικας είναι από γεωγραφικής άποψης το φυσικό σύνορο Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου και μπορείς να τον προσεγγίσεις από τουλάχιστον τρεις διαφορετικές διαδρομές.
Ένα μουσικό διάλειμμα με ένα ακόμη κομμάτι από τη Μαρίζα Ρίζου..
Μετά την ανατολή του ηλίου στο Βροντάδο, σειρά έχει η δύση του με φόντο το βορειοδυτικό τμήμα του νησιού γύρω στις 20.00 το απόγευμα.
Είναι κάποιες στιγμές που το μόνο που θες είναι να απομονωθείς από το θόρυβο και την ένταση της πόλης, να βρεθείς στην εξοχή, σε ένα μέρος με θέα, να ακούς μόνο τους ήχους της φύσης, να έχεις ένα ποτήρι κρασί κι ένα καλό βιβλίο.. Και αν μπορείς να αγναντεύεις ένα όμορφο τοπίο μπροστά σου, τότε το όνειρο εκπληρώνεται και το απόγευμα, εκεί λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, μπορεί να σου δημιουργήσει τα πιο υπέροχα αισθήματα ξενοιασιάς, αγαλλίασης, ευτυχίας..
ή αλλιώς Cookies Σοκολάτας για Tweety Girls, όπως ήταν ο τίτλος της συνταγής στο Tweety περιοδικό της μικρής μου ξαδέρφης.
Να και μερικές ιδέες γαμήλιου στολισμού για ρομαντικούς μελλόνυμφους:
Το κομμάτι αυτό όποτε το ακούω μου φτιάχνει τη διάθεση! Με κάνει να θέλω να ανεβάσω την ένταση και να αρχίσω να τραγουδάω μαζί με τους δύο ερμηνευτές του..
Αυτό το τηλεφώνημα από τους φίλους και κουμπάρους μας στα μέσα του καλοκαιριού δεν ήταν σαν τα προηγούμενα, του στιλ τι κάνετε κ.λπ. Θες από ένστικτο, όπως θες πες το, σαν πολύ χαρούμενα χτυπούσε το τηλέφωνο. Για να δούμε... "Καλά δε ζεσταθήκατε ακόμη στη θάλασσα; Πιάστε και λίγο βουνό!"
Πράγματι η σχεδόν αφόρητη ζέστη έκανε την ιδέα να ανεβούμε στο βουνό πολύ δελεαστική. Κι έτσι η πρόσκληση να τους επισκεφθούμε στα ορεινά έγινε αποδεκτή με μεγάλη χαρά και χωρίς δεύτερη σκέψη.
Βλέποντας την ταινία "Ψαρεύοντας Σολομούς στην Υεμένη" είπα να πειραματιστώ και να δοκιμάσω να φτιάξω ένα από τα αγαπημένα μου πιάτα ζυμαρικών! Η ταινία να σας πω την αλήθεια ήταν μέτρια, αλλά τουλάχιστον η προσπάθεια στην κουζίνα στέφθηκε με επιτυχία!
Ο Βελβεντός (ή Βελβεντό) γνωστός για τα καταπληκτικά του φρούτα, τις μαρμελάδες, το απέραντο πράσινο αλλά και για τα ιστορικά, πολιτιστικά - παραδοσιακά και άλλα στοιχεία, αποτελεί τη βάση για ορεινές περιπλανήσεις στα όμορφα Πιέρια Όρη.
Για να κλείσουμε την Κυριακή μας με ένα γλυκό χαμόγελο..
Ίσως επειδή μιλήσαμε για ταξίδια ως στην κορυφή του βουνού και ακόμα πιο πάνω, πάνω από τα σύννεφα, ίσως επειδή κάθε ταξίδι είναι ομορφότερο όταν έχεις καλή παρέα, ξύπνησα σήμερα έχοντας στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι...
