Θα ήθελα το comeback μου να είναι λίγο πιο artistic, κάποιο ταξίδι ίσως, μια θεματική φωτογράφιση, μια κατασκευή, αλλά δε βαριέσαι έχουμε καιρό γι' αυτά και αρκετά GB φωτογραφιών σε ετοιμότητα... Κρύο κάνει, αν μη τι άλλο μια ψαρόσουπα είναι ότι πρέπει για τους αρρωστούληδες (όπως εγώ) και όχι μόνο.
Δημιουργώ και απολαμβάνω. Και φέρνω τη φύση στο τραπέζι μου. Από το δάσος στο πιάτο.
Κι όλα αυτά γιατί τα άγρια μανιταράκια δίνουν άλλο άρωμα και άλλη γεύση ακόμα και στο πιο απλό ριζότο.
Ψωμάκια νόστιμα κι αφράτα, μαλακά τυροπιτάκια, τρώνε όλα τα παιδάκια...
Τρώει και ο Φίλιππος, τρώει και ο Κωνσταντίνος που ομολογουμένως δεν είναι τα πιο φαγανά παιδιά!
Εκεί που με ρωτάει ο μανιταροσυλλέκτης πατέρας πότε θα μαγειρέψω τα άγρια μανιτάρια με νέο τρόπο, εμφανίζεται μπροστά μου η φωτογραφία της φίλης Ανθής για ένα λαχταριστό τραχανότο άγριων μανιταριών. Και μαζί έρχεται και η συνταγή!
Όταν κλήθηκα να επιλέξω το σχέδιο της κουζίνας στο σπίτι, το βασικό μου μέλημα ήταν να εξασφαλίσω όσο το δυνατό περισσότερους αποθηκευτικούς χώρους και μπορώ να πω ότι θυσίασα εν μέρει ομορφιά και design στο βωμό της λειτουργικότητας και της πρακτικότητας. Ήθελα να μη χρειάζεται να έχω πιάτα, ποτήρια και λοιπά κουζινικά στα κλειστά ντουλάπια της βιβλιοθήκης - σύνθετου στο σαλόνι (για κρυσταλλιέρα ούτε λόγος), ήθελα να μην στριμώχνω τα μικροαντικείμενα στα ντουλάπια της κουζίνας, ήθελα να έχω όσο το δυνατό περισσότερη άνεση στην μετρίου μεγέθους κουζίνα μου.
Και τι κατάφερα;
Όλο έλεγα πως θα φτιάξω σπιτικά burgers, αληθινά σπιτικά burgers και όλο έμενα στα λόγια... Λόγια, λόγια, λόγια ψεύτικα... Είχα δώσει τον λόγο μου όμως και ο καιρός περνούσε. Και λόγο στον λόγο, τα κατάφερα.
Πριν λίγες μέρες ετοίμασα σπιτικά burgers και ήταν υπέροχα! Εξαιρετικά! Και αυτό ήταν καλό! Τουλάχιστον άξιζε η αναμονή! Ήταν τόσο πετυχημένα που φάγαμε πάρα πολύ. Ακόμα και η φίλη μου η λουίζα δυσκολεύτηκε να ανακουφίσει τα στομάχια μας. Και αυτό ήταν κακό.
Η λύση είναι μία: Να τρώμε πιο συχνά για να μη μας φαίνονται τόσο λαχταριστά.
Είναι χειροποίητα, νηστίσιμα, φτιαγμένα με αλεύρι ολικής άλεσης, καστανή ζάχαρη και μέλι και μπορούν να συνοδεύσουν τέλεια τον καφέ ή το τσάι.
Είναι η πρώτη μου δημιουργία στην κουζίνα στο πλαίσιο των γιορτών που πλησιάζουν. Ήταν και ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το τζίντζερ που είχα πάρει εδώ και καιρό και περίμενε να δώσω νόημα στην ύπαρξή του στο ντουλάπι μου.
Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο ευχαριστιέμαι να μπαίνω στην κουζίνα και να φτιάχνω πράγματα... Γλυκά, αλμυρά., ό,τι μου αρέσει να τρώω. Αυτός είναι και μόνος μου περιορισμός. Θέλω (και συνηθίζω) να φτιάχνω ό,τι μου αρέσει να τρώω. Κάποιος παραπονιέται γι αυτό :(
Ειδικά όταν πρόκειται να υποδεχτώ φίλους και συγγενείς, ανθρώπους δικούς μου που δε με ενδιαφέρει να μείνω στους τύπους, θέλω να τους ευχαριστήσω, να τους χαρώ και να με χαρούν. Τότε έχω κάθε λόγο να μπω στην κουζίνα και να ετοιμάσω ό,τι κατεβάζει ο νους μου. Αυτό βέβαια εκτός από δημιουργικό είναι και κάπως ριψοκίνδυνο. Δεν πετυχαίνουν πάντα τα πειράματα!
Μπορεί κάποιοι ακόμα να κολυμπάνε, ωστόσο εμείς εδώ στη Grenoble βιώνουμε το απόλυτο φθινόπωρο με κουβερτούλες, μπουφάν και άλλα τέτοια αξεσουάρ, και μια βελουτέ σούπα είναι ό,τι πρέπει για να απαλύνει τον πόνο μας, που το καλοκαίρι μας εγκατέλειψε στα κρύα του λουτρού.
Μήπως τελικά το μαγείρεμα των άγριων μανιταριών είναι αντρική υπόθεση; Η διάσημη πλέον σάλτσα μανιταριών του οικογενειακού μας μανιταροσυλλέκτη αποτελεί πρόκληση και μυεί άλλον έναν άντρα στην κουζίνα. Η δική του εκτέλεση οδηγεί σε μια πιο πικάντικη αίσθηση που για τους άμαθους - σαν και μένα - στα καυτερά είναι δυναμίτης!
Για τους φίλους των βιβλίων στη Θεσσαλονίκη και τις γύρω περιοχές, υπάρχει ένα καλό νέο! Σήμερα, 16 Μαΐου 2013, ξεκινά η 10η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
Ένας καλλιτέχνης που δε χρειάζεται συστάσεις σε ένα εξαιρετικό τραγούδι, ιδανικό για να κλείσουμε τη βραδιά μας μελωδικά.
Μήλος, το νησί του έρωτα, των πειρατών, της Αφροδίτης, του απόλυτου τιρκουάζ, των σπηλιών, των ηφαιστείων, του ηλιοβασιλέματος, των ιδιόμορφων γεωλογικών σχηματισμών, της γεωθερμίας, των πετρωμάτων, της ιστορίας, των μεταλλείων και των ορυχείων. Ναι, η Μήλος είναι ίσως το πιο εξωπραγματικά όμορφο και γεμάτο γοητευτικές αντιθέσεις νησί και η πιθανότητα να την ερωτευτείς είναι δραματικά υπέρ της.
Καιρό τώρα ήθελα να διαβάσω το κλασικό μυθιστόρημα "Εκατό χρόνια μοναξιά" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Το είχα μόνιμα στη λίστα με "τα επόμενα βιβλία που θέλω και πρέπει να διαβάσω". Μεγάλο βιβλίο, παγκόσμια φήμη, πολλές κριτικές, οι περισσότερες καλές, λίγες κακές... Ήθελα να έχω τη δική μου άποψη, διαβάζοντας ένα από τα κατά κοινή ομολογία πιο κλασικά βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Και το διάβασα πριν λίγο καιρό.
Και όταν τα θαύματα συμβαίνουν στη φύση, τότε αλλάζουν όνομα και αποκαλούνται γεωθαύματα.
Γεωθαύματα! Ωραία ακούγεται!
Ένα smoothie την ημέρα.. είναι ένας ωραίος τρόπος να πάρουμε τις απαραίτητες βιταμίνες!
Λατρεύω κάθε αφορμή για δημιουργικές δράσεις, ειδικά για τα παιδιά και ακόμα περισσότερο μ' αρέσει όταν οι αφορμές δίνονται απλόχερα στα παιδιά, πχ. στα παιδικά τους δωμάτια. Γι αυτό και μ' αρέσουν πολύ οι μαυροπίνακες. Και το έχω ξαναπεί...
Τι θα φάμε απόψε; Τι θα λέγατε για μια δροσερή σαλάτα με παντζάρια;
Επαγγελματίας από το σπίτι ή ερασιτέχνης blogger ή θέλω απλώς έναν χώρο να κάθομαι στον υπολογιστή μου ή να διαβάζω και δε μ' αρέσει ο καναπές, ένα γραφείο στο σπίτι το χρειάζεσαι. Τι γίνεται όμως όταν δεν έχεις αρκετό χώρο; Πώς μπορείς να εξασφαλίσεις μια δική σου γωνιά απομόνωσης, αυτοσυγκέντρωσης κι εργασίας;
Την φοβόμουν λίγο αυτή τη μέρα, αλλά τελικά βρήκα τρόπο να την περάσω όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Πώς; Γιόρτασα την προηγούμενη μέρα! Όταν ακόμα ήμουν 29! Κι έτσι ανήμερα των γενεθλίων δε συνέβη κάτι, όλα καλά!
Θα ήθελα λοιπόν, λόγω αυτής της κρίσιμης ηλικιακής φάσης, να αφιερώσω στις συνομήλικες τριαντάρες κάποια αποφθέγματα διάσημων ανδρών και γυναικών.
Μια και η μέρα είναι αφιερωμένη στον Οδυσσέα Ελύτη δε θα μπορούσαμε να μην κάνουμε αναφορά σε ένα από τα αγαπημένα ποιήματα του, το Μονόγραμμα.
Ένας φρέσκος χυμός φρούτων είναι πάντα ευπρόσδεκτος το πρωί!
Μετά τη θραύση που έκαναν τα χωρίς ζάχαρη κουλουράκια, η μητέρα πήρε θάρρος και αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας και άλλες αντίστοιχες συνταγές για όσους προτιμούν τα "άγλυκα" γλυκά.
Είμαστε ήδη ντυμένοι καρναβαλάκια και έτοιμοι να ξεχυθούμε στους δρόμους..
Καλημέρα με κέφι και χαμόγελο! Σήμερα θα πάμε να αγοράσουμε φυτά για το μπαλκόνι! Ήρθε η ώρα να αντικαταστήσουμε όσα ξεράθηκαν, να γεμίσουμε τις άδειες γλάστρες, να αποκτήσουμε και μερικά καινούρια λουλούδια, οπωσδήποτε αρκετά αρωματικά φυτά, να αξιοποιήσουμε και τις παλέτες για τη διακόσμηση του μπαλκονιού.. Ελπίζω να γίνει όμορφο και σύντομα να σας δείξουμε φωτογραφίες!
Γι αλλού ξεκίνησα κι αλλού η φαντασία με πήγε... και προέκυψαν αυτά τα "όσο και αν φάω, δεν τα βαριέμαι" cupcakes. Ίσως φταίει που ενώ είναι εντελώς σοκολατένια έχουν ένα διακριτικό άρωμα βανίλιας, εμπλουτισμένο με τη γεύση του καφέ. Υπέροχα!
Ας απολαύσουμε παρέα το καινούριο τραγούδι της Ζaz που κυκλοφόρησε στις αρχές της εβδομάδας.
Μπορεί το τραγούδι να μιλά για λύπη και να μη συνάδει με τη δική μας - ελπίζουμε ούτε με τη δική σας - διάθεση ως προς τους στίχους αλλά η μελωδία του και η φωνή της ερμηνεύτριας είναι ιδανικά για να μας συντροφεύσουν στο σούρουπο.
Ώρα για μουσικό διάλειμμα με ένα blues/rock δίδυμο που ανακάλυψα πρόσφατα και πολύ μου αρέσει!
Το ταξίδι συνεχίζεται λοιπόν με προορισμό την πρωταγωνίστρια του τουρισμού, την εκπληκτική Σαντορίνη. Το προφέρεις και γεμίζει το στόμα σου. Όχι, το Θήρα δε μ'αρέσει.
