Μουσικό διάλειμμα à la française με τη Zaz να αναρωτιέται "Τι περιμένουμε;".

Θυμάστε που σας έλεγα για τη νυχτερινή μας βόλτα στην παγωμένη Πράγα, που δεν πρόλαβα ούτε ένα μαγνητάκι να πάρω; Θυμάστε επίσης που σας είπα ότι αρκετοί φίλοι επισκέφτηκαν φέτος τα Χριστούγεννα την Πράγα; 

Με τις δαντελίτσες έχουμε ξανασχοληθεί, έχουμε πειραματιστεί, έχουμε δώσει χαρά στη γιαγιά.. Και τώρα, να σου πάλι οι δαντέλες σε φωτεινή εκδοχή για να αξιοποιηθούν και στην ανοιξιάτικη διακόσμηση του σπιτιού.

We love books!

Αυτά τα βιβλία είναι μερικά από τα αποκτήματά μου από το παζάρι βιβλίου της Θεσσαλονίκης. Θυμάστε που σας είπα ότι πήραμε πολλά και δεν μπορούσαμε να τα κουβαλήσουμε;

Όπως θα έχετε καταλάβει μας αρέσει πολύ ο Dean Martin!

Το συγκεκριμένο δε τραγούδι είναι ένα από τα πρώτα που μας ήρθε στο μυαλό, τώρα που έπεσε η θερμοκρασία και πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, μια και θεωρείται ένα από τα κλασικά τραγούδια της εποχής αυτής. Χαριτωμένο δεν είναι;

Ένα σχόλιο που άκουσα σήμερα το πρωί στο ραδιόφωνο για τα "σαν σήμερα" περιστατικά στάθηκε η αφορμή για αυτή την αναφορά στον Bob Marley.

Xθες η μητέρα έφτιαξε κουραμπιέδες και μελομακάρονα και μύρισε το σπίτι Χριστούγεννα! 

Η Άνδρος ήταν ο τόπος προορισμού στις περσινές μας διακοπές. Ο βασικός λόγος επιλογής του νησιού ήταν η κοντινή απόσταση από το πλησιέστερο σε μας λιμάνι της Ραφήνας. Περίπου 2 ώρες με το πλοίο. Ικανοποιητικός χρόνος δεδομένου ότι λόγω ειδικών συνθηκών το στομάχι μου δεν άντεχε πολλές δοκιμασίες.

Ιδέες δανεικές έγιναν η αφορμή για να αγοράσω pon pon και να ανακαλύψω πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις με αυτά! Και επειδή ξετρελαθήκαμε με την ευκολία και το αποτέλεσμα μεγάλοι και μικροί σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα!

Από παιδάκι είχα να βάλω φάτνη κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι. Και μιλάμε για μια φάτνη που μπορεί να ήταν φτιαγμένη και από χαρτόνι. Από τότε δε μου πολυάρεσαν οι φάτνες. Προτιμούσα να έχω δώρα κάτω από το δέντρο αληθινά... ή καμιά φορά και ψεύτικα. Οι φάτνες μου φαινόταν πολύ υπερβολικές, πολύ φορτωμένες, πολύ αδιάφορες, πολύ "γιαγιαδίστικες".

Μέχρι που είδα αυτή τη φάτνη της Artmania. Διαφορετική και minimal, μου άρεσε πολύ! Άρεσε και στην κολώνα του σπιτιού μας ;)

Αυτά τα ζωάκια μας έγιναν ανάρπαστα στο πάρτι του Φίλιππου! Είναι από τις κλασικές συνταγές της οικογένειας που τελευταία άρχισαν λίγο να αλλάζουν για να προσαρμοστούν σε πιο πολλά γούστα, κυρίως παιδικά.

Κι έτσι από εκεί που ήταν τα παραδοσιακά νηστίσιμα κουλουράκια κανέλας που έκανε η μαμά μου πάντα ως μικρές πλεξουδίτσες, περνώντας από πολλές δοκμασίες με κουπάτ, έγιναν αστεράκια, φεγγαράκια, δεντράκια και άλλα πολλά, και κατέληξαν να γίνουν ζωάκια σε δυο νέες εκδοχές, βανίλια και κακάο.

Ρυθμικό, καλοκαιρινό, υπέροχο!

Ξακουστή για την αρχιτεκτονική και τις τέχνες της, τα κανάλια και τις γόνδολες, η Βενετία είναι μια από τις πόλεις που προσελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών όλες τις εποχές του χρόνου. Λόγω της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της με τα κανάλια και τις γέφυρες, δανείζει το όνομά της και σε πόλεις της βόρειας Ευρώπης, που αποκαλούνται "Βενετία του Βορρά". Μπορεί λοιπόν στο βορρά να έχουμε πολλές "Βενετίες", διόλου άσχημες, αλλά η αυθεντική Βενετία βρίσκεται πολύ κοντά σε μας και σήμερα είναι μια καλή ευκαιρία να κάνουμε μια φωτογραφική βόλτα στα γραφικά σοκάκια της (ουπς, κανάλια ήθελα να πω).

Μια ιδέα που αγαπώ και υιοθετώ πολύ συχνά. Περιτυλίγματα δώρων σε μπεζ φόντο για να μπορώ να δίνω έμφαση με διακοσμητικά στοιχεία, κορδέλες, σπάγγους, φωτογραφίες.

Πόσο χαίρομαι που βρίσκω τέτοιο σύμμμαχο σε αυτή την επιλογή. Σαν να διάλεξα εγώ τις φωτογραφίες, σαν να έγραψα εγώ το κείμενο.

Ντύσιμο σε επίπεδα με στιλ και λεοπάρ λεπτομέρεια.

Αργία σήμερα! Ο καιρός είναι καλός! Ευκαιρία για εξόρμηση στη φύση, πεζοπορία, βόλτα με το ποδήλατο, ρακέτες ή βόλευ στην παραλία, πικ νικ.. ή ό,τι άλλο μας αρέσει.

Κάθε μέρα έχουμε μια νέα ευκαιρία να χαρούμε και απολαύσουμε όσα έχουμε είτε είναι πολλά είτε λίγα, να περάσουμε χρόνο με αγαπημένους ανθρώπους, να ασχοληθούμε με ό,τι μας κάνει να νιώθουμε καλά!

Ένα από τα αγαπημένα μου στοιχεία στην κουζίνα είναι τα διάφανα γυάλινα βάζα που γεμάτα με μπαχαρικά, ζυμαρικά, αλεύρι, ζάχαρη, καφέ, καρπούς... αποτελούν ένα από τα διακοσμητικά στοιχεία των ραφιών και γενικότερα του χώρου της κουζίνας.

Πόσο καλά μπορεί να αποτυπωθεί μια εικόνα, πόσο καλή και πόσο πλήρης μπορεί να είναι μια ζωγραφιά με ένα μολύβι; Ίσως όσο πλήρης είναι η φωτογραφία που βλέπουμε παραπάνω; Και όσο αυτή που βλέπουμε παρακάτω..

Μήπως τελικά το μαγείρεμα των άγριων μανιταριών είναι αντρική υπόθεση; Η διάσημη πλέον σάλτσα μανιταριών του οικογενειακού μας μανιταροσυλλέκτη αποτελεί πρόκληση και μυεί άλλον έναν άντρα στην κουζίνα. Η δική του εκτέλεση οδηγεί σε μια πιο πικάντικη αίσθηση που για τους άμαθους - σαν και μένα - στα καυτερά είναι δυναμίτης!

Αξίζει να ακούτε αυτό το υπέροχο τραγούδι διαβάζοντας τις μπερδεμένες, αυτή τη φορά, σκέψεις μου.

Κλείνουμε τη μέρα μας με ένα τραγούδι της Ελεωνόρας Ζουγανέλη από το τελευταίο άλμπουμ της.

Και μια που μιλάμε για ψάρια σήμερα, να ένα φαγητό που δεν το ξέρουν πολλοί και που όταν το δοκιμάσουν, κυριολεκτικά γλείφουν τα δάχτυλά τους! Εξάλλου ψάρι χωρίς χέρι τρώγεται; Δεν τρώγεται!

Ένα υπέροχο κομμάτι για να βάλουμε "φωτιά" στη βροχή, μήπως και καταφέρουμε να την ξορκίσουμε και σταματήσει.